Ook verlof is familiegeschiedenis

Zondag 17 juni 2007 Bernardseckhutte

Rond 7.30 schoof ik de gordijnen van de kamer open en een vroegezon liet zijn warme stralen in de kamer schijnen. Het beloofde een warme dag te worden.

Erwin gewekt met ORF2 –zomerbeelden met muziek uit Tirol.

Het ontbijt was en is zoals wij het verwachten, alles op de tafel en geen gedoe met buffetten. Niets gaat boven een fijn gedekte tafel. Dat is toch mijn idee van ontbijten op verlof.

Voor één morgend zitten we samen met een Oostenrijks koppel uit Seefeld. Deze waren samen met een gezelschap speciaal gekomen voor de voorstelling van de Geierwally en nu bleven ze nog een dagje over om een wandeling te maken in de Lechtaler Alpen.

Om 10.30 vertrokken naar Bernardseck ( hut). Erwin fietste eerst in het dal, kwestie van opwarming en zou mij later vervoegen boven in de hut.

( we zouden in contact blijven met de zaktelefoon, moest er iets onverwachts tussenkomen of gebeuren, later bleek dat de telefonie ons in de steek zal laten ).

De wandeling begint aan het hotel Alpenrose in Elbingenalp. Een breedte wandelweg van af het begin tot aan de hut. Onderweg was de te volgen richting aangeduid met nieuwe gele wegwijzers, waar zijn de tradionele rode bollen naartoe? De laatste 200 meter voor de hut waren zeer steil en later realiseerde ik me dat er een parallele voetweg naast liep, die veel gemakkelijker te belopen is.

Op het terras van de hut ( met webcam ) plaats genomen en gewacht op mijn mountenbikende zoon. Hij daagde niet op en de huteigenaar vertelde mij doodleuk dat de meeste fietser die laatste steile meters niet aan kunnen en terug naar het dal afdalen.

Dan maar wat bestelt, een radeller en soep met speknoedels.

Rond 1 uur in de namiddag besloot ik om naar beneden te gaan, in de veronderstelling dat Erwin de tocht had onderbroken en naar het dal was gefietst. Na het steile stuk stond hij ( mijn zoon ) mij optewachten. Door de warmte, hoogte of vermoeidheid had hij de laatste klim niet meer in de benen. Hij vertelde me nu dat hij tot vier maal toe mij heeft opgebeld steeds zonder gevolg, later bleek dat de zaktelefoon niet aanstond.Voormij was dit de eerste maal dat ik zo een ding meenam.

Nu kon ook hij de daltocht aanvatten en er was gelukkig met hem niets ernstig gebeurd.

Omdat het zeer warm was en om het eventuele onweer voortezijn besloot ook ik om naar beneden tegaan en geen verdere tocht meer temaken.

Het avond eten bij “ la Terrazza”viel tegen, ten eerste te weinig en ten tweede de saus was niet om te eten, tweemaal gekruid?

Thuis ( Belle vue) thee gedronken met wafels daarop choco en TV gekeken ( formule 1 van de USA )

Deze nacht zullen we goed slapen en morgen wacht mij de Griessbach – alpe en Erwin een fietstocht in het Hornbachtal

Gruss Got

http://www.bernardseck.at

http://www.lechtall.at/geierwally