Lebbeke - De gemeente Lebbeke deelde onlangs Vlaamse medailles van verdienste uit. Dat deed het aan VP Chiro - vertegenwoordigd door Roland Van den Borre - omwille van zijn 75-jarige bestaan, aan Ernest Bosman, omdat hij 25 jaar bestuurslid is van Volkstuinders H. Kruis, aan Pierre Bosman, al 65 jaar saxspeler bij de Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia uit Wieze en aan Remi Cornelis, die al 45 jaar de cimbalen hanteert bij dezelfde fanfare.
Lebbeke op 26/02/2015- Het parcours van de Kleicross in de Baasrodestraat ligt er vijf dagen na de wedstrijd doorploegd bij. Eens alle opruimwerk achter de rug ligt, krijgt de natuur tijd om zich te herstellen.
DE "CORSOKLIEK" WON EERSTE EDITIE "DUIZEND JAAR LEBBEKE"QUIZ
Wim De Saedeleer, Marc Geubels en René ... wonnen in 2003 de voornoemde quiz nadat ze op alle vragen het juiste antwoord gaven. Van een prestatie gesproken !
Natuur en Milieu, het vroegere Groencomité, organiseerde de voorbije zomer een wedstrijd rond het bebloemen van gevels en voortuintjes. De wedstrijd kende flinke bijval, want zeventig bewoners namen deel. Ze vielen overigens stuk voor stuk in de prijzen.
Remy Van den Abbeele, een Groot-Aalstenaar, is al 85 jaar muzikant, onder meer in de schoot van de Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia uit Wieze. Dus spreekt het vanzelf dat hij in Wies gehuldigd werd. Wat gebeurde op 9 november tijdens het jaarlijkse Ceciliafeest. 29 muzikanten gingen die dag trouwens naar de mis en speelden en trommelden, wanneer hun inbreng vereist was, The Last Post en de Brabançonne¸ als eer aan de gesneuvelden. En deden dat zichtbaar uit de grond van hun muzikale hart. Van een officiële plechtigheid maakt uiteraard ook een optocht deel uit: kwestie van de benen te strekken en de appetijt aan te scherpen. Om trek te krijgen in het lekkers dat volgt. Tussen de soep en de ‘pettatt’n’ krijgen verdienstelijke leden dan traditioneel een ‘schirrekk’n’. Meestal in de vorm van een diploma. In deze prijzen vielen dit jaar Pierre Bosman (zestig jaar muzikant), Remi Cornelis (45 jaar), Patricia Devriese (35 jaar) en Sander De Wolf (15 jaar). Erik Moens draagt al vijf jaar de vlag en dat blijkt ook goed voor een onderscheiding. “Er staat ons nog meer leuks te wachten”, zegt voorzitter Patricia Devriese. “Op zondag 30 november ontvangen Pierre Bosman en Remi Cornelis in cc De Biekorf, een diploma van verdienstelijk lid. En op zaterdag 13 december speelt de fanfare een kerstconcert geleid door gastdirigent Johan Nijs. We brengen dan kerstliederen, gestoken in een modern jasje. Arrangeur en componist Nijs dirigeert ook, samen met onze dirigent Frans Boeykens de repetities. Wees ervan overtuigd: het wordt het muzikale hoogtepunt van ons jubileumjaar.”(Ingezonden foto)
Het bovenstaande kon je terugvinden in de "KRAMIEK" nr. 11 van november 2014
Oorlogen worden gevoerd op verschillende fronten. Niet alleen tijdens directe confrontaties op de frontlijn, maar ook verder verwijderd van directe conflicthaarden. De foto hierbij, een herinnering aan het leven van de kleine man in oorlogstijd, is er een bewijs van.
