Hallo vrienden , nu we stilaan naar de donkere dagen van de winter gaan , en we deze week onze familie en vrienden herdenken die van ons zijn heengegaan , wil ik hier ook even bij stilstaan. Laten we bij het gedenken van onze dierbaren , niet alleen stilstaan bij het trieste gebeuren dat ze ons ontvallen zijn , maar ook vooral denken aan de mooie momenten die we met hen beleefd hebben , de keren dat ze ons geholpen hebben , of wanneer we met hen veel ,plezier en lol gehad hebben, ik weet het trieste gevoel dat ze er niet meer zijn gaat nooit weg , maar de herinnering aan de mooie momenten mogen we zeker niet overslaan . Daarom drie gedichtjes die er een beetje bij aansluiten, ze zijn kort , maar ik hoop dat ze een beetje troost brengen.
VADER. ---------
Vader, Kon ik je ruwe hand Nog eens in de mijne voelen, Zodat jij zoveel jonger, En ik zoveel kleiner was, Kon ik je stoppelbaard, Nog eens tegen mijn wang aan voelen, Zodat ik wist, Dat jij oneindig om me gaf.
Moeder, Kon ik op je schoot, Nog eens dicht tegen je kruipen, Zodat ik je warmte, Tot in mijn ziele voel, Kon ik je hand nog maar eens even, Door mijn wilde haren voelen gaan, Zodat ik wist, Dat je mij zo oneindig je liefde gaf.
