Gisteren is geschiedenis Morgen is mysterie Vandaag is een cadeau
Voor vele kwalen bestaan goede medicijnen tegen domheid en afgunst niet
Kaboutersmanneke in werking
je doel bereiken betekend je angst overboord gooien
Soms doe ik het liefst een beetje troost in je blogje,dan neem je,waar je ook gaat steeds een beetje troost met je mee;
Uit het oog,maar niet uit het hart,
alweer een jaartje wijzer.
De wil met z'n tweéen het
ene te scheppen, dat meer
is dan zij die het schiepen
Een gelukkig huwelijk is een lang
gesprek dat altijd te kort lijkt.
Toppunt van een gelukkig huwelijk:
zich tegelijkertijd altijd en nooit alleen voelen
Beoordeel dit blog
*~[Luan]~*
................*Welkom op mijn blog*................
30-12-2006
bij de dokter
Abdul bij de dokter ------------------------------------ Abdul: "Dag Meniere dokteure, ikke paain hebbe in mijne rugge viele paain...... Dokter: "Welk werk doet u mijnheer ?" Abdul: "Ikke moet werken in stienbakkerij, elke dag stienen leggen oep e karreke, stienen leggen oep e karreke, stienen leggen oep e karreke....en mor stienen leggen oep e karreke......" Dokter: "Ja, niet verwonderlijk dat u rugpijn heeft..!". "Hoelang doet u dat werk al ?" Abdul: "Ieke moet morgen beginnen...!"
Ik was eens verliefd op een lekkere meid, maar welke pogingen ik ook > ondernam, ze beet niet. > Behalve die ene keer. > We spraken af bij haar thuis. > Kom zaterdag om 20 uur naar mijn thuis zei ze, dan is er niemand thuis. > Ik 's zaterdags zo blij als een gek naar haar thuis om 20 uur. > Ik belde aan, en inderdaad, ........ er was niemand thuis.
Hallo bloggertjes Ik ben er weer,heb enige tijd in het ziekenhuis vertoefd 12 dagen maar ben nu terug thuis,zal het even kalmpjes aandoen ,maar alles komt goed Van hieruit aan alle bloggertjes ,heel fijne decemberdagen,met het genot van naar kerstmarkten te gaan,de sfeer opsnuiven,gezellig inkopen te doen, genieten van gluwijn en zoveel meer,om daarna het oude jaar vaarwel te zeggen, nog een hele dikke liefdevolle knuffel liefs Luan xxx
Een journaliste had enkele jaren terug een reportage gedaan in Afghanistan over de rol van de man en vrouw daar.
Er was haar toen opgevallen dat de vrouw enkele meters ACHTER hun man aanliepen.
Dit jaar ging ze terug om een reportage te maken en toen ze in Afghanistan aankwam zag ze dat de vrouwen nu enkele meters VOOR hun man liepen. Ze benaderde een van die vrouwen en zei: "Dit is geweldig, hoe komt het dat jullie die rol hebben kunnen omdraaien?" Waarop de vrouw zei: "LANDMIJNEN!!!
Jack ging met z'n vriend Bob skiën. Ze namen Jack's busje en reden noordwaarts. Nadat ze enkele uren gereden hadden kwamen ze in een verschrikkelijke sneeuwstorm terecht, dus stopten ze bij een nabij gelegen boerderij en vroegen de jonge aantrekkelijke dame die de deur opende of ze konden overnachten.
"Ik ben me ervan bewust dat het buiten slecht weer is, maar ik ben onlangs weduwe geworden," zei ze. Ik ben bang dat de buren zullen praten als ik jullie in mijn huis laat overnachten." "Wees gerust", zei Jack. " We zijn blij genoeg om in de schuur te mogen slapen. En als het weer verbetert zullen we bij dageraad vertrekken." De dame stemde in en de twee mannen gingen naar de schuur waar ze de nacht doorbrachten. De volgende ochtend was het weer opgeklaard en ze gingen verder op weg. Ze genoten van een fantastisch skiweekend.
Maar 9 maanden later kreeg Jack onverwacht een brief van een advocaat. Het duurde maar enkele minuten voor hij het begreep, tot hij uiteindelijk door had dat het van de advocaat van de aantrekkelijke dame was die hij tijdens het skiweekend ontmoet had .
Hij ging bij zijn vriend Bob langs en vroeg: "Bob, herinner je je nog die knappe weduwe van die boerderij waar we 9 Maanden geleden tijdens ons skiweekend verbleven?"
"Ja", antwoordde Bob. "Euh, ben je die nacht toevallig opgestaan en naar het huis gegaan om haar te bezoeken?" "Wel, euh, ja", zei Bob een beetje verlegen dat hij betrapt was. "Ik moet toegeven dat ik dat gedaan heb."
"En heb je mijn naam in plaats van je eigen naam gebruikt?" Bob's gezicht werd vuurrood en hij zei: "Tja, kijk, het spijt me, vriend. Ik ben bang van wel. Waarom vraag je dat?"
"Ze is net gestorven en heeft me alles nagelaten."
(En jij dacht dat het einde anders was, niet?... hou deze glimlach nu maar tot het eind van de dag.)
Immers zullen mij het goede en de weldadigheid volgen al de dagen van mijn leven en ik zal in het Huis des Heren blijven in lengte van dagen psalm 23/6
Lang, ach zo lang heeft Uw lied hier gezwegen in't bloed onzer vaad'ren voor eeuwen gesmoord, maar nu weer,nu mengt weer, bezocht met Uw zegen, ook vlaand'ren zijn toon in de volk'ren akkoord Ook wij,k die geloven wij willen U loven met d'engelen daarboven Lam voor ons geslacht
ik liet mijn face toen liften in een prijzige kliniek. Nou, mijn man vond het fantastisch, mijn gezicht was weer elastisch. Niks geen rimpels, niks geen vouwen, net zo glad als bij ons trouwen. Tot mijn man zei "het is misschien gek... maar jouw kop past niet meer bij je nek Ach, een kleine ingreep, ze trekken dit dus strak en geven hier een sneetje, anders krijg je daar een zak. Nou mijn man was heel tevreden over wat ze met me deden. De chirurg zat met mijn borsten in z'n maag want nu zaten die volgens hem veel te laag. Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein, maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn. Nou ik zag mijn man ontvlammen, want ik had dus zulke prammen. Toen op een avond na het vrijen, keek hij peinzend naar mijn dijen. En al had ie geen duidelijke kritiek ik ging toch weer terug naar de kliniek. Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg. Om tegelijkertijd mijn billen minstens zo'n stuk op te tillen. Ik was op ieder feestje weer in tel maar zat wel heel strak in mijn vel. Mijn man was niet meer zo op zijn gemak, want op straat riepen jongens "ga je lekker,.... ouwe zak". Nou toen kocht ie een toupetje en een veel te strak korsetje. Hij ging wandelen en trimmen en in het fitnesscentrum gymen. En maandenlang volgde hij een rigoureus dieet, tot hij zonder reden in de sauna overleed! Daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf,
maar nu hij erin lag was de aardigheid eraf. Nu laat ik de kwabben zwellen en ik zal u wat vertellen... Dames, laat je niet verlakken,laat de boel toch rustig zakken Met gladgestreken nekken valt het leven niet te rekken! Koester buik en onderkinnen,echte schoonheid zit van binnen!
**Polen 1944** De Duitse SS verzamelt alle dorpelingen, een priester weet te ontsnappen,achterna gezeten door een jonge nazi. De priester loopt zich klem in een binnenplaats, er is geen hoop meer. De jonge nazi legt aan om te schieten.....
Opeens verdonkert de lucht en een bulderende stem weerklinkt uit de hemel, "Stop ongelukkige, schiet niet, want deze jonge Pool wordt later Paus"
Nederlands is voor buitenlanders moeilijk te leren, maar weten we ook waarom? Na het lezen van onderstaand gedicht is het u vast duidelijk.
