Hallo bloggertjes Ik ben er weer,heb enige tijd in het ziekenhuis vertoefd 12 dagen maar ben nu terug thuis,zal het even kalmpjes aandoen ,maar alles komt goed Van hieruit aan alle bloggertjes ,heel fijne decemberdagen,met het genot van naar kerstmarkten te gaan,de sfeer opsnuiven,gezellig inkopen te doen, genieten van gluwijn en zoveel meer,om daarna het oude jaar vaarwel te zeggen, nog een hele dikke liefdevolle knuffel liefs Luan xxx
Een journaliste had enkele jaren terug een reportage gedaan in Afghanistan over de rol van de man en vrouw daar.
Er was haar toen opgevallen dat de vrouw enkele meters ACHTER hun man aanliepen.
Dit jaar ging ze terug om een reportage te maken en toen ze in Afghanistan aankwam zag ze dat de vrouwen nu enkele meters VOOR hun man liepen. Ze benaderde een van die vrouwen en zei: "Dit is geweldig, hoe komt het dat jullie die rol hebben kunnen omdraaien?" Waarop de vrouw zei: "LANDMIJNEN!!!
Jack ging met z'n vriend Bob skiën. Ze namen Jack's busje en reden noordwaarts. Nadat ze enkele uren gereden hadden kwamen ze in een verschrikkelijke sneeuwstorm terecht, dus stopten ze bij een nabij gelegen boerderij en vroegen de jonge aantrekkelijke dame die de deur opende of ze konden overnachten.
"Ik ben me ervan bewust dat het buiten slecht weer is, maar ik ben onlangs weduwe geworden," zei ze. Ik ben bang dat de buren zullen praten als ik jullie in mijn huis laat overnachten." "Wees gerust", zei Jack. " We zijn blij genoeg om in de schuur te mogen slapen. En als het weer verbetert zullen we bij dageraad vertrekken." De dame stemde in en de twee mannen gingen naar de schuur waar ze de nacht doorbrachten. De volgende ochtend was het weer opgeklaard en ze gingen verder op weg. Ze genoten van een fantastisch skiweekend.
Maar 9 maanden later kreeg Jack onverwacht een brief van een advocaat. Het duurde maar enkele minuten voor hij het begreep, tot hij uiteindelijk door had dat het van de advocaat van de aantrekkelijke dame was die hij tijdens het skiweekend ontmoet had .
Hij ging bij zijn vriend Bob langs en vroeg: "Bob, herinner je je nog die knappe weduwe van die boerderij waar we 9 Maanden geleden tijdens ons skiweekend verbleven?"
"Ja", antwoordde Bob. "Euh, ben je die nacht toevallig opgestaan en naar het huis gegaan om haar te bezoeken?" "Wel, euh, ja", zei Bob een beetje verlegen dat hij betrapt was. "Ik moet toegeven dat ik dat gedaan heb."
"En heb je mijn naam in plaats van je eigen naam gebruikt?" Bob's gezicht werd vuurrood en hij zei: "Tja, kijk, het spijt me, vriend. Ik ben bang van wel. Waarom vraag je dat?"
"Ze is net gestorven en heeft me alles nagelaten."
(En jij dacht dat het einde anders was, niet?... hou deze glimlach nu maar tot het eind van de dag.)
Immers zullen mij het goede en de weldadigheid volgen al de dagen van mijn leven en ik zal in het Huis des Heren blijven in lengte van dagen psalm 23/6
Lang, ach zo lang heeft Uw lied hier gezwegen in't bloed onzer vaad'ren voor eeuwen gesmoord, maar nu weer,nu mengt weer, bezocht met Uw zegen, ook vlaand'ren zijn toon in de volk'ren akkoord Ook wij,k die geloven wij willen U loven met d'engelen daarboven Lam voor ons geslacht
ik liet mijn face toen liften in een prijzige kliniek. Nou, mijn man vond het fantastisch, mijn gezicht was weer elastisch. Niks geen rimpels, niks geen vouwen, net zo glad als bij ons trouwen. Tot mijn man zei "het is misschien gek... maar jouw kop past niet meer bij je nek Ach, een kleine ingreep, ze trekken dit dus strak en geven hier een sneetje, anders krijg je daar een zak. Nou mijn man was heel tevreden over wat ze met me deden. De chirurg zat met mijn borsten in z'n maag want nu zaten die volgens hem veel te laag. Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein, maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn. Nou ik zag mijn man ontvlammen, want ik had dus zulke prammen. Toen op een avond na het vrijen, keek hij peinzend naar mijn dijen. En al had ie geen duidelijke kritiek ik ging toch weer terug naar de kliniek. Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg. Om tegelijkertijd mijn billen minstens zo'n stuk op te tillen. Ik was op ieder feestje weer in tel maar zat wel heel strak in mijn vel. Mijn man was niet meer zo op zijn gemak, want op straat riepen jongens "ga je lekker,.... ouwe zak". Nou toen kocht ie een toupetje en een veel te strak korsetje. Hij ging wandelen en trimmen en in het fitnesscentrum gymen. En maandenlang volgde hij een rigoureus dieet, tot hij zonder reden in de sauna overleed! Daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf,
maar nu hij erin lag was de aardigheid eraf. Nu laat ik de kwabben zwellen en ik zal u wat vertellen... Dames, laat je niet verlakken,laat de boel toch rustig zakken Met gladgestreken nekken valt het leven niet te rekken! Koester buik en onderkinnen,echte schoonheid zit van binnen!
