15/8 OLVrouw aan Pr Stefano Gobbi - jubileumjaar 2025 - Living Faith Daily

Nu we de laatste maanden van 2025 ingaan, een Jubeljaar, voelen de boodschappen die Pr Stefano Gobbi ontving minder als waarschuwingen en meer als beschrijvingen van ons eigen moment. Op 18 september 1988 ontving Pr Gobbi een boodschap die diep profetisch was. De Maagd Maria sprak over een decennium als geen ander. Het is een periode van 10 jaar. Dit zijn beslissende jaren. Maria: Ik vraag u om ze met mij te beleven, omdat u de laatste fase van de wederkomst ingaat, die leidt tot de triomf van mijn Onbevlekte Hart en de glorierijke wederkomst van mijn Zoon Jezus.

Ze zei niet wanneer het decennium zou beginnen. In deze periode zal de zuivering haar hoogtepunt bereiken. Het lijden zal toenemen. De grote verdrukking zal zich ontvouwen zoals voorspeld in de goddelijke Schrift. Het mysterie van ongerechtigheid zal zich openbaren, aangewakkerd door wijdverbreide afvalligheid. De geheimen die ik mijn kinderen heb gegeven, zullen vervuld worden. Het was een oproep tot een diepere verbondenheid met haar Hart, niet om aan de storm te ontsnappen, maar om die met goddelijke bescherming te doorstaan.

En als dit decennium in 2020 begon, dan staan we nu in het middelpunt ervan, wat 2025 niet alleen betekenisvol, maar mogelijk ook cruciaal maakt. Als het beslissende decennium echt in onze tijd begon, dan wijzen alle tekenen erop dat 2020 de drempel was. Dat jaar markeerde niet alleen het begin van een pandemie. Het markeerde een spirituele breuk die de wereld in de moderne geschiedenis niet had gezien. Voor het eerst in meer dan 2000 jaar sloten kerken over de hele wereld hun deuren.

Openbare missen werden opgeschort. Tabernakels stonden in stilte. Nergens hadden ze dit gedaan. Geen enkele regering durfde het ooit aan. En toch gebeurde het stilletjes, wereldwijd en bijna zonder weerstand. Sindsdien hebben we meer gezien dan virussen. We hebben verdeeldheid binnen de Kerk zien exploderen, verwarring over leer, conflicten over identiteit, een wereld die steeds minder in staat of bereid is om de waarheid te spreken.

En dit alles, precies zoals OLVrouw zei, zou komen vóór de triomf van haar Onbevlekte Hart. Daarom was 2020 misschien niet alleen het begin van een decennium. Het had de opening kunnen zijn van een profetisch uur, een uur dat we nu van moment tot moment beleven. Als 2020 het begin markeert, dan staat 2025 centraal. Niet zomaar het middelpunt van een decennium, maar het hart van een goddelijke tijdlijn. Dit is niet zomaar een jaar. 2025 is een jubeljaar in de Katholieke Kerk.

Een tijd van genade, barmhartigheid en spirituele vernieuwing, diep geworteld in de Schrift. In het boek Leviticus gebood God zijn volk om elke 50 jaar een jubeljaar te vieren, een tijd van vergeving, herstel en een terugkeer naar wat heilig is. Slaven werden bevrijd, schulden werden kwijtgescholden, het land zelf kreeg rust. Maar in spirituele zin is een jubeljaar ook een goddelijke reset. Een moment waarop de hemel de aarde raakt om harten terug te roepen. En nu bevinden we ons hier in een wereld die trilt van onzekerheid, precies op het moment dat de Kerk wordt uitgenodigd tot bekering, verzoening en vernieuwing.

Zou het echt toeval kunnen zijn? Of is dit het jaar dat al lang in de hemel gemarkeerd is, waarin het tij begint te keren, niet door politiek of geweld, maar door bekering? De H. Maagd beschreef een decennium van beproevingen. Op een moment waarop haar Onbevlekte Hart door de schaduwen heen zou beginnen te schijnen. Op 31 december 1992 schetste de Maagd Maria vijf tekenen die de nadering van de eindtijd zouden markeren. Niet het einde van de wereld, maar het einde van een tijdperk, de teloorgang van wat moet vallen voordat het nieuwe kan opstaan.

1 Een verlies van geloof door doctrinaire verwarring. Ze waarschuwde voor dwalingen die zich binnen de Kerk zelf verspreidden, niet alleen door aanvallen van buitenaf, maar ook vanuit kansels en seminaries. Een langzame verwatering van de waarheid die in moderne filosofieën plaatsmaakt voor compromissen. En we zien het vandaag de dag nog steeds. Kernpunten van de leer zijn vaak vervaagd. Morele absolute waarden worden omgedoopt tot persoonlijke keuzes. De gelovigen zijn onzeker over wat juist is en bang om te spreken.

2 Een golf van geweld, conflicten en natuurrampen. Ze sprak over wanorde die zich door samenlevingen verspreidt en toenemende calamiteiten in het milieu en tussen landen. Sinds 2020 zijn deze versneld toegenomen, van wereldwijde conflicten tot burgerlijke onrust, van bosbranden tot overstromingen en een groeiende polarisatie die dieper aanvoelt dan politiek.

