Na de eitjes de keitjes
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Na het plezier de ernst!
Zie zo, de paasvakantie 2007 zit er weer op, maar we genieten nog altijd van wat men noemt een uitzonderlijk voorjaar. De temperatuurrecords sneuvelen aan de lopende band, en de mensen op de terrasjes genieten. Ze trekken zich van al dat geleerd geleuter over een klimaatverandering weinig aan. En, misschien terecht, maar misschien ook niet...
Of er werkelijk een klimaatverandering bezig is, die u en ik veroorzaken, blijft misschien nog een open vraag. Maar dat er wel degelijk "iets" aan de hand is, kan nauwelijks ontkend worden. Kijk maar eens naar de teruggang van het poolijs, en het afsmelten van de hooggelegen tropische gletsjers in de Andes
Klimaatsceptici beweren dat dit een verschijnsel is dat al verschillende keren plaats vond in de geologische geschiedenis, en dus niet noodzakelijkerwijze alleen veroorzaakt wordt door de mens.
We merken dat de tegenstanders (gemakshalve) de argumenten van de andere partij graag onder het tapijt keren, daarom is het goed om enkele realiteiten op te sommen.
(1) We moeten vooral niet flauw doen over een zeeniveau dat weldra onrustbarend stijgt door het broeikaseffect
Het niveau van de zeespiegel lag immers, tijdens de laatste grote ijstijd, liefst 120 m lager dan nu het geval is... Effe realist zijn en zijn huiswerk maken, schaadt dus echt niet!
Deze enorme stijging, in het Neolithicum, was het gevolg van het afsmelten van het "landijs" dus van de gletsjers op de continenten. Als vandaag het Noordpoolijs moest wegsmelten, dan zou dat eigenlijk niet zoveel uitmaken, gewoon omdat het Noordpoolijs al in het oceaanwater ligt... Wat er eventueel zou kunnen gebeuren als het continentale Zuidpoolijs zou afsmelten, is een heel ander paar mouwen.
(2) Wat anders is de vaststelling dat we de reserves van onze aarde steeds sneller uitputten. We zijn daarom dringend toe aan en gewetensonderzoek, want de kernvraag is: of we het recht hebben op deze manier met onze niet hernieuwbare reserves om te springen.
(3) Maar, we moeten de zaken ook gewoon vertellen zoals ze zijn. We produceren inderdaad nutteloos en onverantwoord veel broeikasgassen, en dat kan geen positieve bijdrage zijn aan het leefmilieu.
Is er dan helemaal niks aan de hand? Beslist wel, maar moeten de moed hebben een kat een kat noemen. De ontplofte vulkanen, Krakatoa (1883) en de Sint Helena (1980) brachten meer stof in de atmosfeer dan men zich kan voorstellen. En, het heeft ook veel jaren geduurd alvorens alle stof (vooral door de regen) uit de atmosfeer terug op de aarde gevallen was.
We hebben ook in onze "omgeving" een dramatisch en goed gedocumenteerd voorbeeld van een dergelijke vulkaanuitbarsting. De Britse pers beschreef in 1783 uitvoerig de uitbarsting van de IJslandse vulkaan, Reykjaneshryggur, op de nog steeds bestaande Laki-basaltbreuklijn.
Volgens wetenschappers werd toen 15 tot 20 kubieke kilometer vulkaanstof en bovendien ongeveer 200 megaton zwavelzuurbestanddelen in de atmosfeer geslingerd. De toenmalige pers had het nauwelijks over iets anders, van april tot oktober 1783. De gevolgen waren verschrikkelijk: in Schotland werd 1783, het jaar van de as en de zwavelstank genoemd... De bevolking van IJsland werd met een kwart gedecimeerd, de veestapel en het visbestand werd vergiftigd.
Weerkundigen mogen zich niet laten wegdrukken door demagogische politici die elke gelegenheid te baat nemen om de indirecte belastingen te verhogen om hun onbekwaamheid en verspilzucht te financieren
Natuurlijk mogen we de zaken ook niet bagatelliseren, zoals sommige wetenschappers (klimaatsceptici) doen. Maar we kunnen evenmin aanvaarden dat politici de sensatiejournalistiek en uitspraken van pseudowetenschappers gebruiken om domme beslissingen door onze parlementen te jagen. Hier is vooral gedegen wetenschappelijk onderzoek op zijn plaats om de hypothese (en de gevolgen) van een klimaatverandering te onderzoeken.
De belastingbetaler betaalt sinds jaar en dag een dure meteorologische dienst en onderhoudt een hele reeks dure instituten zoals het VITO (Vlaams Instituut voor Technologische Ontwikkeling) en houdt haar (al even dure) universiteiten in stand
Mag de belastingbetaler nu ook eens een concrete, wetenschappelijk onderbouwde richtlijn voor beleidsbeslissingen verwachten?
Onze overheid mag de ogen niet sluiten om de belangen van het ongebreidelde neoliberalisme te dienen. Zo lang de internationale overheden toelaten dat talloze, enorme zeeschepen met sterk vervuilende zware stookolie varen, dat het luchtvaartverkeer met goedkope kerosine vliegt en de oliebaronnen en de staat (via de hoge accijnsbelasting) fortuinen verdienen aan een kunstmatig hoge olieprijs, hebben ze niet het recht om te eisen dat belastingbetalers opdraaien voor hun politiekonvermogen
Uw toegenegen
Erwan.
|