Onze wandeling langs Wuytswinkel vatten we aan op het kruispunt van de Hovesteenseweg en Wuytswinkel. Met veel fantasie zien we hier een pleintje omringd met enkele oude hoevens die min of meer een opknapbeurt hebben ondergaan.
Recht voor ons staat de Voortveldshof.Deze benaming heeft ze gekregen in kader van een actie die in Meerhout al de hoeves een naam hebben gegeven.
Op de hoek van de straat staat een recenter naambordje en aan de hoeve hangt er een ouder exemplaar.
De eerste 200 meter zijn bebouwd met huizen. Deze geven aan de straat een landelijk karakter.De meeste huizen zijn hier verbouwde boerderijen. Dieren zijn er hier in overvloed, zoals paarden, kippen en nu en dan komt een blaffende hond ons tegen de draad goedendag zeggen.
Op een witte gevel van een boerderij prijkt de oude benaming van de straat Woutswinckel.
De laatste huizen stappen we voorbij en we zijn nu echt in het midden van de velden.
Oude bomen, berken en eikenbomen omzomen de weg en daarachter velden en akkers, die er nu in de winter braak bijliggen maar in de zomer met maïs beplant zijn. Maïs als voornaamste wintervoeding voor de melkkoeien van Oversteen.
Als we in het midden van de straat stil staan zien we links in de verte de hoeve Oversteen opdoemen, het is echt een landbouwcomplex. We kunnen met trots zeggen dat daar de oorsprong van onze naam staat, Hoeve Woutswinckel.
Rechts van de weg zien we een elsenkant de katjes verraden een beginnende lente. Een plezante gedachte nu met deze wintertemperatuur. De winterzon maakt de wandeling wel wat aangenamer.
We naderen nu het einde van de straat, het beton gaat over in een karspoor, hier begint de Voortbossen voor ons een teken om terug te keren.
Links zien we de kerktoren van Gestel boven de bomen en rechts de hoeve Oversteen.
De zelfde baan leid ons terug naar onze wagen die we achter lieten aan het begin van de straat.
Niet iedereen heeft een straat waar zijn naam op staat denk ik met een zekere trots.
Een uitnodiging aan iedere Wuytswinkel om deze wandeling over te doen.
|