Men spreekt van één lot, en verschillende loten, maar 't meervoud van pot is natuurlijk geen poten. Zo zegt men ook altijd één vat en twee vaten, maar zult u ook zeggen: één kat en twee katen? Laatst ging ik vliegen, dus zeg ik vloog. Maar zeg nou bij wiegen beslist niet: ik woog, want woog is nog altijd afkomstig van wegen, maar is dan 'ik voog' een vervoeging van vegen?
Wat hoort er bij 'zoeken'? Jazeker, ik zocht, en zegt u bij vloeken dus logisch: ik vlocht? Welnee, beste mensen, want vlocht komt van vlechten. En toch is ik 'hocht' niet afkomstig van hechten. En bij lopen hoort liep, maar bij kopen geen kiep. En evenmin zegt men bij slopen 'ik sliep'. Want sliep moet u weten, dat komt weer van slapen. Maar fout is natuurlijk 'ik riep' bij het rapen. Want riep komt van roepen. Ik hoop dat u 't weet en dat u die kronkels beslist niet vergeet.
Dus: kwam ik u roepen, dan zeg ik 'ik riep'. Nu denkt u: van snoepen, dat wordt dan 'ik sniep'? Alweer mis, mn beste. Maar u weet beslist, dat ried komt van raden, ik denk dat u 't wist. Komt bied dan van baden? Welnee, dat wordt bood. En toch volgt na wieden beslist niet 'ik wood'. 'Ik gaf' hoort bij geven, maar 'ik laf' niet bij leven. Dat is bijna zo dom als 'ik waf' hoort bij weven.
Zo zegt men: wij drinken en hebben gedronken. Maar echt niet: wij hinken en hebben gehonken. 't Is moeilijk, maar weet u: van weten komt wist, maar hoort bij vergeten nou logisch vergist? Juist niet, zult u zeggen, dat komt van vergissen. En wat is nu goed? U moet zelf maar beslissen: hoort bij slaan nu: ik sloeg, ik slig, of ik slond? Want bij gaan hoort: ik ging, niet ik goeg of ik gond. En noemt u een mannetjesrat nu een rater? Dat geldt toch alleen bij een kat en een kater.
U ziet, onze taal beste dames en heren, is, net als ik zei, best moeilijk te leren!
Maar is het door genade, dan is het niet meer op grond van werken.
Op een dag kwam een jongeman bij de Heer Jezus om Hem te vragen wat hij moest doen om het eeuwige leven te beërven. Eigenaardig eigenlijk hoe een mens die aan het einde van zijn Latijn is, nog steeds denkt dat hij iets moet doen om het in orde te maken met God. Sinds de eerste mens geluisterd heeft naar de leugens van de slang in de hof van Eden, is ons leven één grote poging om het zonder God aan te kunnen. Vroeg of laat komen we erachter dat dat een illusie is. Hoe wonderlijk dat we dan ook mogen ontdekken dat we voor God niets hoeven te presteren. Hij heeft in zijn rijke genade Zelf alles gedaan wat nodig was om ons te behouden.
Harde realiteit Twee doppers, zegt de ene dopper tegen de andere: "Is jouw dopgeld ook gestegen vorige maand?" Zegt de andere: "Ja,'t moet zijn dat ze content zijn van ons he?"
Verder bouwend op het voorgaande deel, herhaalt Paulus dat de wet ons niet kan behouden. Geloven met het hart en belijden met de mond dat God de Heer Jezus uit de doden heeft opgewekt, is de enige weg tot behoudenis.
Dat geldt ook vandaag nog steeds voor ieder die dit leest. Ieder die de naam van de Heer zal aanroepen, zal behouden worden. Dat is een daad van geloof met het hart, maar ook van belijden met de mond. Want het betekent dat je niet meer je eigen baas bent, maar de Heer Jezus als je Meester erkent. Hij houdt van ons en is het waard dat wij voor Hem leven.
God had Abraham een groot nageslacht beloofd, maar niet alle nakomelingen van Abraham zijn automatisch kinderen van de belofte. Sommigen zijn, hoewel zij tot Israël gerekend worden, kinderen van het vlees omdat zij niet in de Heer Jezus geloven.
Ook wij doen er goed aan te bedenken dat niemand zich kan beroepen op afkomst of traditie, als garantie voor de verlossing. Deel uitmaken van een volk, groep of kerk is voor God niet bepalend. Alleen een persoonlijke relatie met God, en persoonlijk in het werk van de Heer Jezus geloven, is de garantie voor eeuwig heil!
Tja zo gaat dat anno 2006 De nieuwe papa "Ik heb een nieuwe papa" verteld Luna van vier trots aan haar vriendjes in de kleuterklas,doelend op de nieuwe vriend van haar moeder "en hij komt me straks ophalen na de school" Als het eenmaal zover is lopen Luna en haar klasgenootjes naar buiten,om de nieuwe papa te gaan bewonderen "Kijk daar is ie men nieuwe papa" zegt Luna waarop de vier jarige Tim enthousiast roept "Oh!!!die is keigaaf"die hebben wij ook gehad
Een groter contrast tussen het begin en het einde van deze psalm is moeilijk denkbaar. 'Verlos mij, o God, want het water is gekomen tot aan de lippen.' Die wanhoopskreet, die zich uitstrekt over de eerste 13 verzen, wordt in vs. 14 gevolgd door een gebed en in vs. 31 uiteindelijk door een lied.
Ook in ons leven kan het gebeuren dat wij eerst in uiterste wanhoop bidden tot God en Hem nadien kunnen prijzen met een lied. Hetzelfde zie je trouwens in de bekende Psalm 23: na het dal van diepe duisternis, noemt David er het heil en de goedertierenheid van God, tot in lengte van dagen!
Subject: Komt de waarheid niet steeds uit de mond van een kind?
Verteld door Nobelprijswinnaar Esquivel.
De wereld verbeteren
Een bekwaam onderzoeker zit in zijn bureau te werken aan een project om de wereld te verbeteren
Plots komt zijn dochtertje van 5 jaar binnen. Ik wil spelen zegt ze.
Maar de man antwoordt dat hij nu geen tijd heeft en dat ze hem verder moet laten werken. Want ik wil heel de wereld beter maken, zegt hij.
Na wat zeuren lijkt zijn dochtertje toe te geven,maar dan verandert ze van tactiek. Laat mij dan helpen, dan ben je vlugger klaar met de wereld te verbeteren, zegt ze.
De man is vertederd en zoekt een oplossing. Hij vindt in een tijdschrift een mooie wereldkaart, scheurt die in stukken en geeft alles aan zijn dochtertje. Hier, breng jij deze wereld weer helemaal in orde. Hij hoopt zo voor de rest van de dag van haar af te zijn, want zijn dochter is nog klein, en kent het beeld van de wereldkaart niet.
Maar na een kwartiertje komt ze al fier terug met de wereldkaart netjes aaneengeplakt. Klaar! roept ze uit.
Hoe heb je dat gedaan? vraagt papa verbaasd.
Gemakkelijk zegt het meisje. Toen je de kaart uit het tijdschrift scheurde zag ik dat op de achterkant de foto van een mens stond. Toen ik de wereld niet in elkaar kon puzzelen, heb ik alle stukjes omgedraaid en eerst de mens in orde gebracht. Toen ik daarna het blad omdraaide, zag ik dat de wereld ook in orde was
> Een driejarig jongetje inspecteerde zijn balletjes terwijl hij in bad zat. > > "Mama" vroeg hij "zijn dit mijn hersenen? " > > "Nog niet " antwoordde zijn moeder...
Een oud koppel van boven de 80 gaat in een Mc Donalds eten.
Ze zetten zich aan een tafel en het mannetje gaat naar de toog en komt terug met één broodje, één portie friet en één cola.
Hij snijdt het broodje perfect in twee en legt de helft voor zijn vrouw. Dan giet hij de frieten uit op de plateau en verdeelt ze in 2 gelijke hoopjes en legt een part voor zijn vrouw.