Ik dacht eraan enkele maanden geleden, bij het begin van de winter, toen sommigen lieten horen dat de weersomstandigheden de ergste waren die ze ooit al hadden meegemaakt. Ik dacht toen terug aan de Oorlogswinter 1941-’42.Eind december’41 begon het overvloedig te sneeuwen in het hele land. Op 21 januari 1942 daalt de temperatuur in Ukkel tot – 18,7°. Drie dagen later is het er aan de grond – 24,5°. Later op de maand wordt het ’s nachts nog kouder. Op 28 januari wordt in Lebbeke een sneeuwlaag van 19 cm dikte gemeten. Vanaf het begin van de winter tot 18 maart lag over een periode van 83 dagen, op vele plaatsen, onafgebroken sneeuw. In die periode moest de bevolking overleven met maandelijks 100 kilo steenkool: vier schoppen per dag.
De koude en de ellende die toen geleden werd, was onvoorstelbaar. Iedereen zocht middelen om eraan te verhelpen. Eén van de oplossingen bestond erin zo vroeg mogelijk – om 20 uur alnaar bed te gaan en zo laat mogelijk op te staan. Op zondag zelfs naar de middag toe. De zomer daaropvolgend werd alles gedaan om het tekort aan brandstof te voorkomen. Iemand had ontdekt dat de bedding van de spoorlijnen uit assen afkomstig van de locomotieven bestonden. En omdat zich daar nog bruikbare kooltjes in bevonden, begrijp je beter bovenstaande foto. Overal waren dezelfde beelden te zien: mannen en vrouwen, niet zelden ook kinderen, groeven in de bedding naar nog bruikbare brandstof.
In de aanloop naar de volgende winter verscheen een soort brandstof, vrij verkrijgbaar, op de markt. Slam was het restant van de spoeling van antraciet, een stofvrije kolensoort voor vulkachels. Slam was best te vergelijken met zwarte modder. Gemengd met de opgegraven restanten uit de spoorbeddingen, was het een middel dat toeliet de temperatuur op peil te houden wanneer de kachel al goed brandde. Deze ingreep moest beperkt blijven, want een paar scheppen slam in de vuurmond gooien, was voldoende om het vuur te doven…
Achiel Vermeiren - Heemkring Lebbeke
De bovenstaande tekst kon je lezen en de foto kon je bekijken in de "KRAMIEK" van maart 2011onder de rubriek :
ONDERWIJZEND PERSONEEL BROEDERSCHOOL LEBBEKE - JAAR ?
Boven van links naar rechts : Willy Van Praet - Robert Van Baeveghem - Andre Callebaut - Jan Moens -Andre Mathijs Midden van links naar rechts : Leo Callaert - Eric De Lathouwer - Jozef Hiel - Willy De Lathouwer - Carlos Strobbe -Paul Van Belle Onder : Broeder Andre - Broeder Bruno -Roger De Backer -Gabriel Delbecke- Broeder Oelbert - Theo Van Poel - Ludo Laurens
Als het van Vlaams minister Ben Weyts (N-VA) afhangt, is het binnen (on)afzienbare tijd gedaan om met de fiets of te voet vanuit Belle via het sas in Mespelare te belanden. Of terug te keren. “Te gevaarlijk”, volgt de nieuwbakken excellentie de gedachtegang van Waterwegen en Zeekanaal (W&Z), de nv die plannen koestert om, de economie ten gunste, de Dender van een nieuwe sluis te voorzien. Weyts ziet, net als W&Z een alternatief in de geplande aanleg met bijhorende nieuwe brug, van de N41 tot in Aalst. Vlaams volksvertegenwoordiger Bart Van Malderen (sp.a) noemt dit een vals alternatief met veel risico’s, omdat we de doortrekking in een dossier dat al jaren aansleept en verdeelt, dreigen kwijt te spelen. In Lebbeke blijven alle politieke partijen, actiegroepen en vrijetijdsverenigingen als Pasar voorstander van een weliswaar honderd procent beveiligde oversteek van het sas. Sommigen schragen die opvatting zelfs met emotionele argumenten, die niets ter zake doen. Met jeugdherinneringen alleen, bouw je geen toekomst op. Laten we hopen dat iedereen vroeger ingenomen standpunten bewaart, bochtenwerk mijdt als de pest en de plannenmakers probeert te overtuigen om hun project te toetsen aan de wensen van de menSEN.
