22/7 Innerlijke genezing - Zr Charista Maria & Zr Mary Clare - O Crux Ave

Innerlijke genezing en ons hart openstellen voor Jezus, voor zijn helende liefde en genade. Met een sterke devotie voor Onze Lieve Vrouw van het Heilig Sacrament. Onze Lieve Vrouw van het Heilig Sacrament wordt op 13 mei gevierd. Dat is de kern van wat wij als katholieken zouden moeten doen: ons hart openstellen voor die volledige innerlijke genezing, die menselijke en spirituele integratie, en die volledige integriteit in onze Heer hebben.

De Bijbel spreekt zoveel over vrede, over het feit dat onze Heer spreekt over het geven van vrede aan ons, en het belang van het bewaren van die vrede en het beschermen ervan, en toch is er in deze wereld geen vrede. Er is veel hartzeer en angst en vrees, en alles behalve vrede. Heb een luisterend hart met God, met jezelf en met anderen. En de sleutel is dat we een luisterend hart met onszelf moeten hebben om het met God en vervolgens met anderen te hebben.

En daarom is het zo belangrijk dat we ons bewust zijn van wie we zijn, groeien in zelfkennis en onszelf toestemming geven om te voelen wat er in ons hart leeft, om naar ons diepere hart te luisteren. Zo vaak sluiten we ons af, voor ons diepere hart en onderdrukken het. En dat blokkeert God. Ons hoofd kan ons ervan weerhouden God in ons hart uit te nodigen als we ons afsluiten, als we onszelf niet toestaan om naar het diepere hart te gaan. We horen vaak in de Schrift dat Jezus zegt: wie oren heeft om te horen, laat hem horen. Waarom zei Jezus dat zo vaak?

Omdat het niet alleen de oren waren, maar de oren van het hart. Laat wie oren heeft om te horen, horen. Natuurlijk zijn Jezus en Maria de perfecte voorbeelden van wat het betekent om een luisterend hart te hebben, met onszelf, met God en vervolgens met elkaar. Wat is de gesteldheid van ons hart? Het zaad dat wordt gezaaid in de goede aarde, is natuurlijk het hart dat open en bereid is. En dat is de vraag, speciaal voor ons: Waar bevinden we ons? Wat is de gesteldheid van ons hart?

Staan we open of vullen we ons hart met veel, of onderdrukken we het en hebben we rotsachtige grond? En zo ook de harten van Jezus en Maria: hun harten zijn vruchtbare grond, vruchtbaar tot in de volheid. Ze waren zo verenigd met de Vader. Ze straalden zo uit dat ze verteerd werden door de Heilige Geest, omdat hun hele wezen gewillig en ontvankelijk was. En zelfs paus Johannes Paulus II zei dat we Mariaal moeten zijn vóór Petristisch, maar dat we ontvankelijk moeten zijn vóór we actie ondernemen, en dit is dus waar we het eigenlijk over hebben: ons hart openstellen voor God, zodat we zelfs kunnen weten wie we voor Hem zijn en wie Hij ons roept te zijn.

Door de zondeval van Adam en Eva zijn we geboren in begeerte. Begeerte is de lagere begeerte die op zichzelf onbeteugeld is. De lagere begeerte is op zichzelf onbeteugeld en streeft naar zintuiglijke bevrediging, onafhankelijk van het verstand en zonder acht te slaan op het welzijn van de hogere vermogens. Met andere woorden, om de situatie hier te schetsen: in de Hof van Eden wandelden Adam en Eva met God.

Ze hadden een luisterend hart. Ze hadden oren om te horen. Ze kenden Gods goddelijke wil en ze waren gekleed in zijn licht. En toen ze er bij de val voor kozen om zijn wil niet te doen, verloren ze dat. Ze verloren alles en ze namen begeerte aan en nu was het nog moeilijker om God te horen, om te weten, om oren te hebben om te horen. Ze waren te vertroebeld door hun zonde.

Nu konden ze niet meer naar God luisteren. Natuurlijk zijn we geschapen naar het beeld en de gelijkenis van God. En toen we vielen, verloren we de gelijkenis. En dus is dit onze rol nu, zoals we nu in deze gevallen wereld zijn met deze begeerte, om deze eenheid met de Vader te vernieuwen, om onze ware waardigheid en identiteit als Gods kinderen te leren kennen en ons echt te richten op wat we hadden vóór de zondeval.

God de Vader strekte letterlijk Zijn hele wezen uit om de mensheid te proberen te raken, en de mensheid is gewoon een beetje ontspannen. (in wat Leonardo Da Vinci schilderde in de schepping van de mens) Het is niet echt, niet echt de hand reiken op de manier die God wenst. De Heer probeert, terwijl Hij de hand reikt, intimiteit te hebben met Zijn kinderen.

