Het voorbije jaar was voor velen een jubileumjaar, een jaar van herdenking en huldebetoon naar aanleiding van de 65^ste verjaardag van de bevrijding door de geallieerde troepen in hun opmars tegen Nazi-Duitsland. Het zou nog duren tot 8 mei 1945 vooraleer en sprake kon zijn over “Victory in Europe”.

Tevens is dit jaar het Comité der Vaderlandse Bonden reeds 45 jaar actief in de stad Eeklo. Vijfenveertig jaar van onafgebroken samenwerking met talrijke Vaderlandslievende organisaties en diverse instanties, maar zeer zeker was er gedurende deze hele periode een vruchtbare samenwerking met het Eeklose stadsbestuur.

Dit is inderdaad de verdienste van velen, ware het niet dat zo hier en daar een bijzonder iemand toch kan zorgen voor een meerwaarde en de noodzakelijke stimulans.

Op 16 oktober 1998 werd het Comité der Vaderlandse Bonden pijnlijk geconfronteerd met het overlijden van zijn voorzitter en moesten wij afscheid nemen van de alom gekende en zeer aimabele Paul De Dycker…

Met inbegrip van een respectvolle rouwperiode heeft het Comité der Vaderlandse Bonden op 17 april 1999 met veel vertrouwen een nieuwe voorzitter mogen aanduiden ; een voorzitter die de ontzettend moeilijke taak zou krijgen zo mogelijk steeds weer met haar voorbeeldig werkende voorganger vergeleken te worden.

De nieuwe voorzitster werd iemand die uit het juiste hout was gesneden. Door familiaal leed getroffen nam zij in 1987, wegens het overlijden van haar moeder die voorzitster was van de “Nationale Unie der Vrouwen en Moeders van overleden Politieke Gevangenen” ; de fakkel van haar over en dit tot op het ogenblik dat deze Vaderlandslievende organisatie in zijn totaliteit werd opgenomen door “de Nationale Confederatie van Politieke Gevangenen en Rechthebbenden”.

Als prille tiener werd mevrouw Marie-Louise De Boever geconfronteerd met de gruwelijkheden van de Duitse bezetter en de gevolgen van laffe daden van collaboratie. Amper dertien geworden verloor zij haar vader in het Nazi-Concentratiekamp van Dachau. De heer Nestor De Boever werd in Dachau vermoord en verloor er het leven op 7 februari 1945.

Die pijnlijke herinnering sinds haar jeugd, het gemis van haar dierbare vader, heeft zij weten om te buigen in een begeesterende bezieling inzake de actieve instandhouding van de nagedachtenis in het bijzonder.

Samen met enkele van haar lotgenoten, samen met een aantal gewezen Politieke Gevangenen en Oud-Strijders, heeft zij in alle sereniteit sinds de stichting in 1964 meegewerkt aan de vormgeving van het Comité der Vaderlandse Bonden stad Eeklo.

Het is uitsluitend mevrouw Marie-Louise De Boever haar bijzondere verdienste dat het Comité der Vaderlandse Bonden op voorbeeldige wijze werd geleid gedurende het voorbije decennium.

Ter gelegenheid van het herdenkingsbanket op 11 november 2009 wordt namens alle aanwezigen uiting gegeven van de oprechte erkentelijkheid voor haar verdienstelijke aanpak het Comité der Vaderlandse Bonden met vruchtbaar zicht op de toekomst en niet in het minst, als een meer dan waardig opvolger van wijlen de heer Paul De Dycker, ons als voorzitster met een steeds gepast “gevoel van eer” te hebben gebracht waar wij nu als organisatie staan.



Die opmerkelijk verdienste is ook niet ontgaan aan onze Vorst, Zijne Majesteit Koning Albert II, die bij deze gelegenheid Zijn schriftelijke felicitaties laat overbrengen, en ik citeer :

“…voor het voortreffelijk uitvoeren van uw mandaat als voorzitster van het Comité der Vaderlandse Bonden…”