De Lustige Stappersstapten naar Halle in strijd tegen kanker
Er zit sleet op de bedevaarten. Stappen doen we vandaag in de eerste plaats vooral om van de natuur te genieten: kennismaken met een zee van ‘blaa blommekkes’ in het Hallerbos, contact voorkomen met een portie ‘ting’llen’ in de omgeving van het Kravaalbos. Even buurten in ‘Biggennaatbos’ vlakbij. Dat die tochten ook pieken in ons lichaamsgewicht voorkomen, nemen we er bijzonder graag bij.
Bedevaarten? Ze kleurde de zomers van onze (bet)(over(groot)ouders. Nog geen vijftig jaar geleden, werd het Vlaams-Brabantse bedevaartsoord Scherpenheuvel, zelfs dagelijks overstroomd door bedevaarders. Die arriveerden er met de bus, de wagen, ook te voet uit alle windstreken. Scherpenheuvel was toen inderdaad een trekpleister. Vooral de jeugd hoorde tante Julia graag verkondigen dat zij, met de bus weliswaar, ‘gink beewegen’ naar Scherpenheuvel. De youngsters herinnerden zich immers dat diezelfde Julia, het jaar tevoren, bij haar terugkeer om haar exploot kracht bij te zetten, lekkere suikerstokken had bedeeld. Die zijn vandaag in Scherpenheuvel trouwens nog altijd te koop.
Andere bestemmingen? Halle, was er een van. Wat een aantal bewoners van het Meysveld, verenigd in De Lustige Stappers, inspireerde om de traditie vanuit de Minnestraat naar Halle te wandelen, nieuw leven in te blazen. “Deze eerste editie kan uitgroeien tot een jaarlijks gebeuren”, zei Toon Bourgeois.
De Lustige Stappers
De allure van een Dodentocht neemt het overbruggen van de 36 kilometer tussen Lebbeke en Halle niet aan, maar het is wel wat anders dan de Millenniumroute in eigen gemeente af te haspelen. De twintig deelnemers, afkomstig uit Lebbeke, maar ook uit St.-Gillis-Dendermonde en Berlare, vooral vrouwen overigens, vertrokken op een zaterdagmorgen om stipt zeven uur, vanaf de kerk van de Minnestraat, in voldoende mate geëscorteerd, richting ‘Braubant’. Gepland was ergens tussen 14 en 15 uur Halle te bereiken.
De organisatoren koppelden aan hun sportieve prestatie ook een goeddoel. “Dat een van onze leden de strijd tegen kanker verloor, vergemakkelijkte onze keuze van het goede doel”, besluit Bourgeois. “Het Cancer Research Institute Gent, een afdeling van de UGent coördineert immers het kankeronderzoek binnen de universiteit. Een mevrouw uit Wieze is er communicatieverantwoordelijke.”
Het vijfde leerjaar van gemeenteschool De Puzzel nam dit jaar deel aan de ICT-wedstrijd WHIZZKIDS online. Er namen ongeveer 800 klassen van het vijfde leerjaar deel en één van de doelstellingen is een krachtige leeromgeving maken waar experimenteren en exploreren met media mogelijk is. Het vijfde leerjaar van De Puzzel raakte in de finale en ze mochten met juf Agnieszka naar Walibi. Met hun klasnaam Palapeli behaalden ze een mooie tweede plaats. Ze brachten fantastische prijzen mee naar Lebbeke. (foto Theo Bosman)
Voor mij hoefde het NIET, maar ... het is wat het is !
.
Nieuw logo en huisstijl voor gemeente
Hoera! Hoera! Driewerf ‘oerraa’! De gemeente beschikt sinds enkele weken over een nieuw logo en een al even nieuwe huisstijl. Wie buitenkomt kan er niet naast kijken. Fraai van design, tegelijk ook gestileerd en eenvoudig”, klinkt het bij sommigen. “Waar zijn ‘onslievraa, Wies en Belle’ gebleven? En wat kost dat allemaal?”, vragen anderen zich af. “
Voor het ontwerpen van het logo -het oude dateert uit 2010- en de huisstijl deed het gemeentebestuur een beroep op een studiebureau. Assistentie kwam er van werkgroepen, gevormd uit inwoners, leden van verenigingen en gemeentepersoneel. Uit die samenwerking resulteerde een modern logo dat ook verwijst naar het verleden.
