13/8 Uitnodiging van God in het huwelijk en gezin - Zr Charista Maria & Zr Mary Claire - O crux ave

De twee harten van Jezus en Maria zijn hier nu bij ons. Het is een aanmoediging om alles wat zwaar op ons drukt, alle worstelingen die we hebben of onzekerheden, angsten of vrees in de Harten van Jezus en Maria te leggen. Dit is deel 3 waar we luisteren met God, onszelf en anderen. En zo hebben we hier de twee harten van Jezus en Maria, de nieuwe Adam en de nieuwe Eva, die hun Harten met ons delen en hun harten aan ons blootstellen.

Zij zijn onze voorbeelden en ze laten ons zien hoe we ons christelijk leven kunnen leiden om onze harten aan God bloot te stellen en God in onze harten uit te nodigen, zodat we vaten kunnen zijn om anderen lief te hebben met de liefde van God. Nu is het tijd om onze harten geestelijk voor te bereiden. God verlangt ernaar dat we onze harten geestelijk voorbereiden.

OLVrouw beseft dat haar Hart gewond is door degenen die haar en haar Zoon mishandelen. En we verwonden haar en haar Zoon met onze zonden. Laten we daarom voor elkaar bidden. Dit zijn ernstige tijden, maar toch roept God onze harten op om gevuld te worden met een bovennatuurlijke vreugde die alleen God ons kan geven, want zonder God zouden we die bovennatuurlijke vreugde onmogelijk kunnen hebben. Laten we dus voor elkaar bidden voor deze vreugde.

Dus nogmaals, een luisterend hart met God zelf en anderen draait echt om het binnengaan in de familie van de Heilige Drie-eenheid en de Heilige Familie. Dit is waar Hemel en aarde zich verenigen. Waar de Heilige Familie is, verenigen Hemel en aarde zich. Zij brengen ons de liefde van de Drie-eenheid. En daar streven we ernaar om in getrokken te worden, vooral in deze tijd samen, in deze gemeenschap met onze Drie-ene God, want dit is de genade van het doopsel.

We zijn gedoopt. Wanneer we gedoopt worden, ontvangen we de inwonende aanwezigheid van de Heilige Drie-eenheid. En de vraag is: hoeveel van ons stellen zich daadwerkelijk open voor deze diepe gemeenschap met de inwonende aanwezigheid van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest? En de H. Familie helpt ons om ons open te stellen voor deze diepe genade. Het helpt ons ons voor te bereiden op de Hemel, want dit zal ons leven in de Hemel zijn voor alle eeuwigheid. Eenheid met onze Drie-ene God en met elkaar. Amen.

Dat alles in het Evangelie (Joh 17:21): dat zij allen één Vader mogen zijn, zoals U in Mij bent en Ik in U, dat zij ook in Ons mogen zijn, zodat de wereld mag geloven dat U Mij gezonden hebt. Zo gaat het nogmaals allemaal om die eenheid met de Drie-eenheid, met Jezus en Maria en met elkaar, net zoals de eerste apostelen en discipelen dat waren met hart, geest en ziel. En dat is waar God ons allen toe roept.

Terwijl we hier samen zijn, bidden we dat die genade ons zal bevorderen. Het is allemaal in de Heilige Geest dat we in die eenheid getrokken worden. Het is onze hemelse Familie waartoe we getrokken worden. En dit is, zoals u ziet, de Heilige Drie-eenheid, Maria, de heiligen van de hemel, de gemeenschap van de Heiligen. Er bidden er zoveel voor ons in de Hemel en ze zijn zo dichtbij.

Zelfs de H. Zielen in het Vagevuur zijn heel dichtbij en er is maar een dunne, fragiele sluier tussen ons. En dan, hier op aarde, worden we geroepen tot deze gemeenschap in het gezin. Het huwelijk hier op aarde is eigenlijk een voorproefje van de Heiligen in de Hemel, van onze hemelse Familie in de Hemel. Het is zeker een transcendente ervaring, maar we zullen allemaal getrouwd zijn met God, als onze goddelijke Bruidegom, en met elkaar, omdat we allemaal in Christus zullen zijn.