Bron tekst en foto : "KRAMIEK" nr. 11 van november 2014
STERKE PRESTATIE VAN ATLEET VAN LEBBEEKSE ATLETIEK TOEKOMST (LAT) OP DE 800 METER
Jan Van Den Broeck is er zaterdag (14.02.2015) in geslaagd zich te plaatsen voor het EK indoor in Praag. Onder fel gejuich liep de atleet van Topsport Defensie binnen na 1’47″79, goed voor een EK-ticket aangezien de limiet op 1’48″08 vastgelegd ligt.
Racevideo 800m (EK-limiet Jan Van Den Broeck) - Aalsterse Indoormeeting - 14 februari 2015
Interview Jan Van Den Broeck - Aalsterse Indoormeeting - 14 februari 2015
Van 2 tot 5 juni doorkruiste de 1.000 km van Kom op tegen Kanker, de langste fietstocht van Vlaanderen, ook de gemeente. Elk deelnemend team engageerde zich om 5.000 euro in te zamelen voor kankeronderzoek, dit jaar specifiek bestemd om onderzoek te doen naar de neveneffecten van kankerbehandelingen. Onder de deelnemende teams zaten opvallend veel bedrijven. Ook Barry Callebaut was van de partij. Zaterdag -toen stond de rit Mechelen-Oudenaarde-Mechelen op het programma- hield de bonte bende halt op de parking van de fabriek om zich te bevoorraden met spijs en drank. Voor Barry Callebaut maalde toen Lebbekenaar Geert Bosman (tweede van links op linkse foto) in zijn eentje de 250 kilometer af. Hij werd bij zijn werkplek begroet door de leden van het bestuur van de Barry Callebaut-fietsclub.
Bron tekst en foto : "KRAMIEK" nr. 6 van juni 2011
Terug in de tijd : Atletiek in Lebbeke - Straffe Madammen
PROMOTIE VOOR KAC LEBBEKE-DAMES
Half mei werden de jaarlijkse Bekers van Vlaanderen atletiek georganiseerd. De dames gingen aan de slag in het eigen Lebbeke en slaagden erin, na een spannend duel met ASV Oudenaarde, om na elf jaar opnieuw een stek in eerste landelijke in de wacht te slepen. De heren, aan het werk in Aalter, blijven in tweede klasse. Op de foto: boven, v.l.n.r., Sarah Vankerckhoven, Ellen van Biesen, Lieselotte Ghyselinck, Sara Van Biesen, Astrid Verhoeven, Marion Lapage en Silke Bonduelle; onder: Marijke Van Buggenhout, Rani Wauters, Riet Vanfleteren en Lize de Geest. (Ingezonden foto)
Bovenstaand artikel en foto kon je terugvinden in de "KRAMIEK" nr 6 van juni 2011
Terug in de tijd - Lebbeekse volksfiguren : "den Bob"
KAMIEL
Den BOB
“Den Bob es doeët”. Met die boodschap kwam een opgewonden dorpsgenoot het café binnengestormd. Niemand twijfelde over wie het ging, de stamgasten gingen al snel weer over tot de orde van de dag maar ik was zelf toch wat onthutst. Ik hoorde de laatste weken weliswaar onheilspellende berichten over de gezondheidstoestand van Bob Peeters, maar vermoedde niet dat het zo’n vaart zou lopen. Met den Bob is nu echt de laatste kleurrijke dorpsfiguur verdwenen.
Den Bob was , wat men hier noemt, ne speciaul’n en dat is een understatement. Hij werd allicht door veel dorpsgenoten eerder veracht dan gewaardeerd, maar daar veegde hij vierkant zijn voeten aan. Ik was er helaas niet bij toen enkele illustere Lebbekenaren, vele jaren geleden, voorzien van liters bier en porto, hun legendarische aperitiefbijeenkomsten hielden in de Casino bij Fong De Mol. Daar werd continu samenzweerderig van gedachten gewisseld over de toekomst van Lebbeke en bij uitbreiding over de toestand van de wereld. Den Bob hield er niet zelden de meest uitgesproken ideeën op na en hij wist ze tevens op zijn onnavolgbare manier aan de man te brengen, vaak tot ongenoegen van Fong, van wie hij nochtans lange tijd de ghostwriter was.
