Iedereen brengt lichtjes in zijn omgeving en de bedoeling is Vreugde en Liefde. Waarom word ik dan weemoedig bij het horen van Kerstliederen ? Voel ik de angst, het verdriet en de moedeloosheid die in de lucht hangt ?
Laat er ons samen wat aan doen en wensen voor de ganse wereldbevolking
Licht in het hart Liefde voor iedereen en alles Stralen en er de omgeving mee aansteken Genieten van al wat op je pad komt
Wanneer mensen met dezelfde interesse samenkomen, voelen zij zich 'thuis' bij elkaar. Dat was ook de bedoeling van de bijeenkomst op 15 november in 'STRAAL en geniet'. Nieuwetijdsmensen, die de dingen anders zien dan de doorsnee mens, konden hier terecht op die zaterdagnamiddag en geloof me...het heeft ons allemaal deugd gedaan. We hebben gedanst, plezier gemaakt, interessante dingen vernomen oa over de Mayakalender, samen wat gegeten en gedronken en honderduit gepraat over dingen die onze belangstelling hebben.
Gelijkgestemde zielen onder elkaar moeten de kans krijgen elkaar vaker te ontmoeten, zoals mensen met dezelfde hobby doen. Voor ons is het geen hobby, maar een aangeboren levenswijze/ levenshouding, niet gebonden aan enige godsdienst of vereniging. Daarom voelt een Nieuwetijdsmens zich ook vaak niet thuis, eenzaam en afgesloten of zelfs verstoten in de gewone dagdagelijkse wereld.
Wij vragen niet aan anderen, zich te 'gedragen' zoals wij zijn, dat druist zelfs in tegen de eerlijkheid, maar we hopen wel op dezelfde verdraagzaamheid van de gewone wereld. Wij voelen/zien de dingen anders en zijn ook gevoeliger voor energie, oneerlijkheid, inconsequent gedrag en conflicten. Alles kan voor ons zo eenvoudig zijn, dat wij moeilijk kunnen begrijpen dat anderen dat niet inzien en het zichzelf en de andere zo moeilijk kunnen maken. Zelfs binnen een liefdevolle relatie is het moeilijk geen bedreiging te zijn voor de partner die anders is. Terwijl het toch een kans lijkt op een goed evenwicht, een aanvulling om van elkaar te leren. Wij moeten nml ook leren aarden en gegrond leven in de huidige maatschappij, daarom zijn we mens.
De Nieuwe kinderen hebben het ook moeilijker op school, omdat ons onderwijssysteem nog niet aangepast is aan de nieuwe 'mens'. Het zal wel komen, wanneer er ook meer Nieuwe leerkrachten komen. Die weten uit ervaring welke aanpak Nieuwetijdskinderen nodig hebben. Gelukkig vinden zij wel hun draai, zodra zij beginnen met een studie die verband houdt met hun 'specialiteit', want die hebben ze allemaal. En dan zijn ze niet te kloppen, de inzet is groot en de stroom van kennis en inspiratie komt vloeiend.
Het enige wat wij kunnen doen, is gelijkgestemde zielen de kans geven om af en toe tijd samen door te brengen, in een veilige omgeving, waar ze zich kunnen thuis voelen en gewoon kunnen zijn wie ze zijn en kunnen praten, zonder schroom, over wat hen bezighoudt.
Het initiatief zal ongeveer om de twee maanden worden herhaald en wie suggesties heeft over onderwerpen die men graag aan bod ziet komen, mag ze doormailen :o)
Elke dag weer, voel ik een enorme dankbaarheid voor alle hulp die ik mag ontvangen bij het verwezenlijken van mijn project. Vandaag kreeg ik dit geschenk, kijk maar. http://www.runningfox.nl/Speciaal/speciaal57.htm
Het is zover, het nieuwe Spirituele Lichtcentrum opent zijn deuren letterlijk op 20 en 21 september 2008. Momenteel wordt er nog druk gewerkt aan de binnenafwerking, maar ik heb er alle vertrouwen in, dat het klaar is voor de opendeurdagen. En je kan er tevens een deel van mijn schilderijen bekijken. Mail mij maar om de uitnodiging te ontvangen. Iedereen is welkom. Ik kijk er naar uit !
Een zoon vraagt: "Pap wil je de Ironman met mij doen?" De 'Ironman' is de zwaarste triatlon die er bestaat (4 km zwemmen, 180 KM fietsen en vervolgens 42 km hardlopen). Vader zegt ja. Het verhaal klinkt nog niet erg spannend totdat je dit filmpje ziet : http://www.youtube.com/watch?v=VJMbk9dtpdY
Op een dag gingen vader en zijn zoon op reis. Vader gaf er zelf de voorkeur aan te lopen en zette zijn zoon op de rug van de ezel. Zo gingen zij op weg tot zij een paar mensen tegenkwamen die zeiden: Zie daar de wereld op zijn kop. De jeugd heeft geen respect meer voor de ouderdom. Die gezonde jongen rijdt op een ezel, terwijl zijn arme, vermoeide vader nauwelijks vooruit komt.
