Dit is echt leuk om te doen. Kopijen van gekalligrafeerde teksten in zwart-wit worden verscheurd en kris kras opgeplakt op (in dit geval) een klein doosje. Nadien worden de stukjes papier ingekleurd met aquarelverf. En na 't drogen opgeboend met boenwas. Ik volgde recent een workshop bij Sylart te Nijlen, waar ik deze techniek leerde. Met dank aan Sylvia die me hierdoor al ettelijke uurtjes plezier liet beleven!
Niets zo prettig dan persoonlijke wenskaartjes aanmaken. Hier ben ik vertrokken van een gekocht kaartje voorzien van drie openingen. Hierachter heb ik telkens een klein "schilderijtje" in acrylverf aangebracht. In de verf zelf maak ik gebruik van kalligrafische tekens en vul dit aan met lettertekens geschreven met pen. Ik gebruikte ook metaal (in dit geval goud) om er een luxueuzere toets aan te geven. De variaties zijn eindeloos...
Ik schrijf ook korte spreuken en kleine gedichtjes op tegeltjes. Bijvoorbeeld: "Een kind, is zichtbaar geworden liefde" of "Vriendschap is een uitnodiging om je zelf te zijn"...
En eens je vertrokken bent met het schrijven van keitjes, blijf je bezig. Alle variaties met het woordje "KEI" zijn mogelijk: Je bent KEI-lief! Ik zie je KEI-graag! KEI-lieve zoen! Je bent een KEI-fijne collega! Voor mijn KEI-coole papa! Op een kunstmarkt presenteer ik ze in een oude letterbak en vormen ze steeds een aantrekkingspool voor de bezoekers.