3 Vervolging van degenen die trouw blijven. Niet alleen dramatische martelaren, maar subtiele culturele en institutionele druk om zich te conformeren. Ze zei dat de gelovigen bespot, het zwijgen opgelegd en zelfs gestraft zouden worden. En vandaag de dag zien we wetten, bedrijfsbeleid en zelfs kerkelijke omgevingen die Katholieken onder druk zetten om stil te blijven of te buigen. Dit, zei ze, zou een beslissende test van loyaliteit zijn.

4 Een verdraaiing van de eredienst. Maria waarschuwde voor een tijd waarin de eucharistie haar betekenis zou verliezen, een verschuiving van offer naar uitvoering, een verlies van eerbied, een vervagend geloof in de werkelijke aanwezigheid.

5 Kosmische tekenen, ongewone gebeurtenissen in de schepping zelf. Ze verbond dit met het wonder van de zon in Fatima, maar zei dat er meer zouden komen wanneer de Hemel de aarde tot bekering zou aanmanen.

Deze vijf tekenen zijn niet gegeven om ons bang te maken. Ze zijn gegeven om ons voor te bereiden. Want voor wie wakker blijft, is de storm niet het einde. Het is het begin van een nieuwe dageraad. Van alle vijf tekenen is het derde misschien wel het teken dat we op dit moment het duidelijkst ervaren.

De gelovigen zullen vervolgd worden, zei Maria, niet alleen door vijanden van de Kerk, maar ook van binnenuit. In het begin voelde dit afstandelijk, maar vandaag de dag kunnen we het voelen in onze parochies, in gesprekken, zelfs in stilte. Gelovige Katholieken, zij die vasthouden aan apostolische waarheid, sacramentele eerbied, morele helderheid, bevinden zich vaak geïsoleerd, zelfs in gemeenschappen die hen ooit steunden. Ze worden gebrandmerkt als rigide, onbarmhartig, ouderwets, maar ze rebelleren niet.

Ze blijven, blijven trouw, blijven gegrond in wat de Kerk altijd heeft geleerd. Ze blijven gehoorzaam aan Christus, niet aan de cultuur. En hierin, zei Maria, zou een echte spirituele beproeving komen, niet met zwaarden of gevangenissen, maar met druk, afwijzing en eenzaamheid. En toch is dit ook waar de hemel zijn verborgen leger vormt.

Op 3 maart 2025 deelde zieneres Manuela een boodschap van de H. Aartsengel Michaël: "Als Europa doorgaat met valse leer en zonde, weet dan dat het bloed van de martelaren uit het Midden-Oosten de Kerk van Christus zal vernieuwen." En de Koningin van de Hemel heeft laten zien dat de steen tegen het kruis zal slaan. Wat betekent dat? Het betekent dat de strijd niet alleen politiek is. Het is een spirituele strijd die zich al ontvouwt. En misschien is dit derde teken niet iets waar we op wachten, maar iets waar we reeds in zijn beland.

Te midden van waarschuwingen biedt de hemel altijd een toevluchtsoord. De mystica Elizabeth Canori Mora, zalig verklaard door de Kerk en bekend om haar krachtige visioenen in de 19e eeuw, kreeg een tijd van grote beproevingen voorgeschoteld, net als de onze. Maar in haar visioen zag ze dat niet iedereen overwonnen zou worden. God zou vier groepen zielen beschermen, vier spirituele schuilplaatsen in de storm.

1 Zij die in diepe verbondenheid met de Maagd Maria leven. Niet zomaar een toevallige devotie, maar dagelijks vertrouwen, totale toewijding en liefde uitgestort door de rozenkrans. Ze worden in haar Hart bewaard, geleid door haar hand. Ze is niet afstandelijk. Ze is hun Moeder, hun toevlucht, hun ark.

2 Zij die het volle Katholieke geloof verdedigen zonder compromissen, zonder mee te gaan in trends, zelfs als dat hun reputatie, comfort of positie kost. Zij zijn de bewaarders van de waarheid. Niet luidruchtig, niet trots, maar trouw aan wat de Kerk altijd heeft geloofd. In de woestijn van verwarring zijn zij bronnen van helderheid.

3 De gewijde priesters, religieuzen in toegewijde zielen die trouw blijven aan hun oorspronkelijke roeping, niet volmaakt, maar zuiver van hart, nog steeds brandend van liefde voor Christus en zijn kudde. In Elizabeths visioen werden zij lichtzuilen te midden van de duisternis.

4 De nederigen van hart, de armen, de onbekenden, moeders, vaders, grootouders, arbeiders, zij die het evangelie in stilte, vreugdevol en gehoorzaam naleven zonder iets voor zichzelf te zoeken. Voor de wereld lijken ze onbeduidend, maar voor God zijn ze onmetelijk kostbaar. Deze vier groepen, zei ze, zullen de zuivering niet alleen overleven, maar zullen de Kerk erna ook helpen herbouwen. Zij zijn de zaden van de nieuwe lente. En als je goed luistert, weet je misschien al waar je ziel thuishoort.

Als je zover bent gekomen, is dat geen toeval. In hemelse timing bestaat er geen toeval. Wat je hoort, wat je voelt, is misschien meer dan nieuwsgierigheid. Het kan een spirituele uitnodiging zijn, niet om bang te zijn, maar om wakker te worden, om je te herinneren wie je bent en van wie je bent. Misschien behoor je al tot een van de vier groepen die OLVrouw beschermt.