Mijn logeergastje was gisteren braaf geweest en ik had beloofd om dan iets lekkers te gaan halen bij de bakker.  En belofte maakt schuld.  Dus, ik ’s morgens vroeg naar de bakker.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

maar was er zoals gewoonlijk niet alleen.  Blijkbaar hadden nog andere mensen beloftes gedaan.Het was wachten geblazen dus...  Iedereen kwam precies voor koffiekoeken of voor taart.  . 

Brentje was een van die kinderen die van ’s morgens vroeg al enorm wakker zijn.  Zijn mondje stond niet stil van als de deur openging tot ik weer weg ging.  Voor een avondmens als ik een echte nachtmerrie.  Hij ging de hele toonbank af en wees aan z'n tanteke alles wat hij graag zou opgegeten hebben.  Het kind kon blijkbaar meer eten als de doorsnee sumo-worstelaar.  Toen hij een doos lekstokken zag staan was hij helemaal niet meer te houden.  “Tanteke mag ik een lekstok pakken en dan pak ik voor onze Thomas ook één.”  Toen tante opmerkte dat " onze Thomas" nog veel te klein was om een lekstok te eten kwam de kleine met een schitterende oplossing. “Ik zal eentje meenemen en hem bijhouden tot Thomaske groter is…  maar als gij echt wilt dat ik Thomaske zijn lekstok ook opeet zal ik dat wel doen ze.  .  zei hij glunderend. 
Tante, en de rest van de winkel had moeite om de lach in te houden.  Toch vriendelijk van die jongen.  Zo zichzelf opofferen voor zijn tante....