Mooie gedichten krijgen hier een plaats. Indien u een gedicht zou vinden van "uw" hand , laat het mij dan weten - ik vermeld heel graag je naam eronder - of op eenvoudige vraag verwijder ik het.
Leef goed - lach vaak - maar vooral, heb veel lief !
"De drie essentiële elementen voor het geluk zijn: iets te doen hebben, iemand om lief te hebben en iets om naar uit te kijken."
Have I ever told you You're my best friend ?
Het hoeft niet altijd een grote ruiker te zijn, één bloem gegeven met een goed hart, zegt evenveel.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen. (F.Daels)
Op het pad der vriendschap bloeien de mooiste bloemen. Ze heten verdraagzaamheid, eerlijkheid, hulpvaardigheid en vertrouwen
Je bent er altijd voor me als ik je nodig heb en daarmee geef je me de moed om alleen door te gaan.
Geef eens een compliment op een onverwacht moment
Zoals een bloem de zon nodig heeft om te bloeien, zo heeft de mens liefde nodig om mens te worden.
In een droom symboliseren klaprozen een periode van verleidingen en goede zaken, zij het dat dit uit instabiliteit voortkomt. Als u de geur van een klaproos ruikt zult u ten prooi vallen aan vleierij.
Ik heb in mijn leven meer geleerd door te luisteren dan door te spreken.
Bloemen geef je niet met je handen maar met je hart.
Eén moment van vreugde verdrijft honderd momenten van verdriet.
Kijk rondom je en geniet...van al wat je hebt !
wie geduld heeft, heeft de tijd om te leven in de tijd
Geen grond is zo goed, als de grond van je hart !
Je weet pas wat je mist, als je iets dierbaars bent kwijt geraakt.
Ik heb je lief...in positief en negatief.
Wees niet jaloers op mensen met wie je toch niet zou willen ruilen.
Liefde is niet te koop, je ontvangt het uit vrije wil.
en daar een lekker kopje koffie of chocolademelk bij, mmmmmmmm heerlijk ! - klik op de foto
De mooiste dingen in het leven, zijn geen "dingen". De mooiste dingen in het leven, dat zijn mensen zoals JIJ.
"was ik maar een dichter dan kon ik "dichter" bij jou zijn, was ik maar het bloed dat door jouw lichaam stroomt, dan sliep ik in jouw hart en ik woonde in jouw hoofd, want ik "heb je lief" (uit ik heb je lief van Stef Bos)
Mooie teksten en gedichten, hebben altijd mijn aandacht genoten.
Daarom krijgen ze hier een ereplaats.
Kom en neem even rustig de tijd om hier te vertoeven.Veel plezier!
15-11-2011
Zussen
deze tekst vond ik in mijn mailbox en wou hem graag met ieder onder jullie delen.
ZUSSEN
Op een dag zat een jonge vrouw bij haar moeder thee te drinken. Ze spraken over het leven, het huwelijk, over de verantwoordelijkheden in het leven en de verplichtingen die volwassenheid met zich meebrengt. De moeder roerde in de thee en zei bedachtzaam tegen haar dochter: Vergeet je zusters niet. Ze worden steeds belangrijker naarmate je ouder wordt. Hoeveel je ook van je man houdt, hoeveel je ook van de kinderen die je misschien zult krijgen zult houden, je zult altijd je zusters nodig hebben. Denk eraan zo af en toe met ze mee te gaan en dingen met ze te doen. En onthoud dat "zusters" alle vrouwen betekent. Je vriendinnen, je dochters, je collega's en al je vrouwelijke familieleden. Je hebt vrouwen nodig. Zo is het met vrouwen. Wat een grappig advies, dacht de jonge vrouw. Ik ben een pasgetrouwde vrouw. Mijn man en het gezin dat we zullen stichten zal zeker alles zijn dat ik nodig heb om mijn leven waardevol te maken. Toch luisterde ze naar haar moeder. Ze hield contact met haar zusters en maakte ieder jaar meer vriendinnen. Naarmate de tijd verstreek, kwam ze er langzamerhand achter dat haar moeder wist waar ze het over had. Als door de tijd en het leven veranderingen en mysteries in een vrouw groeien zijn "zusters" de steunpilaren in haar leven. De tijd verstrijkt Het leven gebeurt Afstand scheidt Kinderen groeien op Liefde groeit en