De kruik gaat zo lang te water
Alle mensn zijn min of meer trendgevoelig, daar ligt het succes van de Belgische modesector... Paradoxaal genoeg zijn we echter voor bepaalde dingen ook zeer vasthoudend... Meer nog, de meeste mensen zijn (wat hun goed recht is) verslaafd aan zekerheid.
Verandering creërt (dikwijls terecht) een gevoel van onzekerheid, zelfs angst. Logisch ook, want de vraag is, hoe zeker mogen (kunnen) we nog zijn, in een wereld waar de enige zekerheid is, dat alles onzeker is geworden?
Onzekerheid ontstaat niet alleen in de persoonlijke sfeer, want we kunnen vaststellen dat de onzekerheid ook onze economie beheerst, wat dan weer onze welvaart en welzijn beïnvloedt. Daarom stoort het als beleidsmensen niet verder denken dan hun neus lang is, en handelen als "leerling tovenaars"...
Meer nog, sommige politici gedragen zich als dat soort idioten die bijvoorbeeld van de Empire State Building naar beneden springen... Als ze aan de 25ste verdieping voorbij komen, stellen ze zichzelf gerust met de opmerking "so far so good", er is tot hiertoe toch niks gebeurd!
Veel beleidsmensen vergeten, uit profijtgier (?), dat tal van processen onomkeerbaar zijn. Bovendien negeren ze de wiskundige theorie van de strategische beslissingen, waarin duidlijk gesteld wordt, stelt dat men niet en nooit mag spelen als de inzet te hoog is. Onze aarde kan inderdaad maar één keer sterven!
We moeten vaststellen, dat conservatieve (oubollige) bedrijven zich niet kunnen weren tegen concurrenten die voortdurend de spelregels veranderen in hun voordeel. Het nieuwe is altijd de grootste vijand van wat voordien succes had. Dat is de reden waarom de kleinhandelszaken verdwijnen, onder druk van de discounters die op een totaal andere manier zaken doen...Maatschappelijk verantwoord ondernemen is een slogan die goed klinkt, maar het haalt niks uit, zolang de consument (door zijn verlies aan koopkracht) vooral naar de lage prijs moet kijken!
Ook geldt: zolang een bedrijf (organisatie) succes heeft, durven de "managers" meestal niet (of zelden) raken aan de strategie die het succes verwezenlijkte... Ze wachten gewoon tot het te laat is om te veranderen (evolueren)! Ze wachten tot ze weggeblazen worden door neoliberale "vernieuwers" die alle tradities en regels aan hun laars lappen om een markt te veroveren!
De neoliberalen slaan ons voortdurend om de oren met de vele zogenaamde voordelen van de totale vrije markt. Ze beweren dat de concurrentie ons betere producten met lagere prijzen kan en moet garanderen... Flauwe kul natuurlijk! In Frankrijk worden 90% van alle "Food" (etenswaren), verhandeld door amper zes (6!) inkoopcentrales. In Duitsland is het nog leuker, want daar zijn er slechts vijf (5!)inkoopcentrales die het assortiment en de prijzen bepalen.
De macht van deze inkopers is enorm: ze zetten de producenten op onbehoorlijke wijze onder druk en berekenen ijskoud hoeveel ze maximaal kunnen vragen aan de consument, en ze spreken soms de prijzen af, zoals de talrijke onderzoeken van het Nma of de Europese comissie al zo dikwijls hebben aangetoond. Ze doen dat omdat ze voor hun aandeelhouders de winst moeten maximaliseren... Dat ze met de lage prijzen ons voordeel of belang op het oog hebben is een dwaze en gevaarlijke illusie!
Men kan de gevolgen van het neoliberalisme afwegen aan een aantal (feiten)symptomen... Bijvoorbeeld: de overheid zegt dat ze onze koopkracht wil veiligstellen. Wel, hoe goed ze daarin slaagt, kan je aflezen van het succes van de superdiscounters (Aldi, Lidl
.). Hoe meer onze koopkracht verdwijnt, hoe meer deze Aldis en Lidls verdienen met hun lageprijspolitiek. Simpel!
We moeten, door het verlies aan koopkracht, steeds meer zoeken naar goedkope producten. Veel mensen moeten wel vluchten naar de zogenaamde "goedkoopte"... Ook al worden de producten in China gemaakt, en kost ons dat hier banen en bestaanszekerheid.
Zelfs de groene jongens en meisjes kopen in de Aldi en Lidl. Ze vergeten dan maar dat het transport over zee, wegens het gebruik van zware stookolie, meer broeikasgassen produceert dan alle auto's samen... Maar in tegenstelling met wat de automobilist te wachten staat, wil de overheid die "mega-vervuilers" van de zeevaart en het gesubsidieerde luchttransport niet aanpakken...
Conservatisme is een merkwaardig fenomeen, want sinds het Charles Darwin weten we dat het zogenaamde Survival of the Fittest een (soort) natuurwet is. Een interessante en altijd ontweken vraag is echter: als alleen de meest geschikten overleven, wat gebeurt er dan met al die anderen? Juist, men kan ze missen, ze mogen wellicht gewoon verrekken!
In de vrije markteconomie gelden, behalve voor het heilige winstprincipe, geen vaste spelregels. Telkens wanneer er iemand voordeel in ziet om meer winst te maken, volgens nieuwe spelregels, worden alle tradities en beloftes onderuit gehaald. En, of dat nu slachtoffers maakt of niet, is bijkomstig; militairen noemen dat collateral damage
Als het je treft, ben je gewoon de pineut. Simpel!
Het is daarom gewoon immoreel om managers ongelooflijke sommen uit te betalen in functie van het aantal ontslagen die ze kunnen realiseren (afdwingen). Aaseters en gieren hebben beslist hun plaats in de natuur, maar menselijke hyenas of menselijke gieren horen niet thuis in een humane maatschappij.
De vraag is, hoelang dit macabere spel nog kan doorgaan; men is bij de neoliberalen blijkbaar vergeten waarom en hoe Lenin en Robbespierre aan de macht kwamen of dat "die Rote Armeefraktion" het establisment bedreigde door grootwarenhuizen in brand te steken en bedrijfsleiders te vermoorden...
Overigens, men moet niet rekenen op een plotselinge en onbedwingbare aanval van een "ethisch gevoel" bij al die gewetenloze poenscheppers, die bereid zijn om voor de winst onze wereld om zeep te helpen. Evenmin kunnen we die waanzinnige vergoedingen stoppen die hen toelaten op de sociale lijken te dansen van de "weg-gesaneerden"...
Graaitaks of niet, niemand weet hoelang deze harteloze de heersers van de vrijemarkteconomie hun onwezen kunnen volhouden. Misschien zullen ze weldra hun vele geld moeten gebruiken om versterkte vestingen te bouwen om zich nog veilig te kunnen voelen. Op mijn sympathie moeten ze niet rekenen, maar dat zal hen wel worst wezen.
Uw toegewijde
Erwan
03-05-2007, 00:00 geschreven door Ragnar
|