En dit is dus wat we hier op aarde moeten bevorderen. Het is een transcendente gemeenschap. Dus nogmaals, we hebben de heilige familie. Dit is een kleine Jezus die ouder is op deze afbeelding van de heilige familie. En natuurlijk imiteert de heilige familie het gewijde leven en het huwelijksleven.

Maria en Jozef waren aan God toegewijd en celibatair, en toch waren ze getrouwd en vormden ze een gezin. Ze vertegenwoordigen echt wat de Hof van Eden vóór de zondeval was, de verbintenis tussen man en vrouw. En ze wijzen ons absoluut de weg. Ze waren zo aanwezig en gevoelig voor elkaar. Terwijl we ernaar streven om een luisterend hart te hebben voor anderen, moeten we, zoals eerder vermeld, een luisterend hart hebben in onszelf en in God. En toen Jezus aan zijn openbare bediening begon en door Johannes de Doper werd gedoopt, bracht de Geest Jezus onmiddellijk naar de woestijn (Marcus 1:12).

Direct nadat Jezus was gedoopt, was de Heilige Geest over Jezus en de stem van de Vader zei: "Dit is mijn geliefde zoon, in wie Ik welbehagen heb." En direct daarna bracht de Heilige Geest hem naar de woestijn om stil te zijn bij de Vader en zich voor te bereiden. En het was na die 40 dagen in de woestijn en de verleiding door de duivel. Daarna ging hij naar het bruiloftsfeest in Kana en deed Zijn eerste wonder. We moeten ons dus eerst voor God openstellen.

En dit is eigenlijk ook wat er met Paulus gebeurde toen hij zijn enorme bekering had. Hij viel van zijn paard en trok vervolgens drie jaar de woestijn in. En dat is om ons allemaal te bemoedigen, gebed is zo belangrijk. Jezus bracht tijd door in de woestijn in gebed met Zijn Vader. Hij vond rust in Zijn Vader. We leven in een tijdperk, zo lijkt het, waarin er gewoon zoveel rusteloosheid is, weet je, en een voortdurend gaan en nooit rusten, nooit, of bijna nooit, een moment om gewoon stil te zijn, om gewoon in stilte te zijn.

In Openbaring 12 vluchtte de vrouw de woestijn in, waar ze een plaats had die God voor haar had voorbereid. Zodat de rode draak de zwangere vrouw niet kon aanvallen. Het is echt de woestijn van ons hart in voor degenen onder ons die bereid zijn haar ook te ontvangen.

St Franciscus trouwde met Vrouwe Armoede. We hebben het ook over het huwelijksleven, maar zelfs voor iedereen die getrouwd is met een aardse partner, is het belangrijk dat we echt proberen ons te verenigen met Vrouwe Armoede in de zin van gezegend zijn de armen van geest, want hun behoort het koninkrijk der hemelen toe.

En als we denken aan Jezus toen Hij naar de aarde kwam, ging hij een arme grot binnen. Het was kaal en er waren geen afleidingen. En dit is onze roeping voor ieder van ons om echt te proberen het in verschillende mate te doen. Onze roeping om ons hart echt zo in te stellen dat we nergens aan gehecht zijn en vrij zijn, want dat is het enige dat ons ervan weerhoudt om rechtstreeks naar de Hemel te gaan: onze gehechtheden in dit leven.

We kunnen zo gemakkelijk verschillende perspectieven hebben en daarom is het zo belangrijk dat we niet vasthouden aan onze eigen mening of perspectieven, maar openstaan voor begrip voor elkaar.

Op elk moment moeten we open staan met de intentie te leren of om onszelf te sluiten met de intentie om ons te beschermen. Vooral als we het moeilijk hebben in een relatie. En we hebben alleen een verschillende persoonlijkheid en temperament.

We moeten een ander raad geven als dat de situatie is. Toch zijn we in al deze situaties nog steeds geroepen om een ander op te bouwen in zijn of haar waardigheid en identiteit als kind van God. We moeten altijd in gedachten houden wanneer we een gesprek voeren, we altijd in een modus van dat diepe luisterende hart moeten zijn, want er zijn momenten dat iemand ons om raad vraagt. Mensen die hun eigen kwetsbaarheid kunnen delen, hoeven de uitputtende inspanning van onderdrukking niet vol te houden. Ze hoeven geen masker over hun gezicht te binden.