vergaat Geliefden overlijden Harten breken Ouders sterven Loopbanen eindigen Maar ...... zusters zijn er, tijd en afstand maken niet uit. Een vriendin is altijd binnen bereik als je haar nodig hebt. En als je alleen door dat eenzame dal moet gaan, zullen vrouwen in je leven aan de rand staan om je aan te moedigen, voor je te bidden, ten gunste van je tussenbeiden te komen en je aan het eind met open armen te ontvangen. Soms lappen ze regels aan hun laars en lopen ze naast je. Of komen ze om je eruit te tillen. Vriendinnen, dochters, kleindochters, schoondochters, zusters, schoonzusters, moeders, grootmoeders, tantes, nichten en buurvrouwen, allemaal zegenen ze je leven. De wereld zou niet hetzelfde zijn zonder deze verbondenheid tussen vrouwen. Toen we dit "avontuur", genaamd vrouw-zijn begonnen, hadden we geen idee van de ongelooflijke vreugde en verdriet dat ons te wachten zou staan. Noch wisten we hoe we elkaar nodig zouden hebben en nog steeds nodig hebben.
p.s. geef nu toe, wat zouden we zonder elkaar zijn in deze wereld? hele lieve groet aan iedereen
We zijn nog steeds bij liefdevolle familie tijdens de verbouwingswerken en alles zit thuis nog wel eventjes afgesloten onder plasticfolie. Zo zit ook mijn pc veilig voor het stof opgeborgen. De werken vorderen goed en de onder-aannemers volgen elkaar goed op, maar het is nog wel wat geduld hebben eer alles in orde gaat zijn. Rome en Parijs zijn nu immers ook niet op 1 dag gebouwd.
Af en toe heb ik de kans om bij de kinderen of familie mijn mailtjes te komen lezen en hier even te komen piepen,maar je begrijpt dat ik van de situatie geen misbruik wil maken om uren voor de pc door te brengen. Nog eventjes geduld dus, maar vergeten doe ik jullie niet!
Hele lieve groet en dankjewel aan de lieve trouwe blogvrienden. Cécile
Vandaag, 11 november 2011, herdenken wij het einde van de Eerste Wereldoorlog, de oorlog die 93 jaar geleden zovele levens verwoestten.
duizend en duizend soldaten, duizend en duizend soldaten, altijd iemands vader, altijd iemands kind... (uit het lied van Duizend soldaten van Vermandere)
In Flanders Fields
In Flanders fields the poppies blow Between the crosses, row on row, That mark our place; and in the sky The larks, still bravely singing, fly Scarce heard amid the guns below.
We are the Dead. Short days ago We lived, felt dawn, saw sunset glow, Loved, and were loved, and now we lie In Flanders fields.
Take up our quarrel with the foe: To you from failing hands we throw The torch; be yours to hold it high. If ye break faith with us who die We shall not sleep, though poppies grow In Flanders fields.
John Mc Crae
De Canadese militaire arts John Mc Crae (1975-1918) deed dienst in een militair noodhospitaal in West-Vlaanderen (1914). Hij schreef tijdens de oorlog aan de Ijzer (1916) een ontroerend gedicht over de klaproos. Hij stuurde het naar het Engels maandblad "Punch". In de zomer van 1915 werd hij overgeplaatst naar de medische dienst in Frankrijk, waar hij in 1918 aan de gevolgen van long- en hersenvliesontsteking overleed. De klaproos werd o.a. door dat gedicht, het symbool van de gesneuvelden.
Op deze manier werd het gedicht in het volledige Britse Imperium en de Verenigde Staten het herkenningsteken van opoffering en strijd voor de vrede. De klaproos groeide uit tot het wereldwijde symbool van alle gesneuvelden. Tegenwoordig zie je op bijeenkomsten rond Allerheiligen nog steeds de Engelsen met een ' red poppy' in het knoopsgat
Het werd het bekendste gedicht over de eerste wereldoorlog
Hieronder, de vertaling van "In Flanders Fields"
In Vlaanderens velden bloeien de klaprozen
Tussen de kruisen, rij aan rij
die onze plek aangeven; en in de lucht
vliegen leeuweriken, nog steeds dapper zingend
ook al hoor je ze nauwelijks te midden van hetkanongebulder aan de grond.