Toen de jongen dit hoorde stond hem het schaamrood op de kaken. Hij stapte af en stond erop dat zijn vader verder zou rijden. Zo liepen ze voort, vader op de ezel en de jongen te voet. Even later kwamen ze weer mensen tegen die zeiden: Moet je dat zien! Wat een ontaarde vader, die zelf lekker op de ezel zit en zijn kind laat lopen.
Na dit verwijt draaide de vader zich naar zijn zoon en zei: Kom, dan zullen we samen op de ezel rijden. Zo vervolgden ze hun weg, tot zij mensen tegenkwamen die zeiden: Kijk, dat arme beest! Zijn rug zakt door onder het gewicht van hen beiden, wat een dierenbeulen!
Daarop zei Vader tot zijn zoon: Laten we afstappen. Het is beter dat we allebei te voet gaan, dan kan niemand ons nog verwijten maken. Zo liepen ze verder achter hun ezel. Tot een stel voorbijgangers wederom commentaar leverde: Zie wat voor dwazen er op de wereld zijn. Ze lopen in de brandende zon en geen van beiden denkt eraan op de ezel te gaan zitten.
Vader draaide zich om naar zijn zoon en zei: Je hebt het gezien, mijn zoon. Hoe je je ook gedraagt, op en aanmerkingen zullen er altijd zijn in overvloed. Volg daarom altijd wat je eigen hart je ingeeft.
En dat is wat ik doe met de bouw en oprichting van het Spiritueel Lichtcentrum 'Straal en geniet'. Wanneer ik bovenop een ladder en een stelling sta, voel ik mij geen 60 jaar De dag na het zware werk wel
Het is geen nieuws: onze eens zo blauwe planeet is in levensgevaar.
Men kan het niet blijven afdoen als loze stemmingmakerij. Ongeveer alle wetenschappers zijn het er ondertussen roerend over eens. Als er nu geen DRASTISCHE ommekeer komt, dan is de klimatologische verandering op aarde onomkeerbaar en catastrofaal. Maar het is dus nog héél even niet te laat. Jij kan de aarde en jezelf redden. Al wat je moet doen, is DOEN!
Op 10 augustus organiseert Nic Balthazar samen met Friends of the Earth een grootschalige betoging tegen de globale klimaatsverwoesting, omkaderd door The Big Ask (www.thebigask.be), de internationale klimaatcampagne met Thom Yorke van Radiohead als boegbeeld.
De betoging gaat door op het klein strand van Oostende en begint om 14u, aangestoomd door de muziek van DJs Flip Kowlier, Axel Daeseleire, Adriaan Van den Hoof, Zohra e.a... Dezelfde Big Ask-campagne heeft in Groot-Brittanië geleid tot een sterke, bindende klimaatwet.
Hetzelfde willen we ook hier, in dit land, waar we ons misschien schromelijk vergissen van probleem...
Door naar Oostende te komen, toon je niet alleen aan politici dat er een oprechte interesse in onze planeet en haar verziekte klimaat leeft, maar maak je ineens ook deel uit van een gigantische filmset, want de bedoeling is dat je samen met zoveel mogelijk mensen figureert in de "SOS Klimaat"-film die Nic Balthazar met jou die middag zal draaien. Daarom hebben wij jou nodig!
De bedoeling is dat we met de grootst mogelijke massa mensen (er is echt géén limiet!) letters vormen op het strand. Vanuit de lucht gezien ontstaan dan slogans die gefilmd zullen worden en via YouTube op politici wereldwijd zullen afgevuurd worden. Van elk gemeenteraad- of parlementslid tot George Bush himself. We menen het serieus.
Kom dus af en doe mee zolang je er zin in hebt. We filmen van 14u tot rond 20u. Vanaf 21u is er een spetterende afterparty op de Paulusfeesten met Vive La Fête! Geen tickets, geen inschrijvingen, gewoon komen en DOEN!
Breng vrienden mee, familie, je klas, je straat, je collega's en ieders kinderen. Want je doet het ook voor hen. En voor de kinderen van je kinderen, die zich anders zullen afvragen waarom we niks hebben gedaan...toen het nog mogelijk was. Wel, NU is het nog mogelijk. Nog heel even.
Het kleine strand ligt op 2 minuten wandelafstand van het station van Oostende, dus probeer zo milieuvriendelijk naar daar te komen, maar wel met zoveel mogelijk. Stuur deze mail door naar iedereen die je kent. Bel mensen, schrijf mensen, lanceer elke postduif die je pakken krijgt, trommel de massa op!
Help us help Mother Earth.
De wereld zal je eeuwig dankbaar zijn.
