Ik ben Marleen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam snikylou.
Ik ben een vrouw en woon in Zele (Belgie) en mijn beroep is Gepensioneerd bediende.
Ik ben geboren op 18/06/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: alles wat met woorden te maken heeft..
Ik ben gehandicapt van bij de geboorte. Ik liep school in Brussel en later ben ik er gaan werken tot 1989.
Ik ben gehuwd met Eric in 1976 - wij hebben 3 kinderen, 2 jongens, Christophe en Dominique en een meisje Ann.
10 vuistregels voor hondenbaasjes
1 Laat kinderen en honden nooit alleen samen. 2 Je hond slaan, is fout. 3 Honden zijn gewoontedieren, ze kunnen hun leven lang brokken eten. 4 Dagelijks tanden poetsen met een vinger borstel is een must. 5 Ontworm een volwassen hond 3 tot 4 keer per jaar. 6 Een anti-blafband is dierenmishandeling. 7 Verdoof een teek niet als je hem wil verwijderen 8 Een hond mag kattenvoeding eten 9 Is je hond bang tijdens vuurwerk, negeer hem dan. 10 Laat je hond nooit sneeuw eten.
Het Leven
De mooiste plant die er bestaat is het leven van een mens dat komt en gaat Eerst moet hij groeien dan moet hij bloeien Zo wordt men geplukt net als een vrucht Er wordt in gebeten smakelijk om te eten De moeite waard om de beleven zo is nu eenmaal een 's mensen leven
02-06-2006
Van de spinster
Van een oude spinster
Daar was eens een oud vrouwtje dat, heel haar leven lang, met spinnen haar kost had gewonnen. Maar nu was zij oud en versleten zodat ze met spinnen niet meer verdiende. Op zekere dag ging ze in een bos hout rapen. En ze was zo verdrietig en dacht bij zichzelf: ik ben oud en verslleten, ik kan niet meer werken en 'k weet niet wat beginnen om aan mijn brood te komen. Terwijl ze dit dacht, komt zij een heer tegen. -Vrouwtje, ge ziet er zo bedroefd uit ? -Ja, ik ben versleten, 'k heb met spinnen mijn kost gewonnen, en nu kan ik niet meer werken. -Ik zal u eten bezorgen, zei de heer, die de duivel was, als ge wilt doen wat ik u vraag. - Laat horen, zei 't vrouwtje. -Ge moet mij uw ziel beloven , en dan zal ik u zeven jaar lang alle dagen een steen* gesponnen garen brengen; alle dagen, gedurende die zeven jaar, mag jij raden hoe ik heet: kunt gij 't raden, dan zijt gij verlost, kunt ge 't niet, dan zijt ge uw ziel kwijt. Wilt ge ? -ja, zei 't vrouwtje. Alle dagen bracht de duivel haar de steen* gesponnen garen; alle dagen raadde het vrouwken hoe de heer heten mocht, maar 't was altijd mis... De laatse dag van de zeven jaar was gekomen en 't vrouwtje was zo verdrietig omdat zij dacht : 't is vandaag de laatste keer dat ik raden kan en , ben ik er naast, dan ben ik mijn ziel kwijt. Terwjl ze al zuchtend heen en weer in huis liep, kwam er een jager binnen. - Kunt ge mij wat te drinken geven ? vroeg hij. -ja, zei het vrouwtje dadelijk. -Ge ziet er zo droevig uit, vrouwtje ? Waarom ? - Ik ben bedroeft, zei ze zuchtend, maar ik mag u niet zeggen waarom en ge kunt mij toch niet helpen. - Dat is niet zeker,antwoordde de jager. Vooraleer te vertrekken, moet ik u toch nog uiteenzetten welk vreemd geval ik daar net in het bos meemaakte. Er zat daar iemand te spinnen en die zong steeds: het vrouwtje kan niet raden hoe ik heet en ik heet Fijfelaar. En daarop begon het vrouwtje helemaal te herleven, omdat ze dacht : nu kan ik niet missen. Kort daarna bracht de duivel haar het beloofde garen en hij lachte, want hij dacht dat het vrouwtje met hem mee naar de hel zou moeten. -Nog een keer raden, voor de allerlaatste keer , sprak hij. - 't Zou nu wel raak kunnen zijn, antwoordde zij. - Haast u wat, riep hij. - Fijfelaar ! riep ze En hij was weg en zij was verlost; en ze had geld genoeg van 't garen dat zij zeven jaar lang gekregen had, om zonder zorgen te leven.
*steen= een oudgewicht, tussen de 3 en de 4 kilogram.
