Dit heb ik zelf gemaakt, voor de 1e keer, best wel goed gelukt.
Nieuws Telegraaf (NL)
Herman en ikzelf.
mijn 3 broers.
Dit is onze Elmo, nu alweer 10 jaar, onze oudste, en de liefste, heeft bij onze hond aan de tepel gelegen toen ze pas 5 weken oud was.
15-05-2006
HOERA,
hoera, het is gelukt zoals ge ziet, als je maar lang genoeg zoekt he, dan komt het vanzelf wel weer goed, ik zal nu even nog een bloemetje erbij doen nog voor moederdag. Had ik beloofd, ha ha.
Het was trouwens een beetje raar weer vandaag, eerst een heleboel zon, toen 's-middags somber en donker maar toch niet kou, het is kurkdroog allemaal, we hebben vandaag eerst maar eens een beetje gesproeid, want de komkommers e.d. verschrompelen helemaal, en de vijvers zijn zo opgedroogd, de vissen willen niet eens boven drijven, eten doen ze ook niet, maar wij denken omdat er iedere keer een reiger overkomt, dat ze beneden blijven omdat ze bang zijn. Des te beter dan kunnen ze tenminste niet worden opgegeten, of niet dan.
Met deze droogte (tenminste voor de tuin) heeft het niet zoveel zin om wat te doen, heb vanmorgen toch maar gras gemaaid, want dan begon te bloeien, en dat moet maar niet, want het is allemaal kweek, en zo taai als wat.
Maar we mogen niet mopperen hoor, de tuin is eigenlijk van de gemeente, maar tegen een kleine vergoeding hebben wij hem gekregen, je moet niet vragen hoe ie er ongeveer 10 jaar geleden uitzag. Alles was onkruid, manshoog, dit hebben we eerst eruit getrokken met de hand, toen zijn we langzamerhand begonnen er een beetje structuur in te krijgen, alleen moesten we daar ineens mee ophouden, want op een dag waren we aan het omscheppen, stoten we ineens op metaal, ik zei in een grapje tegen Herman, er kon weleens een schat in zitten, nou een schat was het niet, maar wel een complete auto, een lelijke eend, hebben toen gelijk de gemeente gebeld, die kwam kijken, schrokken zich een hoedje, hebben eerst bodemmonsters genomen of er verder nog ongerechtigheden inzaten, ja dus, hebben toen de hele tuin af gegraven tot op een halve meter (DACHTEN ZE) maar niets was minder waar, op sommige stukken tot 1 1/2 meter diep, en wat ze niet allemaal gevonden hebben, fietsen, fietsstoeltjes, blikken verf, fietskettingen, stapels vergane kleding, bahhhhhhhhhh.
Pas daarna konden we beginnen met de tuin aan te leggen, nou zijn wij geen mensen van alles op een rijtje, het is een beetje van alles, zoals ik al zei 5 vijvers, 1 grote van 6 x 3 m, en 4 kleintjes, de grote hebben Herman en ik zelf uitgedacht, uitgegraven, 1.20 m diep in drie lagen, maar het resultaat mag er zijn, hebben we toch niet voor niks al die jaren gevochten voor de tuin.
Ook daarvan zal ik wel weer eens een paar foto's plaatsen. Maar nu ga ik maar weer even ophouden, mijn vingers en handen doen alweer zeer, ik heb nl. reuma en artrose, en op een gegeven moment wil het niet meer. Dus hou ik maar weer op. Welterusten.............................
gelukkig, als het goed is heb ik het weer voor elkaar gekregen, wat een ellende, ik kon helemaal geen foto's meer op het blog krijgen, wat een fustratie, maar als het goed is, moet het nu toch lukken. Daarom schrijf ik maar eerst niet zoveel.
Het was vandaag niet al te mooi weer, een beetje fris hier in Groningen, maar we hebben toch heerlijk nog een wandeling gemaakt, wat is het allemaal toch mooi om deze tijd he.
Nou morgen maar weer verder, even kijken of ik er nu een foto op krijg, tot morgen.
hallo, ik hoop dat alle moeders een hele mooie moederdag hebben.
Ik heb zelf helaas mijn moeder niet meer, ik mis haar vreselijk, dus aan allen die hun moeder nog wel hebben, wees er blij om.