Een situatie: Ik vraag je niet om mijn problemen op te lossen. Ik vroeg je om me anders te laten zijn dan jij. Ik vroeg je om te accepteren waar ik nu ben. Communicatie brengt altijd een risico met zich mee. Bedankt dat je me mezelf laat zijn en je over mezelf vertelt.

Als we geen contact hebben met onze gevoelens, komt dat doordat we ze negeren en onderdrukken. Negeren: beschouwen als onwaardig omdat het geen geloofwaardigheid heeft. Als we onze diepere gevoelens negeren, negeren en onderdrukken we waarschijnlijk ook anderen.

Zo vaak lopen we vaak buiten onszelf en handelen we niet vanuit ons ware zelf, wie we zijn. Het gaat er echt om ons open te stellen voor God. En Hij plaatst mensen in ons leven om ons te helpen zijn liefde te leren kennen. We kunnen waarschijnlijk allemaal delen dat God mensen in ons leven heeft geplaatst die echt een instrument zijn geweest om Gods liefde naar ons toe te brengen en ons te bevestigen om wie we zijn. Niet om hoe goed we in dit of dat zijn, maar gewoon om wie we zijn in onze gebrokenheid. Jezus voelt zich aangetrokken tot onze gebrokenheid. Dit is de lijdensweg in de tuin. Gewoon een voorbeeld van hoe Jezus zijn drie naaste apostelen oproept om wakker te blijven en te bidden, zodat ze dat luisterende hart hebben om met Hem mee te leven in Zijn lijden. En volgens bepaalde mystici was Jezus' grootste lijden in de tuin dat degenen die het dichtst bij Hem stonden niet goed wakker bleven en de enigen tot wie Jezus zich echt kon wenden, was de Vader.

We horen in de Schrift dat Hij zich tot de Vader wendde en natuurlijk wendde Hij zich tot Zijn Moeder. Ja, Maria was ongetwijfeld in gedachten wakker bij Jezus. Het is soms echt heel moeilijk om gewoon bij anderen te zitten in hun pijn. En het is soms moeilijk om anderen te vinden die bij ons willen zitten in onze pijn, omdat ze ons altijd willen helpen of zoiets, weet je, zoals je je kunt voorstellen dat mensen Jezus gewoon willen helpen en zeggen: "Jezus, nee, we willen niet dat U dit moet doormaken."

Ik denk dat het ook komt doordat ik niet weet hoe ik kan helpen, want ik weet dat ik soms, als er ideeën in me opkomen, de neiging heb om ze te zeggen en dat is niet altijd wat de ander wil horen. Ze willen gewoon gehoord worden. Maar dan is er ook het tegenovergestelde, waarbij ze zeggen: "Oh, ik spreek en het is alsof ze me niet horen. Ze doen het niet, ze helpen niet. Ze proberen het niet. Het kan ze niet schelen." We moeten dus inschatten wat nodig is.

En je kunt altijd bij Maria terecht: "Geef jezelf volledig aan mij over en ik zal je leiden in Gods volmaakte wil." En ze zei ook, naar verluidt, tegen de zieners in Medjugorje: "Je ziet mij en dus geloof je, maar ik ben net zo aanwezig bij iedereen die Mij aanroept en gezegend zijn zij die niet zien maar geloven."

En dat is echt de kern van wie Maria is, want alles in haar is de diepe verbondenheid met de Drie-eenheid. Zij is de tuin van die volheid van de Heilige Drie-eenheid en verbondenheid met de Drie-eenheid.

Jezus en Maria zijn middenin je grootste worstelingen, je grootste gevechten. We moeten gewoon onze spirituele zintuigen oefenen en ze echt aanroepen, en ze niet vergeten en alles onder onze eigen controle nemen. Want als we dat doen en we God buiten beschouwing laten, we Maria buiten beschouwing laten en de heiligen buiten beschouwing laten, dan doen we alles alleen. En dat maakt ons ellendig. En dat is wat ervoor zorgt dat dingen moeilijker worden.

