Ik heb in mijn leven meer geleerd door te luisteren dan door te spreken
Welkom bij Annemiek en Roland
Oftewel Knorreke en Boefke
02-07-2006
Laika is overleden
Gisteren hebben we afscheid moeten nemen van onze hond Laika.
Zo lief als ze soms was met al haar ondeugendheden, was er toch iets mis met haar.
Op sommige momenten, werd zij vals, als er iets gebeurde tegen haar zin.
We hebben het geprobeerd, maar na 3x bijten, was de maat vol.
Ze stond op de herplaatsingslijst van de stichting van "Martin Gaus", maar na het derde bijtincident, durfden we het bij nieuwe eigenaren niet meer aan.
Onze Laika is 8 maanden geworden.
Volgens de dierenarts, was er genetisch iets mis wat in haar hersens sloeg.
Dank je Laika voor al je liefde.
Beiden zijn we 49 j en sinds 3 jaar gehuwd, een echt België-Holland huwelijk.
Inderdaad Annemiek is Nederlandse en ikzelf ben Belg.
Ons huwelijk en kennismaking hebben wij te danken aan ..;
HET INTERNET, en dan meer bepaald aan de vroegere chatrooms van MSN.
Beiden zaten we toen regelmatig in dezelfde room en zoals het meestal gaat,
Van het een kwam het ander. Het begon met een kwinkslag en een grapje zomaar in de room, als snel gevolgd door berichtjes aan elkaar in de fluister" wat dan weer leidde tot messenger.
En wat natuurlijk niet kon uitblijven gebeurde dan na een tijdje ook, DE BLIND-DATE
Aanleiding daarvoor was de tentoonstelling Körperwelten in Brussel.Annemiek wou daar graag naartoe, dus afspraak gemaakt om elkaar te treffen in het centraal station in Antwerpen.
Ik had voor de gelegenheid een bos rozen meegebracht en was toch wel vrij nerveus toen ik van de trein stapte, samen met mijn zoon Tycho.
We hadden elkaar al snel gevonden (hadden beschrijvingen van ons uiterlijk uitgewisseld en hadden de afgesproken kledij aan) en de kennismaking verliep vlotjes.
En ook tussen Annemiek en Tycho viel de eerste ontmoeting goed mee.
De tentoonstelling was erg interessant (hebben er 4 uur rondgelopen) en nadien hebben we er een dagje Brussel van gemaakt.
Bedoeling was om elkaar een weekje later terug te ontmoeten maar alles was zo goed verlopen en de magie was zo groot dat we al de volgende dag terug samen hebben doorgebracht.
En zo is het begonnen en volgden de weekendjes samen elkaar op. Het ene weekend kwam Annemiek naar Essen en het andere weekend ging ik samen met mijn hond Rasta naar Leeuwarden.
Ja hoor .Leeuwarden, helemaal in Friesland.
Deze verplaatsingen vielen dus echt niet mee en om elkaar ook in de week toch nog eens te kunnen zien hebben we elkaar voor Valentijn een webcam geschonken. Maar na een tijdje voldeden noch de webcam noch de korte weekends samen echt niet meer en werd de beslissing genomen om samen te gaan wonen.Keuze van woonplaats en alle voor- en nadelen tegen elkaar afwegen bracht natuurlijk ook nog het nodige denk- en praatwerk met zich mee maar België bleek de beste keuze.
Zodoende werd Annemiek een belglander en ik een nederbelg.
Het gemis om Rasta was al een hele tijd heel groot en het onvermijdelijke is dus
geschied .... we hebben er een nieuwe aanwinst bij
Naam : LAIKA
RAS : Golden Retriever
Geslacht : Vrouwelijk (Teef)
Geboren : 07/11/2005
Zaterdag was Annemiek weer eens in de plaatselijke krantjes aan het neuzen
Tussen de advertenties voor puppies en stuitte op 2 interessante aanbiedingen
waar we naar gebeld hebben.
Na het inwinnen van de nodige informatie besloten we eens te gaan kijken
(enkel kijken dus, met de belofte dat indien ze ons beviel we haar nog enkele dagen daar mochten laten omdat ik niet wist of ik wel onmiddellijk verlof zou kunnen nemen)
Zo gezegd, zo gedaan .... Wij dus naar Lichtaart bij Kasterlee. Onderweg hebben we nog even Tycho afgezet bij Annelies.
