Men kent het einde van zijn vinger,maar niet het einde van zijn leven
stromend water
ASTRID op de schuif-af
belevenissen
Wat kan het leven toch mooi zijn . VAN HARTE WELKOM OP HET BLOG VAN MAMALOU
22-06-2008
Zondag
Vannacht mijne was gedaan en nu ligt hij netjes gestreken in de kast . Ben alleen thuis en 'k doe dus mijn eigen zin , 'k heb den boven eens flink onder handen genomen . De vogels moeten vanaf nu goed uit hun oogjes kijken want je ziet het glas niet meer in de ramen staan (zo proper) Alle meubels zijn vrij van stof en de vloertjes die liggen te drogen , de gordijntjes hangen gewassen en gestreken terug aan 't raam . 't Is nu 3 uur 'k ga seffens nog een beetje lezen in de Pasc@l . en mijn aardbeien deze morgen geplukt opeten samen met een beetje room .
We hebben vandaag op de vergadering beslist om van notaris te veranderen . Waarom ? Wel het zit zo , de notaris die we tot nu kontakteerde is ook de notaris van de familie die de poort hebben geplaatst op onze toegangsweg naar 't ouderlijk huis . Daarom willen wij een andere notaris en hopen dat hij ons kan helpen want naar 't vtedegerecht gaan allemaal goed hoor maar wat moeten we zeggen welke papieren hebben we nodig en wat nog allemaal ? daar willen wij antwoorden op krijgen .
Lang geleden veel te lang dat ik mijn blog eens opgesmukt heb , moet dringend enkele foto's verkleinen . Er is hier ten huize veel te veel gebeurt om zo ineens op te noemen . M'n zussen m'n broer en ik zitten met een probleem , ons ouderlijk huis dat we nu willen verkopen kunnen we niet verkopen want er loopt geen weg meer naartoe . De enige weg er naar toe is door de eigenaar van de weg afgesloten door een poort met slot er op , hij wil dat we die weg kopen van hem maar die weg is de enige naar ons huis en we rijden daar al meer dan 40 jaar over . We zullen naar de vrede-rechter moeten gaan veronderstel ik om deze zaak op te lossen . We zullen nog veel moeten vergaderen eer het huis wat vader ons naliet verkocht kan worden . Het accordeon spelen gaat mij elke week beter , mijn vingers zijn zelfs al een beetje dunner geworden . Ben intussen ook al ondervoorzitter geworden van accordeonclub Dansende Vingers .
Wandelen in het mooie Borgloon samen met mijne schat m'n dochter en kleindochterke . Oef ... een ferme stijle weg en we zijn terug aan onze vertrekplaats .
Vandaag vrijdag zijn we gaan wandelen in 't Hallerbos , dit doen we elk jaar zo rond de 10de april want dan staat het bos vol bloemekes . Het is er heerlijk wandelen over de paadjes door het bos met zijn hoge bomen . Af en toe even rusten en genieten van de stilte rondom ons .
Ons Nora is nu 18 maanden en 't woordje wat ze 't best kan zeggen is nee . Aan tafel wil ze zelf lepel en vork hanteren en dat begint al aardig te lukken , 't is wel nog wat kliederen maar ja alle begin is moeilijk . Op 't potje gaan doet ze graag voor een plasje maar de grote boodschap die zit meestal in de pamper na 't slapen gaan . Soms is ze onze deugnietje ze zag de kaboutertjes zo graag dat ze er eentje mee wou nemen Terwijl mama foto's maakt zitten wij even op de bank te genieten
Vandaag gaan wandelen in Geel-Bel . De Bavostappers van Zittaart hebben ons een hele schone wandeling aangeboden . 'k Heb samen met m'n zus en schoonbroer 13 km gestapt , de wandeling was zo heerlijk dat ik pas op 't laats dacht oei 'k moet nog een foto maken voor 't thuisfrond .
De week vakantie is alweer enkele dagen voorbij , 't was heerlijk om onze drie kleinkinderen bij ons te hebben . Het speelpleintje in onze wijk , als het niet regend trekken we er dagelijks naar toe . 's Morgens is het nog fris maar een dikke jas voor de kleinste en een warme vest voor Ignace en Astrid , en dan maar ravotten en even poseren op de draaimolen. Ook binnen kunnen onze kleintjes heerlijk samen spelen .
Ons jongste kleinkind heeft eindelijk door dat zelfstandig lopen niet zo moeilijk is , ze heeft nu moekes vinger niet meer nodig om enkele stapjes te doen . In de tuin op de gazon daar stapt ze alsof ze 't al een hele tijd kan . Binnen in huis is ze heel voorzichtig , ze weet precies dat ze hier op de vloer niet vallen mag , want dat kan wel eens pijnlijk zijn .
Ons Nora is binnen enkele dagen 16 maanden op deze wereld , het is een schat ik zou ze voor geen geld van de wereld meer willen missen .
Ja , de winter heeft ook zijn schone dagen . Daar wij in de buurt wonen van 't Olens broek gaan we daar nogal eens wandelen . Zeker als de kinderen en/of de kleinkinderen hier zijn . Bekijk de foto's en zie hoe mooi het hier is .
De laatste dag van verleden jaar zijn mijne schat en Astrid en Ignace in 't Olens broek gaan wandelen terwijl ik bij ons slapende Nora bleef . Ze hebben het leuk gehad de klein mannen , in 't 't slijk lopen dat mag niet dikwijls .
Verleden week toen het nog iets warmer was als nu was ik met ons meisje naar 't speelpleintje van de wijk geweest . Het klimrek stond helemaal in 't water , 't leek een spiegel , ik heb de buggy met ons Nora naast het water gezet en een foto genomen .
