Dit is echt leuk om te doen. Kopijen van gekalligrafeerde teksten in zwart-wit worden verscheurd en kris kras opgeplakt op (in dit geval) een klein doosje. Nadien worden de stukjes papier ingekleurd met aquarelverf. En na 't drogen opgeboend met boenwas. Ik volgde recent een workshop bij Sylart te Nijlen, waar ik deze techniek leerde. Met dank aan Sylvia die me hierdoor al ettelijke uurtjes plezier liet beleven!
Niets zo prettig dan persoonlijke wenskaartjes aanmaken. Hier ben ik vertrokken van een gekocht kaartje voorzien van drie openingen. Hierachter heb ik telkens een klein "schilderijtje" in acrylverf aangebracht. In de verf zelf maak ik gebruik van kalligrafische tekens en vul dit aan met lettertekens geschreven met pen. Ik gebruikte ook metaal (in dit geval goud) om er een luxueuzere toets aan te geven. De variaties zijn eindeloos...
Ik schrijf ook korte spreuken en kleine gedichtjes op tegeltjes. Bijvoorbeeld: "Een kind, is zichtbaar geworden liefde" of "Vriendschap is een uitnodiging om je zelf te zijn"...
En eens je vertrokken bent met het schrijven van keitjes, blijf je bezig. Alle variaties met het woordje "KEI" zijn mogelijk: Je bent KEI-lief! Ik zie je KEI-graag! KEI-lieve zoen! Je bent een KEI-fijne collega! Voor mijn KEI-coole papa! Op een kunstmarkt presenteer ik ze in een oude letterbak en vormen ze steeds een aantrekkingspool voor de bezoekers.
Het begon met tekenen, voornamelijk in potlood en met pen. Als kind reeds koesterde ik mooie citaten en poëzie en legde een eerste kaftje aan.
In 1985 startte ik met kalligrafiecursussen en ik ontdekte mijn eerste passie: het schrijven van mijn lievelingsteksten op de mooiste papiersoorten.
In 1990 kwam ik contact met Dan Jacob (Lummen) die me begeleidde bij het leren pottendraaien en me in het proces van vallen en opstaan steeds bleef ondersteunen en aanmoedigen. Zijn geloof in mijn mogelijkheden werd de basis voor mijn verdere creatieve ontwikkeling. Het scheppend bezig zijn met klei werd een tweede passie.
In mijn huidig werk combineer ik keramiek en kalligrafie. Schaal of pot, papier, tekst, touwtjes en kralen vormen een harmonieus geheel dat slechts éénmaal gemaakt wordt.
De werken in rood- of bruinbakkende klei blijven ongeglazuurd. Sommige objecten krijgen een dun laagje engobe waarin, met veel geduld en liefde, teksten worden gekrast.
Hier een door mij gedraaide keramieken schaal die zwart gesmoord werd in een zaagselton. Aan een bevriend glaskunstenaar gaf ik de door mij gekalligrafeerde tekst van Toon Hermans: "Geef me je hand. Geef ze me allebei. En dan zeg je even, dat je niet kunt leven zonder mij". Hij zorgde er voor dat de tekst op een glasplaat werd geëtst. Tot welk mooi resultaat je kan komen als je kan samenwerken met een zielsgenoot...
Zwartgesmoorde schaal met glas gemaakt door glaskunstenaar met de tekst "Ik heb mijn gedachten aan de kant gezet en nu weet ik niet meer waar ze zijn..."
Regelmatig schrijf ik kleine tekstjes op kleine en grotere keien. Op de grotere keien zijn dit vaak haikoe's die met de natuur te maken hebben. Je legt ze buiten tussen de planten in de tuin en doen je bij een wandelingetje door de tuin wegdromen...
Op de kleine keitjes schrijf ik altijd teksten waarin het woord KEI voorkomt, zoals : "ik vind je KEI-lief!", of "ik zie je KEI-graag!" of "papa, je bent KEI-cool!", ... . Ze zijn zeer gegeerd en heel leuk om kado te doen.
Op een dag vroeg Ann, juwelenontwerpster (zilverklei) me om met nieuwjaar voor haar klanten keitjes te schrijven. Ze verpakte ze in een (kei)mooi doosje en stak er een briefje in met de woorden : "We wensen je in 2011 365 keer..." en daaronder lag bijgaand keitje (zie foto) met de tekst " 'n KEI-fijne dag!".
Weer zo een mooi voorbeeld hoe samenwerking met collega-kunstenaars je tot net even wat meer brengt, dan wanneer je op jezelf werkt.
In 2002 werd ik geselecteerd om deel te nemen aan het Internationaal Keramiekfestival op het Domein Puyenbroeck in Wachtebeke.
In de stand hangt een doek met kalligrafie met de tekst "Ik heb mijn gedachten aan de kant gezet en nu weet ik niet meer waar ze zijn". Deze tekst staat op een map die ik aankocht in een kalligrafiewinkeltje in Brugge. Ik bracht hem met textielverf over op doek.
Voor de rest zie je een impressie van de stand die ik toen had, tesamen met vriend/pottenbakker Dan.