Wij zijn de doden. Enkele dagen geleden
leefden we nog, voelden de dauw, zagen de zon ondergaan
beminden en werden bemind en nu liggen we
in Vlaanderens velden
Neem ons gevecht met de vijand weer op:
Tot u gooien wij, met falende hand
de toorts; aan u om haar hoog te houden
Als gij breekt met ons die sterven
zullen wij niet slapen, ook al bloeien de klaprozen
Als de stilte en de eenzaamheid naar je sluipt, als je verdrietig wordt en je gedachten dwalen weg, is er in de verte altijd iemand die aan je denkt...
Dezer dagen gedenken wij "extra" onze geliefden die van ons heen gingen...
In onze gedachten zijn onze geliefden nooit ver weg... in ontelbare kleine dingen blijven zij steeds dicht bij ons...
Wij denken dan ook heel speciaal aan iedereen die een geliefde verloor, want, samen staan we sterker dan alleen
Klaproosje1
p.s. Iedereen even een groet komen brengen en zeggen dat we ingevolge de verbouwingen, nog steeds logeren bij familie en dit nog wel eventjes zal duren... dus...nog steeds geen pc (ik heb geen draadloos internet)
hele lieve groet en dankjewel aan iedereen die trouw een bezoekje komt brengen
Eventjes laten weten dat mijn pcke nog altijd afgesloten is thuis... De verbouwingen zijn eindelijk in gang geschoten (oef) Wij logeren momenteel bij mijn schoonzus en schoonbroer, en mogen regelmatig genieten van de kookkunsten van heel veel lieve mensen.
Dankjewel aan die lieve bloggers die hier regelmatig op bezoek komen.Van zodra het mogelijk is mag je me zeker op jullie blogje verwachten. hele lieve groet
Fientje, lieve meid en schattig poppemieke van ons het zonnetje in huis en steeds in voor een grap
Op 16 oktober was het voor jou dubbel feest het was jouw 3de verjaardag én je werd gedoopt.
Opa en oma wensen je proficiat en geven je een hele dikke knuff.
HANDEN
Als je droevig bent, vegen we met deze handen je tranen weg. Als je blij bent, zullen we je een hand geven en samen dansen. Als de wereld hard voor je is, leggen we een hand op je wang om je te troosten. Als je gekwetst wordt, verzorgen we je me deze handen. Het is door deze handen dat we je onze liefde geven.
tekst uit de doopviering van Fientje op 16 oktober 2011, dag van haar 3de verjaardag
Iedereen goeiedag komen zeggen en dan mezelf in de watten leggen. We nemen even een welverdiende rust... en doen dit aan de turkse kust...
Hier is het nu momenteel ook wel goed weer, maar dat kan je immers nooit maanden van tevoren voorspellen! en thuis heeft een mens toch altijd wel wat te doen... Het ergste is altijd, mijn kinderen en kleinkinderen achterlaten ik zal die schatten enorm missen...
In de dagen die komen denk ik niet aan tijd, aan de werken van de electriciteits- en gasmaatschappij die hier gisteren ineens stonden om het voor onze deur allemaal open te breken om de kabels ondergronds te leggen, en voortdurend met modderschoenen in en uit het huis kwamen om alles na te kijken (dit terwijl ik bezig was om de valiezen in orde te krijgen)...en vandaag Telenet (provider internet), het in zijn hoofd kreeg om net hetzelfde te doen (kabels ondergrond) en de put die voor ons deur gedicht was, terug open te smijten...(van organisatie gesproken onder de verschillende maatschappijen)... aan de verbouwingen (die nog steeds op zich laten wachten) en ons al veel stress gegeven hebben; MAAR alleen aan genieten, mij eens goed laten bedienen (sorry) de omgeving en de prachtnatuur.
Sorry, maar ik ben niet meer tot bij ieder van jullie geraakt voor een persoonlijk berichtje op jullie blog en dus moest het maar via deze weg.