Hopend op een massale opkomst, tot 10 augustus,
Friends of the Earth en Nic Meer info: www.thebigask.be
Het gezin van mijn oudste zoon is van Italië naar Mexico verhuisd en oma mocht mee om een handje toe te steken. Mijn zoon was er al sedert 01 mei en de rest van het gezin kon overkomen zodra het huis beschikbaar was en de meest noodzakelijke meubels geleverd waren. Van nul herbeginnen, is een hele onderneming, een avontuur: een leven van 7 jaar herleid tot een paar valiezen. Een hele onderneming was het voor mijn schoondochter en mij, om de rest van de bagage en de kleintjes over te brengen naar Mexico. De overstap met 4u wachten in Mexico City was er teveel aan. Een reis van 24u in het totaal en de kinderen waren zo opgewonden, dat ze practisch niet geslapen hebben op het vliegtuig en mama en oma dus ook niet :o( Ter plaatse moest ook alles nog aangekocht en geïnstalleerd worden, heel wat werk dus. Maar het was de moeite waard...jammer dat Tampico zo ver weg is, of oma kwam er regelmatig. Ik voel er me thuis ! De mensen zijn er spontaan, vriendelijk, behulpzaam, verdraagzaam tegenover buitenlanders, kortom een voorbeeld voor vele Belgen. We hebben ook de Dolfijnen in de zee gezien. De kinderen, nu tweetalig Nederlands/ Italiaans, zullen er les krijgen in Spaans en Engels. Wat een voorsprong op ons ! In verband met milieubewustzijn, staan de Mmexikanen achter, ze smijten er met plastiek zakjes in de grootwarenhuizen. Verder zijn ze heel net op zichzelf en de straten worden er opvallend goed proper gehouden. Het is zoals men zegt: er is tijd en volk genoeg om alle werk gedaan te krijgen. Bij ons is er geld en zijn er machines en weinigen hebben nog tijd of nemen nog de tijd om het leven leefbaar en aangenaam te maken.
Mensen die het moeilijk hebben of rust zoeken, kunnen vanaf september 2008 in Meerbeke terecht in het Spiritueel Lichtcentrum 'STRAAL en geniet' in de Donkerstraat. Het is de bedoeling dat mensen er tot rust en bezinning komen, niet gebonden aan enige godsdienst. Dat ze opgelucht, rustig en tevreden stralend buitenkomen en dat ze er nog lang van genieten.
Magda De Boeck ontdekte jaren geleden dat Bachbloesems een positief effect hadden op één van haar kinderen. Sindsdien heeft ze zich verdiept in de materie en houdt ze zich vooral bezig met Bachbloesems, healing en helende massages. "Elke sessie verloopt anders en er gebeurt niets meer of minder dan wat de persoon in kwestie nodig heeft. Het doet zo'n deugd wanneer ik iemand helemaal opgefleurd zie vertrekken. Dat is altijd leuk om te zien. Ik wil mensen vooral leren hoe ze zichzelf kunnen redden, ik help hen als het ware op weg." Wat begon als een bijberoep, mondde enkele jaren geleden uit in meer toen ze het huis in de Donkerstraat kocht. "Ik kreeg door meditatie een boodschap, een teken dat ik met dit lichtcentrum moest starten. De ruimte waar nu het centrum komt, was vroeger een schrijnwerkersatelier. Ik kocht het huis nog voor ik de zege van de gemeente had om er iets anders van te maken. Na een maand kreeg ik dan toch de goedkeuring." Het zaaltje kan dienst doen voor heel wat activiteiten: massage, dans op blote voeten, filosofie, tentoonstellingen, lezingen en zo veel meer. "Ik zou het centrum graag openlaten, zoals een kerk. Dan kunnen de mensen er om het even welk moment tot rust komen en een beetje licht brengen in de wereld." Magda krijgt veel steun van de buurt. "Mensen komen al eens kijken en zijn nieuwsgierig naar wat hier allemaal gebeurt. Eens ze op de hoogte zijn, zijn ze heel enthousiast." En om het met de woorden van een buurtbewoner te zeggen: "Eindelijk licht in de Donkerstraat."
Iedereen is begin september uitgenodigd op de opendeurdag, waar Magda enkele van haar eigen schilderijen tentoonstelt.
Onze moeder was een schat. Die kookte,naaide, daag'lijks bad. Nimmer was haar iets te veel. Ieder kreeg op tijd zijn deel.
En vader kreeg voor ieder klusje Altijd weer een dankbaar kusje 's Avonds rustig bij de haard, 's zondags lekker appeltaart. Helaas ,'t is over met de pret: Mammie is aan 't INTERNET. Nog steeds is pappie in de weer, Maar hij krijgt geen kusje meer; Zit vaak zielig bij de buis. Mammie liefkoost nu een muis. Nooit meer is er appeltaart 't is Hotmail Dot Com Apestaart. Zelden is er warm te eten, Haar kookkunst is ze mooi vergeten. Internetten uur na uur, Eten trekken uit de muur. Een bal gehakt en een kroket, Want mammie is aan het't INTERNET. Laatst verloor zij duizend yen, Poker spelend met Dzjapaen. En een man uit San Francisco Wil nu met haar naar de disco. Ze deed zich voor als een jonge meid En nu raakt ze hem niet meer kwijt. Pappie gaat alleen naar bed, Want mammie is aan 't INTERNET!!!
Laat ons in 2008 ZIJN wie we echt ZIJN, dan komt alles goed. Wij zijn allemaal vlammetjes van de grote centrale Zon en hebben allemaal alles in ons om gelukkig te zijn en dit aan iedereen rond ons te laten zien. Iedereen heeft wel één of ander talent, groot of klein maakt niet uit. Stop dat van jou niet onder de korenmijt, maar kom er voor uit en geniet ervan. Er is moed nodig om de eerste stap te zetten en oude patronen en kritiek te laten varen en ...het geeft de voldoening waarvan je je hele leven droomde. Je begint te stralen en laat anderen daar ook van genieten, zo brengen we de wereld naar een lichtere en aangenamere sfeer/energie. Je bent een waardevol mens !