We komen te weten wie we werkelijk zijn in God, groeien in zelfkennis en wie we geschapen zijn om te zijn. Maar dat moet altijd komen door ons te schikken naar onze Schepper. Veel mensen zullen zeggen: "Ik moet gewoon trouw zijn aan mezelf." En ze komen terecht in een ongeordende levensstijl of wat dan ook, maar dat komt omdat ze geen verbinding maken met de Schepper om te leren kennen wie ze zijn.

Maar dus moeten we trouw zijn aan wie we zijn in God. We zouden in staat zijn om een luisterend hart te hebben met anderen. Jezus zegt: Heb elkaar lief zoals Ik jullie heb liefgehad. Heb elkaar lief zoals je jezelf liefhebt. Dit is hoe we opnieuw contact maken met onze Schepper. Zoals de nieuwe Adam, Jezus en de nieuwe Eva, de H. Maagd Maria. Zij zijn degenen tot wie we ons moeten wenden, aan wie we toegewijd moeten zijn, en zij zijn degenen die ons zullen helpen terug te keren naar de tuin. Maria's Onbevlekte Hart is werkelijk de nieuwe tuin die we moeten betreden om de boom des levens te vinden en Jezus.

En vergeet niet dat OLVrouw, onze Moeder van de Eucharistie is. En de boom des levens is onze eucharistische Heer. Ik weet dat dit een beetje diepzinnig is, maar het zijn absoluut de nieuwe Adam en de nieuwe Eva die ons helpen te weten wie we geroepen zijn te zijn. We zijn dus gevallen en onze begeerte neigt naar de ondeugden. Weet je, in de Hof van Eden hadden we de deugden: Nederigheid, bewondering, vergevingsgezindheid, ijver, vrijgevigheid, ethiek, kuisheid, en de ondeugden zijn trots, afgunst, woede, toorn, luiheid, hebzucht, gierigheid, gulzigheid, lust.

Daarom is het belangrijk dat we onszelf altijd onderzoeken. Wie ben ik voor God? En wie ik ben geschapen om te zijn? En natuurlijk is biechten juist hier zo belangrijk, en ons geweten onderzoeken en onze ongeordende hartstochten te vinden en waar God ons terug in de juiste orde wil brengen. En als we kijken naar het sacrament van de verzoening, zien we het als de genadetroon. De genadetroon. Adam en Eva werden dus uit de tuin verbannen. En de nieuwe Adam en de nieuwe Eva openden die poort weer, die poort om deze vereniging met de Vader aan te gaan die verloren ging bij de zondeval.

En alles wat we nodig hebben hebben we binnen handbereik, vooral als Katholieken, om terug te keren naar wat we verloren hebben. En toch is de vraag: stellen we ons beschikbaar voor die genaden van het doopsel, met de genaden van het doopsel die ons helpen om deze diepe vereniging aan te gaan met de inwonende aanwezigheid van de Heilige Drie-eenheid? Als je ziet dat Adam en Eva vanwege de zonde uit de tuin worden verbannen en je ziet dat Jezus en Maria ongedaan maken wat ze deden alsof ze ongehoorzaam waren, en Jezus en Maria gehoorzaam waren tot de dood. Jezus tot de dood aan het Kruis.

Ze maken dus alles ongedaan wat Adam en Eva deden. En dus is de vraag: hoe komt het dat we niet weer in de paradijstuin zijn? Jezus en Maria willen dat we weer die tuin ingaan waar de leeuw met het lam zal liggen. En weet je wat er zo krachtig aan is, is dat Maria's Onbevlekte Hart de nieuwe tuin is. En dus wanneer we onze toewijding aan Maria's Onbevlekte Hart, aan het Heilig Hart van Jezus door het onbevlekte hart van Maria. Dan bevinden we ons in een deel van het paradijs hier op aarde, omdat zij in de Hemel is.

Wanneer we Maria's Onbevlekte Hart binnengaan, betreden we een deel van het paradijs. Dit is dus het koninkrijk dat Jezus ons kwam brengen. Het koninkrijk van God is nabij. En wanneer we in Maria's Onbevlekte Hart zijn, zijn we in Gods koninkrijk. En bevinden we ons op deze transcendente plaats waar we het natuurlijke rijk overstijgen, zodat we alles zien met en door de Harten, de ogen van Jezus en Maria.

En zodat we alles zien in het licht van Christus' overwinning. En God heeft een groot plan voor de Heilige Maagd Maria. Daar bestaat geen twijfel over. En Maria is in deze tijd een noodzaak. Dit is wat Zr Lucia zag in 1925:

En natuurlijk toont het de Heilige Drie-eenheid. Het toont onze eucharistische Heer Jezus. Het toont onze Heilige Moeder en haar Onbevlekte Hart en de rozenkrans. En dit is echt de kern van onze missie, dat vat het samen voor jullie. Het is de H. Mis, Eucharistische Aanbidding, toewijding aan Maria en Zijn goddelijke Barmhartigheid. En goddelijke barmhartigheid en het heilige en dit alles trekt ons naar deze intimiteit met de H. Drie-eenheid om van harte onze doopselgenade te beleven.