En we blijven in feeststemming... ah ja, eens we begonnen zijn, stoppen we niet hihihi
Vandaag 23 september is onze jongste zoon Jan, en papa van Woutje, jarig... Hij wordt 29. En morgen 24 september is het de beurt aan Bart, de papa van Inne en Fien... Hij wordt dan 34
Hun feestje...dat is voor Zondag en...de taarten zijn besteld Aan beide feestvarkentjes een dikke proficiat met hun verjaardag... en...de kussen en knuffels komen er zo aan!
Ook een hele lieve weekendgroet aan al de blogvrienden Cécile
We zijn weer terug van een SUPER blogmeeting. Wij hebben aan die schitterende dag nog een vervolgje gezet, door nadien nog een bezoek te brengen aan vrienden...Dus superweekend gehad.
We hadden naar de blogmeeting zo lang uitgekeken EN...het was er weer eentje om U tegen te zeggen. Spijtig genoeg is het ook altijd veel te vlug voorbij he...maar we tellen af hoor...naar...de volgende keer!
Het blije weerzien met de blogmaatjes die we reeds op vorige meetings ontmoetten, maar ook de kennismaking met de bloggertjes die er voor de eerste keer bij waren, ... een groot feest! Wat werd er weer gekust en geknuffeld dat het een lieve lust was, gepraat, gelachen, gegierd en heel veel plezier gemaakt. Gezelligheid troef!
Het feest, door ons Friedake verzorgd, was zoals altijd, tot in de puntjes uitgewerkt. Friedake, ondanks je eigen zwakke gezondheid heb je ervoor gezorgd dat het voor iedereen een superfeest was. DANK U, ook in naam van Willy
Aan iedereen daar aanwezig... Dank u
voor de leuke momenten de toffe babbels de warme knuffels de echte gemeende vriendschap het vertrouwen de gezelligheid!
Het was weer een dag om voor altijd in ons hart vast te houden...en reeds uit te kijken naar...een volgende keer, waar wij hopen om iedereen terug te mogen ontmoeten.
lieve groet Cécile
u kan de foto's ook bekijken in mijn foto-album en zijn natuurlijk vrij te downloaden. klik op onderstaande link...
p.s. als antwoord op de mailtjes die ik krijg ivm de werken hier, kan ik jullie melden dat het nog steeds is als 2 logjes eerder!! niks dus, noppes, nada, rien, nothing en ga zo maar verder!!
Me even laten horen voor er gedacht wordt dat ik aan de andere kant van de wereld zit...
Eerst en vooral een dikke dankjewel aan iedereen die hier de afgelopen dagen, weken, trouw op post geweest is op mijn blogje én wat schreef onder reageer...dat doet deugd
Het zijn me hier de maanden al geweest...maanden die me heel veel stress, hoofdpijn én slapeloze nachten bezorgen en dus ook alle energie opslorpen...én het einde is nog niet in zicht...neen...alles moet nog beginnen!
Jullie kennen wellicht het woordje "verbouwingen"? dat is hier ons grote probleem...ik weet het, kalm blijven is de boodschap, maar het is allemaal makkelijker gezegd dan gedaan tot wanneer je zelf in de situatie staat... We zijn noodgedwongen op zoek moeten gaan naar een nieuwe aannemer, nadat de eerste hier met grote moed de werken kwam beginnen (muur doorslaan) en nadien verdween met de noorderzon! Afspraken maken en niet nakomen...ontelbare telefoontjes geven...uren en dagen wachten op iemand die niet komt!!! Telkens alles veilig wegzetten en nadien terug moeten plaatsen omdat het allemaal niet doorging...ziek wordt een mens daarvan en staat het huilen je nader dan het lachen...
Natuurlijk moeten de mensen die nu overnemen alles proberen op te lossen, maar zij hebben ook al afspraken met anderen zodat we geduld moeten hebben...we zijn al trouwens enorm dankbaar dat zij "proberen" om ons zo goed en zo vlug mogelijk te helpen, maar het zal niet voor direct zijn...
