|
Zoals elke avond heb ik nog eens in mijn hart gekeken, vroeger noemde men dat gewetensonderzoek. En ik heb vandaag geen enkel ander hart pijn gedaan, ik heb ook geen ogen doen wenen en ik heb op geen enkel wezen een gevoel van weemoed gelegd. Hartelijk dank,Alice Nahon voor deze wijze woorden ze zijn voor mij een levensregel geworden.
De jonge man die men van de beschermde werkplaats van deur tot deur stuurt met een karton vol nutteloze voorwerpen heb ik weer vijf euro gegeven, met de ernstige vermaning deze niet in het verzegelde busje te steken maar in zijn zak, hij glimlachte weer zeer breed, dat heb ik altijd al zo gedaan, sindsdien komt hij tweemaal in plaats van éénmaal per maand en ik voel dan een diepe blijdschap in mij omdat ik een arm mensenkind heb blij gemaakt. Zo heb ik dan symbolisch, ik hoed mij wel dat letterlijk te doen, mijn armen gewonden rondom een hoofd dat mischien ook eenzaam was.
Ik weet wel dat er in deze wereld zeer veel onrecht is en toch kan ik met een rustig geweten mijn dag afsluiten. Ik ben niet in de mogelijkheid alle armen en misdeelden van deze wereld te helpen. het maakt mij soms dieptreurig dat er mensen zijn die amper te eten en te drinken hebben en in de diepste ellende leven en dan voel ik een diepe woede in mij als ik vaststel dat er anderen zijn die om hun wellustige driften te bevredigen 3000 dollar betalen voor één nacht in een hotelsuite en duizende euros per maand aan salaris en pensioen krijgen en die zich dan ook nog uit het voorarrest kunnen vrijkopen.
Ik hoop, dat er nog meer mensen zijn die voor ze slapen gaan in het eigen hart kijken.
Kartuizer.
Reageer....
|