STRAAL en geniet wordt het thema van het nieuwe Spirituele Lichtcentrum.
Het is de bedoeling dat iedereen er zijn Echte Zelf herondekt en daardoor lichter/ vrolijker/ rustiger/ harmonieuzer gaat stralen en daarmee zijn omgeving besmet :o) Dat kan iedereen en moederaarde ten goede komen.
Alles loopt op rolletjes en wordt goed begeleid, zodat de openeningt voorzien kan worden in het voorjaar 2008. Iedereen is welkom !
Vorige week vernam ik dat de plannen voor het Spiritueel centrum zijn goedgekeurd. Nu kan het avontuur beginnen. Ik zal nog veel hulp nodig hebben en ik ben ervan overtuigd, dat het me ook wordt gestuurd.
ik voel me heerlijk en weet niet echt hoe dat komt is het misschien...
...omdat het onze familiedag was gisteren en dan is de woordeloze liefde tussen ons voelbaar ...omdat ik vrijdag onze Italiaantjes zal terugzien ...omdat ik het gewoon goed heb, met een dak boven mijn hoofd, een warm bed en lekker eten ...omdat ik doe wat ik graag doe, geen spectaculaire dingen maar gewoon ... leven met volle teugen ...omdat ik met tevredenheid kan terugkijken op een leven met rijke ervaringen en de nodige lessen ...gewoon...omdat de zon binnen in mij schijnt en alles laat borrelen
deze puzzel bij elkaar maakt van mij een gelukkig mens. ik ben blij dat ik ouder ben geworden, in alle betekenissen van het woord
Voor de derde keer oma en het is zalig ! Iemand die geen kleinkinderen heeft, kan je niet uitleggen hoe dat voelt. Het is zoals aan iemand die nog nooit een peer heeft gegeten, proberen uitleggen hoe die smaakt. Alle dagen denk ik aan het jonge gezinnetje en de kleine nieuwe mens, Daan. Enkele dagen geleden was ik er op bezoek en als ik zie en hoor hoe zwaar ze het hebben met de baby die zoveel huilt, vooral 's nachts, dan voel ik mij machteloos. Ik ben er zelf 4x doorheen gegaan en nu lijkt het alsof alles vanzelf ging toen, maar dat was niet zo. Ook ik had mijn principes en ook toen waren er boeken over hoe het moest, voor het welzijn van de baby. Nieuwe jonge ouders zijn zo bang iets verkeerd te doen. Natuurlijk, ik ben ouder geworden en natuurlijk is het gemakkelijker vanop afstand. Nu denk ik alleen maar: volg je hart en alles komt goed.
Dit is een interessante site voor alle geïnteresseerden. Het zal ook voor vele Lichtwerkers de ongemakken verklaren, waarmee we de laatste tijd te maken hebben. Veel leesplezier.
Als je een uur gelukkig wilt zijn, ga een uur slapen.
Als je een dag gelukkig wilt zijn, ga een dag vissen. Als je een maand gelukkig wilt zijn, ga op vakantie. Als je een jaar gelukkig wilt zijn, erf een fortuin. Als je een leven gelukkig wilt zijn, ondersteun anderen."
'Wijsheid ontstaat als je iemand of iets je volledige aandacht schenkt. Aandacht is intelligentie in haar oervorm, het is bewustzijn zelf. Ze verenigt de waarnemer en het waargenomene in een verenigd veld van bewustzijn. Ze heelt het gevoel van isolement.' (E.Tolle)
De gedachte manifesteert zich in het woord, het woord manifesteert zich in de daad, de daad ontwikkelt zich tot een gewoonte, en de gewoonte verhardt zich tot een karakter.
Sla dus acht op de gedachte en waar ze u brengt, en laat haar voortkomen uit liefde ontstaan uit begaanheid met alle wezens. Zoals de schaduw het lichaam volgt, zo worden wij wat we denken.
Alles wat een begin heeft, heeft ook een einde. Sluit daar vrede mee en alles komt goed.
Timmerlieden vormen het hout; pijlenmakers maken pijlen; de wijze vormt zichzelf
Dit verhaal komt uit een nieuwsbrief van Poustina en het is een nieuwe benadering van het aloude Kerstverhaal. Velen zijn op zoek naar de zin van hun leven en willen 'erbij' horen, voelen een 'heimwee'.
Ik vind deze interpretatie, los van alle Godsdiensten, zinvol voor mij en daarom durf ik het ook doorsturen. Magdala
IN DE KERSTTIJD WORDEN VELEN BEVANGEN
DOOR EEN MOEILIJK TE OMSCHRIJVEN HEIMWEE...
Een mens leeft niet van brood alleen... Naast een lichaam dat gevoed moet worden, hebben we ook een binnenkant die hongerig is. Alleen is het niet altijd duidelijk wat daarvoor volwaardig voedsel is en mensentaal én rationeel denken schieten schromelijk tekort als het over dat innerlijk leven gaat. Gelukkig zijn er verhalen die - voor wie ze door een symbolische bril wil lezen - rechtstreeks tot die binnenkant spreken. Afgestoft en ontdaan van alle interpretaties die eraan gegeven werden, is ook het kerstverhaal één van die grote verhalen, zegt Huguette Beyens.