Na toch wel even zoeken waren we ter plekke en gingen samen met de eigenares
naar haar kijken. Laika zat samen met haar moeder in één kot terwijl de vader in een ander zat. Verder waren er daar nog een Benner Senne en een broertje of zusje van Laika van 6 maand uit een vorig nest.
Nadat we haar even bekeken, vastgenomen en geaaid hadden waren we natuurlijk direct verkocht met het gevolg ..... Inderdaad de koop gesloten en Laika
onmiddellijk mee naar huis.
De ontmoeting met de katers Amon en Soteb viel redelijk mee.
Eerst was het natuurlijk wennen en heeft ze nog niet veel rondgelopen
maar dit beterde nadien wel.
Zondag zijn we er al enkele malen mee gaan wandelen en zijn we ook begonnen aan haar opvoeding. Deze zal natuurlijk nog wel een tijdje in beslag nemen,
reden waarom ik natuurlijk nog enkele dagen verlof van 2005 heb opgenomen zodat
we daarmee aan de slag kunnen.
Gisterenavond (maandag) zijn we met haar naar de dierenarts geweest
en ze blijkt een heel gezonde pup te zijn.
Zo dit was even wat info over ons nieuwste gezinslid.
laatste nieuwsjes
Daar zijn we weer met een up date
We hebben bijna een abonnement op het ziekenhuis, in Brasschaat.
Moet ik er niet heen voor onderzoeken, dan wordt Roland wel dringend opgenomen, via de spoed.
Roland heeft al met al een dag of 10 in het ziekenhuis gelegen, met een ontstoken dikken darm met daarbij 2 abcessen.
Op de ct scan waren deze duidelijk zichtbaar.
De eerste week, kreeg hij antibiotica en pijnstilling via een baxter (infuus).
De kamer waar hij lag was een tweepersoonskamer en af en toe kreeg hij voor korte of langere tijd gezelschap van een medepatiënt.
De artsen waren soms zeer onduidelijk en vaag met hun gegevens tot dat de eerste zondag er een chirurg langs kwam, die duidelijke en klare taal sprak.
Roland werd 12mei opgenomen en de vrijdag erop kwam een van de gastro-enterologen met het voorstel of hij vrijdag voor 48 uur naar huis wilde, dat was niet tegen dovemans oren.
De vrijdagmiddag, kwam ons Va toch op bezoek, dus kon hij ons naar huis brengen.
Amon, Soteb en Laika heel blij, want nu kregen ze weer eens echte aandacht, want ik was vaak een groot deel van de dag in het ziekenhuis.
Zondagmiddag was de pret weer op, dus met een taxi weer naar het ziekenhuis.
De maandag werd er weer bloed afgenomen, zoals de week ervoor ook vaak gebeurde.
De waarden werden steeds beter.
De dokter kwam laat die maandag, maar vertelde ons dat Roland, dinsdagmiddag naar huis mocht.
De volgende stap is de ct scan, die 1 juni gemaakt wordt.
Volgende week krijgen we daar de uitslag over.
Op 30 mei waren we bij de orthopeed en hebben daar een afspraak gemaakt, wanneer mijn pols geopereerd zal worden.
De datum is 14 juni, moet dan al om 7.15 in het ziekenhuis zijn, vanwege de diabeet zijn, mag die ochtend dan ook niet spuiten, krijg al het nodige via een baxter.
De periode dat ik thuis moet blijven is 4 weken, de andere pols moet ook nog geopereerd worden.
Wordt nu aan de rechter geholpen, ben dus al aan het oefenen, om met links te spuiten.
Dit was het weer voor nu.
We houden jullie op de hoogte
Annemiek
Laika is nu 5 weken bij ons en is al helemaal ingeburgerd.Dit heeft niet al te lang geduurd en al bij al is alles nogal meegevallen.
Zoals eerder gezegd heef ze in den beginne nog niet veel rondgelopen maar daar is ondertussen al heeeel veel verandering in gekomen.Nu zouden we soms zelfs willen dat ze niet zo veel rond zou lopen.Nee dit is natuurlijk maar een grapje, hoewel er nu soms toch wel wat al te veel leven in de brouwerij is.
In het eerste stukje schreef ik dat de ontmoeting met Amon en Soteb nogal meeviel en dit is zo gebleven en dag per dag verbeterde het contact.Het is nu zelfs zo dat Amon zich volledig laat doen en we soms zouden willen dat die Laika eens een goede uithaal zou geven, maar nee hoor vorige week was het zelfs zo dat Amon gewoon op zijn rug lag op de keukenvloer terwijl Laika er volledig bovenop stond.Soteb daarentegen is dan weer de uitdager van de twee en regelmatig wordt die nu achterna gezeten door Laika. Nadat hij haar natuurlijk eerst heeft uitgedaagd.Als een wervelwind stuiven die twee dan door de living en de eetkamer.
