Het gebeurde in een tijd dat de mensen op zondag steeds naar de kerk trokken om wekelijks een mis te volgen, er was geen reden om aan misverzuim te doen.

Met de familie kwamen we regelmatig op zaterdagavond bijeen om bij te praten en wij de kleinere om samen te spelen. Dat bijeenkomen wilden wel eens uitlopen tot in de vroege uurtjes. Waarop werd besloten om de vijf uren mis bij de paters te gaan volgen. In die mis zat echt een allegaartje bijeen , de meerderheid waren de hobby vissers die alvorens naar Nederlandse wateren te trekken hun zondagsplicht kwamen vervullen. De andere kerkgangers waren mensen die hun gouden jubileum gevierd hadden en herkenbaar waren aan de gouden krans die ze meedroegen. Deze krans zal nog enkele weken hun venster sieren. Er was ook een getrouwd stel met familie die na een nachtje feesten door de familie verplicht werden van eerst aan God te denken en dan aan……!

En wij, de nonkels en tantes die meer nood aan slaap hadden. Sommige nonkels hadden niet alleen gekaart maar ook een beetje te veel jenever genuttigd, dit kwam vooral boven bij de preek van de pater. Deze ziel vond dat de preek lang moest duren wat bij de nonkels reacties uitlokten zodat ze antwoorden op zijn gepreek. Maar de pater bleef onverstoorbaar door rammen.

Bij het einde toen de dienstdoende pater de zalvende woorden uitsprak dat we naar huis konden, stoof het iedereen de kerk uit. Ik denk dat het bruidspaar eerst buiten was!

De Paterskerk en klooster is nu een cultuurtempel genaamd het Paterspand