Het lichaam strak als uit hout gesneden
Het hoofd trots rustend op de slanke hals
De armen sierlijk gebogen
wacht de ballerina op de eerste klanken
die haar gracieus tot leven brengen
Sierlijk verheft de ballerina zich voor een
sprong, bevallig draait zij een pirouette
een eenheid vormend met de muziek
Los van de aarde, los van zichzelf
fragiele schoonheid versluiert
de wreedheid van het bestaan
Het gelaat ingetogen, dan weer stralend
dansend in haar eigen droom
Bevallig beroeren haar voetjes de aarde
licht als een vlinder zijn haar bewegingen
Dans, ballerina, dans!
|
