t Is maar hoe je het bekijkt
.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De VRT heeft als belangrijke opdracht (met belastingsgeld) een bijdrage te leveren aan onze cultuur in de breedste zin... Men mag die opdracht niet inperken, dus kan het evengoed gaan om ernstige programmas (bijvoorbeeld het nieuws of de Elisabethwedstrijd), maar met evenveel recht worden luchtige zaken behandeld (zoals bijvoorbeeld de Belgische politiek of Geert Hoste).
De VRT moet maatschappelijke themas behandelen, en daar dienen dan uitzendingen zoals De Zevende Dag (e.a.) voor. In deze Zevende Dag confronteren VRT-journalisten, politici met maatschappelijke ontwikkelingen. Mocht u dan ook maar durven veronderstellen dat ook de Zevende Dag best leuk is (sic), dan heeft u gelijk (soms). Vooral omdat veel journalisten zichzelf ernstig nemen en politici graag zouden hebben dat wij hen ernstig nemen
Als men ons met stelligheid vertelt dat de belastingen verminderd zijn, tijdens deze legislatuurperiode, is dat waarschijnlijk een neoliberaal grapje, waar alleen de minister van financien om kan lachen. Volgens de (onverdachte) OESO zijn die naïeve Belgen, ondanks alle 'belastingverminderingen', de grootste belastingbetalers ter wereld!
De directe belastingen zullen (misschien) wel verminderd zijn, maar de eerste minister vergeet er bij te vertellen, dat die verminderingen gecompenseerd worden door nieuwe lasten onder de vorm van indirecte belastingen, verhoogde gemeentetaksen en... de verkeersboetes (die, zoals u weet, de werking van de politie mee moeten betalen!)
Die zogenaamde belastingverminderingen zijn dus gewoon een staaltje politieke humor, de zoveelste Belgenmop!
Als de journalisten van de Zevende Dag hun huiswerk slecht maken, en dus helemaal niet weten wat de namaakproblematiek werkelijk inhoudt, hadden ze zich op de vlakte moeten houden. Ze hadden geen ruimte moeten geven aan opgeklopte stellingen van multinationals van luxe-artikelen die wel over sypmtomen komen praten, maar voorbijgaan aan de macro-economische realiteiten.
Dat iedereen het recht heeft om zijn intellctuele eigendom te beschermen is echt geen punt. Of dit echter de taak is van de overheid om multinationals te beschermen is een totaal ander verhaal. Als die multinationals hun winsten maken en onderbrengen in belastingsparadijzen, is het op zijn minst een beetje raar dat de belastingbetaler (die de diensten van de douanen en accijnzen betaalt) zou moeten opdraaien voor de bescherming van multinationale valsspelers
Er is over deze kwestie héél véél te zeggen, en in de uitzending van verleden zondag dekte de vlag absoluut de lading niet
Als grote merken hier hun fabrieken sluiten om hun "dure" spullen te laten maken in goedkope landen, moeten ze maar alle consequenties hiervan aanvaarden, eigen schuld dikke bult
Als de topmerken (van merkkleding), in Bangkok 50.000 hemden of schoenen laten produceren, tegen lage prijzen, mogen ze niet verwonderd zijn, als de (zeer vlijtige) Thaïs er geen 50.000 maar 75.000 stuks van produceren, en er 25.000 dumpen op hun markten, zoals Chatuchak, Sampheng, Pahurat, Penang en Pratunam.
Als men in Bangkok weet waar men moet kijken, is men verwonderd hoeveel Europese superdiscounters hier inkopen! Geen wonder als men weet dat hemden van grote merken, die in Brussel en Antwerpen tot 75 euro verkocht worden, ginder tegen 2,5 tot maximaal 5 euro van de hand gaan... Dit zegt veel meer over de winstgierigheid van de verkopers van de exclusieve merken bij ons, dan het zegt over het afkeurenswaardig gedrag van de Thais, Zij verkopen tenminste tegen kostprijs vermeerderd met een redelijke winst
Uw toegenegen
Erwan
|