We gingen haar opzoeken in Poustinia, een huis voor herbronning in Gouvy, tegen de Luxemburgse grens. Daar begeleidt ze ook mensen die het gevoel hebben dat ze de band met de diepere grond van het bestaan enigszins kwijtgeraakt zijn.
De kerstperiode is de tijd bij uitstek waarin mensen ernaar verlangen ergens bij te horen, zegt Huguette Beyens. Velen worden dan bevangen door een soort heimwee, een moeilijk te omschrijven gemis dat door de ziel snijdt. Alsof we diep van binnen weet hebben van een verbondenheid die we verloren zijn en waar we naar op zoek blijven. Het lijken abstracte redeneringen en we zijn aangewezen op termen als ziel, diepere verbondenheid of universele krachten die vlug beladen, zweverig of hol klinken, omdat we er zo weinig taal voor hebben. Maar soms, als we geraakt worden door iets moois, in een natuurbeleving of in een diepmenselijk contact, kunnen we even ervaren wat het betekent zich heel of opgenomen te voelen.
Elke mens draagt in zich de kiem van eigenschappen die vragen om aangesproken te worden en zich mogen ontwikkelen, zodat hij in het leven kan doen waartoe hij zich geroepen voelt. In de mate dat we werk verrichten - en dan heb ik het niet alleen over betaalde of economisch nuttige arbeid - dat daarbij aansluit, worden die eigenschappen gestimuleerd en worden we meer en meer de mens die we in wezen zijn. Zijn we om één of andere reden afgesneden van die authentieke bron, dan voelen we dat - vaak onbewust - als een gemis. Dat gevoel van heimwee is als een soort kompas dat ons eraan herinnert dat we afdwalen van wie we echt zijn of zouden kunnen zijn. Hoe meer ik naar mensen kijk en luister, hoe meer ik dat gemis ontdek onder de meest uiteenlopende vermommingen. De manier waarop de kerstperiode wordt beleefd illustreert dat uitstekend. Zelfs mensen die niet gelovig zijn en niets te maken willen hebben met de religieuze betekenis van Kerstmis, willen deelhebben aan de sfeer van verbondenheid die rond dat feest hangt. Op die dagen zoeken we onze familie op, de eerste groep mensen waar we als kind in terechtkwamen. De commercie speelt daar handig in op de sfeer met lichtjes, kerstmarkten, muziek, geschenken, rijke maaltijden enz., maar die zaken kunnen alleen maar aanslaan omdat ze - hoe oppervlakkig ook - aansluiten bij een onderliggend verlangen.
Zo proberen we het donker te verdrijven, niet alleen in de buitenwereld waar de dagen in die periode het kortst zijn, maar eigenlijk ook een beetje in onze binnenwereld.
Het kerstverhaal heeft tweeduizend jaar geschiedenis overleefd en mensen over de hele wereld worden erdoor aangesproken. Het gaat dan ook om een heel krachtig verhaal. Jammer genoeg hebben velen geprobeerd het uit te leggen, historisch te bewijzen en naar hun hand te zetten, zodat de essentie ervan onder een dikke laag ballast terechtkwam. Het vraagt inspanning om die bril van interpretaties af te zetten en eventueel de afkeer tegenover alles wat met de kerk te maken heeft opzij te schuiven om het open te benaderen als een mythisch verhaal dat in symbolen de taal van het hart spreekt.
In het kerstverhaal gaat het om een kind dat geboren wordt en omringd is door een aantal figuren die daar niet toevallig staan, maar allemaal hun rol te vervullen hebben. Als elk mensenkind zo geboren zou kunnen worden, met een mama, een papa, een opa, een meter enz. die elk hun rol spelen, dan zou het volop mens kunnen worden. Het kind dat daar geboren wordt staat niet alleen symbool voor elke biologische geboorte, maar ook voor geestelijke geboorte, het scheppende en vernieuwende, de kans om telkens opnieuw tot ontwikkeling te komen en steeds meer mens te worden.
De figuren in de kerststal vertegenwoordigen elk een bepaalde eigenschap, mogelijkheid of kracht. Als al die sterke kanten samenkomen, ontstaat er een optimale voedingsbodem om een kind geboren te laten worden, letterlijk en figuurlijk.
Omdat ze de ster hebben gevolgd en naar dat punt van samenkomst zijn gekomen, werd mogelijk wat een van hen alleen nooit had kunnen waarmaken. En dat kunnen we goddelijk noemen. Het kerstverhaal gaat niet over een onbereikbare God die een supermens naar de aarde gestuurd heeft war we kunnen naar opkijken, maar voor de rest weinig boodschap aan hebben. Wat maakt het uit of we met zekerheid kunnen te weten komen of zich tweeduizend jaar geleden iets dergelijks heeft afgespeeld en of er werkelijk ooit zon mens met wonderbaarlijke krachten heeft bestaan. Als het verhaal zich niet verder zet en telkens opnieuw vorm krijgt, zijn we er niks mee.
Zoals in alle verhalen gaat het over elk van ons. Het verhaal over de menswording van God houdt ons een spiegel voor over onze eigen menswording, het is een oproep om remmende gewoonten die ons beletten tenvolle mens te zijn te doorbreken.