“Uit de bus”, verduidelijkt burgemeester Jan Vanderstraeten, “kwam eigenlijk een abstract logo, een gestileerde versie van ons Mariabeeldje, waarvan de kroon, de aureool en het wapenschild bewaard bleven. De kroon met drietand verwijst bovendien naar de drie deelgemeenten, de aureool naar onze vijf deelwijken, die met elk hun eigenheid zijn verbonden onder één logo. De kost? Zowat 80.000 euro, gadgets inbegrepen.’
Raadslid Freya Saeys noemt het logo koud en kil. “Ons eigen authentieke wapenschild met O.-L.-Vrouw, de contouren van de gemeente en de baseline Lebbeke beweegt, zijn immers verdwenen. Er is zelfs helemaal geen baseline meer, nochtans geeft dit de sterkte van de gemeente weer. Lebbeke beweegt stond voor een sportieve gemeente met een levendig verenigingsleven.” Saeys wijst op het stevige prijskaartje van de ingreep. “In onze ogen pure geldverspilling”, besluit ze. “Wij zien op dit moment wel andere prioriteiten zoals het her en der aanleggen van voet- en fietspaden, het bouwen van een nieuw woonzorgcentrum, het vernieuwen van het Heidehof en het creëren van bijkomende sportinfrastructuur.”
Ook de man in de straat is verdeeld over het nieuwe logo. Zelfs in de schoot van de politieke partijen lopen de reacties over de ingreep uiteen
Bron : “KRAMIEK” nr 6 – juni 2023
PS : Waarschijnlijk omdat Ik van den “den ouden bak” ben verkies ik toch het logo met “Ons Lievraaken” !
Het speelplein en bijhorend bosje van het Meysveld worden tijdens de zomer vaak bezocht om samen tijd door te brengen, te picknicken, te spelen, …. Jammer springen bezoekers nogal nonchalant om met hun afval. Die hoort thuis in de vuilnisbak en niet op het terrein.
De Scouts & Gidsen Lebbeke gaven al het goede voorbeeld en werkten dit jaar voor hun terreinen een volledig actieplan uit rond afval. In samenwerking met Mooimakers startte de gemeente een affichecampagne op. Aan de inwoners van het Meysveld werd gevraagd om, net als de Scouts & Gidsen, hun steentje bij te dragen en een affiche op een duidelijk zichtbare plaats op te hangen. Naast de affichecampagne sensibiliseert ook een bord de bezoekers. In een latere fase zullen ook de gemeenschapswachten de nodige controles uitvoeren, bezoekers aanspreken en indien nodig sanctioneren.
Ook Lebbeke vroeg op 17 mei, de Internationale Dag tegen de holebi- en transfobie (IDAHOT), aandacht voor diversiteit en zich solidair te tonen met de LGBTQIA+gemeenschap. Als lokaal bestuur kiest Lebbeke er bewust voor om al haar burgers te informeren en sensibiliseren rond de uitdagingen van de verschillende deelgroepen binnen de plaatselijke gemeenschap. Daarnaast geeft de gemeente hen een stem en een gezicht en vergroot zij hun zichtbaarheid.
Eerder dit jaar al vroeg het gemeentebestuur kunstenaars naar een ontwerp om, met behulp van de regenboogkleuren die diversiteit in beeld te brengen. Het ontwerpvan de hand van Jeroen Buytaert, alias Moodpie, is ondertussen uitgevoerd op de parking van het Sociaal Huis.
“Initiatieven als deze”, besluit schepen van Gelijke Kansen Mike Torck, “tonen aan dat wij in Lebbeke diversiteit hoog in het vaandel voeren.”
