Gisteren is geschiedenis Morgen is mysterie Vandaag is een cadeau
Voor vele kwalen bestaan goede medicijnen tegen domheid en afgunst niet
Kaboutersmanneke in werking
je doel bereiken betekend je angst overboord gooien
Soms doe ik het liefst een beetje troost in je blogje,dan neem je,waar je ook gaat steeds een beetje troost met je mee;
Uit het oog,maar niet uit het hart,
alweer een jaartje wijzer.
De wil met z'n tweéen het
ene te scheppen, dat meer
is dan zij die het schiepen
Een gelukkig huwelijk is een lang
gesprek dat altijd te kort lijkt.
Toppunt van een gelukkig huwelijk:
zich tegelijkertijd altijd en nooit alleen voelen
Beoordeel dit blog
*~[Luan]~*
................*Welkom op mijn blog*................
03-04-2007
de Bijnel
DIE VERRASSENDE BIJBEL (1)
Wat is de Bijbel toch een verrassend boek. Hoe vaak je het Boek van God ook hebt gelezen, Gods woorden komen telkens opnieuw naar je toe.
Nu, in de adventsdagen, lees ik nog eens in het boek van de profeet Micha. Daarin wordt gezegd hoe de Heer zal handelen met de vijanden van zijn volk: 'Zij zullen stof lekken als een slang, als kruipend gedierte der aarde.'
En dan zet het Woord opnieuw in: 'Wie is een God als U?'
Je zou verwachten dat daar op volgt: '... die met uw en onze vijanden radicaal weet af te rekenen tot het einde toe.'
Telkens treft het je weer, dat in de geschiedenis van Jezus Christus op aarde de dingen niet gewoon zijn. Neem nu Marcus 15:19. Jezus is met zijn discipelen in de paaszaal en leidt de maaltijd. Daar doet Hij een ontstellende mededeling: 'Een van jullie die hier met Mij zit te eten en te drinken, zal Mij verraden!'
Nu waren die discipelen geen zachte jongens. Twee van hen hadden van Jezus zelfs de bijnaam 'dondermannen' gekregen: zonen van de donder. Kerels met vuisten. Wat verwacht je dan als reactie?
Dat ze verontwaardigd opspringen en zeggen: 'Wie is het, Heer? Zeg het maar, dan komt hij niet levend de deur uit!' Niets daarvan.
'Zij begonnen bedroefd te worden en één voor één tot Hem te zeggen: Ik toch niet?' Ze durfden blijkbaar niet naar hun buurman te kijken of ze die wel vertrouwden. Ze waren van streek en helemaal niet meer zeker van zichzelf.
Hoe kan dat nou? Dit waren toch mannen die drie jaar lang trouw bij Jezus waren gebleven, en elke dag, van de morgen tot de avond, met Hem om gingen?
En dan toch die vraag: 'Ik toch niet?' Is het misschien zo: Hoe dichter bij Jezus, hoe beter een mens weet dat hij in staat is tot het doen van heel verkeerde dingen?
Een man en een vrouw zijn betrokken geraakt bij een auto ongeluk, het is een ernstig ongeluk. Allebei hun auto's liggen in de kreukels, maar gek genoeg is geen van beide passagiers gewond.
Nadat zij beiden uit hun auto zijn gekropen, zegt de vrouw: "Dus u bent een man... dat is interessant. Ik ben een vrouw... Nou, nou kijk nou toch eens even naar onze auto's! Er is niets van over, maar gelukkig zijn wij ongedeerd gebleven, he?
Dit moet wel een teken van God zijn, dat het voorbestemd was dat wij elkaar zouden ontmoeten, vrienden zullen blijven en de rest van onze dagen samen doorbrengen in alle rust."
De man antwoordt blij: " Ik ben het volkomen met je eens. Dit moet gewoon een teken van God zijn." De vrouw ging verder: "En kijk eens aan, nog een wonder. Mijn auto is compleet vernield, maar deze fles wijn is niet gebroken... Ik weet wel zeker dat God wil dat we deze fles wijn drinken op een goede toekomst samen." Dan geeft ze de fles aan de man.
