Blue Water: de teksten van Meermin

ik heb dromen nodig om méns te zijn!

Welkom!
Op deze blog staat mijn verzameling teksten.
Kopiëren mag, maar vermeld dan aub mijn naam.
Meermin volstaat. Dank je.

Nieuwe lezer?
Meermin in het kort:
- vrouw
- geboren 1953
- provincie Luik (B)
- germaniste
- gepensioneerd
- zoon (heeft katers Mike en Grisou geadopteerd)
- poezen Moira en Molly
- eenhandig na trombose
- met nadruk op handig
- intelligent
- lachebek
- gezonde levenshonger

Fotoalbums:

Na het downloaden van het album kan je op de 'fotolijst' klikken in de linkerbenedenhoek. om de foto's op eigen tempo en in willekeurige volgorde te bekijken.

	Lierneux 2008
	Lierneux 2009

Lierneux 2007

	1. een thuis voor Meermin
	2. drainage en goten
	3. het gelijkvloers
	4. de verdieping
	5. de aanbouw: de vloeren
	6. de aanbouw: het dak
	7. de aanbouw: de muren
	8. de verhuis
	9. kamperen in de aanbouw
	10. ramen en deuren

	11. twee tuinen
	12. de zolder

Hong Kong 2004

	Hong Kong 2004
	Teddy Bear Kingdom

Azië 2002 (fotoalbums)

	Rusland en Transmongolië-expres
	Mongolië en Gobi-expeditie
	Noord-China
	Zuid-China en Hong kong

De reisverslagen uit 2002
vind je in deze blogs:

	Rusland en Mongolië
	Noord-China
	Zuid-China en Hong Kong


Eén letter verschil
Met de moderne communicatiemiddelen is in contact blijven met mensen die niet in de buurt wonen heel erg eenvoudig geworden. Via mail en mobieltje is één druk op een toets gewoolijk reeds voldoende om je bericht te verzenden. Enkel de beslissing te schrijven en het geschrevene ook te versturen ligt nog bij de mens zelf. Het valt mij op dat ik in de mails naar zoon heel zelden zijn voornaam gebruik; meestal begint zo'n mail met "dag zoneke!", gevolgd door het bericht. En hoewel ik zoneke schrijf, ik dénk zonneke. In mijn leefwereld krijgen mensen precies de kinderen die zij nodig hebben en kinderen krijgen precies de ouders die zij nodig hebben om iets voor elkaar te betekenen. Het mag duidelijk zijn, dat ik niet in toeval geloof. Maar vrijdenker die ik ben, mag u dat gerust wel. Het is een denkpatroon waarbij IK mij goed voel; het ligt niet in mijn bedoeling noch in mijn vermogen U dat denkpatroon op te dringen. Dat precies houdt VRIJ DENKEN voor mij in. Sinds zijn geboorte IS zoon als een zon in mijn leven geweest: hij verspreidt licht en warmte. Op zijn niet altijd gemakkelijke weg heeft hij meevoelen en aanvoelen vergaard, die hij, nu volwassen, kwistig hanteert voor anderen, ook voor mij. Het is een kunst iemand te laten glimlachen, gewoon door te zijn wie je bent, de lichte kant te laten zien, de zon achter de wolken... Kortom, zoneke, zonneke. En omdat toeval niet bestaat, heb ik aan de innerlijke drang gehoor gegeven deze tekst te schrijven, de verstandelijke bezwaren weg te duwen, evenals de angst van" wat zullen de mensen wel denken..." U bent vrij erover te denken wat u wilt, zoals ik vrij was dit te schrijven.