Lebbekenaar Gilbert Vermeir wenste Fabiola jaarlijks geluk
Lebbekenaar Gilbert Vermeir zal in juni volgend jaar niet langer verjaardagswensen aan koningin Fabiola sturen en er evenmin van haar terugkrijgen. Sinds de jaren zeventig van vorige eeuw gebeurde dat echter jaarlijks. Beiden zijn immers geboren op 11 juni: de overleden koningin in 1928, de Lebbekenaar twintig jaar later. En ze wensten elkaar elk jaar schriftelijk proficiat, voorzien van een persoonlijke wens. Hoe start zo’n briefwisseling? “Ze was oorspronkelijk bedoeld als grap, om mijn collega’s te jennen”, blikt hij terug. “Ik werkte toen als postman in het kantoor van Strombeek. Mijn maten wisten dat we op dezelfde dag jarig waren en ik haar een gelukwenstelegram stuurde. Ze waren ‘s anderendaags echter hoogst verbaasd toen ik niet alleen een kaartje met gelukwensen uit de envelop opdiepte, maar ook een briefje van 500 frank, ruim tien euro vandaag. Uiteraard had ik dat geld er zelf ingestopt.” Vermeir kreeg navolgers. Sommige collega’s begonnen de koningin ook gelukwensen te sturen, maar kregen tot hun teleurstelling wel een bedankbriefje, maar geen centen. “Dat kon uiteraard niet blijven duren”, zegt de Lebbekenaar. “Die 500 frank, mijn 500 frank, ging telkens op in het laven van dorstige collega’s. Na drie jaar hadden ze het door.” Vermeir zelf bleef jaarlijks de koningin gelukwensen, voegde er elk jaar ook een persoonlijke noot aan toe. Hij kreeg telkens een antwoord. Toen ze tachtig werd een foto als extraatje. Ook in de voorbije junimaand feliciteerde Vermeir haar. “Toen schreef ik haar”, herinnert hij zich, “dat ze nog amper in het openbaar kwam, evenmin de media nog haalde.”’ Haar secretaris antwoordde dat het gezegde uit het oog uit het hart, niet van kracht was tussen hen beiden en moedigde hem aan te blijven schrijven.
Bron tekst en foto : "KRAMIEK" nr. 12 - december 2014
|