Dit alles zorgde ervoor dat ik echt geen zin had in bloggen. Ik zou trouwens geen woorden gevonden hebben om jullie te kunnen aanschrijven, want mijn hoofd zat leeg en is nog steeds niet helemaal aangevuld hihihi...Hopelijk kan je me een beetje verstaan...
hele lieve groet aan iedereen
Cécile
p.s. ik was niet van plan om hierover wat op mijn blog te zetten, want iedereen heeft al genoeg rond zijn hoofd, maar ik wou de vragen die ik kreeg, toch even beantwoorden.
dag lieve blogvrienden, eindelijk ben ik weer paraat... we zijn er enkele dagen op uitgetrokken (en even langer dan gepland) en nadien heb ik hier op mijn blogje nog wat vrijaf genomen, de boog moet niet altijd gespannen staan en vol verplichtingen zijn.
Ik wil vooreerst toch iedereen hartelijk danken die hier regelmatig een berichtje kwam schrijven in mijn gastenboek en me niet vergeten is. Dat doet deugd!
Gisteren hebben we, sinds het begin van de "grote vakantie" weer volop kunnen genieten van de oppas op onze kleine (grote) kapoen Wout, want de vakantie blijft voor de mama's en papa's ook niet duren he. Wat heeft dat kleine ventje weer wat bijgeleerd op die enkele weken tijd Vandaag zijn Inne en Fien van de partij en Maandag is het de beurt aan Wannes en Fee...
Je kleinkinderen op bezoek, ze kunnen vertroetelen, mee gaan wandelen, vertellen en samen zingen... dat is 1 groot feest...ook al ben je 's avonds uitgeteld... ik zou het voor geen geld van de wereld willen missen die klein mannen die aan je lippen hangen, je hun vertrouwen geven en waar je zoveel liefde van krijgt...zalig!
Minder was het gisteravond gesteld met het weer... ook al beloofden ze heel warm en zwoel...de dag begon in mineur bewolkt en grijs, en de zon kwam maar in al haar glorie piepen in de namiddag en gaf ons het beloofde zwoele, plakkerige weer...tot plots de lucht gitzwart werd en het begon te onweren, de regen bij bakken uit de lucht viel...door de druk van al dat water sprong een van de afvoerbuizen los en kwam het water als een waterval over de rand van het dak...vlug alle hens aan dek om die buis terug op haar plaats te krijgen en zelf een waterkiekje worden hihihi... Bij enkele familieleden waren er ondergelopen kelders, en de binnenstad stond helemaal blank... maar... dat was nog niks, vergeleken met wat de mensen op Pukkelpop Kiewit, (Hasselt) meemaakten, en waar duizenden festivalgangers verrast werden door vreselijk onweer, hagelbuien en felle windstoten, waardoor verschillende podia instortten en er ook bomen terecht kwamen op tenten en accomodaties. Balans : 5 doden, 10 zwaargewonden en verschillende lichtgewonden.
Een drama voor al wie daar aanwezig was, maar ook bang afwachten voor de familieleden waarvan een van hun kinderen, of kleinkinderen daar naartoe waren en niet wisten of zij wel veilig en wel waren! Kan me best voorstellen dat een telefoontje dan een verlossing kan zijn!
Heel ons hart gaat uit naar al die getroffen families die nu een geliefde moeten missen en ook zij die nog in de onzekerheid zijn over de toestand van hun zwaargewonde familielid.
Hallo, mag ik mij even voorstellen? Ik ben Klaproosje. geboren op 10 augustus heel wat jaartjes geleden, het kastanjebruine haar heeft ondertussen plaats gemaakt voor grijs :-)
ik ben afkomstig uit Vlaams Brabant, gehuwd en moeder van 4 kinderen, 2 zonen en 2 dochters , en trotse oma van 6 schatten van kleinkinderen: ik draag mijn gezin op handen! Mijn hobby’s zijn: muziek, koken, reizen, powerpoints maken, champagnecapsules verzamelen, talen leren en mijn blogje...eigenlijk kom ik tijd te kort om alles te doen wat ik graag doe!
Persoonlijk vraagje
Heb je mij wat persoonlijks te vertellen, klik hier
De Papaver of, zoals velen hem noemen, Klaproos, is een echte zomerse bloem. Met zijn felle rode kleur zie je hem vaak langs de wegen in grote getale staan.
wist je ? dat de zaadjes van de Papavers een zeer aangename en nootachtige smaak hebben en daardoor heel vaak gebruikt worden in brood en banket, onder de naam blauwmaanzaad.