Dus waar je schat is, daar zal je hart zijn.

We hebben de eerste, in het centrum van het hart, het zelf. Overal om je heen is plezier, eten, drinken, eh vrienden, dit alles. Je kunt het kruis niet zien, maar het is hier beneden. Het is buiten het hart. Het Kruis van Jezus.

Het tweede voorbeeld is een wanorde. De eerste is ernstige wanorde. Deze is wanorde. Jezus staat daar aan de zijlijn, maar zoals jij, heb je iets anders in het midden. Zelfs als het om familie gaat, wat op zichzelf heel goed is, of om welke sport dan ook, het kan, ja, alles kan op zichzelf heel goed zijn als het in Gods wil is, maar het is nog steeds wanordelijk omdat Jezus niet centraal staat en daarom zijn er tegenwoordig zoveel echtscheidingen, omdat Christus niet centraal staat in het huwelijk. En dan hebben we de juiste orde. Goddelijke orde is dat Jezus centraal staat in het leven, in alles, op elk moment van het leven.

Ons gezinswerk, bediening, alles, en het wordt geleid door Jezus.

Wat betekent het om met je hart te luisteren? Het betekent verder gaan dan je verstand, je intellect, en eerst zelf luisteren naar het hart van een ander, door aandacht te schenken aan zijn of haar gevoelens en volledig empathisch te zijn in het heden. Als we niet in contact staan met onze eigen gevoelens en niet empathisch zijn geweest met onszelf, dan is het moeilijk om empathisch te zijn met anderen.

Vraag Jezus elke dag om je te helpen je hart open te stellen, in contact te komen met je gevoelens en wat er aan de hand is. God verricht dan een machtig werk in je leven en Hij help je nederig worden. Empathie is dus het vermogen om de wereld van een ander te betreden en te proberen te begrijpen hoe diegene zich voelt. Als we empathisch zijn, voelen anderen zich door ons begrepen. Dat betekent niet dat we het met elkaar eens zijn. Empathie gaat er dus echt om van het hoofd naar het hart te gaan. En vaak hebben mannen het moeilijker dan vrouwen. Als we niet in contact staan met onze gevoelens, komt dat doordat we ze onderdrukken en bagatelliseren.

Sommige mensen noemen de diepere gevoelens en emoties van het hart het innerlijke kind, en de volwassene, het rationele denken. Het rationele denkende deel van ons. Soms groeien we op en voeden we onszelf op zoals we opgevoed zijn. En als we niet aangemoedigd werden om onze gevoelens te delen toen we opgroeiden, dan kunnen we ze in onszelf onderdrukken.

We moeten van binnenuit getransformeerd worden. Daarom is het een sleutel, want als we zeggen dat je ook contact moet maken met je gevoelens, bedoelen we niet dat je je gevoelens de vrije loop moet laten. Dat bedoelen we helemaal niet. Als we contact maken met je gevoelens, hebben we het over de diepste diepten van wat er in je omgaat, in je hart, in je hoofd, in je ziel. Emoties zijn neutraal en het gaat er niet om in contact te komen met mijn verlangen naar ijs. Paus Johannes Paulus II spreekt in zijn theologie over een dualisme onder veel Katholieken.

Paus Johannes Paulus II spreekt in zijn theologie van het lichaam over een dualisme onder veel katholieken. Daar gaat het om. Hij moedigt ons als katholieken aan om niet preuts te zijn, weet je, of om niet te liberaal te worden, om geen preutse rakker of te liberaal te worden. Ik bedoel, en de sleutel is dat we echt proberen open te staan voor traditie. Dat is gewoon geweldig. En we houden echt van Gregoriaans gezang.

Echt kunnen opgaan in en vasthouden aan die schoonheid van de Kerk, de rijke traditie, en tegelijkertijd openstaan voor wat de Heilige Geest nu in de Kerk doet. Ik bedoel, ik weet dat mensen problemen zullen hebben met Vaticanum II, maar er is een waarheid dat er een verlangen was om de ramen te openen en de Heilige Geest binnen te laten. We kennen mensen die reeds vóór Vaticanum II in de Kerk waren. We werden allebei geboren rond die tijd, maar we kennen mensen die zelfs zusters waren, religieuzen en zo, en we spraken met hen en ze hadden behoefte aan veel reformatie omdat er veel mis was. Er was veel onderdrukking en preutse geest. We moeten beide hebben.