Hij drinkt een slokje van de cola en dan zijn vrouw een slokje en begint te eten, terwijl zijn vrouw zit toe te kijken.
Een jongeman die in de buurt zit heeft dat gezien en vindt dat erg zielig dat die oude mensen zich samen maar één portie kunnen permiteren.
Hij gaat naar de mevrouw en zegt: mevrouw bestel gerust ook een portie, ik zal de rekening betalen.
Zegt de mevrouw: dat is niet nodig meneer, we zijn al 60 jaar getrouwd en we zijn gewend van alles samen te delen.
De jongeman, gaat zitten en ziet dat de vrouw niets eet, blijft wachten terwijl haar man verder zijn heflt opeet.
Hij kan het niet meer aanzien, gaat terug naar die madam en zegt: "mevrouw, eet gerust uw part op, ik bestel dan een nieuwe portie voor jullie".
Waarop die mevrouw zegt: neen bedankt, meneer, wij zijn gewend van alles te delen".
Zegt de jongeman: "waarom begin jij dan niet aan uw portie".
Zegt: de madam: wij zijn na 60 jaar huwelijk gewoon van alls te delen".
Waarop de jongeman zegt: "en waarop wacht ge dan".
Zonder verkeersregels zou het in het verkeer een chaos worden, hoewel er geen regels zouden worden overtreden. Zonder de wet van God kunnen wij Gods geboden ook niet overtreden. Maar het wordt wel een chaos in ons leven. Daarom heeft God wetten gegeven. Hij wist natuurlijk wel dat wij deze wetten massaal zouden overtreden - Hij kent ons toch? Hij biedt ons gelukkig wel een uitweg aan; Hij Zelf wil ons vrijmaken van de (vloek van de) wet. Wie Christus toebehoort, is met Hem gestorven, en mag - vrijgemaakt - een nieuw leven met Hem leven.
Vier studenten aan de hogeschool arriveerden maar liefst >>>twintig minuten te laat op een belangrijk schriftelijk examen. >>>De betrokken hoogleraar,die zelf surveilleerde, >>>deelde de studenten mee dat ze te laat waren en om die reden >>>niet meer aan het examen konden deelnemen. >>>De studenten probeerden de hoogleraar te vermurwen en >>>voerden als excuus aan, dat ze gevieren met de auto waren >>>gekomen en dat deze een lekke band had gehad. >>>In dat geval, zo vond de hooggeleerde, verdienden de vier >>>heren een extra kans; een schriftelijk examen bij hem thuis, >>>de week daarop, op hetzelfde tijdstip. >>>Vanzelfsprekend was het viertal die dag stipt op tijd. >>>Elke student kreeg een aparte kamer toegewezen met een stoel >>>en tafel, waarop een gesloten omslag lag met de examenvragen. >>>Het gevreesde examen bestond uit slechts één vraag: >>>"Welke band was lek?"
Dit rouwkaartje is gemaakt uit blad in pergamano papier waar onder een zelfde blad in zwart papier,het bovenste blad een beetje schuin over het zwarte blad zetten,de kaart verder versieren
Klein Jantje verbleef een paar dagen bij zijn grootmoeder.
Hij was al een tijdje buiten aan het spelen met de andere kinderen
wanneer hij terug binnen kwam en vroeg: "Oma, hoe noemen ze dat wanneer twee mensen in dezelfde kamer slapen en de ene ligt boven de andere?" De oma was natuurlijk lichtjes geschokt, maar denkende aan de
moderne opvoeding besloot ze hem de waarheid te vertellen.
"Dat noemt men "sexuele gemeenschap", lieveling zei de oma.
Klein Jantje zei "OK" en verdween terug naar buiten om verder te
spelen.Enkele minuten later kwam hij woedend terug binnen en zei: Oma, dat heet NIET sexuele gemeenschap"
Dat heet STAPELBED!
En de moeder van Kevin wil dringend met u spreken !!!!!!!!!!!!!
Het evangelie is Gods kracht tot behoudenis voor ieder die gelooft.
Het evangelie van God vormt de band tussen Paulus en zijn lezers. Van de christenen in Rome was wereldwijd bekend dat ze het evangelie geloofden. En voor de apostel was het zijn levenswerk geworden om dat evangelie overal te prediken. Geen wonder dat hij deze Romeinen heel graag wilde ontmoeten. Dat zou tweerichtingverkeer worden. Zelf had Paulus heel wat te geven - en dat doet hij al stevig in deze brief. Maar zij zouden hem ook bemoedigen. Wat is dan dat goede nieuws, waar Paulus zich niet voor schaamt? Uitleg komt later, maar hij geeft alvast een voorzet. Het is Gods kracht en het gaat over Gods gerechtigheid. God werkt en wij moeten daarop vertrouwen - voor ons hele leven.
Er leefde eens heel lang geleden een boertje werkzaam en tevreden Van weelde was hij niet gewend een spiegel had hij nooit gekend . Eens toen hij aan het spitten was vond hij een stukje spiegel glas, Hij nam't in zijn vereelde hand 't zat onder't vuil en onder't zand.
Hij veegde't aan zijn broekspijp af en keek er in, en stond toen paf. Mijn vader zei hij, sapperloot die is al vele jaren dood .
Mijn vader, och die goeie man hij is het en hij kijkt me an . Hoofdschuddend stak hij 't in z'n zak bekeek het thuis op zijn gemak.
En hij begon te overleggen wat zijn vrouw ervan zou zeggen, Ze was wat bazig zijn Katrien zou er om lachen misschien . En omdat hij daar zo bang voor was verborg hij 't onder zijn matras. Maar telkens ging hij er weer heen Mijn vader, zei hij dan tevreên .
Dat werkte argwaan bij z'n vrouw die het hare er van weten wou, En zodra hij weer de deur uit was toen zocht en vond zij 't spiegelglas .
Wat moet hij daarmee, peinsde zij er moet iets niet in orde zijn . Zo wantrouwde zij haar goede Hein Ze keerde 't om en keek en raakte toen geheel van streek.
Daar heb je 't nou, ik dacht het wel er is een andere vrouw in 't spel. Mijn man, hij heeft geen hart in 't lijf hoe houdt hij van zo'n lelijk wijf.!!!!!
Een glimlach kost niets Maar brengt heel wat tot stand Die hem ontvangt wordt rijker En de schenker niet armer Hij duurt slechts een ogenblik Maar je kunt hem eens herinneren Een leven lang Niemand is rijk genoeg Om hem te kunnen missen En niemand te arm Om hem niet te verdienen
Het maakt niet uit wie je bent, of wat iedereen van je denkt Het geeft niet wat of hoe je iets doet Maar vertrouwen op je zelf,dat is goed Geen leven met smart Maar leef vanuit je hart Dan pas voel je de vonk,die je hart raakt En hoe gelukkig je daarmee een ander maakt Je creeert in je zelf een soort van voldoening En het geeft je een volwaardig gevoel van voldoening
Bidden is gewoon praten met God.Hij kent je.Het gaat niet om woorden,maar om wat je gelooft in je hart Hier een voorbeeld "Heer Jezus,ik heb U nodig.Ik weet dat ik eigenwijs en ongehoorzaam ben geweest.Ik open de deur van mijn leven en aanvaard U als mijn verlosser en Heer.Ik dank U dat U mijn zonden vergeeft.Wilt U mijn leven van nu af leiden.Verander mij zo dat ik word zoals U mij hebben wilt.Ik dank U dat U mij hoort en verhoort door in mijn leven te komen.Amen
De discipelen wilden niet zomaar ergens de viering van het Pascha voorbereiden. Ze lieten het aan de Heer over waar die bijzondere maaltijd zou plaatsvinden. Ze zouden dan samen een lam eten en zo de verlossing van het volk Israël uit Egypte gedenken. Het volk Israël was toen veilig geweest achter het bloed van het lam, dat gestreken werd boven en naast de deuren van de huizen. Hebben de discipelen toen begrepen dat het paaslam vooruit wees naar de Heer, die Zichzelf door de eeuwige Geest onberispelijk aan God op zou offeren? Hebben ze aangevoeld dat deze viering van het Pascha het begin van iets heel nieuws inluidde? Dat weten we niet. Wat we wel weten is dat Hij, ook in 2006, met ons zijn maaltijd wil vieren.
