Ik ben Marleen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam snikylou.
Ik ben een vrouw en woon in Zele (Belgie) en mijn beroep is Gepensioneerd bediende.
Ik ben geboren op 18/06/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: alles wat met woorden te maken heeft..
Ik ben gehandicapt van bij de geboorte. Ik liep school in Brussel en later ben ik er gaan werken tot 1989.
Ik ben gehuwd met Eric in 1976 - wij hebben 3 kinderen, 2 jongens, Christophe en Dominique en een meisje Ann.
10 vuistregels voor hondenbaasjes
1 Laat kinderen en honden nooit alleen samen. 2 Je hond slaan, is fout. 3 Honden zijn gewoontedieren, ze kunnen hun leven lang brokken eten. 4 Dagelijks tanden poetsen met een vinger borstel is een must. 5 Ontworm een volwassen hond 3 tot 4 keer per jaar. 6 Een anti-blafband is dierenmishandeling. 7 Verdoof een teek niet als je hem wil verwijderen 8 Een hond mag kattenvoeding eten 9 Is je hond bang tijdens vuurwerk, negeer hem dan. 10 Laat je hond nooit sneeuw eten.
Het Leven
De mooiste plant die er bestaat is het leven van een mens dat komt en gaat Eerst moet hij groeien dan moet hij bloeien Zo wordt men geplukt net als een vrucht Er wordt in gebeten smakelijk om te eten De moeite waard om de beleven zo is nu eenmaal een 's mensen leven
16-06-2006
Van Mieke en Janneke
Mieke en Janneke waren zusje en broertje. 't Was prijsuitdeling geweest en zij kwamen terug van de school: Mieke had een schoon boekje; Janneke, een dikke roede tot prijs. Daarom was Janneke boos en jaloers. Zij waren aan een diepe waterput gekomen . -Geef mij uw boekje, zei Jannke, en neem gij de roede. - Dat doe ik niet, antwoodde Mieke. Vader en Moeder zouden te kwaad zijn op mij. - Heb ik het haast ? vroeg Janneke. -Neen, zeiMieke, ik mag het u niet geven. Janneke greep zijn zusje vast en hij wierp haar, al riep en weende zij, in de diepe pt. Janneke kwam thuis en toonde het boekje. - Dat is wel, zei moeder. En waar is Mieke ?.. Heeft zijook iets schoons gekregen ? -Ik weet het ie, zei Janneke; ik hb ze niet gezien. 's Avonds was Mieke nog niet thuis: vader en moeder gingen haar overal zoeken, maar konden haar niet vinden. Enige tijd daarna waren zij samen met Janneke op wandel en kwamen voorbij de waterput. Aan de kant groeiden hele mooie bloempjes. Moeder bukt en pukt er een af, maar nauwelijks heeft ze het in de hand of een fijn stemmetje zingt in de put: Janneke heeft mij hier in gesmeten, Maar hij zal er zelf wel in vergaan... Moeder wordt bleek en begint te beven. Janneke wil wegvluchten maar vader houdt hem tegen en plukt ook een bloempje af. Aanstonds klonk hetzelfde liedje: Janneke heeft mij hierin gesmeten, Maar hij zal er zelf wel in vergaan... - Gij ook, gebiedt vader aan Janneke, gij moet ook een bloempje plukken. Janneke doet wat vader zegt en van uit het water klonk: Janneke, gij hebt mij hier in gesmeten, Maar gij zult er zelf wel in vergaan. Later op die avond, moest Janneke voorbij de waterput. Door de duisternis zag hij geen steek voor zijn ogen, en liep hij recht in de waterput en verdronk.