Manieren waarop we slecht luisteren:

1 Weigeren te luisteren

2 Doen alsof je luistert

3 Luisteren zonder geduld

4 Luisteren maar niet begrijpen

5 Luisteren zonder adequaat antwoord

De luisteraar ontmoedigen:

1 Gericht op het geven van advies

2 Gevoelens negeren

3 Vastbesloten om het probleem op te lossen

4 Gedachtenverwarring

5 Afgeleid door mobiel, tv, krant

6 Superieur aan inferieur

7 Moraliseren

* Commentaar leveren op kwesties van goed en fout, meestal met een ongefundeerde air van superioriteit

* Het zelfingenomen moraliseren

8 Intellectualiseren

9 Oordelen/kritiek leveren

10 Eigen ervaring projecteren

Sint Aelred: Heilige vriend: De bewaker van de liefde of de bewaker van de ziel zelf, opdat hij in loyale stilte al de geheimen van mijn geest mag beschermen en al het kwaad dat hij in mijn ziel ziet, naar vermogen mag dragen en verdragen. Zoals Hieronymus zegt: "Een vriendschap die kan eindigen, was nooit echt."

Een priester gaf echtparen advies en hij zei dat hij allereerst wilde dat jullie elkaar op een andere manier omhelzen. Ik wil dat jullie elkaar in plaats daarvan je omhelzen van hart tot hart. Niet kruiselings. En ik wil dat jullie als man en vrouw geen woord zeggen en elkaar gewoon een paar minuten omhelzen zonder een woord te zeggen.

En dan kwamen ze huilend terug. De priester zei elke keer dat hij grote genaden had zien gebeuren.

Het gezin is de huiskerk. Het heilige gezin, ons model.

Het huwelijksverbond waarbij een man en een vrouw een partnerschap voor het hele leven aangaan, is van nature gericht op het welzijn van de echtgenoten en de voortplanting en opvoeding van nakomelingen door Christus verheven tot de waardigheid van een sacrament. CKK 1601

Ef 5:21-33:

en weest elkander onderdanig in de vreze van Christus.

Vrouwen, weest aan uw man onderdanig als aan de Here, want de man is het hoofd van zijn vrouw, evenals Christus het hoofd is zijner gemeente; Hij is het, die zijn lichaam in stand houdt. Welnu, gelijk de gemeente onderdanig is aan Christus, zo ook de vrouw aan haar man, in alles.

Mannen, hebt uw vrouw lief, evenals Christus zijn gemeente heeft liefgehad en Zich voor haar overgegeven heeft, 26om haar te heiligen, haar reinigende door het waterbad met het woord, en zo zelf de gemeente voor Zich te plaatsen, stralend, zonder vlek of rimpel of iets dergelijks, zó dat zij heilig is en onbesmet. Zo zijn [ook] de mannen verplicht hun vrouw lief te hebben als hun eigen lichaam.

Wie zijn eigen vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief; want niemand haat ooit zijn eigen vlees, maar hij voedt het en koestert het, zoals Christus de gemeente, omdat wij leden zijn van zijn lichaam. Daarom zal een man [zijn] vader en [zijn] moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en die twee zullen tot één vlees zijn. Dit geheimenis is groot, doch ik spreek met het oog op Christus en [op] de gemeente. Intussen ook gij, laat ieder voor zich zijn eigen vrouw zó liefhebben als zichzelf en de vrouw moet ontzag hebben voor haar man.

* Keer terug naar de genade van de Hof van Eden, gekleed in licht!

* De Kerk vergeleken met een smetteloze Bruid die uit de Hemel neerdaalt

Ook Christus had de Kerk lief en gaf Zich voor haar over, om haar te heiligen, haar reinigend door het waterbad met het Woord, om de Kerk in al haar glorie voor Zich te stellen, zonder vlek of rimpel of iets dergelijks. Dit is zo'n verheven roeping, maar dat zij heilig en smetteloos zou zijn. Zo behoren ook mannen hun eigen vrouw lief te hebben als hun eigen lichaam. Wie zijn eigen vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief. Want niemand heeft ooit zijn eigen vlees gehaat, maar voedt en koestert het, zoals Christus ook de Kerk liefheeft, omdat wij delen van zijn lichaam zijn.