Taalstimulerende activiteiten en leesbevordering zijn belangrijke taken van de bib. In dat kader gingen de organisatoren, voor de derde keer, aan het werk met de derdejaars van De Puzzel. De ouders van de leerlingen kregen het eindresultaat van het project te zien. Gehoopt wordt dat het project mettertijd kan uitbreiden in andere lokale scholen.
Tijdens de voorbij sinksendagen stelden Filip, Mieke, Karen en Sylvia, vier lokale hobbykunstenaars hun werk tentoon in het oud-gemeentehuis. Schepen Maria van Keer dankte ook Liesbeth Marit voor de coördinatie en de coaching. (Ingezonden foto)
Eén v/d TWAALF GESLACHTEN in "the picture" geplaatst !
.
Erfgoedsprokkel: Hof ten Dijke
Een Erfgoedsprokkel is een publicatie van de provincie waarin ruim aandacht wordt besteed aan ons erfgoed. Gedeputeerde An Vervliet, zelf een Lebbeekse en bevoegd voor erfgoed, kwam naar Hof ten Dijke om aan een bijzonder geboeid publiek de Erfgoedsprokkel voor te stellen die aan deze hoeve, één van de Twaalf Geslachten, wordt gewijd. Hof ten Dijke situeerde zich tussen de Kakemanstraat en de Klein Antwerpenstraat en verdween in de achttiende eeuw samen met een gedeelte van de gracht eromheen. Sinds kort werd deze site in het natuurgebied Heistergem herontdekt en opgewaardeerd tot een bijzonder aangename ontmoetingsplek en een prachtige gelegenheid voor een mooie natuurwandeling. De Erfgoedsprokkel vertelt het verhaal van de site met oude kaarten en illustraties. De talrijke genodigden werden op vrijdag 2 juni ll. verwelkomd door schepen van cultuur Maria Van Keer en luisterden naar een boeiende uiteenzetting door de ondervoorzitter van de Lebbeekse heemkring Dirk De Cock. Tot slot nodigde burgemeester Jan Vanderstraeten iedereen uit op de receptie. De Erfgoedsprokkel is gratis verkrijgbaar in de bibliotheek van Lebbeke.(Foto Theo Bosman)
Een halve eeuw onafgebroken bloedgever: Hugo De Velder
Begin juni 1973 mocht Hugo De Velder in het Brabantse Steenhuffel voor het eerst bloed geven. Op 20 mei van dit jaar deed hij dat in de Lebbeekse gemeenteschool voor de tweehonderdste keer. Noch min noch meer dan een bijzondere prestatie, want het Rode Kruis laat geïnteresseerde donoren slechts toe viermaal per jaar bloed af te staan.
“Ik heb in de voorbije vijftig jaar de kans op het geven van bloed nooit aan mij laten voorbijgaan”, blikt hij terug. “Ik blijf trouwens voortdoen zolang ik mag. Het Rode Kruis blijft donoren nodig hebben.” (Ingezonden foto)
Nadat corona roet in het eten had gegooid, besloten de oud-atleten hun tweejaarlijkse reünie te hervatten op 17 juni ll. Zowat vijftig atleten kwamen naar de kantine aan de atletiekpiste om er een nostalgische avond van de maken. De avond werd opgeluisterd met een powerpoint van 200 foto’s uit de oude doos en de barbecue werd aangestoken. Er was een huldiging van de atleten die 25, 40, 45, 50, 55 en zelfs 65 jaar lid zijn van de club. De meeste aandacht ging daarbij naar Frans Scholliers, de nestor van AC Lebbeke met zijn 65-jarig lidmaatschap.
Traditiegetrouw werden ook in juni de jubilerende echtparen ontvangen in het gemeentehuis om daar alle lof toegezwaaid en krijgen en te genieten van een hapje en een drankje. En dat waren deze keer:
50 jaar gehuwd: Pierre Moens en Nicole Van Holsbeeck, Marcel Van Der Taelen en Monique De Gelas, Alfons Van Puyvelde en Godelieve Aelbrecht, Marcel Arys en Rita De Baerdemaeker, Marc Philips en Emilienne Van Goethem, Pierre Van Schoor en Liliane De Meersman, Joseph Wauters en Christiane De Kinder.