De man knikt instemmend en glimlacht, hij opent de fles, drinkt hem voor de helft leeg en geeft hem dan weer terug aan de vrouw.
De vrouw pakt de fles aan, doet onmiddellijk de kurk erop en geeft hem terug aan de man. De man vraagt verbaasd: "Neem jij niet?"
De vrouw antwoordt koeltjes: "Neuh, ik denk dat ik gewoon op de politie wacht...
De mannen moeten maar niet alles geloven !!!!!!!dat is LOMP !!!
Een van de meest ontnuchterende aspecten van de in Matteüs 25:14-30 vertelde gelijkenis van de drie talenten is het feit dat de derde slaaf niet verweten wordt iets verkeerds te hebben gedaan, maar het feit dat hij helemaal niets heeft gedaan. Hij heeft niet gestolen, bedrogen of iets van dien aard. Hij heeft alleen maar zijn talent niet gebruikt.
Op een morgen doet een pastoor de deur van zijn kerk open en vindt daar een dode ezel.
Hij weet niet goed wat doen en belt dan maar de burgemeester met verzoek om het dier te laten weghalen.
"Los uw problemen zelf op", zegt de burgemeester, die feitelijk een gloeiende hekel aan de pastoor heeft. "Per slot van rekening is het uw taak de doden te begraven !"
"Daarom bel ik juist op", zegt de pastoor. "Volgens het laatste sacrament moet ik eerst de familie raadplegen !"
In het voorjaar zie je in heel wat tuinen bloesembomen die hun kleurenpracht ten toon spreiden. Soms draagt de ene helft van de kroon rose bloemen en de andere helft witte. Tussen kroon en stam zie je een bobbelige rand: daar zijn op een onderstam enten aan elkaar gegroeid. Hetzelfde zie je bij appel- en perenbomen. Zo stamt de Elstar uiteindelijk van één boom. Daar zijn takken uitgekapt die op talloze onderstammen gezet zijn, zodat er heel veel Elstar-bomen kwamen. Maar de onderstammen zijn helemaal geen Elstar. Als je die vrucht laat dragen, wordt het niets: kleine, smakeloze appeltjes komen er aan.
Zo zijn wij ook van nature: waardeloos wat vruchtdragen betreft. Wie de Heer Jezus leert kennen, ondergaat een drastische operatie: die hele waardeloze kroon moet eraf en in plaats daarvan wordt een nieuwe Ent op de onderstam geplaatst. Groeistof erbij en dan kan het proces van vergroeien en vruchtdragen gaan beginnen - als je ontvankelijk bent. Dat is een echte make-over - als de nieuwe Ent alle voedsel krijgt!
Wie kent BRAM? Rond sluitingstijd staat een agent bij een café te wachten , om te zien of hij nog wat mensen kan betrappen die met een slok of twee teveel op achter het stuur willen kruipen. Op een gegeven moment strompelt er een vent zo blauw als een balletje en stom lazarus de kroeg uit, struikelt over de drempel, schopt de kat, hangt enige tijd aan een paal, zwalkt dan rond over de parkeerplaats, probeert zijn sleutel op 5 verschillende auto's uit in alle gaatjes vooraleer hij zijn eigen auto gevonden heeft en is nog zeker 10 minuten bezig om zijn sleutel in het deurslot te krijgen . Alle overige bezopen bezoekers zijn intussen al lang en breed zwalkend vertrokken, maar de agent heeft enkel oog voor deze ene dronkelap. Eindelijk lukt het hem om in de auto te komen . Als hij uiteindelijk al startend, hortend en stotend met de auto wil wegrijden, laat de agent de bestuurder stoppen om een blaastest te ondergaan.
