Ik ben Marina Geerinck, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Hartendame2 (hartje).
Ik ben een vrouw en woon in vl br (België) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 26/01/2006 en ben nu dus 18 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven, lezen, tekenen, schilderen en het spirituele.
Een knuffel op tijd en stond is voor het hart gezond!
De zoektocht naar het spirituele begint bij jezelf en niet in boeken. Leer luisteren naar je intuïtie want dat is het begin.
Wees lief voor de aarde, we hebben haar nog lang nodig! Onvermoeibaar draait ze om haar as, bezorgt ons licht en duisternis, regelt onze temperaturen en zorgt ervoor dat seizoenen elkaar opvolgen, zodat ook ons 'oog' wat krijgt door de schoonheid van de natuur te mogen aanschouwen. Wees eerlijk... Wat zouden we doen als zij ook eens in staking ging?
Tijd zal ons leren
wie we zijn,
zal ons brengen waar
we wezen moeten...
Al glipt hij als zand
door de vingers...
tijd moet er zijn om te leren.
Vrede en vriendschap uitdragen begint bij jezelf, ergens moet je een begin maken, vriendschap schenken, doet vriendschap ontvangen!
Een hart voor dieren, hun vriendschap en trouw is goud waard!
Er is maar één ding in de wereld dat eerlijk is... de dood, zij is er voor iedereen zonder uitzondering, arm of rijk, koning of bedelaar... als je tijd gekomen is moet je gaan!
Dit kaarsje brand voor alle vermiste kinderen en hun familieleden!
Liefde geven kan je leren... Stel je hart open voor de medemens en luister zonder oordelen, dit is het begin!
Niets in het leven is gratis, voor alles moet je een tegenprestatie doen!
Meditatia brengt lichaam en geest weer in balans, een aanrader voor hen die zich vaak gestresseerd en opgejaagd voelen!
Sommigen hebben zo’n hoge dunk van zichzelf dat ze denken het licht van de sterren te kunnen overtreffen!
Al wat je in het leven meemaakt heeft een betekenis, niets is zonder doel, hoe erg ook... heeft het niets met dit leven te maken, dan wel met een vorige, om dat te weten te komen moet je in je karma gaan zoeken.
Draag zorg voor het hart dat je geschonken wordt want het is breekbaar!
Een gebroken hart lijmen vraagt veel tijd en zal altijd sporen nalaten!
Wat je uit liefde doet, is altijd goed want wie goed doet, goed ontmoet!
Echte liefde is als een zeldzame bloem, die je met goede zorgen moet omringen je hele leven lang. Als je dat niet doet sterft ze heel langzaam een pijnlijke dood!
Er zijn twee soorten mensen:
zij die je uit de put helpen… zonder belang
zij die je in de put helpen… uit eigen belang!
De zon brengt ons het licht, warmte en de energie die we nodig hebben om door te gaan.
Geniet van dit moois en probeer elk zonnestraaltje, elk bloempje dat zijn kop steekt, te liefkozen en te omarmen, verwelkom het met gans je hart.
Voel de blijheid hierdoor in je hele wezen stromen... het zorgt ervoor dat je positief zal gaan denken.
Wees vergevingsgezind al is dat niet altijd makkelijk, weet dat vergeven de eerste stap naar vrede is!
één druppeltje liefde
één druppeltje vriendschap
één druppeltje tevredenheid
één druppeltje goede moed
één druppeltje wilskracht
één druppeltje goedheid
neem van dit elexier één lepeltje per dag...
en u ziet het leven met een lach!
(eigen receptje)
Wat je in liefde schenkt doet je in liefde ontvangen, stooi je wensen met beide handen om je heen...geluk, gezondheid, liefde, vriendschap, succes, wens het iedereen en het zal in drievoud terugkeren. Al wat je een ander toewenst zal naar jou terugkomen, vergeet dit nooit! In de bijbel staat dit als volgt geformuleerd: wat je zaait zal je oogsten!
Liefde is meer dan zeggen: ' ik hou van jou' trouw, eerlijkheid, kameraadschap, steun...zijn allemaal het synoniem van liefde!
In een wondermooie wereld zouden we leven, als iedereen een beetje van goede wil was, meer verdraagzaamheid zou betonen en vooral respect zou hebben voor zijn medemens.
Elke dag ontwaken met goede voornemens, is al een begin en als je dan ook nog probeert die goede voornemens om te zetten naar daden, zit je al een heel eind op weg om je steentje bij te dragen aan een mooiere wereld.
Een blije lach, een gekke snoet,
een lief gebaar, een zonnige groet
een kus voor jou, één voor mijn zoet wil je wedden dat dit wonderen doet?
Ik schenk jou een lieve lach bij het begin van deze dag laat ons met z'n allen hopen dat hij heel goed mag verlopen en ik je op het einde van de dag een rustige nacht wensen mag
Veel liefde schenkt je rijkdom
Veel geld schenkt je haat en nijd
Toch kiezen velen voor dit laatste!