Zoals in alle grote mythen zegt het kerstverhaal niet alleen iets over individuele ontwikkeling, maar ook over waar we als mensheid mee bezig zijn, waar we vandaan komen en naartoe gaan en wat we hier op aarde komen doen. Het begint knus en intiem met de geboorte van een kind, maar uiteindelijk gaat hij de wereld in voor een missie die veel verder reikt.
De dieren in de stal vertellen dat een mens niet mag vervreemden van zijn instincten. Die leiden je intuïtief naar de plaats en de mensen die je nodig hebt om je veilig te voelen en te doen wat je moet doen.
De os belichaamt de creativiteit en scheppende energie. Hij staat dicht bij het kind, omdat hij zijn kracht in dienst wil stellen van wat op aarde geboren wil worden. Dat element komt telkens terug. Je eigen weg proberen te volgen heeft niks te maken met egoïsme of alleen maar aan jezelf denken. En anderzijds betekent dienstbarheid niet dat je jezelf wegcijfert. Het verhaal vertelt dat juist door te doen wat jouw roeping is, je zelf meer mens wordt én de mensheid het beste dient.
De herder moet geen wijze proberen te zijn en de ezel geen os, als alle figuren elk op hun plek in de stal hun sterke kanten samenbrengen, gebeurt het wonder. Omdat ze weten dat ze uiteindelijk hetzelfde hoger doel dienen en als broers en zussen elkaar willen optillen uit de belemmeringen van het dagelijkse bestaan. Daar loopt het vaak mis tussen mensen. We raken in conflict, verdringen elkaar om zelf op de voorgrond te komen, de samenleving waardeert de ene inbreng meer dan de andere enz.
Die figuren zijn daar niet gekomen met de idee: wij weten het, hebben meer te bieden dan en ander, we zullen dat kind eens tonen hoe het moet. Ze zijn er bij gaan staan en leggen hun eigen gaven samen - niks meer maar ook niks minder - voor dat kind. En het kind verblijdt hen allen, het roept bij elk van hen iets wakker en opent nieuwe perspectieven.
De ezel verpersoonlijkt het unieke van elke mens. Het verhaal toont hoe dat unieke het geheel kan verrijken. De ezel is erbij in de stal, bij de vlucht naar Egypte draagt hij Maria en later bij de intocht in Jeruzalem is hij drager van de koning.
Er zijn ook herders bij de geboorte aanwezig, mensen die in alle eenvoud zorg dragen. Zij leren ons dat het belangrijk is in de gaten te houden dat, hoe bescheiden je bijdrage ook lijkt, je er zorgzaam moet mee omgaan. En als er één schaap ontbreekt, dan is het de moeite waard om even de kudde in de steek te laten om dat schaap te gaan zoeken, zegt een ander verhaal. Want geen enkele kracht mag verloren gaan.
Als een kind aan zijn zending wil toekomen dan horen er ook wijzen bij die weet hebben van diepere kennis. Ze kwamen uit verschillende windstreken het kind zoeken en staan symbool voor de ruimere mensheid. Zij vertegenwoordigen alles wat mensen in de wereld brengen aan werk en ideeën en roepen op om daarbij dat gemeenschappelijke doel niet uit het oog te verliezen, trouw te blijven aan zichzelf en altijd bereid te blijven de eigen visie te herzien.
Centrale figuren in de stal zijn uiteraard Maria en Josef, die het vrouwelijke en mannelijke element vertegenwoordigen. Dan hebben we het niet over biologisch man- of vrouwzijn maar over wat ze in het Oosten kennen als yin en yang, over passief en actief zijn, het beschouwende en het uitdrukkende, het hoofd en het hart, denken en gevoelens enz. Als die aanvullende krachten evenwaardig aan hun trekken komen en samenwerken worden er grootse dingen voortgebracht.
Niet als figuur in de stal aanwezig maar toch essentieel in het verhaal is de heilige geest, de inspiratie, de diepere wetmatigheid achter het leven. Door de mythische bril bekeken betekent de maagdelijke geboorte dat het hier niet om een product van mensen gaat, maar om een geesteskind.
Dan hebben we ook nog de engel die hogere vermogens en diep inzicht brengt.
Een moeilijke figuur is Herodes, symbool voor het kwaad. We hebben de neiging de wereld op te delen in goeden en slechten, maar Herodes zit in elk van ons. Het is dat deel dat er belang bij heeft dat alles bij het oude blijft, dat macht wil of eer. Voor de Herodes in ons vormt de geboorte van een nieuw kind een bedreiging en daarom probeert hij dat tegen te houden. Eerlijk durven onder ogen zien waar we onszelf in de weg staan en waarom, kan confronterend zijn maar opent ook deuren.
Het verhaal legt de verantwoordelijkheid voor de menswording bij de mens zelf, die de vrijheid heeft er al of niet iets mee te doen. Weliswaar binnen de wetmatigheden van het leven die we niet in de hand hebben.
Grote verhalen spreken de mens aan omdat hij herkent: hier wordt iets over mij gezegd, over hoe ik kan worden in overeenstemming met hoe het bedoeld is.
Een kind dat geboren wordt in een gezin is eigenlijk telkens een kerstverhaal op zich.
En hopelijk staan daar dan een papa en een mam klaar die het met al hun mogelijkheden ondersteunen.