Wat is de rol van de klaprozen (poppies)? Klaprozen bloeien als andere planten in de buurt dood zijn. Klaprozenzaden kunnen jarenlang op de grond liggen en pas beginnen groeien als de nabije planten en struiken weg zijn, bijvoorbeeld als de grond werd omgespit.
Natuurlijk was de grond rond de loopgraven in de Eerste Wereldoorlog grondig 'omgespit' door de gevechten en bombardementen. McCrae moet dan ook honderden klaprozen hebben zien bloeien toen hij in 1915 het gedicht schreef.
Maar de klaproos heeft nog een andere betekenis in In Flanders fields. Sommige klaprozen worden gebruikt om opium en morfine van te maken; morfine is een sterk verdovend middel dat vaak werd gebruikt om de pijn van verwonde soldaten te stillen - soms voor eeuwig. De laatste verzen We shall not sleep, though poppies grow / In Flanders fields duiden op de verdovende werking van morfine.
uit : in flanders fields.
Je zou zeggen dat ik een dromer ben, maar ik ben niet de enige... John Lennon -Imagine
Het geluk van je leven hangt af van de kwaliteit van je gedachten...zorg ervoor dat je er geen gedachten op na houdt die deugd en redelijkheid onwaardig zijn. Marcus Aurelius.
Sommige vrienden zijn als de schaduw. Je ziet ze alleen als de zon schijnt. Anderen zijn als de zon zelf. Ze komen op als het donker is.
Dans alsof niemand naar je kijkt,
Werk alsof je het geld niet nodig hebt
Heb lief alsof je nooit gekwetst bent.
Laat je levensvreugde en je geluk niet afhangen van honderd en één futiliteiten !
Omdat we mensen zonder vleugels geen engelen kunnen noemen, noemen we ze Vrienden
Helaas bestaat er nog geen dagcrème tegen een chagrijnig gezicht.
Een musicus moet muziek maken, een kunstschilder moet schilderen, een dichter moet schrijven als hij vrede met zichzelf wil hebben. Wat een mens kan zijn, dat moet hij zijn. - Abraham Maslow -
wat het einde lijkt te zijn, is misschien wel een nieuw begin.
Iemand die bezig is met een heel ingewikkeld ding en dit goed doet, verliest nooit zijn zelfrespect. - George Bernard Shaw -
Kijk niet te veel achterom, het belet je in de toekomst te zien. (roosje)
Als je de waarheid vertelt, hoef je weinig te onthouden.
"Haat kan geen haat verdrijven; enkel liefde is daartoe in staat." (Martin Luther King)
Wie zegt dat wonderen niet bestaan, heeft jou nog nooit gezien.
Als ik verliefd ben, ben ik in de wolken, en doe ik aardig tegen iedereen. Alsof ik opnieuw geboren word. in de lentezon op het gras. Ik pluk madeliefjes en klaprozen en doe lief en schattig, alsof ik voor het eerst de wereld zie.
Een groot mens is hij, die nimmer zijn kinderhart verliest. Meng-tse
Als je bemint wil worden, wees dan beminnelijk !
Wie van zijn herinneringen kan genieten, leeft tweemaal.
Beoordeel dit blog
de sleutel tot het hart is altijd de liefde
Het leven is geen kleinigheid, maar het bestaat wel uit kleine dingen.
als ik zeg, ik hou van je, begrijp je dan wat ik bedoel, als ik zeg, ik hou van je, verwoord ik mijn gevoel, als ik zeg, wat jij betekent, namelijk heel erg veel, als ik zeg, wat jij betekent, een heel belangrijk deel, als ik zeg, jij bent de reden, dat ik nog verder wil, als ik zeg, jij bent de reden, zonder jou is het maar kil, als ik zeg, dank jewel, gewoon omdat je er bent als ik zeg, dank je wel omdat ik je heb gekend, als ik zeg, ik hou van je, begrijp je dan wat ik bedoel, als ik zeg, ik hou van je, dat is wat ik voel !
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