Zelfs na meerdere pogingen en andere batterijen geeft het apparaat nog steeds 0,0 promille aan. De agent vraagt stom verbaasd aan de man hoe dat in 's- hemelsnaam mogelijk is, waarop de man antwoordt:
Om toch te voorkomen dat zijn vrouw hem ontrouw zou worden doet hij haar een kuisheidsgordel om en sluit die af met een sleutel. De sleutel brengt hij bij zijn beste vriend Louis die een paar kilometer verder woont. Zegt Jef tegen Louis : "Moest ik binnen 2 jaar niet terug zijn dan moet ge de boel maar open doen en laat haar haar leven leiden zoals ze wil, ik zal dan toch wel den hoek om zijn, ik passeer nog ergens een koppensnellersland, ge weet maar nooit." "O.K." zegt Louis en Jef vertrekt met zijn fiets, richting west. Jef is amper vertrokken, ik geloof dat hij nog niet in Groenendaal was, of Louis rijdt met zijn auto voor hem in en doet hem stoppen. "Awel, wat krijgen we nu." zegt Jef heel verwonderd. "Zeg, ge hebt me de verkeerde sleutel gegeven !" zegt Louis.
Als de tarwekorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft zij alleen.
De tijd voor allerlei ontmoetingen is voorbij, het grote offer staat voor de deur. Levensgroot ziet Hij het voor zich: wil Hij alleen blijven, de enige die thuishoort in het huis van de Vader? Nee, Hij is bereid te sterven om veel vrucht voort te brengen. Dat sterven is ontzagwekkend in zijn verschrikking ('nu is mijn ziel ontroerd', vers 27), maar Hij wil daaruit niet verlost worden. Juist dat sterven zal verlossing betekenen - voor ons! Zo kan het huis van de Vader vol worden. En wij? Hij trekt gelijk de lijn door: willen wij op onszelf blijven? Je vastklampen aan je eigen leven betekent dat je het verliezen zult. Maar als we het aan Hem geven, zal het vrucht dragen, betekenis krijgen, eeuwigheidswaarde verwerven.
Gedichtje voor de dames en heren Toen de eerste rimpels kwamen was ik in paniek, ik liet mijn face toen liften in een prijzige kliniek. Nou, mijn man vond het fantastisch, mijn gezicht was weer elastisch. Niks geen rimpels, niks geen vouwen, net zo glad als bij ons trouwen. Tot mijn vriend zei "het is misschien gek... maar jouw kop past niet meer bij je nek". Ach, een kleine ingreep, ze trekken dit dus strak en geven hier een sneetje, anders krijg je dáár een zak. Nou mijn man was heel tevreden over wat ze met me deden, De chirurg zat met mijn borsten in z'n maag want nu zaten die volgens hem veel te laag. Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein, maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn. Nou ik zag mijn man ontvlammen, want ik had dus zulke prammen. Toen op een avond na het vrijen, keek hij peinzend naar mijn dijen. En al had ie geen duidelijke kritiek ik ging toch weer terug naar de kliniek. Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg. Om tegelijkertijd mijn billen minstens zóóó'n stuk op te tillen. Ik was op ieder feestje weer in tel maar zat wel héél strak in mijn vel. Mijn man was niet meer zo op zijn gemak, want op straat riepen jongens "ga je lekker ouwe zak". Nou toen kocht ie een toupetje en een veel te strak korsetje. Hij ging wandelen en trimmen en in het fitnesscentrum gymmen. En maandenlang volgde hij een rigoureus dieet, tot hij zonder reden in de sauna overleed! Daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf, maar nu hij erin lag was de aardigheid eraf. Nu laat ik de kwabben zwellen en ik zal u wat vertellen... Dames laat je niet verlakken, laat de boel toch rustig zakken. Met gladgestreken nekken valt het leven niet te rekken! Koester buik en onderkinnen,
Klinkt het bekend? Als goed voornemen in het nieuwe jaar of na een conferentie: 'Vanaf nu ga ik iedere ochtend een half uur stille tijd houden!' En het lukt! Twee, drie ochtenden spring ik m'n bed uit en ga een half uur stille tijd houden. Heerlijk! De hele dag door ervaar ik dat het een goede start is geweest. Blij vertel ik het op m'n kring: 'Ik heb ervoor gekozen om regelmatig stille tijd te houden en merk dat God het echt zegent!'
De vierde ochtend is het wat moeilijker. Dan herinner ik me een uitspraak van Keith Green: 'Jesus rose from the death, you even can't get out of bed?' (Jezus kwam uit de dood terug en jij kunt niet eens je bed uitkomen?) En kreunend strompel ik uit mijn bed. De volgende ochtend... verslaap ik me. Ik beloof God dat ik de volgende ochtend weer stille tijd zal houden. Die ochtend lukt het, de ochtend daarna niet. Ik voel me schuldig en geef het uiteindelijk op.