Jezus is menselijk en goddelijk. Als Jezus veel te menselijk is, doet het niets om onze geest en ons hart te verheffen, missen we de mystologie. Mystieke theologie. Dat is zo goed als verdwenen in de Katholieke Kerk. Mystieke theologie. St Teresa van Avila zei: "God behoede ons voor al te vrome nonnen." En dit kan elke roeping zijn, niet alleen het religieuze leven, maar zelfs al te vrome Katholieken.

Dit is heel belangrijk en het zou zomaar Maria Magdalena kunnen zijn die we morgen eren. Maar dit is om je een voorbeeld te geven van preutsheid, want de Farizeeër die hij was, was overspiritueel. Wat hij ook deed, hij was absoluut niet in orde. Jezus keerde zich toen naar de vrouw en zei tegen Simon: "Zie je deze vrouw? Toen ik bij je thuiskwam, gaf je me geen water voor mijn voeten, maar ze waste mijn voeten met haar tranen en droogde ze af met haar haar. Je gaf me geen begroetingskus, maar ze kuste mijn voeten al sinds ik binnenkwam. Je hebt mijn hoofd niet ingesmeerd met olie, maar ze goot er parfum op.

Ik zeg je dat haar vele zonden vergeven zijn, omdat ze grote liefde heeft getoond. Maar iemand die maar een beetje vergeven wordt, zal maar een beetje liefhebben. Dus zie je, iemand die een beetje vergeven wordt, omdat ze hun hart en hun gebrokenheid niet loslaten op de gebieden die vergeving nodig hebben. Vaak duwen we dingen gewoon weg in ons hart. En dus laat deze vrouw ons zo mooi zien wat het betekent om een luisterend hart te hebben met onszelf, met God. Ze opent zich echt volledig. Ze is zich bewust van haar verlangen om Jezus lief te hebben en om zichzelf en haar gebrokenheid los te laten.

Je kent Openbaring 3:20. Jezus staat aan de deur en klopt op de deur van ons hart. We laten Hem misschien binnen in de woonkamer van ons hart. En we hebben Hem waarschijnlijk allemaal binnengelaten. Maar voor de zondagsmis, of wanneer we ook maar bidden, gaan we misschien die kamer binnen en brengen we tijd met Hem door. Maar dan zeggen we: "Oké, ik ga naar mijn werk of ik ga me ontspannen of wat dan ook." En dan gaan we naar achteren en zeggen: "Blijf daar. Ik zie je volgende zondag of wanneer dan ook."

Maar Jezus wil in feite bij ons zijn, ongeacht in welke kamer we ons bevinden, op elk moment van ons leven. En dit is dus de sleutel voor ons en dit is het spannende deel voor ieder van ons als katholieken, omdat we elke dag aandacht kunnen besteden aan waar Jezus klopt om dieper binnen te komen. Jezus klopt en wij moeten voor Hem openen. En vaak hebben we diepe wonden in ons hart en diepe kamers in ons hart die we proberen op slot te houden. Maar we moeten waarachtig zijn. We moeten ons openstellen en oprecht zijn en vertrouwen op Jezus. En je moet Jezus binnenlaten, want daar maken we de fout. We nodigen Hem niet binnen. We zeggen niet: "Oké, kom binnen, Heer." Jezus komt in je en zijn verlossende genade komt binnen en er is zoveel genade bij betrokken en het is zo'n diepgaande ervaring.

Denk je niet dat Jezus zich aangetrokken voelt tot onze zwakheden? Hij voelt zich aangetrokken tot onze gebrokenheid. Hij wil binnenkomen en die wonden helen. Johannes Paulus II deelde dit vaak: De mens is het enige schepsel op aarde dat God voor zichzelf heeft gewild en Hij kan Zich niet volledig vinden, behalve door een oprechte gave van jezelf. En natuurlijk is dat uiteindelijk bij God. Dus dit is wat er gebeurt. Ik vind het mooi als we ons opstellen. En we weten dat we Jezus hebben gekruisigd met onze zonden, maar toch vallen we terug in de armen van Jezus. We nodigen Hem uit en we ervaren genezing.

Veel mensen denken: "Oh nee. Ik moet in aanbidding gaan en ik moet perfect zijn en ik moet mijn rozenkrans bidden, dit doen, dat doen, dat doen." God, als je binnenkomt, ben je niet perfect. Oké? God roept niet de perfecten. Hij roept degenen die niet perfecten zijn zodat Hij hen tot perfectie kan verheffen. En wanneer je voor onze eucharistische Heer verschijnt, wil Hij dat je puur en oprecht voor Hem bent, niet doet alsof je alles op orde hebt, want dat hebben we niet.

Dit is een van de mooiste aspecten hiervan: onze harten zijn als huizen met vele kamers, maar Maria's hart is Onbevlekt. Elke kamer in Maria's Hart is volledig open. Elk hoekje en gaatje in Maria's hart is vol genade. Wees gegroet, vol genade.