Vanzelfsprekend heb ik de reactie van Lucky9 op mijn bijdrag van gisteren zonder enige twijfel goedgekeurd,en op mijn blog laten verschijnen. De gedachten zijn vrij en dat geldt voor Lucky9 maar ook voor mij en daarmee is alles gezegt. Dank zij Internet kunnen we deze vrije gedachten nog verkondigen.
Tot nu toe had in in mijn vrij grote tuin twee bewoners, twee katten die ondertussen mijn grote vrienden geworden zijn en voor hun dagelijks hapje bij mijn verschijnen onmiddellijk op mij toegelopen komen en die niet alleen op het hapje wachten maar ook op de dagelijkse knuffel. Nu echter krijg ik er twee bewoners bij. Daar het regelmatige maaiwerk teveel werd heb ik nu de helft van de tuin met draad afgespant en volgende week komen de twee nieuwe bewoners, twee jonge paarden. Natuurlijk zijn het niet mijn paarden maar dat is onbelangrijk. Ik verheug mij nu reeds op de vriendschap van deze twee nieuwe bewoners want dieren zijn meestal trouwere vrienden als mensen.
Kartuiser.
Reageer........
Reacties op bericht (6)
16-05-2011
@victor
Ik denk dat ik 2 brave zeemeeuwen heb, het enige "geweld" dat ik ze tot hiertoe heb zien gebruiken is : de duiven doen opvliegen. De kraai is de sluwste, die wacht tot de Jef (de zeemeeuw) even niet oplet en dan pikt hij in alle rust zijn boke op. Bij mij is het maar een groot plat dak dat uitgeeft op mijn keuken zonder groen dus pimpelmeesjes of andere inheemse vogeltjes zitten er niet en maar goed ook want ik zou het niet kunnen aanzien dat ze die vogeltjes hun nestjes zouden roven. In ieder geval Victor het doet me veel plezier dat je een man bent met een groot hart voor dieren. Door dit te weten lig je, zonder je persoonlijk te kennen al in de bovenste schuif.
16-05-2011 om 11:04
geschreven door lies
15-05-2011
@ Lieve Lies
Tenzij dat U het bezoek van zeemeeuwen waardeert, is het gemakkelijk om hen te weren: hou ze maar eens in het oog... een meeuw is als een vliegtuig: het heeft een (kleine) aanloop nodig om op te stijgen want anders hebben zij geen "lift" (stijgvermogen) genoeg.
Dààrom heb ik de beplanting van mijn tuin aangepast door er, op regelmatige afstand, grote planten ( +- 1 meter hoog)
te plaatsen.
Alhoewel ik (zoals al héél mijn leven) slechts binnen een straal van 800 meter (vogelvlucht) van de zee woon, heb ik nimmer last van die hemelratten. -> ze durven wél op mijn "plat dak" lopen, doch nooit landen in de tuin... die is voorbestemd voor mussen, merels, lijsters en koolmeesjes (en in de winter ook roodborstjes).
Helaas heb ik verleden week het bezoek gehad van een ekster dat gelokt was van het getjilp uit twee merelnesten... àlle jongen doodgeprikt, en eentje mee in z'n klauwen (doch laten vallen toen ik een luchtbuksschot lostte).
Gelukkig zitten de koolmeesjongen veilig in hun huisje... het vlieggat is maar 1,4 cm in doorsnee -> 2 mm tè klein voor zelfs mussen. (^_-)
15-05-2011 om 19:17
geschreven door Victor Van Vosselaer
Dag Kartuizer
Ikzelf heb 2 katten, en de kat van de buren heeft haar buitenverblijf bij mij gevonden. Plus eten voor de duiven en een koppel zeemeeuwen, af en toe een kraai en een ekster. Ik heb zelfs eens 3 ganzen op mijn plat dak gehad die uitrusten van hun trektocht. Dus alle dagen koop ik een extra brood voor die mini dierentuin en de zeemeeuwen lusten alleen boterhammen waar iets tussen ligt droog brood laten ze liggen.
Leve de dieren en de natuur die zetten mij als mens geregeld terug op mijn poten als het jachtig leven mij weer parten speelt.
Dikke knuffel Lies
15-05-2011 om 14:56
geschreven door lies
Een nieuwe "belevenis"
Groot gelijk, beste Kartuizer, om het onderhoud van Uw tuin wat te verminderen door er een gedeelte van te verhuren.
Waar men vroeger niet de hand omdraaide om het werk te doen, begint op een zeker ogenblik toch de "zwaarte van de jaren" door te wegen zodat zowel "binnen- àls buitenwerk" een lastig corvee vormen.
Paarden als buren zijn nog de lastigsten niet... zolang Uzelf niet moet instaan voor hun "onderhoud".
Het dagelijks "drenken & voederen", het stro deels verversen & de "visitkaarten" buiten gooien; dan nog het roskammen, staart & manen verzorgen, en het "platte" van de hoeven reinigen. (ooit heeft Fikken ook nog in een "Haras" gewerkt als tussenjob van een éne arbeidplaats naar een ànder)-> maar nooit meer zulke job aanvaard: men riekt.... uren-in-de-wind naar "paard", zowel lijfelijk als vestimentair. {:0D
De "reuk" bij het omgaan met paarden speelt een grote rol: een onbekende geur maakt paarden (meestal) schichtig en hun reacties kunnen (tamelijk) pijnlijke gevolgen hebben.
Het "stemgeluid" evenzeer, zodat men best éérst enige dagen de dieren toespreekt van buiten de omheining. (het is ook belangvol om de roepnaam van die dieren goed te onthouden en èlk met z'n eigen naam aan te spreken)
Of "kattengeur" iets negatiefs is bij paarden, weet ik niet, beste Kartuizer, doch... in die "haras" mochten de stalknechten de waakhonden NIET STRELEN om te vermijden dat de handen ... "naar de honden roken".
Een paard benaderd men best... door er reeds tegen te spreken vanaf +- vijf meter afstand en het "van voor" toe te treden (van opzij, bestaat de kans dat het paard BIJT.
Een paard heeft BOVEN- en ONDERTANDEN zodat een beet... een flinke blauwe plek nalaat. (triste expérience {;0D)
Achteraan een paard benaderen zonder "aan te spreken" kan een uppercut van een achterbeen opleveren; maar het is een feit, dat men, éénmaal de staart "halverwege" vast, het dier NIET meer zal de neiging hebben om te trappen.
Eenmaal die kleine regeltjes opgeslagen onder de schedelpan, kunt U gerust die paardjes aan, en zullen mettertijd dikke vrienden worden... "Het beste ermee" (¨_-)
15-05-2011 om 14:38
geschreven door Victor Van Vosselaer
just is just
Sans rancune hoor Kartuizer. En je hebt gelijk, ook wat de dieren betreft.
15-05-2011 om 12:35
geschreven door lucky9
en of je gelijk hebt Kartuizer
ik hou meer van dieren dan van mensen en vraag mij niet hoe dat komt , de lange lijst van redenen zou hier te veel plaats in beslag nemen .