Ondertussen heeft Laika zich ook al ontpopt tot een (soms grote) deugniet en moeten we heel goed opletten dat we s avonds als we gaan slapen zorgen dat praktisch alles van het salontafeltje weg is.
Inderdaad zij blijft in de living s nachts.
De eerste weken (tot we zeker waren dat ze s nachts zindelijk was) heeft ze doorgebracht in de gang,
Maar 2 weken geleden heeft ze ook het traplopen ontdekt.Dus, mand terug naar de living en sindsdien blijft ze daar s nachts.Het zindelijk maken is vrij goed verlopen en ook wel snel.Natuurlijk was het een grote hulp dat ik 2 weken verlof had en mij er dus volledig heb kunnen op toeleggen en nadien had Annemiek verlof genomen en kon de taak verder zetten.Vandaag gaat het eigenlijk de eerste dag worden dat ze in haar kot zal moeten omdat we beiden gaan werken zijn.Deze week zal dat gelukkig nog niet een volledige dag zijn omdat Annemiek de late shift heeft en dus maar rond 11h vertrekt en ik al weer thuis zal zijn om 18h.
Ter voorbereiding hebben we haar de laatste weken ook al verschillende keren enkele uren laten doorbrengen in haar kot, maar hebben wel het idee dat ze heel weinig in haar binnenhok gaat.Hopelijk betert dit nog.
Zaterdag ll zijn we haar 2de serie spuitjes gaan halen bij de dierenarts en zondag hebben we haar laten inschrijven bij de hondenschool waar ik vroeger ook met Rasta ging.
De eerste les is vrij goed gegaan, ook omdat ze al een aantal dingen thuis geleerd had van ons.Toen ik haar moest overlaten aan iemand van Brabo en zelf een aantal meter achteruit moest gaan om haar te roepen, zegden de mensen van de school hooooo dat is ver genoeg.Weten zij veel dat wij haar al getraind hebben om het drievoudige van die afstand te doen tussen ons beiden tijdens onze wandelingen naar de wei.
Nu woensdag is de volgende les.Bedoeling is wel dat zowel Annemiek als ikzelf haar zullen trainen en dus afwisselend aan de les zullen deelnemen.Meestal is het steeds dezelfde persoon maar om praktische redenen vonden wij het beter het zo op te lossen.
Zo tot zover het bijgewerkte verhaal ( weliswaar niet volledig want zelfs in maar 5 weken maak je met haar zo veel mee dat je kan blijven schrijven)
Ook het fotoalbum is bijgewerkt dus daar ook maar even gaan kijken !!!
update uit Essen van Annemiek
Even weer een update uit het Belgische land.
De gezondheid is goed, maar zoals Roland reeds schreef, dat hij naar de dokter moet, moet ik ook, want voor de komende 3 maanden moet de huisarts, alles in de gaten houden, hoe de insuline verloopt.
Vandaag naar de longarts geweest, want er was een plekje gevonden op de ct scan en de scan op de thorax scan liet hetzelfde verhaal zien.
Het is niet iets om me zorgen over te maken, want het is waarschijnlijk een lidteken, dat ik opgelopen heb vorig jaar met me gebroken ribben.
Morgen laatste onderzoek voorlopig, dan naar de fysio, voor een zenuwonderzoek, van de handen en voeten, ze tintelen vreselijk.
Laatst kon ik zelfs niet een knopje door een knopsgat krijgen.
Tycho, heeft het erg druk, zo druk zelfs dat hij niet naar het etentje van de Bompa kan, omdat er hard gestudeerd moet worden.
Onze tuin is een kleine chaos, omdat tot ons gezin een kleine graafmachine hoort, genaamd Laika.
Mollen proberen te vangen is haar grootste uitdaging, maar tot op heden geen geluk.
De wei waar we altijd gaan wandelen, is bezaaid met molshopen, alleen heeft de boer een kleine streep door de rekening getrokken, door 3 stukken land om te ploegen en in te zaaien, maar dat belet haar niet om over de sloot te springen.
Wij worden door de dieren steeds begroet, alsof we op wereldreis zijn geweest.
Hebben jullie ooit gehoord van een poes die gemalen koffie eet, nu dat is onze Amon.
