5/7 Lijden en de vrucht van een nieuwe schepping in de goddelijke wil - Sulema - Mother & Refuge
Met Jocelyne Chrétien

24/10/2012 Jezus aan Sulema: Angst, mijn kinderen, komt niet van Mij. Vrede zij met jullie, mijn geliefden. Ik, jullie Jezus, kom met jullie allerheiligste Moeder om jullie te zeggen: wees niet bang. Het is waar, de tijden waarin jullie leven zijn moeilijk. Maar Ik beveel je om in vrede te blijven. Want het is door vrede en in vrede dat jullie deze eindtijd zullen beleven. Mijn kinderen, vergeet niet dat Ik jullie heb gezegd dat Ik bij jullie zal zijn tot het einde der tijden. Ik heb jullie alles gegeven door jullie mijn Moeder te geven.

Neem haar in huis. Zij is jullie Moeder. Bid voor haar intenties en weet dat zij voor jullie zal bidden. Voor allen die jullie in je hart dragen. Mijn kinderen, jullie zullen grote gebeurtenissen meemaken. Maar wees niet bang. We zullen ze samen beleven. Want de Vader heeft zijn beschermende hand op ieder van jullie gelegd. Jullie zijn mijn kinderen van het licht, mijn kleine trouwe Rest(kerk). En vandaag wil Ik jullie bedanken voor je ja. Dank je dat jullie al je broeders en zusters in je hart dragen. Ik heb jullie nodig, mijn geliefden.

Ik reken op jullie. Door je gebed zullen we deze mensheid helpen terug te keren naar de Vader. Mijn kinderen, maak gebruik van deze tijd van barmhartigheid, van genade. Ik zeg jullie ook dat ik jullie gebeden heb gehoord. Ik heb de roep van jullie harten gehoord en al je gebeden zullen in mijn tijd verhoord worden. Natuurlijk zullen jullie verrast zijn, want mijn liefde voor jullie is sterk en mijn Moeder houdt nooit op voor jullie te bidden. O mijn Moeder, hoe vaak heeft ze me mijn tijd laten uitstellen.

Mijn Moeder, ze is bij je, in je, elke keer dat jullie de rozenkrans bidden. Als jullie eens wisten hoeveel ze van jullie houdt, hoe ze voor ieder van jullie voorspreekt. Kijk vooruit. Laat jullie door niemand of niets van de wijs brengen. Alles moet vervuld worden. Maar als jullie in vrede blijven, zullen jullie alles vrolijk ervaren. Ja, vrolijk, mijn geliefden, mijn kinderen, want jullie zullen de zekerheid hebben dat Ik bij je ben. Ik, het Woord. Ik, de Zoon van de Vader. Ik, de Zoon van de nederige kleine Maria. Wijd je toe aan haar Onbevlekt Hart en aan mijn H. Hart, en daar zullen jullie beschut zijn tegen elke storm.

Ik kom nogmaals om jullie te zeggen: wees niet bang. Met verdriet zie Ik mijn kinderen die misleid zijn door de geest van de wereld en door de triomfen van mijn tegenstander die probeert jullie in angst te laten leven. Wanneer jullie bang zijn, sluiten jullie de deur naar mijn genade. Jullie sluiten de deur voor alles wat van God komt. Wanneer angst jullie wil binnendringen, zing dan lof. Prijs op zo'n krachtige manier. Lof is zo'n krachtig wapen. Door lofprijzing zullen jullie altijd in eenheid met onze Vader blijven, jullie Vader. Prijs.

Jullie moeten prijzen. Wanneer er problemen ontstaan, ziekten, wanneer er gebeurtenissen zijn die jullie niet begrijpen, mijn kinderen, geef ze aan Mij. Ik zei jullie: kom naar Mij, jullie die werken, en houd je hart blij. Lijden is een grote gave, mijn kinderen. Ja, een gave uit de Hemel. Door lijden bewaren jullie gemeenschap met Mij. Door lijden en door jullie lijden kom Ik om je geloof te versterken. Goed ontvangen lijden is een grote schat. Kijk naar de martelaren. Sommigen leden zwaar, maar zij behielden lofprijzing in hun hart en ontvingen de nodige genaden op het moment dat zij die nodig hadden.