Er is meer tussen hemel en aarde, maar je moet er durven in geloven!
Het is maar goed dat men niet vooraf 'alles' weet want dan zou het woord 'verrassing' overbodig zijn
Geen mens is gelijk, ieder heeft zijn eigen mening en ideeën, spiegel je dus niet aan een ander want je komt bedrogen uit
Gelukkig is er steeds een keerzijde aan een medaille,als de ene kant niet deugd heb je nog een kans aan de andere kant
Voor allen die kracht en steun nodig hebben Kijk om je heen
voel je niet langer alleen weet dat er engelen zijn
die verlichten jouw pijn waardoor je leed verzacht voel de gebundelde kracht
samen een enorm gewicht
aan liefde en licht
Lieve vader schenk mij ook vandaag uw liefde en licht, zodat ik deze kan overdragen naar anderen, laat mij voor hen die ziek zijn, die zware problemen hebben of voor hen die het niet meer zien zitten, een licht in hun duisternis zijn. Help mij hen te helpen vader, opdat we kunnen samenleven in een wereld van liefde en alle goeds
Ga eerbiedig om met al wat leeft, dat is de regel van de natuur… doe je het niet dan zal de natuur zich uiteindelijk tegen jou keren!
Er is meer tussen hemel en aarde...
Er is meer tussen jullie en mij...
Al voel ik daar momenteel nog niet veel van,
laat het ons zo eens bekijken... de aarde moet gered worden, de mensheid
hun ogen moeten geopend worden...
Daarom beginnen steeds meer mensen
hun spirituele gaven te ontdekken, helaas, ik zie geen vooruitgang... mensen
blijven blind, doof en leven hun leven op
een egoïstische manier zoals ze al jaren
gewoon zijn, haat en nijd vieren hoogtij. De bedoeling is... dat er samen wordt gewerkt aan een beter leven, zonder jaloezie! Maar altijd zullen er zijn die denken: Laat anderen het maar klaren!
Licht... is energie energie... geeft moed en kracht moed en kracht... zorgt voor doorzettingsvermogen doorzettingsvermogen... brengt ons uiteindelijk waar we wezen moeten
De innerlijke kracht diep in jou wacht op ontdekking, zal je laten voelen dat eenzaamheid niet bestaat! Je bent nooit alleen...dus hoef je nooit eenzaam te zijn. Ga op zoek naar dit moois heel diep in jou, maak er gebruik van en leer er mee om te gaan op een liefdevolle en eerlijke manier. Voel en beleef dat je omringd wordt door liefde en goedheid, aanvaardt het en stel je open... Omring je met licht en wees zelf een licht in de duistere periodes van andere mensen. Leef met liefde en laat anderen delen in dit moois zodat ook zij zichzelf op een dag zullen ontdekken.
Niemand heeft het recht om over het leven van anderen te beslissen, bedenk steeds wat je anderen aandoet... zal naar jou wederkeren!
Heel vaak stel ik mezelf de vraag: 'waarom is het leven toch zo moeilijk?' Het antwoord dat ik erop doorkrijg is altijd hetzelfde: 'niet het leven is moeilijk maar de mensen maken het moeilijk!'
Onze gave is een geschenk van God, wij zijn het verplicht volgens de wetten van Kosmos, onze medemens te helpen zonder daar zelf 'wel' bij te varen!
Zo je steeds de waarheid spreekt zal je geheugen niet in de war komen om zaken te onthouden die het daglicht beter niet aanschouwen!
Houden van... dwingt niet!
Houden van... vraagt niet!
Houden van... zegt niet!
Houden van... klaagt niet!
Houden van... is gewoon alles, zonder woorden elkaar aanvoelen en aanvullen, elke dag opnieuw, een samenzijn voor altijd!
Dat is echt houden van!!
Bekritiseer andere mensen niet... Besef dat je zelf ook niet foutloos bent!
Heel vaak moet een mens soms serieuze tegenslagen incasseren voor hij zijn levensvisie veranderd.
Ik bid tot u lieve vader, voor... Alle mensen die ziek zijn en pijn moeten lijden dat ze snel van hun leed mogen verlost worden. Voor... Eenzame mensen, dat zij vriendschap en vreugde mogen ontmoeten op hun levensweg. Voor... Groot en klein, opdat men zou inzien dat wereldvrede noodzakelijk en van groot belang is!
Bedriegers in het verleden… lopen in het heden in eigen val en zijn de grootste klagers van de toekomst!
De beginfase van je spirituele ontwikkeling is verwarrend, volhouden en steeds een hoger doel nastreven, je spirituele honger blijven voeden, is de boodschap! Zo ontpop je jezelf tot een mooie vlinder wiens kleuren andere mensen verblijd.