Hij moet en zal telkens een beetje koffie hebben, als ik bezig ben om het koffiezetapparaat klaar te zetten voor de volgende ochtend.
Allemaal de groetjes en dikke knuffel uit Essen van ons beiden
even bijpraten (door Annemiek)
Hallo allemaal,
Hier eens een uit gebreide up-date uit het verre Esssen.
Alles is goed hier, behalve dat ik momenteel in het medische circuit zit.
Heb nu diabetes type 1, hetgeen betekend 4x per dag insuline spuiten en regelmatiger gaan leven en dieet.
Het dieet moet je leren te hanteren, geen tussendoortjes meer, waar koolhydraten in zitten.
Moet je drop-verslaafd zijn erg moeilijk, maar tot nu toe ben ik eraf gebleven.
Volgende week staat er een CT-scan gepland, want de dokter wil weten hoeveel er toen van de pancreas is afgegaan.
Week daarop naar de fysio, voor een emg -test, want als gevolg van diabeet zijn veel last van slapende vingers.
Op het werk is het erg druk en soms heel zwaar, die zwarigheid komt vooral voort uit het feit dat specialisten niet genoeg materiaal hebben en dat technisch de boel regelmatig eruit ligt.
Het vroege opstaan breekt je aan het eind van de week toch wel op en de weekenden moeten we hier bijslapen, gaat soms moeilijk met de dieren.
Met Roland gaat het goed, heeft het in zijn Job naar zijn zin, maar ook voor hem is het elke ochtend 5 uur he, dan vertrekken we samen naar het station om 6 uur en ik ga er dan in Berchem uit en hij reist verder meestal met 2 collega's richting Brussel.
Het zijn lange dagen die hij maakt, want is zo wel elke dag 12 uur van huis.
Op dit moment heeft Roland een ontsteking in zijn voet, precies op de wreef en slikt nu ontstekingsremmers(antibiotica).
Hij heeft wel 5 weken gewacht en rondgepikkeld, en geprobeerd het te verhelpen met zalfjes voordat hij de dokter ging raadplegen.
Dus een toertje met de moto is er voorlopig ook niet bij net nu het mooi weer is om er eens op uit te trekken, want schakelen doe je vooral met je linkervoet en hij zou trouwens toch niet in zijn motolaarzen raken.
Veel vrije tijd blijft er dan ook niet over, wel proberen we 1x per week te gaan zwemmen.
En gaan ook veel in de wei wandelen met Laika.
Tycho heeft het erg druk met de studie, want moet er dit jaar heel veel voor studeren.
Het kotleven en studentenleven bevalt hem heel goed.
Had dit jaar de pech, dat hij voor zijn laatste examen, zo ziek was, dat mede-huisgenoten, de dokter hebben gebeld, had een darmvirus, dus moet hij dit jaar dat examen ook nog doen.
Met de beestenboel gaat het erg goed, Laika, ziet er al echt uit als een golden retriever met heel veel kattenkwaad, die moet altijd wel iets hebben om op te kauwen of te bijten.
De poesen hebben soms geen leven, Amon laat echt alles toe en zal nooit eens uithalen.
Soteb daar en tegen komt voor hemzelf op, door echt eens uit te halen, maar het heeft allemaal weinig zin.
Laika, weet nu ook wat hazen en konijnen zijn, en gaat er ook achteraan, alleen verliest ze het steeds.
Op de puppy-school, vindt ze het soms leuk, ze zit al een groep verder, want veel commando's kent ze al, al is de uitvoering soms niet echt goed.
Spelletje in de wei, is heen en weer naar ons toe hollen, als we 50 meter uit elkaar staan.
Afmatten, dat is de bedoeling ervan, maar het is een grote energie bom.
Zo jullie zijn op de hoogte van het reilen en zeilen hier, en neem eens een kijkje op onze blog, Roland zal hem nu regelmatiger bijwerken.
Groetjes,
Roland en Annemieke
zomaar in de room, als snel gevolgd door berichtjes aan elkaar in de fluister" wat dan weer leidde tot messenger.
meegebracht en was toch wel vrij nerveus toen ik van de trein stapte, samen met mijn zoon Tycho.
was zo groot dat we al de volgende dag terug samen hebben doorgebracht.
en om elkaar ook in de week toch nog eens te kunnen zien hebben we elkaar voor Valentijn
een webcam 
geschonken. Maar na een tijdje voldeden noch de webcam noch de korte weekends samen echt niet meer en werd de beslissing genomen om samen te gaan wonen.
