xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

De prijs van de intelligentie…

Het parlement nam vrijdag afscheid met een belachelijk incident… Op het “vragenuurtje van de ministers” was er namelijk geen enkele minister aanwezig om te antwoorden. Niet bepaald een voorbeeld van respect voor het parlement, noch een voorbeeld van elementaire beleefdheid en waardering ten opzichte van een afscheidnemend collatielid: kamervoorzitter Herman Decroo. Herman kreeg, aan het einde van de zitting wel een staande ovatie (van bijna iedereen).  Tja, nu is Herman ook een emeritus, ‘t klinkt goed, maar zo wordt men (elegant) uit de circulatie genomen; grijs en wijs geldt niet in de politiek. 

Men kan denken wat men wil over Herman Decroo, maar hij was altijd een werkpaard en een gewiekste politicus. De kamervoorzitter was ook de kampioen van een nog net aanvaardbaar “cliëntelisme”. Hij vertoonde het afgelopen jaar geleidelijk wel steeds meer symptomen van verzadiging, maar hij wist zich altijd te redden dank zij zijn grote ervaring.

In de talrijke politieke strubbelingen binnen de “blauwe partij” bleef hij meestal buiten schot. Hij was als het ware in het blauw geschilderd en stond voor een blauwe muur. Hij was altijd wel aanwezig, maar als de partij weer verteerd werd door innerlijke twisten, bleef de blauw geschilderde Herman veilig voor zijn blauwe muur staan en werd hierdoor onzichtbaar… Herman blonk achteraf wel uit in het maken van syntheses die voor alle kemphanen (min of meer) aanvaarbaar waren. Tja, overleven is nu eenmaal een vorm van intelligentie en Herman overleefde alles…

Buiten de partijpolitieke coulissen was Herman ook best te pruimen. Hij had zelfs gevoel voor humor (ook al en vorm van intelligentie). Hij was een realist, die wist dat hij goed betaald werd voor het “beetje” dat hij wist, en dat is een positief trekje van deze kleine man die zo graag op een groot paard zit… In elk geval is dat een goed en eerlijk standpunt, want veel van zijn collegae verwachten om betaald te worden voor de dingen die ze niet weten en niet kennen, en, dat werd en is een verdomd hoge rekening voor dit land! Het ga je goed Herman.

Met respect

Erwan