Zie wat er in mijn tuin staat te bloeien Anders willen ze haast niet groeien Maar nu met die zonneschijn Vinden ze bloeien extra fijn Wij genieten er nu nog meer van Dus laat al die bloempjes maar komen Wij kunnen nu genieten ,en van de volgende zomer dromen
Ook vandaag zien we de Heer Jezus weer in gesprek met mensen die menen Hem klem te kunnen praten. Hij gaat echter niet op de bijzonderheden van hun spitsvondige verzinsels in, maar stelt vast dat zij zich grandioos vergissen. De oorzaak daarvan is niet hun gebrek aan denkkracht, maar hun gebrek aan Schriftkennis. Vandaar zijn simpele vraag: 'Hebt u niet gelezen...?' Alleen het Woord van God telt, dat richtinggevend moet zijn voor ons menselijk denken. Dat Woord maakt duidelijk dat God een God van levenden is. Voor Hem is de dood geen sluitstuk, eenvoudigweg doordat Hij de doden opwekt. Door Jezus Christus, die gestorven en opgewekt is, mogen wij ook nu leven voor het aangezicht van de levende God.
Bij ons in de straat wonen uilen,eigelijk is dat wel fijn,s'morgens vinden we op de stoep en achter ons huis van die braakballen De vogeltjes zijn op hun hoede,en komen niet zo veel meer op bezoek ,Ook een eekhoorntje komt regelmatig onze tuin verkennen,maar snel als hij is ik heb er een fotoke van willen nemen,maar voor ik kan trekken heeft hij al de biezen gepakt.Zo zie je maar je moet niet op de buiten wonen,om al dat moois van dichtbij te aanschouwen
Beeld u eens in dat een bank voor u elke ochtend een rekening opent met daarop 86.400 euro... Het enige wat u moet doen, is twee regels naleven.
Regel 1 Wat u die dag niet heeft opgesoupeerd, bent u 's avonds kwijt. U mag niet vals spelen en geen geld overhevelen naar een andere rekening. U mag maar één ding doen: het uitgeven. Elke ochtend opnieuw opent de bank een nieuwe rekening, met 86.400 euro voor die dag.
Regel 2 De bank mag dit spel op elk moment stopzetten. Zonder dat ze u daarvan vooraf op de hoogte brengt. Morgenvroeg leest u dan het bericht: 'Het is gedaan. Ik sluit de rekening. Game over!'
Wat zou u doen? Wedden dat u elke eurocent uitgeeft aan dingen die u plezieren? Aan cadeautjes voor mensen die u lief zijn? Kortom: met elke eurocent zou u geluk brengen in uw eigen leven en in dat van anderen. Of niet soms?
Uw bank Welnu, die magische bank, daar zijn we allemaal klant bij: het is uw tijd! Elke ochtend krijgt u gratis 86.400 seconden voor die dag. En als u 's avonds gaat slapen, kan u de resterende seconden niet overdragen.
Wat u vandaag niet beleeft, is voorgoed verloren. Gisteren komt niet meer terug. Elke ochtend begint dit magische spektakel opnieuw. De bank kan onze rekening op elk moment, zonder opzeggingstermijn, afsluiten. Elk leven is eindig en de dood komt altijd onverwachts.
Dus... wat bent u van plan met die 86.400 seconden die u vandaag krijgt?
Ja ,lees me 7 x Ja,lees me zeventig x 7 x Nog vat uw brein niet al Wat in mij is geschreven Hoe meer ge in mij zoekt Hoe meer ge in mij vind Hoe meer ge in mij leest Hoe meer ge mij bemind
Een boer had enkele jonge hondjes die hij nog moest verkopen. Hij schilderde een advertentie op een bord met: 4 puppies te koop en zette dit aan het begin van zijn erf aan de kant.
Net toen hij de laatste spijker in het bord sloeg werd hij aan zijn overal getrokken.
Hij keek naar beneden in de ogen van een kleine jongen. "Meneer" zei de jongen, "Ik wil een van uw puppies kopen". "Wel", zei de boer, terwijl hij met zijn hand achter in zijn nek wreef, "deze puppies hebben hele goede ouders en kosten aardig wat geld".
De jongen liet voor een moment zijn hoofd hangen. Toen reikte hij diep in zijn broekzak en haalde een handvol kleingeld voor de dag en liet het aan de boer zien.
"Ik heb 39 cent. Is dat genoeg om te kijken?"
"Zeker", zei de boer en hij floot een deuntje. "Dolly", riep hij. Uit het hondenhok en over het erf rende Dolly naar de boer toe gevolgd door 4 kleine bolletjes wol.
De kleine jongen drukte zijn gezicht tegen het hek. Zijn ogen straalde van verrukking.
Terwijl de honden naar het hek toekwamen rennen, zag de jongen nog iets bewegen in het hondenhok. Langzaam verscheen er nog een bolletje wol, maar deze was zichbaar kleiner dan de andere hondjes.
Op zijn achterpootjes gleed het bolletje het hok uit en op een wat onhandige wijze begon het hondje vooruit naar het hek te hobbelen terwijl het zijn best deed de andere hondjes bij te houden. "Ik wil die hebben", zei het kleine jongetje, terwijl hij naar de waggelende hond wees. De boer knielde naast het jongetje neer en zei: "zoon, je wil dat hondje echt niet. Het is nooit in staat om te rennen of te spelen zoals de andere hondjes kunnen". Toen deed de jongen een stap naar achteren, reikte naar beneden en begon een broekspijp op te rollen.
Terwijl hij dit deed werd een stalen beugel zichtbaar aan beide zijden van het beentje van de jongen die vastgemaakt zaten aan zijn speciaal gemaakte schoentje.
De boer aankijkend zei hij: "weet u meneer, ik kan zelf ook niet zo goed rennen en hij heeft iemand nodig die hem begrijpt".
Met tranen in zijn ogen reikte de boer naar beneden en pakte de kleine puppie op.
Hij hield het heel voorzichtig vast toen hij de puppie aan de kleine jongen gaf. "Hoeveel kost het?" vroeg de kleine jongen.
"Niets, het is gratis", zei de boer. "Er is geen prijs voor liefde". De wereld is vol van mensen die iemand nodig hebben die ze begrijpt. Het is de Nationale Week van vriendschap.
Wil jij deze Jezus Christus leren kennen als jouw levende Heer?
Hoe vreemd het ook klinkt, dat kan! Jezus verlangt er zo naar om een persoonlijke liefdevolle relatie met jou te hebben, dat Hij daarvoor alles klaar heeft gemaakt.
De keuze is aan jou , Jezus zegt: Niemand komt bij de Vader dan door Mij.
Vier studenten aan de T.U. Delft arriveerden maar liefst twintig minuten te laat op een belangrijk schriftelijk examen. De betrokken hoogleraar, die zelf surveilleerde, deelde de studenten mee dat ze te laat waren en om
die reden niet meer aan het examen konden deelnemen. De studenten probeerden de hoogleraar te vermurwen en voerden als excuus aan, dat ze gevieren met de auto waren gekomen en dat deze een lekke band had gehad . In dat geval, zo vond de hooggeleerde, verdienden de vier heren een extra kans; een schriftelijk examen bij hem thuis, de week daarop hetzelfde tijdstip.
