xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Wie bedriegt hier wie?

We worden steeds meer geconfronteerd met snelle en diepgaande veranderingen. Deze evolutie lijkt het gevolg van de “ongebreidelde vrije markteconomie”, maar dat is misschien wat overdreven.

Het is echter wel een feit, dat door een hardvochtig neoliberalisme de rijken nog rijker en de rest steeds armer worden. En, het is een feit dat de “overheid” zijn beleid niet heeft aanpast om zijn burgers hiertegen naar behoren te beschermen.

In een hoogconjunctuur valt dat minder op, maar als de centen knap worden, worden de burgers verplicht na te denken over de leugenachtige dwaasheid en spilzucht van sommige politici… 

Neem nu het sprookje van de (te) hoge pensioenen van de staatsambtenaren… Politici vergeten in die demagogische discussie een paar belangrijke details. Zo spreken ze nooit over hun eigen exorbitant hoge pensioenen (bereken die maar eens per dienstjaar)…  Bovendien laten ze toe dat men onwaarheden vertelt over bijvoorbeeld de pensioenen van Staatsambtenaren. Men vergeet (bewust) te vertellen dat deze laatsten gedurende een ganse carrière een relatief laag loon kregen, iets wat automatisch gecompenseerd werd door de vaste benoeming en een goed pensioen.

Het ambtenarenpensioen, zo werd publiekelijk bevestigd, kon (moest) beschouwd worden als een vorm van een “uitgestelde loon”. En, dat zou dan de lagere lonen rechtvaardigen in vergelijking met deze die uitbetaald werden in de privésector.

Hoe scheef die verhoudingen kwamen te liggen, kan men afmeten aan het loon en de premies die een “meestergast” bij Cockerill-Sambre kreeg… (De diverse premies waren in sommige gevallen hoger dan het jaarloon van een beginnende assistent met een universitaire opleiding). En, bovendien werden ooit 17 ½ maand loon uitbetaald voor amper iets meer dan 10 maand te werken!

Een tweede en zo mogelijk nog ergerlijker leugen is, dat de volgende generaties moeten “opdraaien” voor de pensioenen van de senioren… Door dit gruwelsprookje ondermijnt men (1) elk solidariteitsgevoel en (2) de politici camoufleren met deze populistische uitspraken hun aanhoudend potverteren…

De gestorte bedragen werden en worden (altijd en ten onrechte) behandeld als “inkomsten”. Ze hebben nooit de gestorte bedragen in bijvoorbeeld een pensioenfonds ondergebracht. Ze hebben die “inkomsten” gewoon verkwanseld.

Politici gaan voorbij aan het feit dat diegenen die werkten, gedurende vele jaren, een maandelijkse bijdrage hebben gestort om hun gegarandeerde pensioenszekerheid te verdienen! Wie het anders vertelt, maakt de politiek nog ongeloofwaardig dan ze al is.

Als politici durven zeggen dat senioren een last zijn voor de toekomstige maatschappij, dan is dat niet alleen onbehoorlijk, maar ook asociaal. Onze politici moeten dan maar eens vertellen waar al die gestorte bedragen naartoe zijn; bedragen die uiteindelijk véél hoger zijn dan wat ze ooit hebben uitbetaald aan de pensioenen van de vorige generaties.

Het is een feit dat politici niet passend afgestraft worden voor al die onwaarheden. Want, jammer genoeg beseffen de vele gepensioneerden nog altijd niet hoeveel macht ze hebben als ze naar de stembus moeten gaan.

Maar er loopt meer fout in dit landje van melk en honing. Dit heeft alles te maken met politici die hun eigen belang en hun ongebreidelde profileringsdrang hoger schatten dan het voortbestaan van België.

De overheid schijnt niet te beseffen dat veel Belgen de spilzucht van (bijvoorbeeld) mijnheer Flahaut en de communautaire provocaties (nog wel op Vlaams grondgebied) van die mijnheer Maingain niet meer pikken. Men moet zich realiseren dat goedmenende Vlamingen zich de vraag stellen wie uiteindelijk verantwoordelijk is voor het groeiend extremisme in Vlaanderen?

Telkens opnieuw worden (door bepaalde Waalse politici) crisissen uitgelokt die Vlamingen alleen kunnen bedaren door nog maar eens toe te geven. Doen ze dat niet, wordt men in de Waalse pers versleten als “flaminganten” die door hun houding de Belgische eenheid op het spel zetten.

Zonder opgeklopte angst- of haatgevoelens, kunnen Walen en Vlamingen perfect samenleven. Het zijn de politici die het wederzijdse onbegrip aanwakkeren, om er zelf beter van te worden… Indien Maingain zich werkelijk niet thuis voelt in Vlaanderen, moet hij maar een paar kilometer naar het zuiden verhuizen. Simpel!

Men zou uiteindelijk eens de intellectuele eerlijkheid moeten opbrengen om na te gaan, zoals voor de pensioenen, wie hier wie bedriegt, en dat ook duidelijk vertellen…

Met vriendelijke groeten, uw toegenegen Erwan.