**Polen 1944** De Duitse SS verzamelt alle dorpelingen, een priester weet te ontsnappen,achterna gezeten door een jonge nazi. De priester loopt zich klem in een binnenplaats, er is geen hoop meer. De jonge nazi legt aan om te schieten.....
Opeens verdonkert de lucht en een bulderende stem weerklinkt uit de hemel, "Stop ongelukkige, schiet niet, want deze jonge Pool wordt later Paus"
Nederlands is voor buitenlanders moeilijk te leren, maar weten we ook waarom? Na het lezen van onderstaand gedicht is het u vast duidelijk.
Men spreekt van één lot, en verschillende loten, maar 't meervoud van pot is natuurlijk geen poten. Zo zegt men ook altijd één vat en twee vaten, maar zult u ook zeggen: één kat en twee katen? Laatst ging ik vliegen, dus zeg ik vloog. Maar zeg nou bij wiegen beslist niet: ik woog, want woog is nog altijd afkomstig van wegen, maar is dan 'ik voog' een vervoeging van vegen?
Wat hoort er bij 'zoeken'? Jazeker, ik zocht, en zegt u bij vloeken dus logisch: ik vlocht? Welnee, beste mensen, want vlocht komt van vlechten. En toch is ik 'hocht' niet afkomstig van hechten. En bij lopen hoort liep, maar bij kopen geen kiep. En evenmin zegt men bij slopen 'ik sliep'. Want sliep moet u weten, dat komt weer van slapen. Maar fout is natuurlijk 'ik riep' bij het rapen. Want riep komt van roepen. Ik hoop dat u 't weet en dat u die kronkels beslist niet vergeet.
Dus: kwam ik u roepen, dan zeg ik 'ik riep'. Nu denkt u: van snoepen, dat wordt dan 'ik sniep'? Alweer mis, mn beste. Maar u weet beslist, dat ried komt van raden, ik denk dat u 't wist. Komt bied dan van baden? Welnee, dat wordt bood. En toch volgt na wieden beslist niet 'ik wood'. 'Ik gaf' hoort bij geven, maar 'ik laf' niet bij leven. Dat is bijna zo dom als 'ik waf' hoort bij weven.
Zo zegt men: wij drinken en hebben gedronken. Maar echt niet: wij hinken en hebben gehonken. 't Is moeilijk, maar weet u: van weten komt wist, maar hoort bij vergeten nou logisch vergist? Juist niet, zult u zeggen, dat komt van vergissen. En wat is nu goed? U moet zelf maar beslissen: hoort bij slaan nu: ik sloeg, ik slig, of ik slond? Want bij gaan hoort: ik ging, niet ik goeg of ik gond. En noemt u een mannetjesrat nu een rater? Dat geldt toch alleen bij een kat en een kater.
U ziet, onze taal beste dames en heren, is, net als ik zei, best moeilijk te leren!
Maar is het door genade, dan is het niet meer op grond van werken.
Op een dag kwam een jongeman bij de Heer Jezus om Hem te vragen wat hij moest doen om het eeuwige leven te beërven. Eigenaardig eigenlijk hoe een mens die aan het einde van zijn Latijn is, nog steeds denkt dat hij iets moet doen om het in orde te maken met God. Sinds de eerste mens geluisterd heeft naar de leugens van de slang in de hof van Eden, is ons leven één grote poging om het zonder God aan te kunnen. Vroeg of laat komen we erachter dat dat een illusie is. Hoe wonderlijk dat we dan ook mogen ontdekken dat we voor God niets hoeven te presteren. Hij heeft in zijn rijke genade Zelf alles gedaan wat nodig was om ons te behouden.