Vanzelfsprekend was het viertal die dag stipt op tijd. Elke
student kreeg een aparte kamer toegewezen met een stoel en tafel, waarop een gesloten couvert lag met de examenvragen. Het gevreesde examen bestond uit slechts
Eén ding ontbrak de man die bij Jezus kwam. Maar dat éne ding was wel tegelijk 'alles' wat hij had! Was de Heer Jezus niet wat al te radicaal met deze man, die eigenlijk onze sympathie oproept? Ook wij behoren tot de rijken van deze aarde, tenminste, vergeleken met zovelen die zo goed als niets hebben. Wellicht vraagt de Heer ons niet om alles te verkopen en aan de armen te geven, maar laten we ons dan wel realiseren dat álles wat wij hebben aan Hem toebehoort. Geen tien procent voor Hem en negentig procent voor onszelf dus! Zoals een lied het zegt:
Het leven haat niet,het leven slaat niet Het leven pruilt niet,het leven huilt niet Het leven zaagt niet,het leven klaagt niet Het leven zucht niet ,het leven vlucht niet
Het leven krengt niet,'t geeft wel gehoor Het leven denkt niet,maar voelt het door Het leven stopt niet, steeds weer geboren Het leven flopt niet ,'t gaat nooit verloren
Het maakt echt niets uit,'t is altijd wel goed In wat je besluit ,in wat je ook doet Je krijgt het leven, zoals je het graag wilt Zo zwaar en zo lastig,zo licht en zo mild
Eén ding ontbrak de man die bij Jezus kwam. Maar dat éne ding was wel tegelijk 'alles' wat hij had! Was de Heer Jezus niet wat al te radicaal met deze man, die eigenlijk onze sympathie oproept? Ook wij behoren tot de rijken van deze aarde, tenminste, vergeleken met zovelen die zo goed als niets hebben. Wellicht vraagt de Heer ons niet om alles te verkopen en aan de armen te geven, maar laten we ons dan wel realiseren dat álles wat wij hebben aan Hem toebehoort. Geen tien procent voor Hem en negentig procent voor onszelf dus! Zoals een lied het zegt:
Nederlands is voor buitenlanders moeilijk te leren, maar weten we ook waarom? Na het lezen van onderstaand gedicht is het u vast duidelijk.
Men spreekt van één lot, en verschillende loten, maar 't meervoud van pot is natuurlijk geen poten. Zo zegt men ook altijd één vat en twee vaten, maar zult u ook zeggen: één kat en twee katen? Laatst ging ik vliegen, dus zeg ik vloog. Maar zeg nou bij wiegen beslist niet: ik woog, want woog is nog altijd afkomstig van wegen, maar is dan 'ik voog' een vervoeging van vegen?
Wat hoort er bij 'zoeken'? Jazeker, ik zocht, en zegt u bij vloeken dus logisch: ik vlocht? Welnee, beste mensen, want vlocht komt van vlechten. En toch is ik 'hocht' niet afkomstig van hechten. En bij lopen hoort liep, maar bij kopen geen kiep. En evenmin zegt men bij slopen 'ik sliep'. Want sliep moet u weten, dat komt weer van slapen. Maar fout is natuurlijk 'ik riep' bij het rapen. Want riep komt van roepen. Ik hoop dat u 't weet en dat u die kronkels beslist niet vergeet.
Dus: kwam ik u roepen, dan zeg ik 'ik riep'. Nu denkt u: van snoepen, dat wordt dan 'ik sniep'? Alweer mis, mn beste. Maar u weet beslist, dat ried komt van raden, ik denk dat u 't wist. Komt bied dan van baden? Welnee, dat wordt bood. En toch volgt na wieden beslist niet 'ik wood'. 'Ik gaf' hoort bij geven, maar 'ik laf' niet bij leven. Dat is bijna zo dom als 'ik waf' hoort bij weven.
Zo zegt men: wij drinken en hebben gedronken. Maar echt niet: wij hinken en hebben gehonken. 't Is moeilijk, maar weet u: van weten komt wist, maar hoort bij vergeten nou logisch vergist? Juist niet, zult u zeggen, dat komt van vergissen. En wat is nu goed? U moet zelf maar beslissen: hoort bij slaan nu: ik sloeg, ik slig, of ik slond? Want bij gaan hoort: ik ging, niet ik goeg of ik gond. En noemt u een mannetjesrat nu een rater? Dat geldt toch alleen bij een kat en een kater.
U ziet, onze taal beste dames en heren, is, net als ik zei, best moeilijk te leren!
Een Hollander en een Belg zitten tegenover elkaar in de trein. De Belg tast in zijn vestzak en haalt er een plastic zakje uit, gevuld met appelpitjes. Hij neemt er een paar uit het zakje en eet ze op. Enkele minuten later doet hij nog eens hetzelfde. Vraagt die Hollander:
-Waarom eet jij appelpitten?
-Je wordt er slim van, zegt de Belg.
-Verkoop jij niet een paar van die pitjes? Vraagt de HollanderTuurlijk! Aan 2,5 euro per stuk, zegt de Nou, geef mij dr dan maar vijf, zegt de Hollander
Zo gezegd, zo gedaan. Maar als hij op die pitjes begint te knabbelen, denkt hij: zoveel geld voor een paar pitjes? Zegt de Hollander tegen de Belg
-Vind je dat niet wat duur? Voor zoveel geld kan ik een paar kilo appels kopen en krijg ik er de pitjes gratis bij!
Vrijwel alle christenen zullen de gelijkenis kennen. De toepassing op anderen is eenvoudig te maken. We begrijpen precies waarom het met sommigen van hen in hun geloof verkeerd gaat: ze hebben geen diepte, ze worden verstikt door hun omstandigheden, enzovoorts. Maar door deze laatste zin worden niet anderen aangesproken, maar wijzelf! Heeft Gods Woord in óns leven écht de ruimte om wortel te schieten? Misschien zeggen we veel te automatisch 'ja'. Misschien is het wel nodig om eens eerlijk de diepte van ons hart voor God te openen, om onze eigen distels en dorens met Hem te bespreken.
Een klein lief meisje stond onder een luifel. Ze had net boodschappen gedaan in de supermarkt, met haar moeder.
Ze zal ongeveer 6 jaar oud zijn geweest, dit prachtige roodharige sproetige beeld van onschuld.
Het stortregende buiten. Je weet wel, dat soort regen dat goten en afvoerputjes doet overstromen, zo gehaast om de aarde te raken, dat het geen tijd had om de straal wat zachter te zetten.
We stonden allemaal onder deze luifel aan de ingang van de supermarkt. We wachtten, sommigen geduldig, anderen "geïrriteerd", omdat de natuur hun haastige dag in de war had gegooid.
Ik ben altijd wat dromerig als het regent. Ik verdwijn in het geluid en in het gezicht dat de hemel het vuil en het stof van de wereld afspoelt.
Herinneringen van "rennen en spetteren" als een "kind", zo zorgeloos spelen in je gedachten, als een welkome onderbreking van een voorbije dag met zorgen en stress...
Haar stem was zo mooi toen het de hypnotische trance onderbrak waar we allemaal in gevangen zaten.
"Mama, laten we door de regen gaan rennen", zei ze."Wat?", vroeg mama.
"Laten we door de regen gaan rennen!", herhaalde ze.
"Nee, lieverd. We wachten totdat het wat minder wordt" antwoordde mama.
Het kind wachtte nog een minuutje en herhaalde: "Mama, laten we door de regen gaan rennen."
"We worden doornat als we dat doen," zei mama.
"Nee, dat zullen we niet, mama. Dat is niet wat je zei vanmorgen", zei het meisje terwijl ze aan haar mama's arm trok.
"Vanmorgen? Wanneer zei ik dat we door de regen konden rennen en niet nat zouden worden?"
Het meisje zei kalmpjes: "Weet je dat niet meer? Toen je met papa praatte over zijn kanker, toen zei je: Als we hier samen doorheen komen, komen we door alles heen!"
Iedereen was opeens muisstil.
Ik zweer dat je niets anders hoorde dan de regen.
We stonden allemaal doodstil.