60 jaar : René De Caluwe en Maria Moens, Frans Vandevelde en Sylvette Van der Biest.
65 jaar: Prosper Buytaert en Alice Mertens, Louis Moeyersoons en Ivonne Roggeman.
Om de clubkas te spijzen moet het niet altijd een wafelbak of een barbecue zijn, dachten ze bij handbalclub Elita Lebbeke-Buggenhout en zodoende organiseerde de club op 27 en 28 mei tuindagen in het mooie decor van het kasteeldomein in Wieze. Daar kwamen heel wat sympathisanten samen om de club te steunen.
In hetzelfde weekend streed de handbalploeg om de titel én de promotie naar eerste nationale. In een bloedstollende wedstrijd in de afgeladen volle sporthal van Lebbeke werd met 25-24 gewonnen van Bocholt en kon het kampioenenfeest beginnen. Het werd een weekend waar ongetwijfeld nog lang zal over nagekaart worden.(Ingezonden foto’s)
Op zaterdag 6 mei organiseerde FERM Lebbeke-Kruis haar eerste Open-FERM-Dag in het kerkgebouw in de Minnestraat. Tegelijk ging ook het zogenaamde MAMA-DEPOT open, het eerste in Oost-Vlaanderen. Een mama-depot is een winkel waar tweedehands spullen voor kinderen en jongeren tussen 0 en 14 jaar verkocht worden voor een miniprijs. Het is een buurtpunt waar elkaar ontmoeten centraal staat en waar er bijzondere aandacht is voor kwetsbare gezinnen. De eerste editie was alvast een schot in de roos.
Intercommunale DDS steunt de werking van Streekfonds Oost-Vlaanderen. Vier projecten in de ruimere regio kunnen vijfduizend euro steun krijgen bovenop het resultaat van hun eigen geldinzamelactie.
In Lebbeke selecteerde het fonds Samentuin Rossevelt als duurzaam project. Samentuin wil zijn ontmoetingsplek in de Rossevaalstraat tegelijk sfeervol en praktisch inrichten en de toegang erheen verbeteren. De extra steun komt er echter onder voorwaarden. Voor elke euro die Rossevelt eerst zelf in het laatje krijgt, legt Streekfonds Oost-Vlaanderen een euro bij tot maximum 5.000 euro.
Van geboorte (°Lede 14 maart 1923) is Octaaf Van Gyseghem geen Wiezenaar. Sinds hij in 1951 Louise De Brandt huwde, is hij dat wel. Langs de Langeroot kweekten ze immers samen rozen en anjers. Vanaf de vroegmarkt bereiken hun bloemen de klanten. Ook samen brachten ze drie kinderen voort: Jacqueline, Willy en Guido. Zes kleinkinderen volgden. Ondertussen vormen Octaaf, Willy, Erik en Miel een viergeslacht.
De gouden tip van de honderdjarige om die kaap te ronden? Hard werken !
Bekende gezichten op G-tornooi bij de vroegere "RAPIDE"
G-Tornooi bij FC Lebbeke
Op maandag 1 mei organiseerde FC Lebbeke op haar terreinen en i.s.m. Voetbal Vlaanderen Het 6de Provinciaal G-Tornooi ‘Cluster West’, een voetbaltornooi voor spelers met een beperking.
Een twintigtal ploegen namen deel aan het tornooi waar op het einde enkel winnaars zijn die vooral enorm genoten hadden van hun sportievedag. Alle spelers kregen na afloop een herinneringsmedaille en heel wat aanmoedigende schouderklopjes. FC Lebbeke kon dan ook terugblikken op een zeer geslaagd initiatief.
(Foto’s Dany Van Belle)
Eén van de bezielers is Geert De Vlieger die voor de gelegenheid Olivier Deschachten Imke Courtois had uitgenodigd.