Een kippenkweker zit in zijn stamcafé naast een vrouw en bestelt > een glas champagne. > De vrouw kijkt op en zegt: "Kijk nu, ik bestelde ook net een glas > champagne." > "Wat een toeval", zegt de man, "want dit is een speciale dag voor > mij Ik heb iets te vieren." > "Voor mij is het ook een speciale dag en ik ben ook aan het vieren, zegt > de vrouw." > Wat een toeval," zegt de man. Als ze klinken vraagt hij:"En wat ben jij > aan het vieren?" > Wel, mijn echtgenoot en ik proberen al lang een kind te krijgen en > vandaag vertelde mijn dokter dat ik zwanger ben." > "Wat een toeval", zegt de man. "Ik ben een kippenkweker. > Jarenlang waren mijn kippen onvruchtbaar, maar vandaag zijn ze eindelijk > bevruchte eieren beginnen leggen." > Dat is groot nieuws", zegt de vrouw. "En hoe werden je kippen vruchtbaar?" > Ik veranderde van haan." antwoordt hij. > > Zij lacht eens en zegt: "Wat een toeval." > >
Bij GM BELGIUM stelt men 5 kannibalen te werk als programmeur. > Op hun eerste werkdag moeten ze bij de grote baas komen en die zegt: je > mag hier komen werken en veel geld verdienen maar geen medewerkers opeten > hè, enkel eten vanuit de kantine. > > De kannibalen beloven niemand lastig te vallen. > 4 weken later komt de de grote baas bij hen en zegt: jullie hebben heel > goed gewerkt maar wij missen een kuisvrouw, weten jullie daar soms meer > van? > Neen ! zeggen ze allemaal en zweren dat ze er niets mee te maken hebben. > Wanneer de baas weg is vraagt het stamhoofd: wie is hier dat kieken die de > kuisvrouw opgegeten heeft? > Een van hen steekt zijn vinger op en zegt met een heel fijn stemmeke: "ik, > chef" > Het stamhoofd: "stom kieken, sinds 4 weken eten wij niets anders dan > Managers en sectieoversten omdat die door niemand gemist worden en gij > moet natuurlijk iemand opeten die werkt !!!"
De goede herder legt zijn leven af voor de schapen.
Buiten zijn wolven, leeuwen en beren. Alleen een goede herder waagt zijn leven tegenover die roofdieren om zijn eigen schapen te beschermen. Zo is de Heer Jezus. En Hij kent ons allen heel persoonlijk. Uit de Joodse stal, uit de Nederlandse stal, overal vandaan: Hij kent ze en heeft er één kudde van gemaakt. Maar dan zet Hij een stap verder, stijgt boven deze gelijkenis uit. Want wat we in vers 17 en 18 vinden, is wat Hij ondertussen al voor de kudde heeft gedaan. De Heer Jezus heeft zijn leven afgelegd - uit eigen vrije wil. Inderdaad: omdat de Vader dat vroeg, maar ook omdat Hij ons zeer, zeer liefheeft. Bij Hem zijn we echt veilig.
Wat zegt u van Hem, omdat Hij uw ogen geopend heeft?
Ongetwijfeld was de blindgeborene verbaasd en blij om te kunnen zien. In deze geschiedenis zien we zijn ogen steeds verder voor de waarheid open gaan. Dat geldt helaas niet voor de farizeeën: zij hadden hun eigen invulling van wat er wel en niet op sabbat mocht - geheel volgens de traditie. Ruimte voor wonderen en bewogenheid met mensen was er daardoor niet zo veel. Het helpt niet als ze proberen om het wonder te ontkennen: iedereen kon zien dat het waar was - al schuiven de ouders de verantwoordelijkheid liever van zich af. Alleen de blindgeborene is zonder angst. Maar hij heeft dan ook echt iets bijzonders meegemaakt - en dan heeft een vraag naar wie Jezus is een heel persoonlijke lading gekregen.