Echt koud is 't misschien nog niet maar toch koud genoeg om ons poppeke binnen te houden . Ze is nu 14 maanden op deze wereld ons Nora en straks kan ze al zonder pamper , ze gaat op 't potje voor groot en klein . En kusjes die krijgen we de laatste dagen heel veel , niet alleen wij maar ook al de knuffels krijgen van haar vele natte zoentjes .
(Ik spreek in m'n gedachten nog dikwijls tegen onze va )Va we zijn vandaag begonnen met alles wat niet verkoopbaar is weg te doen uit jou huis . Ja we weten het , je hield van al die bazaar je deed nooit iets weg zelfs ons moe haar breiwol die stak nog in de kast . Een conteiner hebben we al vol gesmeten we moeten er nog een laten komen om alles in en rond het huis weg te krijgen . Ach va een mens beseft soms niet hoeveel er in zijn huis zit wat eigenlijk niet meer dient en van die dingen waar een ander niks mee kan doen . Zodra jou huis helemaal leeg is ga ik hier bij mij eens flink rommelen , want hier ten huize staan en liggen ook dingen die voor ons of iemand anders van geen nut meer zijn .
Gisteren samen met mijne schat gaan wandelen in 't Olens broek , hij met zijn katchou botten en ikke met m'n wandelbottinnen want ik wandel niet graag met laarzen . 't Is er schoon in alle seizoenen maar in de herfst en winter zeker als het veel regent zoals dit jaar nogal nat en slijkerig . Wij trekken ons daar niks van aan en beginnen aan onze wandeling , na een tijdje komen we aan 't eerste knuppelpaatje links en rechts water en 't ligt vol met iets roos is het bloesem ? of kikkerdril ?ik weet het niet . Mijne schat moet voor mij over het paadje lopen ik durf niet naar links of rechts te kijken ik kijk alleen maar naar zijn grijze haren ; plots blijft hij staan 'k doe het bijna in m'n broek van de schrik en roep ga verder en sta niet stil . Ikke blij als 'k terug slijk onder m'n bottinnen voel , hoogtevrees ikke ? neen bang van 't water . Maar het is prettig wandelen in 't Olens broek op 't volgende knuppelpaadje sta 'k zelf even stil om een foto te nemen , schoon toch ...
Af en toe is 't even uitkijken waar kan ik best lopen om niet door de plassen te moeten gaan en soms is 't droogste stukske maar een schoen breed . De wandeling is schoon we passeren enkele meren of zijn 't natuurlijke plassen 'k heb er een fotoke van genomen ...
Langs de kleine Neet lopen we richting einde wandeling mijn sokjes zijn nog altijd droog , mijne schat loopt voor mij ik zie hem plots met zijn halve bot tussen 't gras verdwijnen en die is helemaal nat als hij weer boven komt . Oei mijn bottinnen zijn wel waterdicht maar niet zo hoog de rest van de wandeling stap ik verder met één natte sok . Gelukkig gebeurde dit niet bij 't begin van de wandeling .
Avond en een beetje tijd om achter het klavier van de computer te kruipen , seffens ga 'k nog een beetje oefenen op 't keyboard want tegen vrijdag word er verwacht dat ik enkele nieuwe partituren in mijn vingers zitten heb . M'n dagen zijn weer goed gevuld om 8 uur is ons Noraatje al hier tot 18 uur meestal , morgen blijft ze ook voor de nacht bij ons . Zij slaapt hier zeer gerust we wonen in een stille buurt .
Ik ben louke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam mamalou.
Ik ben een vrouw en woon in Olen (België) en mijn beroep is huisvrouw en dit wil zeggen dat ik verantwoordelijk ben voor alles wat hier ten huize fout gaat .
Ik ben geboren op 14/08/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gewoon bezig zijn .
Vroeger was ik kokkin en zorgde ik voor mijn bejaarde vader .Nu werk ik in een bejaardenhuis 3 dagen per week zorg ik dat onze senioren kunnen ontbijten . Ik bespeel terug de accordeon met veel plezier en blaas regelmatig mooie tonen op mén klarinet
Ben alleen thuis en 'k doe dus mijn eigen zin , 'k heb den boven eens flink onder handen genomen . De vogels moeten vanaf nu goed uit hun oogjes kijken want je ziet het glas niet meer in de ramen staan (zo proper) Alle meubels zijn vrij van stof en de vloertjes die liggen te drogen , de gordijntjes hangen gewassen en gestreken terug aan 't raam . 't Is nu 3 uur 'k ga seffens nog een beetje lezen in de 
de notaris die we tot nu kontakteerde is ook de notaris van de familie die de poort hebben geplaatst op onze toegangsweg naar 't ouderlijk huis . 
Daarom willen wij een andere notaris en hopen dat hij ons kan helpen want naar 't vtedegerecht gaan allemaal goed hoor maar wat moeten we zeggen welke papieren hebben we nodig en wat nog allemaal ? daar willen wij antwoorden op krijgen .
Onze kleinkinderen Astrid Ignace en Nora , kijk hoe goed ze samen spelen met het paardje dat nog van onze zoon is geweest .
Ons Nora is binnen enkele dagen 16 maanden op deze wereld , het is een schat ik zou ze voor geen geld van de wereld meer willen missen .
Verleden week toen het nog iets warmer was als nu was ik met ons meisje naar 't speelpleintje van de wijk geweest . Het klimrek stond helemaal in 't water , 't leek een spiegel , ik heb de buggy met ons Nora naast het water gezet en een foto genomen .
Ik ben louke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam mamalou.