Dit is zo'n diepe, verheven roeping voor huwelijken: voor echtgenoten om lief te hebben zoals Christus de Kerk liefheeft en zoals Maria Christus liefheeft, weet je. Zo worden we teruggetrokken naar de genade van de Hof van Eden. Ze waren gekleed in licht. Als we denken aan de Schrift over Jezus bij de gedaanteverandering, dan was hij gekleed in licht. Hij weerspiegelt hoe Adam en Eva waren vóór de zondeval. Ze waren gekleed in licht. Daarom hoefden ze geen kleding te dragen, omdat ze gekleed waren in licht.

En het is zo'n diep verheven roeping. Veel kerkmystici spreken zelfs over de zonde van Adam en Eva - seksuele zonde die de val veroorzaakte. En het trok hen gewoon weg van die diep verheven roeping als man en vrouw. En zelfs als we denken aan de H. Anna en H. Joachim toen ze Maria kregen bij de onbevlekte ontvangenis, gaf onze Heer hen een speciale genade om de begeerte van het vlees te overstijgen om de onbevlekte ontvangenis te kunnen hebben.

Ze transcendeerden dus en het was, geloof ik, een echte voorproef van hoe het was in de tuin vóór de zondeval, waar je na de zondeval natuurlijk de begeerten van het vlees ingaat en daarom is het zo belangrijk voor een man en vrouw om Christus echt centraal te stellen in het huwelijk, zodat het heilig kan zijn. Wat onze roeping ook is, we zijn geroepen om Christus als onze goddelijke Bruidegom te hebben, en dit is ook de diepe genade van het huwelijksleven.

In het boek Openbaring horen we: "En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, want de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan en de zee was er niet meer. En ik zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, uit de Hemel neerdalen, van God, gereedgemaakt als een bruid die voor haar man getooid is. 

En ik hoorde een luide stem vanaf de troon zeggen: "Zie, het tabernakel, het huis van God is onder de stervelingen. Hij zal bij hen wonen. Dus nogmaals, we hebben hier de smetteloze bruid die uit de hemel neerdaalt. Natuurlijk is Maria onbevlekt bij uitstek.

Zij is ons voorbeeld, maar wij allen, de Kerk, zijn geroepen om die smetteloze bruid van Jezus te zijn, onze goddelijke eucharistische Bruidegom. En we zijn allemaal geroepen tot het bruiloftsmaal van het Lam en om ons waardig te maken. Het sacrament van het huwelijk, is een concreet teken van de eschatologische verbintenis die we allemaal geroepen zijn te hebben met God wanneer we dit leven verlaten als we naar de Hemel gaan. Het is een teken wordt verwaarloosd door sommige mensen, en dit is wat hen ertoe aanzet schieten tekort in het huwelijksleven.

Uiteindelijk is onze roeping de huwelijksverbintenis met God voor alle eeuwigheid. En dit is reden tot grote vreugde. Zelfs als je geen heilig huwelijk hebt, maak je geen zorgen, want het belangrijkste is dat je je best doet en dat je door het lijden ervan die grote heilige kunt worden. Hoe moeten een echtgenoot, bisschoppen en priesters dan worden opgeroepen? Ze zijn bedoeld om Zijn Bruid te roepen door gemeenschap met Christus. Christus vragend om te leren hoe je je bruid moet liefhebben, naar hem moet luisteren en Hem moet roepen.

De Heilige Mis is een herbeleving van Golgotha.

Jezus zegt: "Dit is mijn lichaam, gegeven voor jou en de priester en persona Christi en de man en vrouw. Het is een offer. Het is een Ik geef mezelf volledig voor jou, voor de bruid." En de bruid is als Maria aan de voet van het Kruis, volledig verenigd in dat lijden en volledig overgegeven.

Johannes Paulus 2 vertelt ons wat ons grootste menselijke verlangen is. Het is een diep en wederzijds verblijf bij Jezus, om echt gekend en geliefd te worden in de diepte van wie we zijn. Dit is ons diepste menselijke verlangen voor ons allemaal, of we er nu contact mee hebben of niet: een diep en wederzijds verblijf bij Jezus.

Paus Johannes Paulus II zei dat God in de harten van de mensen een honger naar zijn woord heeft gelegd. Een honger die alleen gestild zal worden door volledige vereniging met Hem. De eucharistische communie is gegeven zodat we hier op aarde met God bedroefd kunnen zijn in afwachting van onze volledige vervulling in de hemel.