Ik hoop niet dat het zeurderig overkomt, want dat is niet de bedoeling.
Ik heb van Herman 2 hele mooie schilderijtjes gekregen, heeft hij zelf gemaakt, 2 elfjes, 3D, prachtig, heb er foto's van gemaakt en hoop ze binnenkort op het blog te laten bewonderen.
Zo nog een fijne dag allemaal en hier komt nog een Moederdagbloemetje.
Zoals jullie weten wonen wij in Siddeburen - Groningen, een prachtig Gronings dorp, waar wij nu 12 jaar met veel plezier wonen. Ik zeg altijd (ik kom zelf uit Den Haag), Groningen boven alles, ik zou echt niet meer (NOOIT) terug willen naar Den Haag. Ik voel mij echt als een Groningse, probeer het ook te praten, lukt soms vrij aardig hoor, volgens Herman tenminste, hij is een echte Groninger.
Er is altijd veel te doen hier, motorcrosswedstrijden, allerlei muziekprogramma's, zoals met de feestweek "Schanspop", met allerlei bekende en minder bekende artiesten, zoals Normaal, de Siddebuurster omloop.
Ik zal nog wel eens vaker wat vertellen over dit mooie dorp.
Nu gaan we eerst maar eens een oogje dichtdoen, want het is al bijna 23.00 uur.
Hier ben ik weer even, wat een heerlijk weer was het vandaag, of niet soms. Ik ben samen met Herman de hele dag in de tuin heen en weer geweest, hardstikke fijn is dat, kijken hoe alles weer begint te groeien, we hebben zelfs klein visjes, die zijn waarschijnlijk van de winter al geboren, een stuk of 20, het is zo dat wij altijd zeggen dat we de vieste (dat lijkt zo hoor)vijver hebben van het dorp, maar er is van alles in de vinden, kikkers, bruine en groene, van die hele kleintjes en ook grote, zelfs salamanders, als ik de vissen eten geef in de morgen komen ze al te voorschijn als ze me horen, ik ritsel dan met de zak voer, en dan zitten ze allemaal op een hoopje tot ze wat krijgen (er zijn momenteel ongeveer 100 vissen, Ghostkoi's, 2 joekels, goudvissen, sluierstaarten. De kleintjes zijn waarschijnlijk ook koi's, dat moeten we nog afwachten. Ik zal binnenkort eens een paar foto's op het blog zetten.
Verder hebben we ook 4 katten, 1 hond (14 jaar) en 1 cavia, dus een hele menagerie, wel leuk hoor, vooral 2 twee kleinste katten, een poesje Mika genaamd en een katertje Boef, die doet zijn naam alle eer aan. Ik probeer ze op het moment binnen te houden, want er zijn jonge vogeltjes in de tuin, ben er de hele week al achteraan gerend, dan zat de oudste kat, Elmo, weer in de boom (ik heb al twee keer een kleintje gered en weer in het nest teruggezet), dan de andere weer, Pinkelotje, ja ja je hebt wat te stellen met het gespuis. Maar dat heb ik er best wel voor over hoor. En zo kan ik het er wel uren over hebben. Maar voor nu is het wel weer even genoeg, volgende keer verder.
Hallo, ik ben Marianne, woon in Siddeburen, Groningen, enkele zullen mij welal kennen, ik heb al eens een blog gehad samen met mijn man Herman, maar dat wilde eigenlijk helemaal niet vlotten, dus nu ga ik het maar op mijn eentje doen, is misschien wel zo leuk. Ik weet nog niet precies waar ik over ga schrijven maar dat komt vanzelf wel. Tot dan...............
als je wilt geef dan een reactie in de vorm van een berichtje, alvast bedankt.
Ik ben niet zo vrolijk vandaag, kan geen foto op het blog krijgen, zeer vervelend.
Nou ik weet niet wat er aan de hand is, ,maar bij mijn berichtjes krijg ik geen afbeeldings. Ik weet niet waar het aan ligt, maar ik ga net zo lang door tot het lukt.
In deze Borg zijn Herman en ik 10 jaar geleden getrouwd, is ie niet mooi?
na heel veel pogingen is het toch gelukt, dit zijn beelden van onze tuin.
