Welkom! Op deze blog staat mijn verzameling teksten. Kopiëren mag, maar vermeld dan aub mijn naam. Meermin volstaat. Dank je.
Nieuwe lezer? Meermin in het kort: - vrouw - geboren 1953 - provincie Luik (B) - germaniste - gepensioneerd - zoon (heeft katers Mike en Grisou geadopteerd) - poezen Moira en Molly - eenhandig na trombose - met nadruk op handig - intelligent - lachebek - gezonde levenshonger
Fotoalbums:
Na het downloaden van het album kan je op de 'fotolijst' klikken in de linkerbenedenhoek. om de foto's op eigen tempo en in willekeurige volgorde te bekijken.
Goede morgen, Vader Zon Goede Morgen, Moeder Aarde Goede morgen, zusters Lucht en Water, broeder Vuur <<Trwijl ik zwijgend in de rolstoel geniet van een laatste uur late warmte en de goede geuren van de herfst opsnuif, ritselt vlakbij een blad op de grond
Machtige Vader Zon, Gulle Moeder Aarde, Goh, wat ben ik gelukkig Goh, wat lééf ik graaag
O ja, HeerRechter, ik pleit schuldig aan het houden van deze man, naast wie en aan wiens hand ik fier en onbevreesd de doodgewone straat naar en in de toekomst STAPPEN durf en kan <<<<<<<<en lieve lief, het antwoord is vijfvoudig ja, aan jou de juiste vraag te stellen.
En ergens in in Lierneux staat het huis, dat mij behoedde en beschermde onder zijn vleugels op en in de aarde, z zoals ene moederkloek haar kuiken.
En rustig bind ik de donkerblauwe satijnen linten van mijn slippers nadat ze om enkels en benen gewonden zijn (kruiselngs, zoals dat hoort) voor ik sidderend neerzijg bij het applaus en dan pas heel voorzichtig is er tijd om de vleugels op te vouwen in kreukvrije zones, terwijl de wit-gouden sax, stil nu, als een pasgeboren kind in mijn arm tegen mijn boezem ligt
met onder die melkwitte, opalen lucht het donkere water reeds het huis aan de horizon nog schrale hei, een vermoeden slechts van kleur geen ster, geen maan, geen wind slechts stilte en het zoeven der banden
en hoog in de hemel dat breekbaar roze op weg naar mogelijkheden naar zou kunnen naar IS
een glimlach heya twee kussende beertjes een warme knuffel uren aan de telefoon een goedmoedige plagerij een grinnikende hond paté met korstjes drie kussens op de grond een doorweekte handdoek gevend en gevend soms vragend, nooit eisend uitgesteld weerzien ziek en moe slapen ontbijt na de middag en praten, praten, praten ...
Vanmorgen hoorde ik voor het eerst sinds lang Een vogel zijn kwieke getjilp utbrengen. Zo wonderlijk licht klinkt zijn vrolijk gezang, Nu de dagen zichtbaar beginnen te lengen.
Naar 't werk met in mijn gezicht een frisse wind, Regen begeleidt mijn innerlijk zingen. Ik voel mij zo blij, onbezorgd als een kind, Dat zich erg verheugt op prettige dingen.
Eigenlijk wil ik naar ieder mens toegaan, Met mijn lach en mijn hart voor hem openstaan, Luisterend naar wat hij te vertellen heeft.
In de droge komedie van dit bestaan Kan dan de wederzijdse warmte ontstaan Die aan het leven meer betekenis geeft.
In stille nacht, zo pril en zacht Een stem begon te klagen. De zoele wind heeft heel gezwind 't Geluid naar mij gedragen. Door bitter leed en smartenkreet Is mij het hart ontzonken. Mijn zwaar gemoed en tranenvloed Heeft bloempjes vocht geschonken.
De volle maan zal ondergaan: Het leed kan zich verschuilen. Geen sterren staan in hemelbaan: Met mij willen ze huilen. Geen nachtegaal met vreugd'uithaal Hoort men in donk're twijgen. De ranke ree treurt met mij mee. Er is alleen nog zwijgen.
kijk mama, kijk papa, ik vlieg! juichte buitelend de kleine mus en mama mus knikte blij en papa mus lachte vrolijk naar het bolletje dons in des hemels blauwe weidsheid
dikke zwarte kater Sam knikte en lachte goedkeurend mee
dit warme nest met kat, een hond en nog een hond een kop in mijn schoot een lik op mijn mond
mijn thuis
ik voel de rust in mij stromen voel de kracht die uit mij straalt morgen wellicht bekijk ik jou met andere ogen want elk begin heeft steeds een eind gebaard