Later verliet den Bob het blauwe fabriekje met slaande deuren en bekeerde hij zich tot het Vlaams-nationalisme. Of dat echt van harte was of eerder geïnspireerd door zijn aangeboren dwarsdrijverij, heb ik nooit kunnen achterhalen. Hij deed in elk geval best veel moeite om zo radicaal mogelijk over te komen. Op 11 juli hing hij zijn leeuwenvlag uit en legde hij de Belgische driekleur op zijn trottoir voor de deur. Die laatste diende als voetveeg. Bob was een provocateur pur sang, maar gelukkig een met veel zin voor humor.
“Gij zijt ne linkse rakker en ik ne rechtse zak,” zei hij me ooit aan de tapkast. En hij voegde daar met de glimlach aan toe: “Maar is het niet heerlijk dat wij elkaar tussen pot en pint voortdurend kunnen staan jennen en daar nog plezier aan beleven ook?”
Hoeveel comités den Bob ooit opgericht heeft, wist hij wellicht zelf niet meer. Toen hij de verkeerssituatie op de Kouterbaan, zijn woonplaats, beu was, vond hij dat er dringend iets moest gedaan worden aan het drukke verkeer en vooral aan de snelheid van de voorbijrazende wagens. Het gemeentebestuur, bij wie hij een bijna dagelijkse klant was, had daar wel oren naar en installeerde enkele verkeersremmers. Het beton was nog niet hard of den Bob plakte prompt op de achterruit van zijn blauwe Volvo een sticker: De Kaater es ne kakkewals. Het was den Bob ten voeten uit. Later nam de gemeente de verkeersdrempels weer weg, behalve eentje: die voor de deur van den Bob. Ik zei hem: “Bob, ik weet wel zeker da ze da speciaul gedaun emmen vè a te kloeëten!” En hij was daar ook rotsvast van overtuigd.
Jaren geleden hadden wij een gemeenschappelijke ‘vriend’, professor doctor Roger De Wiest. De man was onmiskenbaar een genie maar wij vonden beiden dat hij er, om het zacht uit te drukken, vaak nogal merkwaardige ideeën op nahield. Als de professor weer eens naar Lebbeke afzakte, was den Bob altijd zijn eerste ‘post’. Den Bob aanhoorde graag de eigen lofzang van de professor en hij gaf hem steevast ‘nog een balleken op’. Als de wijze bezoeker zijn pand had verlaten greep Bob naar zijn telefoon om mij te waarschuwen “dat hij op komst was”. En dan kon ik tijdelijk onderduiken.
Den Bob deed regelmatig van zich spreken. Hij vond de groene containers voor keukenafval maar niks en hij besloot dan maar om er witlof in te kweken. Hij haalde de krant met zijn bizarre bezigheid. In de aanloop van de verkiezingen hing hij zijn vensters vol met affiches van, liefst vrouwelijke, kandidaten. Dat waren vroeger blauwe affiches en de laatste periode zwartgele. Hoewel hij er geen graten in zag om een socialiste ook een plaatsje te gunnen. Als het maar “e schoeën mokken” was.
Toen ik begin dit jaar hier een beetje voor madame Soleil speelde en wat plagerig voorspelde dat den Bob in oktober met zijn eigen lijst zou opkomen en naar de burgemeesterssjerp zou dingen, kreeg ik nadien geen brief. En dat maakte mij ongerust want normalerwijze zou hij meteen in zijn sarcastische pen gekropen zijn. Ik kon enkel concluderen dat ‘zij’n dievel doeët’ was. En nu hij dus ook. Ik zal hem en zijn onvoorspelbare fratsen missen. Op de Kaater zal het nooit meer zijn zoals voorheen. Dag Bob.
Kamiel
Dit alles kon je lezen en bekijken in de "KRAMIEK" nr 7 van juli 2012in de rubriek met bovenstaande titel
Terug in de tijd : 1984 - Oprichting Lebbeekse handbalclub Squadra Femina
SQUADRA FEMINA VOORZAG IN BEHOEFTE
In augustus 1984 hielden enkele liefhebbers van het handbal Squadra Femina Lebbeke boven de doopvont. De nieuwe club versterkte al tijdens haar eerste bestaansjaar de handbalreputatie van Lebbeke: zowel de seniores als de cadetten en de pupillen sleepten kampioenstitels in de wacht.