Leef dus in het heden. Het verleden is voorbij. Gisteren is voorbij. Ik ben de God van het heden. Beleef je heden en maak je geen zorgen over morgen. Vertrouw op je Hemelse Vader. Vertrouw op Zijn voorzienigheid. Vertrouw op Mij. Ik wil ook ieder van jullie vertellen: kom mijn kind. Volg Mij zoals je bent. Ik vertrouw je. Ja, Ik vertrouw je, mijn zoon, mijn dochter. Volg Mij. Ik heb ieder van jullie nodig om mijn vrede en vreugde uit te stralen. Jullie zullen zien, mijn kinderen, dat we samen zullen gaan waar de Vader ons opwacht op de nieuwe aarde, waar vrede en vreugde zal zijn. Waar geen plaats zal zijn voor kwaad.

Waar Ik bij jullie zal zijn, onder jullie. Oh, wat hou Ik van jullie, mijn kinderen. Ik verlang er zo naar om bij jullie te zijn. Ik ben bij jullie, maar Ik verlang er ook naar om bij jullie te zijn op mijn nieuwe aarde, de nieuwe schepping, waar we zullen leven in de goddelijke wil. Dank je wel, mijn kinderen. Dank je wel dat jullie Mij toestaan ​​om over je heen te komen. Dank je voor het verwelkomen van mijn woorden. En dank je voor het verwelkomen van mijn Moeder. Het mooiste geschenk dat de Hemel je heeft gegeven, dat Ik, je God, je heb gegeven, is mijn Moeder. Wees gezegend. Ik hou van jullie. Ik hou van jullie. Ik hou van jullie. Amen.

Door lijden bewaar je deze verbondenheid met Mij. Door je lijden kom Ik je geloof versterken. Goed ontvangen lijden is een grote schat. De eeuwige vraag: hoe kan een goede God van liefde zoveel lijden toelaten? Hoevelen van ons hebben zich deze vraag gesteld? Hoe vaak heb ik het zelf niet tegen de Heer gezegd, aan wie ik 37 jaar geleden mijn leven volledig heb gegeven? Hoe vaak heb ik Hem gezegd: Heer, ik kan het niet meer aan. Dit is te veel. Geef me een pauze. Ik kan de pijn niet meer aan. Zodra de ene beproeving voorbij is, is er weer een volgende hindernis, beproeving, zuivering, uitdaging, het verlies van een geliefde, ziekte. En toch, vlak voordat ik instort, komt de Vader binnenstormen en tilt me ​​op.

Het kan troost zijn in de vorm van een telefoontje op het nippertje, een vriend die langskomt en me precies vertelt wat ik moet horen, een duidelijk teken dat Hij bij me is en dat ik niet alleen ben. We begrijpen Gods wegen niet altijd en we stellen vragen, en ik denk dat Hij dat wel begrijpt. Hij heeft ons nooit een rozentuin beloofd. Hij is niet op aarde gekomen om ons lijden weg te nemen. Hij is op aarde gekomen om het lijden op zich te nemen om de wil van de Vader te doen, tot op het Kruis. Hij is gekomen om lijden een doel te geven, om het verlossende kracht te geven wanneer we ons lijden met het Zijne verenigen. We mogen lijden niet verspillen, maar Jezus prijzen en Hem ervoor danken. En dat is niet gemakkelijk.

Ik weet dat Paulus zegt dat we in alles dank moeten zeggen. En het is heldhaftig om God te danken voor de beproevingen, de pijn, de ziekten, het lijden, het verlies van een kind, van een geliefde. Toch, vreemd genoeg, ligt daarin de kracht. Het is moeilijk om dat te doen als de pijn ondraaglijk is en je tot de rand van wanhoop brengt en je schreeuwt: "Heer, waarom hebt U mij verlaten?" En ik heb dat reeds zo vaak geschreeuwd. Zoals Jezus aan het Kruis schreeuwde. Waarom, Heer? Jezus liefhebben is je Kruis opnemen en in zijn bloedige voetsporen treden. Dat is soms enorm vernederend. En toch wordt ons verteld dat lijden een geschenk is, een zegen om te omarmen. Wat een paradox. Wat moeilijk.

Menselijkerwijs gesproken is dit onmogelijk te verwerken. Maar met God is alles mogelijk. We kunnen ons in deze tijden van lijden vaak onbeheerst voelen. Ik weet dat dit één van de grote uitdagingen van lijden is. We kunnen ons leven als onbeheerst beschouwen of we kunnen de controle vrijwillig opgeven en aan Christus geven. Hoe meer we vechten, ons verzetten, rebelleren, hoe meer we in een donkere afgrond zinken. Ik ben een vechter. Ik weet hoe dat is. Maar op een gegeven moment moeten we loslaten en God de vrije loop laten, anders zinken we. Echt geloof wordt beoefend wanneer we ons volledige vertrouwen in God stellen.

