Dag lieve dochter hierboven.

Al een tijdje dat ik hier op bezoek ben geweest.

Maar je weet best waar ik jou altijd kan vinden,niet hier,ook niet altijd op het kerkhof

maar altijd thuis in je nisje waar jou meid alles zet en hangt.

Daar waar altijd een kaarsje brand.

En als het echt niet meer gaat ga ik naar jou rustplaats ,maar thuis ben je zo nabij zo aanwezig,meer dan ginder,soms zo voelbaar.

Daar waar ik altijd eens mijn ogen richt als ik het moeilijk heb en dan de vraag stel "hoe moet het verder gaan zuske met jou meid.

Je weet best welke blokades er zijn en moeten worden uit de weg geruimd.

met de vraag van jou meid om altijd bij ons te mogen wonen.

We zijn er bijna uit mie met de hulp van de nodige instantie's,..

Je zou zo trots zijn op je prinses,wat ze presteert in haar leventje,in haar eerste middelbaar , t is een sterke meid zowel geestelijk en

lichamelijk met al wat ze heeft meegemaakt sinds jou gedwongen heengaan.

Zoveel kleine dingen vallen telkens op hun plaats als puzzelstukjes alsof we altijd hebben geweten dat het zo zou verlopen .

Zij is jou ,jij bent haar samen zijn we ons, onverbrekelijk verbonden wat we hebben geweten van in het prille begin van haar bestaan.

De kracht en de openbaring van het universum met de gift van kennis door tekens zonder dat we het begrepen tot het ogenblik van herkenning.

Dag meid, bescherm ons en leidt ons van hierboven,geef ons de levenskracht en moed om jou meid op te voeden.

va en moe

24-05-2018 om 01:36 geschreven door CLAUDIA