Het optimisme was dan ook groot toen een jaar later, in september 1985, spelers en bestuur aan de pers werden voorgesteld. Zei secretaris Willy Van Hove toen: “Wat het nieuwe jaar moet brengen, moeten we afwachten. Feit is dat Squadra Femina in een behoefte voorziet. Dat bewijst de constante aangroei van het ledenaantal. De club telt op dit moment veertig spelende leden. Om iedereen speelgelegenheid te geven, startten we een tweede team seniores op. De training van dat tweede senioresteam neemt Karina Moonen voor haar rekening, Wim Van Hove traint de jeugd. ”
Van Hove had ook verwachtingen. “Een groot aantal speelsters van het eerste uur zijn rijper geworden, staat zelfverzekerder op het terrein. Ze kunnen bovendien rekenen op de ondervinding van de oude ratten Sonia Van den Broeck, Sonja Muylaert, Ronalda De Meersman, Rita Van Hauwermeiren, Lut Hauwelaert en Karina Moonen.”
Frans Van Biesen, Willy Van Hove, Marik Eeckhaudt, Eddy Dauwe, Nicole De Clercq, Eddy De Maarschalck, Anne Halet, Andrea Pissens en Henri Bijl vormden het bestuur. Tijdens de voorstelling waren ook enkele lokale politici present.
Het bovenstaande kon je lezen en bekijken in de "KRAMIEK" nr 7 van juli 2012 onder de rubriek : "Toen zwart-wit nogkleurgaf"
Op 7 september verzamelden vijfentwintig klasgenoten, geboren in 1937, in de feestzaal J&B in de Poststraat, voor de negende klasreünie. De dames zaten samen in het eerste leerjaar 1943-44 van de Lebbeekse Zustersschool. Op 4 februari 1995 werd de samenkomst voor het eerst georganiseerd. Het initiatief kent zoveel bijval dat volgend jaar op 6 september de bijeenkomst voor de tiende keer zal plaatsvinden.
Bron : Dit alles verscheen in de "KRAMIEK" nr 9 van september 2014
Lebbekenaar Gilbert Vermeir zal in juni volgend jaar niet langer verjaardagswensen aan koningin Fabiola sturen en er evenmin van haar terugkrijgen. Sinds de jaren zeventig van vorige eeuw gebeurde dat echter jaarlijks. Beiden zijn immers geboren op 11 juni: de overleden koningin in 1928, de Lebbekenaar twintig jaar later. En ze wensten elkaar elk jaar schriftelijk proficiat, voorzien van een persoonlijke wens. Hoe start zo’n briefwisseling? “Ze was oorspronkelijk bedoeld als grap, om mijn collega’s te jennen”, blikt hij terug. “Ik werkte toen als postman in het kantoor van Strombeek. Mijn maten wisten dat we op dezelfde dag jarig waren en ik haar een gelukwenstelegram stuurde. Ze waren ‘s anderendaags echter hoogst verbaasd toen ik niet alleen een kaartje met gelukwensen uit de envelop opdiepte, maar ook een briefje van 500 frank, ruim tien euro vandaag. Uiteraard had ik dat geld er zelf ingestopt.” Vermeir kreeg navolgers. Sommige collega’s begonnen de koningin ook gelukwensen te sturen, maar kregen tot hun teleurstelling wel een bedankbriefje, maar geen centen. “Dat kon uiteraard niet blijven duren”, zegt de Lebbekenaar. “Die 500 frank, mijn 500 frank, ging telkens op in het laven van dorstige collega’s. Na drie jaar hadden ze het door.” Vermeir zelf bleef jaarlijks de koningin gelukwensen, voegde er elk jaar ook een persoonlijke noot aan toe. Hij kreeg telkens een antwoord. Toen ze tachtig werd een foto als extraatje. Ook in de voorbije junimaand feliciteerde Vermeir haar. “Toen schreef ik haar”, herinnert hij zich, “dat ze nog amper in het openbaar kwam, evenmin de media nog haalde.”’ Haar secretaris antwoordde dat het gezegde uit het oog uit het hart, niet van kracht was tussen hen beiden en moedigde hem aan te blijven schrijven.
