Ik woon nu al twintig jaar in de Duitstalige gemeenschap en ik voel mij hier ook happy, maar af en toe krijg ik heimwee naar Antwerpen, daar heb ik mijn tienerjaren en later ook mijn dertigerjaren verbracht.
Vorige week was ik dan weer eens enkele dagen thuis, maar niet helemaal. Met tram 10 reden we van Eksterlaar tot aan het centraal station, vanaf de Dageraadplaats tot het Astridplein waren mijn broer en ik de enige oude Belgen. Het Astridplein kende ik niet meer terug, het is een lelijke grote kale plek geworden met twee meter brede fietspaden en ook nog een klein beetje plaats voor de voetgangers. De architekt die dat bedacht heeft moet wel een eerstejaars student geweest zijn, en wie mag er wel aan die vele koperen nagels verdiend hebben??? Als ik voor elke sigarettenpeuk die daar aan de tramhalte lag één Euro zou gekregen hebben, dan was ik minstens 1000 Euro rijker geweest. Autochtonen waren ook daar zeltzame eksemplaren.
De uitbouw van het centraal station is fantastisch, maar ook daar, alhoewel er elke twee meter een vuilnisbak staat, overal lege bier en frisdrank blikjes en andere rommel.
Op de Groenplaats kreeg ik eindelijk het gevoel weer in Antwerpen te zijn, en in het Rubenshof voelde ik mij met een Bolleke weer thuis.
In de Sint Andrieskerk kwamen vele oude herinneringen boven, daar hadden wij toch elke zondagmorgen onze groepsmis met de Chirogroep. Ik zie ze nog allemaal voor mij, de pastoor en de onderpastoors van toen, toen mijn blik op het orgel viel dacht ik onwillekeurig aan de toenmalige koster en organist, dhr. Doggen terug en ook aan Adriaan Bank die  ook af en toe het orgel bespeelde.
Ook bij Tearoom Van Hecke in de Nationalestraat vond ik een stuk oud Antwerpen terug en de Brusselse wafel met slagroom en warme krieken smaakte heerlijk.
Met tram 8 reden we door mijn oude vertrouwde omgeving door de Lange Leemstraat naar Eksterlaar terug.
Telkens als ik dan weer in de Duitstalige gemeenschap terugkom stel ik mij de vraag of ik Antwerpen volgend jaar nog eens zal mogen terugzien en of er dan nog wel echte Antwerpenaren zullen wonen, ik hoop het.