En hopelijk ontmoet het ook andere mensen op zijn weg die een eindje met hem op weg willen gaan, want niemand kan van die twee mensen verwachten dat ze tegelijk herder, ster, engel en wijze voor het kind zijn. Misschien is de papa een schitterende schrijnwerker die prachtig speelgoed maakt en later de kamer van zijn dochter van meubelen voorziet, maar ontdekt het kind dat het bij zijn vader niet met filosofische vragen moet afkomen, terwijl dat hem wel interesseert. Het verhaal vertelt dat er naast de eigenschappen van de vader en de moeder nog andere zijn die het kind nodig heeft.
Misschien komt er een leerkracht op zijn pad, of een buur of wie dan ook die dat kind iets kunnen geven wat het thuis niet vindt. Als daar ruimte voor is, als een kind van een ouder mag leren dat je niet alles zelf moet doen, dat je andere mensen kan vinden om je te vergezellen of dat je bij anderen zaken kan herkennen die eigenschappen in jezelf wakker roepen, dan is dat een diep religieuze houding die alle geloofssystemen overstijgt. Tegelijk zie je dat in alle geloofssystemen - voorbij de interpretatie, dat wat mensen ervan maken - die diepere inspiratie over hoe het leven in elkaar zit op een of andere manier aan bod komt. Door open te staan voor verhalen worden we op weg geholpen, maar als ontwikkelde mensen zijn we zover uit het geheel losgekomen dat we dachten geen verhalen meer nodig te hebben. En in die blindheid of overmoed worden fouten gemaakt of kansen gemist. Maar het heimwee blijft en die zorgt ervoor dat we - als we dat willen - in een wereld waar zoveel wetenschappelijk verklaard kan worden en alles versnipperd en verdeeld lijkt, op zoek blijven nar een diepere verbondenheid en geestesverwantschap.
Met elke geboorte komt een kind op de wereld met een eigen roeping, maar voor wie dat zo wil bekijken geeft het zijn (groot)ouders - en al wie met het kind op weg gaat - ook een tweede kans om weer in contact te komen met hun eigen kind-zijn in de betekenis van oorspronkelijkheid. Als ze daarvoor openstaan krijgen ze allicht een nieuwe kans om zaken te ontwikkelen waar ze nog niet aan toe gekomen waren.
Een mens wordt geboren in een biologische familie, daar groeit de eerste verbondenheid die vaak een leven lang belangrijk blijft.
Maar om te ontdekken waar hij echt thuishoort, waar hij het best kan vormgeven aan wat hij in zich draagt, moet een mens op zoek naar zijn geestelijke familie.
Iets waar we zonder dat heimwee niet zouden aan beginnen.
Dit artikel verscheen eerder in De Bond op 19 december 2003 nr. 43.
Het beste voor iedereen van Modest, Willem en Huguette uit Poustinia.
Jung Wang en zijn vriendin Lee Wang zitten samen hand in hand bij de waterkant.
De zon gaat onder in Vietnam, het is 20 graden en er staat een zacht briesje, kortom het belooft een romantische avond te worden.......
Jung Wang vraagt aan Lee Wang om "WIEWIECHU" te doen, maar Lee Wang zegt dat ze hoofdpijn heeft en er geen zin in heeft. Zij heeft er genoeg aan om gewoon samen aan de waterkant te zitten en vindt "WIEWIECHU" nu niet nodig, bovendien heeft ze angst dat men hun zou kunnen horen. Jung Wang blijft echter aandringen : "Please schatje, het is zolang geleden, we zullen het zachtjes doen en niemand zal ons horen. Ik heb er echt zin in !! Laat ons snel éénmaal WIEWIECHU doen!!" Lee Wang geeft toe: "OK!...eventje dan....en ze beginnen eraan...... Ze tellen samen af 3...2...1...
WIEWIECHU A MELLY KLISMAS WIEWIECHU A MELLY KLISMAS WIEWIECHU A MELLY KLISMAS AND E HEPPY NU JIEL
Je bent wat je niet kunt kwijtraken. Gerrit Komrij
Zoek het vrolijke kind in jezelf. Wat tovert automatisch een glimlach op je gelaat en geeft je een borrelend gevoel vanbinnen ? Dat is de link met je 'innerlijk kind'. Zodra je daar achter komt, kan je het oproepen bij een slechte dag. Gegarandeerd verandert de regenachtige bui in een energiegevend stralend zonnetje. Alleen jijzelf kan voor dat innerlijk kind zorgen, zodat de zon door de volwassen mens schijnt. Het is nooit te laat. Succes !
Hoe meer mensen hier gehoor aan geven, hoe meer de verzuchting bewaarheid wordt dat als de hele mensenstroom over heel de wereld tegelijkertijd 1 seconde positief zou denken, de aarde dan ogenblikkelijk en zeer intens een positieve uitstraling krijgt, met heel verstrekkende gevolgen voor de vrede en het geluk in de wereld.
Op dinsdag 17 oktober 2006 wordter een verbinding gemaakt tussen twee dimensies in de kosmos, waarbij een Ultraviolette Straal naar de aarde gestuurd zal worden met een intense energie.
