hoi iedereen ,hier nog een klein wekelijks berichtje , men vraagt wel eens waarom mijn blog niet bij de poezie staat , wel ik wil dat niet omdat er daar al wel genoeg zullen zijn , ik wil alleen maar de mensen een klein ogenblikje plezier geven ,mensen die misschien niet zo tussen de poezie rondhuppelen ,maar toevallig op een gedichtje stoten en dat dan tussendoor met plezier lezen.met al deze regendagen heb ik er weer eentje ineengeflanst over het weer, veel plezier ermee.
REGEN.
Wie zei er ooit; de regen, is voor mens en dier een zegen? doch , 't begint nu zwaar te wegen, echt , ik kan er niet meer tegen.
De wereld hier wordt almaar weker, de mensen worden alsmaar bleker, geen bidden helpt , van non of preker, wij worden kikkers , ik weet het zeker.
De dagen , die steeds grijs maar blijven, de wolken , die jagend overdrijven, grachten , die om ter volste blijven, kan 't niet meer zien zonder te kijven.
Maar eens zal er een eind aan komen, al kunnen we er nu alleen van dromen, de zon zal dan al het natte weg stomen, wij zullen weer blij naar buiten komen.
Dan is de lente hier in 't land, het warme straalt ten allenkant, en mensen zijn weer licht op d' hand, de natte miserie ver van kant.