De volgende minuten kwam er niemand en ging er niemand weg.
Mama dacht even na over wat ze zou antwoorden.
Sommigen zouden het weglachen of haar voor gek uitmaken.
Sommigen zouden zelfs negeren wat ze zei.
Maar dit was een moment van affirmatie in een kinderleven.
Een moment van onschuldig vertrouwen, dat wanneer het gevoed en verzorgd wordt, zal bloeien in geloof in de goede dingen en de hoop van het leven.
"Lieverd, je hebt gelijk. Laten we door de regen rennen. Als het zo moet zijn dat men ons vanuit hierboven nat laat worden, nou, ...dan hadden we misschien juist een wasbeurt nodig," zei mama. Daar gingen ze.
We stonden daar allemaal te kijken en te lachen, toen ze daar vooruit sprongen tussen de auto's door, en jawel, door de plassen.
Ze hielden hun boodschappentassen boven hun hoofd voor het geval dat. Ze werden doornat.
Maar ze werden gevolgd door enkele anderen die schreeuwden en lachten als kinderen onderweg naar hun auto's.
En ja, ik ook. Ik rende en werd nat. Ik had ook een wasbeurt nodig.
Omstandigheden of mensen kunnen je geld, je materiële bezittingen en je gezondheid wegnemen.
Maar niemand kan ooit je dierbare herinneringen wegnemen...
Vergeet daarom niet om "tijd" te maken en de gelegenheden te pakken om elke dag herinneringen te maken.
Voor alles en voor elk doel onder de hemel is er een seizoen en een tijd.
Bewaar de zonnige dagen voor de donkere momenten.
Een vriend zond mij deze boodschap om mij te herinneren aan het leven en de waarden in het leven...
Samen een glaasje wijn, een frisse pint, een gezellige BBQ onder buren en vrienden, een terrasje, genietend van de dagdagelijkse dingen, en een beetje humor...
Ik hoop dat je het apprecieerde.
IK HOOP DAT JE STEEDS DE TIJD NEEMT OM DOOR DE REGEN TE RENNEN.
Ze zeggen dat het een minuut duurt om een speciaal persoon te vinden,
Vrijwel alle christenen zullen de gelijkenis kennen. De toepassing op anderen is eenvoudig te maken. We begrijpen precies waarom het met sommigen van hen in hun geloof verkeerd gaat: ze hebben geen diepte, ze worden verstikt door hun omstandigheden, enzovoorts. Maar door deze laatste zin worden niet anderen aangesproken, maar wijzelf! Heeft Gods Woord in óns leven écht de ruimte om wortel te schieten? Misschien zeggen we veel te automatisch 'ja'. Misschien is het wel nodig om eens eerlijk de diepte van ons hart voor God te openen, om onze eigen distels en dorens met Hem te bespreken.
gezellig samen van het mooie weer genieten achter in de tuin onder de bomen,of beter gezegd gezellig samen puffen? maar weer of geen weer... met vrienden samen zijn,is... genieten!!!
Kleine Didier verhuist naar het platteland en koopt bij een oude boer een ezel voor 100,00.De boer moet hem 's anderendaags afleveren, maar juist dan .
Boer : spijtig jongen, ik heb slecht nieuws, de ezel is dood.
Didier : geef me dan gewoon mijn geld terug.
Boer : dat gaat niet, ik heb het reeds allemaal uitgegeven.
Didier : geen probleem, geef me dan maar mijn ezel.
Boer : en wat gaat ge daarmee doen ?
Didier : ik ga een tombola inrichten en hem verloten.
Boer : maar dat kan je niet doen, dat beest is toch dood !
Didier : dat kan ik wel, ik zeg tegen niemand dat hij dood is.
Boer : tja, ik kan je natuurlijk niet weigeren je jouw ezel te geven.Je doet ermee wat je wil.
Een maand later komt de boer kleine Didier terug tegen.
Boer : en, wat is er nu gebeurd met die dode ezel ?
Didier : ik heb hem verloot, zoals ik gezegd heb.Ik heb 500 lotjes aan 2,00 per stuk verkocht. en heb zo 998,00 winst gemaakt.
Boer : en heeft er niemand gereklameerd ?
Didier : alleen de persoon die hem gewonnen heeft, en ik heb hem zijn 2,00 terug te geven.
Epiloog : kleine Didier is nu groot geworden en is minister van financiën !!!!
Ook de vogels hebben het warm,ze komen bijna op je schoot zitten,hierde familie lijster die ons verwent met haar wondermooi gefluit,we genieten we elke avond van,ook al zitten we in een uitgedroogde tuin
Waar praten autohandelaren over, waar hebben ze het de hele dag druk mee? Met auto's, natuurlijk. Waar hebben vissers altijd de aandacht bij, waar kun je ieder moment een gesprek over aanknopen met hen, waar lopen ze het vuur voor uit de schenen? Vis, vanzelfsprekend. Simon en Andreas, Jakobus en Johannes, kregen de boodschap feilloos mee. Voortaan zouden ze zich druk maken over mensen, zouden ze voor mensen gaan. Mensen, dat zou hun vak worden. Zoals, dat hadden ze intussen al begrepen, dat ook bij Jezus het geval was. Houden van mensen. Het mag ook ons 'vak' worden, in navolging van Hem.
Terwijl ik vergeet wat achter is en mij uitstrek naar wat vóór is.
Als je al bent waar je wezen moet, hoef je nergens meer heen. Veel mensen zijn best tevreden: ze geloven wel, en ze geloven het wel. Waar zou je je druk om maken? Gelukkig degenen die een heilige ontevredenheid van binnen voelen gloeien. Ik ben niet waar ik moet zijn: er is meer. Ik geloof nog niet zoals ik zou kunnen geloven, er is meer. Ik ken Christus nog lang niet zo goed als Hij Zich wil laten kennen. Er is nog eindeloos veel meer, en daar wil ik me naar uitstrekken. Vergeet het verleden, houd niet vast aan het heden, strek je uit naar de toekomst in HEM.
>Zaterdagochtend, halfzeven, een wielerfanaat ontwaakt, glipt stilletjes >uit bed om z'n vrouw niet te wekken en verdwijnt in alle stilte in de >badkamer. Eenmaal in zijn rennersoutfit, gaat hij op z'n tenen naar de >garage om de banden van zijn fiets op te pompen. Bij het openen van de >garagepoort slaat de ijskoude sneeuwregen hem in het >gezicht. Alhoewel hij al erger meegemaakt heeft, besluit hij toch maar >eerst naar het weerbericht te luisteren op de radio. >De weersvoorspelling is dramatisch: sneeuw, ijzel, hagel, stormwind... >Uiteindelijk besluit hij maar terug te gaan slapen. Hij kleedt zich uit >en, terug in bed, kruipt hij dicht tegen z'n vrouw haar rug aan en >fluistert: "Het is verschrikkelijk slecht weer!" > > Waarop z'n vrouw, half-slapend, antwoordt: "Kan je geloven dat mijn > man daarin gaat fietsen!"
>Zand en Steen > >Een verhaal vertelt over twee vrienden die door de woestijn liepen. >Op een moment tijdens de reis kregen ze ruzie en de ene vriend sloeg de >ander in het gezicht. Degene die geslagen werd was gekwetst, maar zonder >iets te zeggen schreef hij in het zand: >'VANDAAG SLOEG MIJN BESTE VRIEND MIJ IN HET GEZICHT.' > >Zij liepen verder totdat zij een oase vonden, waar zij besloten een bad te >nemen. Degene die was geslagen, raakte vast in modder en dreigde te >verdrinken, maar de vriend redde hem. Nadat hij was bijgekomen, schreef hij op een steen: >'VANDAAG REDDE MIJN BESTE VRIEND MIJN LEVEN.' > >De vriend die had geslagen en zijn beste vriend had gered vroeg hem: >'Nadat ik je had geslagen, schreef je in het zand en nu schrijf je op een >steen, waarom?' >De andere vriend antwoordde: >'Als iemand ons pijn doet moeten we het in zand opschrijven waar de wind >van vergeving het kan uitwissen. Maar als iemand iets goeds doet voor ons, >moeten we het in steen graveren, waar geen wind het ooit kan uitwissen.' >LEER OM JE PIJN IN HET ZAND TE SCHRIJVEN EN OM JE GOEDE ERVARINGEN IN STEEN TE GRAVEREN. > >Men zegt dat er een minuut nodig is om bijzondere mensen te vinden, een uur >om hen te waarderen, een dag om van hen te houden, maar daarna een heel leven >om hen te vergeten. > >
Wandelt waardig de roeping waarmee u bent geroepen.