Let op, deze energie versterkt tot 1 miljoen maal zijn intentie. Dat wil zeggen dat op het moment dat deze UV-straal de aarde raakt, de intentie van elke
persoon met 1 miljoen versterkt wordt.
Stel je op die dag open met de meest positieve verlangens die je maar kan denken en hou in gedachten alle positieve doelen die je nog wil bereiken in dit leven. (Zij die negatief denken in die tijdsspanne worden in hun gedachten uiteraard ook 1 miljoen maal versterkt.)
Dit is een boodschap als voorbode voor2012. In onze aardse tijd in ons land zal de UV-straal stipt binnenkomen om 10u17 in de ochtend en zal op zijn sterkst fungeren om 17u10 .
Wanneer je, je op het sterkste punt (namelijk 17u10) verplaatst in de natuur en kontakt maakt met de natuur, zal je zeer intens dezeenergie voelen.
Hou je gedachten en gevoelens en de woorden die je die dag spreekt dus zeer zuiver en positief.
Laat de teleurstellingen van vandaag nooit de dromen van morgen overschaduwen
Bekijk op elk moment oude zaken door een nieuwe bril en je zal de les ontdekken, die nodig was als kans, om iets over jezelf te leren. Dat is leven ! Met vallen en opstaan, met vreugde en verdriet.
Wie opgeeft stopt met leven, wie blijft dromen blijft ook eeuwig jong !
I am love I am life I am oneness I am perfection in all things.
The more love you radiate out into the world The more love will be returned to you.
Love can change your whole outlook on life Love can even change the appearance of a person Even the plainest person becomes beautiful When the heart is filled with love.
Love does indeed transform and transmute As nothing else can Because it is the greatest power The most uniting power in the universe.
It is love that will weld you together Love that will make you one Love that will enable you to see the best in others Love that will surmount all difficulties And all that would divide and separate you. (from Eileen)
Aarde ben ik Mijn huid als de velden mijn haar als bomen, bloemen, gras Mijn ogen als meren mijn oren als spelonken Mijn hart als het nooit ophoudende ritme van de zee.
'Ware nederigheid is niet anderen helpen en aanmoedigen op je te leunen,
want hierdoor worden ze ervan weerhouden hun eigen kracht
en vermogens te zien en te gebruiken. Hij die nooit naar de rand van het nest geduwd wordt,
zal nooit ontdekken dat hij 'vleugels' heeft ...'
Met mijn eigen kinderen ging dit als vanzelf. Het heeft me echter jaren gekost om dit ook met anderen toe te passen. Het verstand komt met de jaren, toch ?
Ondanks de regen scheen de zon in ons hart. Iedereen is het er over eens: Het bruidspaar schitterde van geluk en ontroerde iedereen door hun spontaneïteit.
Beroepsfotografen zoek niet verder: hier zijn twee natuurtalenten. Twee innerlijk en uiterlijk prachtige mensen, door maanden voorbereiding, maakten zij er iets moois en plezant van De sfeer was fantastisch en iedereen danste mee, de ganse nacht.
Wat kan een moeder zich meer wensen, dan haar kinderen gelukkig te zien !
Wat maken wij 'beschaafde' mensen toch veel drukte om niets. Van onze vindingrijke bedoeïenen leerden wij dankbaar gebruik maken van al wat de natuur ter beschikking heeft. Stappen door hoge zandduinen en grote open vlaktes, bij hitte en stormwind. Leven tussen de dromedarissen en na een paar dagen ruiken zoals zij. Geen wc en alle 'natuurlijk' menselijk gedrag opnieuw normaal vinden. Vuil is zo relatief.
Nooit zag ik mannen zo warm en vrolijk met elkaar omgaan: zingen, muziek maken, dansen, fluiten, lachen en ...elkaar en ons helpen waar nodig. Nooit opgejaagd en met hun onfeilbaar oriëntatievermogen geraken we op tijd waar we moeten zijn. Lekker vers brood gebakken in een open vuur. Duizenden sterren op een halve bol boven en rond ons. De indruk die de woestijn nalaat, de gevoelens die ze losmaakt, de sfeer die er heerste, dat kan met geen woorden worden uitgedrukt, men moet het beleven.
Spannend ! Morgenochtend vertekken we naar de Grote Erg, een deel van de Sahara in Tunesië. Gedurende 5 dagen gaan we stappen in de woestijn. Ben benieuwd naar de confrontatie met mezelf, op een tocht zonder contact met de buitenwereld - zonder tent - zonder badkamer - zonder wc - overdag misschien te warm - 's nachts zeker vrieskou. Mijn lichaam wordt nu al bang, mijn ziel niet.
Misschien wil ik niet meer terug naar onze 'beschaving' :o)
Het leven is een reis naar het graf maar vergeet de intentie daar veilig aan te komen in een aantrekkelijk en goed geconserveerd lichaam.
Streef ernaar aan te komen met chocola in je ene en een glas wijn in je andere hand, met een totaal opgebruikt lichaam, helemaal versleten en gillend:
"Whoa, wat een trip! Heb het heerlijk gehad!
Zo werden ze op de lagere school genoemd, want raak aan één van hen en je hebt ze allemaal tegen. Het waren prachtige en levenslustige kinderen, het zijn nu prachtige volwassen mensen. Moeder is trots op hen :o)