En dat is een leerproces. Liefde wordt naar anderen uitgebreid wanneer we ons lijden opofferen. Ook voor die arme zielen in het Vagevuur wordt hoop uitgedrukt in de verwachting dat God ons de mogelijkheid zal geven om goddelijk gezegend te worden te midden van ons lijden. We moeten onthouden dat we uiteindelijk voor eeuwig bij Hem in de Hemel zullen zijn en dat we op een dag voor eeuwig bij onze geliefden in de Hemel zullen zijn. Het leven op aarde is slechts een overgang. En wanneer we in de verleiding komen om op te geven, moeten we ons deze twee waarheden herinneren, en ik moet ze onthouden. Er schuilt goddelijke zegen in lijden. En we hebben de Hemel om naar uit te kijken. Hoop moet ons anker zijn.

Wanneer we in tijden van onrust onze ogen van Jezus afwenden, raken we in paniek. We verliezen de hoop en de boze stort zich op ons en berooft ons van alle hoop. En dat is wanneer we de Hel in storten. Satan applaudisseert. De Hel is een afgrond van hopeloosheid en wanhoop. Ik weet dat ik daar meer dan eens ben geweest. En we kunnen dit op aarde beleven. Als we onze ogen van Jezus afwenden. Lofprijzing en dankzegging zijn de enige uitwegen uit de hel op aarde. Het brengt het licht en de vrede terug. Het doet de vijand vluchten. Satan haat dit. Hij kan het niet verdragen dat we de Heer loven en danken. En dit loven en danken van de Heer keert alle gebeurtenissen om.

Hoe vaak heb ik dit reeds meegemaakt. Het brengt de vrede en het licht terug. Hoop is een zeker en standvastig anker voor de ziel. Het houdt ons stabiel en geeft ons de zekerheid dat we niet zullen zinken, omdat de machtige hand van God ons optilt boven de onrust en razende winden van wanhoop. Ware vreugde komt wanneer we onze agenda opgeven, wanneer we de controle opgeven, wanneer we onze wil opgeven. En hoe vaak heb ik niet willen zeggen: "Laat mijn wil geschieden, Heer." Maar dat is niet wat Hij ons leerde. Moge Uw wil geschieden, Vader, op aarde zoals in de Hemel. En het is niet gemakkelijk. Maar we moeten loslaten en God in onze situaties laten werken.

Hoop heeft te maken met vertrouwen en de bereidheid om los te laten en God de kans te geven. Hoop gaat over het kijken naar het grotere geheel. Net als Carlos Autis, onze jonge tienerheilige, leerde hij leven terwijl hij stierf. Hij stierf voor iets veel groters in zijn korte leven. De grootste strijd in deze wereld is de meedogenloze strijd die Satan voert om zielen. Gaan we hem laten winnen? Ga ik hem laten winnen? Misschien kan hij een paar harde klappen of rake klappen uitdelen en lijkt hij de ronde te winnen; maar in dit boksen wint Jezus de strijd. Jezus heeft de overwinning. Uiteindelijk komt alles goed. Als het niet goed is, is het nog niet het einde. Jezus Christus is onze overwinning.

Hij verplettert Satan met zijn lieve Moeder Maria, zijn grootste geschenk aan ons. Als we onze zwakheid en onvermogens erkennen en Hen aanroepen om ons te redden, zal Gods kracht doorschijnen in onze zwakheid. Johannes Paulus II zei: "De bronnen van goddelijke kracht ontspringen juist te midden van zwakte. We moeten onze ogen opheffen, ze van onszelf afwenden en ze op Jezus richten. Het draait allemaal om vertrouwen op Gods genade om ons door de stormen heen te dragen. Hij zal voor onze geliefden zorgen, ongeacht de kost. We moeten loslaten in ons lijden. We hebben zo'n prachtige kans om met onze Heer te wandelen zoals Hij wandelde, lief te hebben zoals Hij liefhad, en deel te nemen aan zijn verlossingsplan.

Dat is heiligheid. De grote overwinning werd behaald aan het Kruis en de opstanding. Het kwaad werd overwonnen door liefde en een liefde die bereid was te lijden. Zijn wij bereid om goddelijk lief te hebben? Zouden we ons dan niet in een strijd bevinden die de moeite waard is om voor te vechten, waarvoor we moeten leven, waarvoor we moeten sterven? Ik sluit af met dit Bijbelvers. Jeremia 29:11: Mijn plan met jullie staat vast - spreekt de Heer. Ik heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk: ik wal je een hoopvolle toekomst geven.

En laten we niet vergeten dat elke traan die we hier op aarde huilen een kostbare edelsteen wordt op ons bruiloftskleed in de Hemel. God zegene je. Amen.