Welke verheven gedachten we ook hebben bij 'waardig wandelen', Paulus zet ons weer met beide benen op de grond. Nederig, zachtmoedig en lankmoedig elkaar in liefde verdragen. Over onze roeping heeft Paulus in het voorgaande het een en ander gezegd: we hebben sámen een roeping! Wie we ook zijn, onze opdracht is om elkaar te verdragen en bescheiden, rustig, geduldig te zijn. Om elkaar lief te hebben en om de eenheid van de Geest, het ene lichaam van Christus, te bewaren. Laat je niet gevangen nemen door de behoefte anderen te overtuigen. Besef dat God er boven staat! Hij roept ons.
Soms heb ik het gevoel dat mijn leven een legpuzzel is waarvan ik enkele stukjes mis De stukjes liggen door elkaar en hoe ik ook pas en meet, hij komt niet klaar! Het is een chaos van van kleuren en vormen hoe zal zich dat ooit tot een puzzel vornmen?
Gelukkig hoef ik niet aleen de legpuzzel te maken God zelf helpt en leidt me in moeilijke zaken
Geloven is : vasthouden aan wat God wat je zegt ook al wordt er soms veel op mijn pad gelegd! Hij legt met Zijn handen elk stukje op de juiste plek zodat het bij mij verwondering en dankbaarheid wekt!
Daarom bid ik : "lieve God in Uw handen leg ik mijn lot!".
op 4 juni is er een hobbybeurs in Hageland van 12 tot 18 uur
adres de hobby beurs gaat door inde polyvalente zaal van het buurthuis dorp 5 nieuwrode(deelgemeente van Holsbeek) er zal van alles te zien zijn ,want buiten zijn er ook activiteiten dus allen er heen,ik zal er ook zijn
Een moeder beste mensen is de spil van het gezin Ze is als eerste wakker en slaapt als laatste in En is ze eens afwezig,dan jammert heel de troep Want niemand kan haar missen,toch heeft ze geen beroep
Ze tovert met centjes,ze brengt de kinderen groot Droogt tranen en snuit neusjes,t'is net een duizendpoot Als iedereen griep heeft verpleegt ze heel de troep Loopt zelfs van koorts te bibberen,en toch heeft ze geen beroep
Maar ze is de troost der kleinen,en vaders grootste schat Het aanrecht is haar altaar de pan haar wierooksvat Ze is in het drukke leven,het rustpunt van haar troep Haar wapenspreuk is liefde,God zegent haar beroep
Wat gisteren zo dringend was,lijkt nu zo nutteloos Wat je vandaag doet ,is morgen misschien doelloos Van wat je morgen doet,krijg je later misshien spijt Want wat je nu hebt,raak je ooit wel eens kwijt Hecht niet te veel aan je bezit,voordat je er in versmacht
Hecht je meer aan je vrienden,knuffelen verteder ze zacht
En dat is wat ik nu ga doen. Aan allen die me mailden,,die in mijn gasten boek geschreven hebben,ook degenen die regelmatig komen kijken,zomaar ,zonder iets te laten weten en al degenen die er iets van opsteken,of een troostend woord vinden,Wel daar hecht ik belang aan ,en ik geef ze van deze zijde een hele dikke knuffel,ook U die dit nu leest liefs Luan xxx
Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen Dat niets of niemand ze meer ooit daaruit kan branden, Ook niet als satan ze straks als tarwe zift
Ik vraag U niet mijn kinderen elk verdriet te besparen Maar wees Gij wel hun troost Als ze eenzaam zijn ,en bang Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen
Het maakt niet uit wie je bent, Of wat iedereen van je denkt Het geeft niet wat of hoe je iets doet Maar vertrouwen op je zelf,dat is goed Geen leven met smart Maar leef van uit je hart Dan pas voel je de vonk Die zacht je hart raakt, En hoe gelukkig je daarmee een ander maakt Je creeert in je zelf Een soort van voldoening En geeft je een volwaardig Gevoel van innige tevredenheid
Klaasje, een boerenzoontje, komt beneden voor zijn ontbijt. Zijn moeder vraagt hem of hij zijn klusjes al heeft gedaan. "Nog niet", zegt Klaasje. "Dan krijg je nog geen ontbijt", zegt zijn moeder. Dus Klaasje is helemaal chagrijnig. Hij gaat de kippen voeren en geeft een kip een schop. Dan gaat hij de varkens voeren en
geeft een varken een schop. Dan gaat hij de koeien melken en geeft een koe een schop. Dan komt hij weer binnen. Zijn moeder geeft hem een kom droge havermout. "Waarom krijg ik nu geen eieren en spek? En waarom geen melk in mijn havermout?", vraagt Klaasje verontwaardigd. "Wel, ik zag je een kip schoppen, dus je krijgt geen eieren voor een week. En ik zag je een varken en een koe schoppen, dus krijg je ook geen spek en melk voor een week", zegt zijn moeder streng. Klaasje baalt nog meer. Dan komt zijn vader binnen, schopt de poes opzij en gaat zitten aan het ontbijt. Kijkt Klaasje lachend naar zijn moeder en zegt: "Vertel jij het hem of zal ik?"
De klokken vertrekken op Witte Donderdag naar Rome,en komen zondag morgen terug ondertussen worden de Perenaren verwend door de kleppers,ze komen om 8uur smorgens,12uur s'middags en 6 uur s'avonds rond al klepperend,om de klokken te vervangen,dit is een heel oude traditie waar wij als Perenaren wel van houden Hier enkele foto's
Vroeger, ja vroeger... dit is voor iedereen die voor 1980 geboren is. Als je na 1980 geboren bent, heeft dit niets met jou te maken. De kinderen van tegenwoordig worden in de watten gelegd. Ben jij als kind opgegroeid in de 50er, 60er of 70er jaren, dan is het, terugkijkend, onvoorstelbaar, dat je zo lang hebt kunnen overleven! Als kind zaten we in de auto zonder gordel en zonder airbags. Onze bedjes waren geschilderd in prachtige kleuren met verf vol met lood en cadmium. De medicijnflesjes uit de apotheek konden we gewoon open krijgen, net als overigens de fles met bleekmiddel. Deuren en ramen bedreigden continue onze vingertjes. Op de fiets hadden we nooit een helm op. We dronken water met de mond aan de kraan in plaats van uit een fles. We bouwden zeepkisten en kwamen er pas op de eerste rit, bergafwaarts achter, dat we geen rem hadden. Na enige ongelukken konden we daar prima mee omgaan. 's Morgens gingen we naar buiten om te spelen. We bleven de hele dag weg en moesten pas thuis zijn als de straatlantaarns aangingen. Niemand wist waar we waren en we Hadden geen mobiele telefoon mee. We sneden ons, braken onze botten en tanden en er werd niemand voor aangeklaagd. Het waren gewoon ongelukken en de enige die schuld had waren we zelf. Kan jij je nog zgn. "ongelukken" herinneren? We hadden vechtpartijen en sloegen elkaar een blauw oog. Daar moesten we mee leven. Volwassenen interesseerden zich daar niet voor. We aten koekjes, brood met dik boter, dronken Cola en werden evengoed niet te dik. We dronken met vrienden uit dezelfde fles en niemand ging daar dood van. We hadden geen: Playstation, Nintendo, X-box, Videogames, 64 TV-zenders, Videofilm,Surround-Sound, een eigen TV,computer en Internet-chatrooms. Wat wij hadden waren VRIENDEN. We gingen gewoon naar buiten en daar kwamen we elkaar tegen. We gingen naar hun huis en belden aan. Of we gingen soms gewoon naar binnen zonder aan te bellen. En dat zonder van te voren af te spreken en zonder dat onze ouders dat wisten. Niemand bracht ons en niemand haalde ons weer op... Hoe was het in godsnaam mogelijk? We bedachten zelf spelletjes met Stokken en tennisballen. We aten wurmen en die leefden niet voor altijd in onze magen verder. Met de stokken prikten we elkaar bijna nooit in de ogen. Met voetballen op straat mocht je alleen meedoen als je goed genoeg was. Als je niet goed genoeg was, moest je met teleurstellingen om leren gaan. Sommige kinderen waren niet zo goed op school als anderen. Ze haalden onvoldoendes en bleven zitten. Dat leidde niet tot emotionele ouderavonden of zelfs tot veranderde prestatienormen. Soms hadden onze daden consequenties. Dat was logisch en daar kon zich niemand voor verstoppen. Als iemand van ons iets verbodens had gedaan, was het normaal, dat de ouders je er niet uithaalden. In tegendeel, ze waren het met de politie eens! Stel je voor! Onze generatie heeft vele probleemoplossers en uitvinders, die bereid zijn risico's te nemen, voortgebracht. We hadden vrijheid, we verzaakten, we hadden succes en namen verantwoording. Met al die dingen konden we zeer goed omgaan. Bij die generatie hoor jij ook. Wees blij!