Bron tekst en foto : "KRAMIEK" nr. 12 - december 2014
Nieuw in gemeentelijke sportcentrum: boogschietstand
De accommodatie van het gemeentelijk sportcentrum is uitgebreid met een boogschietstand. Kampioen en Lebbekenaar Roger Peeleman schoot de stand in. De stand, zeventig meter lang, beschut tegen de wind door de spoorwegberm en de achterzijde van de tribune van Rapide Club Lebbeke, opent extra perspectieven voor Roger Peeleman (68). Hij is al 38 jaar vertrouwd met pijl en boog en lid van Gold Star Wichelen. “Deze stand”, verzekert hij, “kan de schietsport in Lebbeke een boost geven. Voortaan kan ik al eens collega’s uitnodigen en scholen die tijdens hun jaarlijkse sportdag op zoek zijn naar wat anders dan de klassieke sporten. Ik kijk al uit naar maart, wanneer het nieuwe seizoen begint.”
Bron tekst en foto's : "KRAMIEK" nr. 11 - november 2014 / Foto's 1 & 2 gepubliceerd - de 3e niet gepubliceerd
Lebbeke - Wie van september tot december, vijftig of meer jaar geleden trouwde, kreeg een uitnodiging in de bus om samen met het college van burgemeester en schepenen met een glaasje en een hapje te toosten op hun huwelijksjubileum.
Twee echtparen vierden hun 65-jarig jubileum, nl. Karel Callaerts en Lea Verhavert en en Emile Jacob en Yvonne Van Swalm.
Lucienne Van Overstraeten en Marcel Holbrecht gaven elkaar zestig jaar geleden het jawoord.
Roger Bosman en Simonne Vinck, Etienne Schinkels en Elza Groessens, Albert Heuvinck en Rosa Luypaert, Alfons Van Weyenberg en Josepha Goossens, Karel Tierens en Augusta Brusselmans, Leonard Tonnelier en Celine Van der Jeught, Adolf Van der Poten en Christiana Van Boven, Roland Haghebaert en Solange Vanbesien en Richard Mannaert en Lutgardis Van Nuffelrecent vierden hun gouden (50 jaar) jubileum.
Vrijdagmorgen (06.02.2015) , omstreeks 9.30 uur, reed een wagen tegen de steigers aan, opgesteld om dak- en gevelwerken uit te voeren aan de woning van begrafenisonderneming en drukkerij Merckx in de O.-L.-Vrouwstraat IN Lebbeke. Bij het ongeval waren twee wagens betrokken. Er vielen geen gewonden. Politie en brandweer kwamen ter plaatse.
In de woning met huisnummer 49 in de Poelstraat te Lebbeke ontstond zaterdagnamiddag (31.01.2015) omstreeks 16.30 een schouwbrand. De brandweer was snel ter plaatse en kreeg de brand vlug onder controle. Er vielen geen gewonden.
Lebbekenaar behaalde zilver op de Special Olympics in Antwerpen
Daan won een zilveren medaille
Daan De Hauwere (20) nam tijdens de jongste Special Olympics in Antwerpen deel aan het badmintontornooi. Hij trad zowel in het dubbel- als in het enkelspel aan. In die laatste discipline veroverde hij de zilveren medaille. Hij beoefent de sport sinds een zestal jaar. Zijn volgende objectief zijn de Wereldspelen van volgend jaar in Los Angeles maar het is nog even afwachten of hij daarvoor geselecteerd wordt. Daan loopt momenteel stage als medewerker in de bib.
