De Kruidtuin werd recent uitgebreid met een terrein achter het voormalige Marollenklooster (Kapucijnenvoer 32) waar een fruittuin werd ingericht. Natuurlijk is het hier aangenaam vertoeven als de bloesems uitkomen.
In de Kruidtuin van Leuven zijn er in het voorjaar steeds prachtige voorjaarsbloemen te bewonderen. Dit jaar een beetje later door de minder goede weersomstandigheden.
De oranjerie is een sterk horizontaal en strak symmetrisch volume van één bouwlaag en drie beuken op een langgerekt, rechthoekig grondplan. Het bakstenen gebouw heeft een zandkalkstenen sokkel voorafgegaan door trappenpartijen, en wordt afgelijnd door een gekloste lijst van zandkalksteen en een attiek, die een lessenaarsdak verbergt. De hoofdgevel bevat twee symmetrische en licht vooruitgeschoven hoekrisalieten - een reflectie van de driebeukige binnenruimte - afgelijnd door hoekkettingen waartegen volledig beglaasde halve rotondes zijn aangebouwd. Tussen de risalieten is de gevel opengewerkt door negen aaneengesloten rondboogvensters. Verder heeft het gebouw korte zijgevels met in zandkalksteen uitgewerkte deuropeningen volgens palladiaans motief en een blinde achtergevel.
De kruidtuin werd aangelegd door een Leuvens tuinarchitect Guillaume Rosseels en onder leiding van de Duitse botanicus professor J.F. Aldeman.
Naar ontwerp van de hofarchitect van de Prins van Oranje Charles Vander Straeten werden van 1921 tot 1823 het poortgebouw, de oranjerie en een omheiningmuur in classicistische stijl opgetrokken.
De oranjerie werd verschillende keren verbouwd: het oostelijk gedeelte werd in 1853 voorzien van een verhoogd schilddak in glas en kon daardoor dienen als palmenserre. Rond 1903 werden de gebouwen ontpleisterd. Een extra bouwlaag werd aangelegd in 1913 door de stadsarchitect Eugéne Frische, er kwamen 9 beglaasde muuropeningen tussen gietijzeren zuilen, afgedekt door een typisch vierzijdig gebogen en een volledig beglaasd serredak. Deze laatste ingreep werd reeds gedeeltelijk gesloopt bij de restauratie van 1980-83 met het oog om het gebouw te herstellen in het oorspronkelijk 19de-eeuws classisitisch geheel. De prachtige metalen structuur van de rotondes werd vervangen door een aluminium structuur in 1971.
De dakstructuur van de oostelijke en westelijke beuk werd in 1983 eveneens vervangen door aluminium.
De kruidtuin werd in 1976 beschermd als landschap, het oranjerie als monument.