>>>DE MAYONAISEPOT EN DE KOFFIE >>> >>>Als de dingen in je leven je even allemaal te veel worden, als 24 uur >>>in een dag niet meer genoeg tijd lijkt, denk dan eens aan dit >>>bericht... >>> >>>Een professor stond voor de klas om een les filosofie te geven. Hij had >>>een aantal voorwerpen voor zich liggen. Toen de klas begon, nam hij >>>zonder iets te zeggen de lege pot van de mayonaise en begon deze te >>>vullen met golfballetjes. Toen deze hier helemaal mee gevuld was vroeg >>>de professor aan zijn studenten of de pot nu helemaal vol was. Zij >>>antwoordden van wel. >>> >>>Toen nam de professor een doos met kralen en kiepte deze in de pot. Hij >>>schudde lichtjes met de pot en de kralen rolden tussen de open plekken >>>tussen de golfballetjes. Weer vroeg de professor aan zijn studenten of >>>de pot nu vol was. Ze gaven weer eenzelfde antwoord; ja, de pot is vol. >>> >>>De professor nam nu een doos met zand en kiepte dit zand in de pot met >>>golfballetjes en kralen. Natuurlijk vulde het zand alle ruimte op >>>tussen de golfballetjes en de kralen. Weer vroeg de professor aan zijn >>>studenten of de pot nu vol was: de studenten antwoordden van wel. >>> >>>Van onder het bureau nam de professor nu twee koppen koffie en kiepte >>>de hele inhoud van deze twee koppen koffie in de pot met golfballetjes, >>>kralen en zand. De hele inhoud verdween in de pot. De koffie vulde de >>>ruimte op tussen het zand. De studenten begonnen te lachen. >>> >>>"Nu", zei de professor, "nu wil ik dat jullie deze pot zien als jullie >>>eigen leven. Deze pot gevuld met golfballetjes, kralen, zand en koffie, >>>stelt namelijk het leven van een mens voor."> >>> >>>"De golfballetjes zijn de belangrijke dingen in het leven: je familie, >>>je kinderen, je geloof, je gezondheid en je favoriete bezigheden. >>>Dingen die ervoor zorgen dat als er niets meer op de wereld was dan >>>deze dingen, je leven toch gevuld zou zijn." >>> >>>"De kralen zijn de andere dingen die belangrijk zijn. Je werk, je huis, >>>je auto. Het zand, dat staat voor de kleine dingetjes die belangrijk >>>voor je zijn." >>> >>>"Als je het zand als eerste in de pot kiept en hem hiermee vult, is er >>>geen plek meer voor de kralen of voor de golfballetjes. >>> >>>Datzelfde geldt ook voor je eigen leven. Als je al je tijd en energie >>>aan de kleine dingetjes besteedt, dan kun je nooit meer ruimte hebben >>>voor de dingen die belangrijk voor je zijn. >>> >>>Besteed aandacht aan de dingen die belangrijk voor je zijn Speel >>>bijvoorbeeld met je kinderen. Neem tijd voor een onderzoek voor je >>>gezondheid zo nu en dan. Neem je partner mee uit eten. Doe nog iets >>>leuks, er is altijd nog wel ergens tijd om het huis te poetsen of de >>>prullenbak te repareren. >>> >>>"Zorg eerst voor de golfballetjes, de dingen die echt het >>>allerbelangrijkste voor je zijn. Stel je prioriteiten. De rest is >>>maar zand". >>> >>>Eén van de studenten steekt een vinger op en vraagt waar de twee koppen >>>koffie in die pot dan voor zouden moeten staan. >>> >>>De professor lacht en zegt de student dat ze daarmee een heel goede >>>vraag heeft gesteld. "Ik wilde daarmee alleen nog maar weer eens >>>aangeven en bevestigen, dat, hoe vol je leven ook mag zijn, er is >>>altijd wel een plekje om samen met een vriend of een dierbare een kopje >>>koffie te drinken."
Wanneer ik brul," zei de beer, "davert het halve woud.""Wanneer ik brul," zei de leeuw, "beeft de hele jungle." "Wanneer ik hoest," zei de kip, "doet heel de wereld in zijn broek."
Wat gisteren zo dringend was lijkt nu zo nutteloos Wat je vandaag doet, is morgen misschien doelloos Van wat je morgen doet krijg je later misschien spijt Want wat je nu hebt raak je ooit wel eens kwijt Hecht niet te veel aan je bezit voor dat je er in versmacht Hecht je meer aan je vrienden knuffel en verteder ze zacht Geniet van vriendschap van een mooi gebaar en een lieve lach Vergeet niet te leven Pluk de dag Bedankt voor de vriendschap
het is bijna pasen ,de eerste bloemen steken hun kopje op,het is lente,en dat voel je,kom op wees blij,want een vriendelijke groet doet veel goed wie echt van het leven geniet,stoort zich aan kleinigheden niet,en voor de zorgen van morgen zal morgen wel zorgen
Houd me vast,laat uw liefde stromen Houd me vast,heel dicht bij uw hart Ik voel uw kracht,en stijg op als een arend Dan zweef ik op de wind,gedragen door uw geest In de kracht van uw liefde
Een machtig Maker,formeerde mijn hart Hij nam voor de tijd begon,mijn leven in zijn hand
Hij kent mijn naam,Hij weet zelfs wat ik denk Hij ziet mijn stil verdriet,en hoort mij als ik roep
Ik heb een vader,Hij noemt me zijn kind Hij laat me nooit alleen,Waarheen ik ook zal gaan
Hij kent je naam,Hij weet zelfs wat u denkt Hij ziet jou stil verdriet,en luistert naar jou als je roept 617
Mineralen en fosielen ook een hobby van mij,maar deze zijn van mijn broer,die een groot verzamelaar van stenen is Van een vriendin kreeg ik onlangs nog een handvol knuffel steentjes cadeau,waar ik ontzettend blij mee was
De muziek vervaagt ,langzaam wordt het stil Dan kom il bij U ,met mijn grootste wens iets te geven Heer waar U blij mee bent
Ik geef U meer dan een lied, want een lied op zichzelf is niet waar U naar verlangt, U kijkt veel dieper in mij, door de buitenkant heen doorgrondt het diepst van mijn hart