De tekst kon je lezen en de foto bekijken in de "KRAMIEK" nr 10 van oktober 2014
Als wij in onze dorpen ergens goed in zijn, dan is dat in het organiseren van reünies. Klas- en leeftijdsgenoten samenbrengen is hier een geliefkoosde bezigheid voor gelegenheidscomités die vaak spontaan ontstaan, niet zelden aan de tapkast. En je hoort na afloop enkel lovende commentaren, want wat is er leuker dan na een lange periode eindelijk nog eens de goede tijd op te rakelen en zelfs oog in oog komen te staan met jeugdliefdes en oude vrienden.
Wij maakten een overzicht van de reünies die recent op diverse locaties plaatsvonden.
40-jarigen
In Wieze verzamelden een vijftigtal veertigjarigen uit Groot Lebbeke, al dan niet vergezeld van de partners, voor een groot feest. De receptie begon om 19 uur en de zondagmorgen hing in de lucht als de laatste herinneringen en de voorlaatste drankjes eraan te pas kwamen. (Ingezonden foto)
60-jarigen
De midlifecrisis achter de rug en nog lang geen sprake van de oude dag. Deze twee redenen waren voldoende voor een vijftigtal zestigjarigen om rond de feesttafel te gaan zitten. Gezellig bijpraten kon tijdens het souper. Daarna werd op de dansvloer getoond hoe fit mannen en vrouwen met 60 op de teller nog kunnen zijn. (Ingezonden foto)
65-jarigen
Ruim veertig vijfenzestigjarigen staken de nog actieve benen onder de fraai gedekte tafels van feestzaal J&B in Lebbeke. Na het souper werden flink wat oude verhalen opgedist en werd op de dansvloer gedemonstreerd dat de pensioenleeftijd geen beletsel is om nog eens goed uit de bol te gaan. (Foto Leen Podevyn)
70-jarigen
De zogenaamde Club 44 blies verzamelen en een zestigtal zeventigjarigen zag het wel zitten om eind september een spetterend feest te organiseren. Na het diner werd er duchtig geswingd op de tonen van het Lebbeekse duo Minnestreel dat de populaire deuntjes uit de jaren 50, 60 en 70 op de dansvloer gooide. (Ingezonden foto)
75-jarigen
Zevenentwintig Lebbeekse vijfenzeventigjarigen gaven gehoor aan de oproep van hun comité om samen te komen in feestzaal J&B. Zij houden inmiddels al wat minder van nachtelijke uitspattingen en hielden het bijgevolg bij een gezellig diner en de bijhorende sterke verhalen uit lang vervlogen tijden.
81-jarigen
Al gedurende vele jaren komen de klasgenoten van de Broedersschool, die ondertussen allemaal eenentachtig jaar oud zijn, jaarlijks één keer bijeen. Dat gebeurde nu ook weer in Wieze. “Helaas, steeds met wat minder volk,’ zei medeorganisator Petrus Van De Steen. Hij haalde er in zijn openingsspeech de Eburonen en de Aduatiekers bij om aan te tonen dat hun clubje feitelijk uit de laatste Oude Belgen bestaat.
Alles wat deze feestvarkens aanging kon je lezen en bekijken in de "KRAMIEK" nr 10 van oktober 2014
De 49 vijfde- en zesdejaars van Vrije Basisschool Wieze waren net voor de kerstvakantie druk bezig. Ze bouwen, in samenwerking met het lokale betonbedrijf Prefaco en het milieuadviesbureau Bloomingfeld, twee bijenhotels voor de site van het bedrijf. “We willen meer doen dan de wettelijke verplichtingen, als het op milieuzorg aankomt”, zegt bedrijfsleider Stefan Van Buggenhout.
Je kon bovenstaande tekst lezen en de eerste foto bekijken in de "KRAMIEK" nr. 1 van januari 2015. De overige foto's werden niet gepubliceerd.
In vogelvlucht over : "Hof ter Veldeken" - Brusselsesteenweg - deel v/d piste aan het Sportcomplex, spoorweg en terrein KSK Lebbeke - Zwemkom en sportcomplex aan de Koning Albert I-straat
Bron foto's : PVR - Een vijftiental foto's werden verwerkt in de "KRAMIEK" van januari 2015onder de rubriek "U was weer geweldig ...", de andere foto's werden niet gepubliceerd.
.
.
