************************ LIFE AND FANTASY ************************
02-03-2013
Toneeldag23 februari 2013
Van vrijdagavond is onze kleine meid terug tot zondagnamiddag.
Zaterdag met ééntje van den Twin en ons ander kleinkind naar het toneel geweest de nonnen van Navarone.Genieten van het toneel en ondertussen het gegiechel,gelach,opschrikken, verwondering op die gezichtjes meepikken. Een mooie avond eens zonder tv,pc en andere moderne communicatiemiddelen gewoon volkstoneel moet kunnen.
Zondag knuffeldag met oma.
Maandagmorgen opstaan door belgerinkel,de deurwaarder met een ter kennisgeving dat de doodrijder van ons dochter in beroep gaat.Reden volgens onze raadsman meester L.J. - zijn straf is te zwaar. Van slaan met een hamer gesproken,ons goed gevoel was meteen ribbedebie.
Woensdag konden we weer lachen met twee meiden die hun zus en nicht mee kregen om het toneelstuk op te voeren van zaterdag.
Onze drie schatten zijn de lijm voor de stukken bij elkaar te houden van ons letterlijk en figuurlijk gebroken hart.
Toen mijn man op pensioen ging eind januari 2009 was ik ondertussen al bezig met de twee volgende feesten.Ons veertig jarig huwelijk in augustus 2012 en mijn 60 jarig zijn 2013.Zonder het te weten bereidde ik toen ons laatste mooi feest voor, samen met de dochter, zoon, schoondochter en onze kleinkinderen.Tot heden zijn al de dagen overschaduwd met het gemis van onze dochter.Feesten, ach... ze zijn niet meer aan ons besteed en toch gaan we met een sociaal masker op, van hier naar daar.Ten volle genieten het zit er niet meer in,het moment zelf ,ja, maar terug thuis zijn we weer onszelf met ons gebroken leven.Het samen zijn op speciale dagen met het geregel om ons derde kleinkind erbij,mama is dan zo dichtbij.Het gemis,Een zoon die zijn zus even hard mist,twee kleinkinderen die stampen op de grond van boosheid op de stoute meneer,een kleindochter zonder mama die opa vraagt om in het kleine bed te slapen.Die dicht bij oma kruipt in bed met haar Mousty en Flipke en vraagt vertel ne keer van mama,oma.Die in haar slaap met haar voetjes zoekt of ik er nog ben.Die met haar handjes tast naar oma,die zachtjes oma roept om mijn gehum te horen en zeker te zijn dat ik er nog ben.Die in haar slaap af en toe zachtjes "mama "murmeld.Zachtjes vraagt half slapend ,half wakker "oma,handje"dat ze knijpt om nooit meer los te laten of midden in de nacht zich met een ruk omdraaid en haar armpje rond mijn hals slaat en dichtertrekt om mij nooit meer los te laten. Ach feesten, ze zijn niet meer aan ons besteed hun luister van luxe,mondain deemsteren weg tegenover de kleine parels,de kleine diamantjes die we dagelijks vinden rondom ons,ze zijn de kleinnoden die ons kracht geven om verder te leven voor onze drie schatten de zoon en zijn vrouw.Die ons gebroken hart de nodige cement geven om niet geheel uiteen tevallen.
Hoe mooi de wereld ook is
toegedekt,
onder de laag sneeuw ligt de werkelijkheid
verborgen. Ons
gezicht met een laagje sociale print
erop, verbergend
ons gebroken wezen.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Claudia.
Ik ben een vrouw en woon in West Vlaanderen () en mijn beroep is huisje,tuintje en ventje onderhouden,kortom huisvrouw.
Ik ben geboren op 20/02/1953 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tuinieren,lezen,uit eten, fotografie om alles vast te leggen en te bewerken op de pc zijn recente hobby’s daardoor het ontstaan van dit blogje..
Claudia is met haar ventje gelukkig getrouwd. Moeke van 2 schatten van kinderen. Met drie prachtige kleindochters,een perfect leventje. Bloemen en tuin omringen haar bij het lezen van een goed boek met een lekker glas wijn.