Indien iedereen een beetje lief zou zijn voor elkaar, een beetje hulp zou bieden, een beetje naastenliefde zou betonen dan... zou de aarde één grote vriendschapsbol zijn!
Voor veel mannen is een vrouw een stuk speelgoed, eens het mooie eraf, wordt het ingeruild voor een nieuw en jonger exemplaar! Voor veel vrouwen is een man niets meer dan een geldbeugel op pootjes,eens hij leeg is gaan ze op zoek naar een andere goedgevulde beurs. Het zijn deze mannen en vrouwen die op hun oude dag zullen beseffen dat 'wat' ze kwijt zijn, nooit meer terugkomt!
draai je tong tweemaal rond voor je iemand van repliek dient, dat is net tijd genoeg om na te denken en de juiste woorden te vinden, alleen…moet je opletten dat je tong niet in een knoop verward raakt want dan… mag je nog de juiste woorden klaar hebben, ze komen er altijd verkeerd uit!
Scherp van tong, ogen als kogels... maakt van de mens een gevaarlijk wapen, dat zonder het te beseffen, voor lelijke verwondingen kan zorgen!
Bij sommigen snijdt het mes langs twee kanten…
geen wonder dat ze op een dag in eigen vingers zullen snijden
De sleutel... is het symbool van oplossingen, of je nu droomt van een sleutel of je krijgt hem als antwoord in een kaartlegging... hij verwijst steeds naar de oplossingen. Houdt jijzelf de sleutel in handen dan betekent dit dat je zelf de oplossing zult vinden, heeft iemand anders de sleutel in zijn bezit, dan zul jij je moeten wenden tot een persoon die je hierbij kan helpen. Verder sluit de sleutel deuren af en opent hij nieuwe...w.w.z: verleden wordt afgesloten en brengt zicht op toekomst.
Vele mensen zijn bang van de dood maar eigenlijk is de dood niets meer dan een 'tot weerziens' want het is aardsgebonden. Al wie de aarde betreedt zal ook wederkeren naar de bron van oorsprong... Of beter gezegd wie geboren wordt zal ooit terugkeren van waar hij kwam en daar hoort 'doodgaan' hier op aarde bij. Overlijden is dus niets meer dan gewoon terugkeren van waar je ooit kwam,'de dood' is niets om bang voor te zijn, het is enkel je aardse lichaam dat ten grave wordt gedragen maar je ziel leeft verder... en verder... eeuw na eeuw.
Mensen hebben al snel de neiging om een oordeel te vellen over personen die niet voldoen aan de normen van de maatschappij. Hierdoor worden deze mensen in een hoek gedreven, meestal door 'hen' wiens oordeel ontstaat doordat ze hun eigen tekortkomingen in zien en zij deze maar al te graag laten weerspiegelen op hun medemens. Beoordelen gebeurd dan weer door het feit dat over de persoon in kwestie, in het verleden reeds een ordeel werd geveld. Beoordelen is een vervolg, maar komt eigenlijk op hetzelfde neer, wie niet voldoet... telt niet mee! Als eenmaal een oordeel is geveld over iemand, zullen anderen hem daar op beoordelen. Na dit heb je dan het veroordelen, na beide voorgaande is dit de 'slotfase'. In feite komt het hier op neer: Iemand moet maar een oordeel over jou vellen, het gevolg is dat iedereen die iemand volgt en jou zal beoordelen, na met een lange resem beoordelen te worden geconfronteerd, word je uiteindelijk veroordeeld. Idere keer komt het op hetzelfde neer, maar het begint bij één iets en eindigt voor sommigen catastrofaal!
"Ik wist het! Ik wist het hé!" Verbaasd keek ik mijn vriendin aan, "Wat wist je?" vroeg ik omdat ze met een verbeten trek om haar mond en een venijnige blik naar de gsm in haar hand staarde, meestal voorspelde dit niet veel goeds, integendeel... Storm op komst! "Ik wist het!" siste ze nogmaals. "Als jij me nu eens vertelt wat je wist, dan weet ik het ook!" "Die baan... Ik heb ze niet!" "Tja..." "Tja?? Is dat alles wat jij kan zeggen?" Furieus gooide ze de gsm in haar handtas, wenkte de ober en bestelde ons beider nog een rode martini on the rocks. "Wat wil je dan dat ik zeg? Jammer, ja natuurlijk vind ik het jammer al begrijp ik echt niet waarom je nu zo nodig een baan wil zoeken?" "Ik zoek ze niet 'zo' nodig, ik wil er gewoon één!" Klonk het vastberaden. "Heb je al eens geïnformeerd bij een uitzendbureau?" "Uitzend... Bach, nee zeg!" riep ze luider dan gewild en trok een gezicht alsof ik net iets vies had vertelt. " Zo'n interimbureau is een profiterende zaak die leeft van de werkende mens!" "Is dat niet altijd zo in het leven? Kijk maar eens hoeveel instanties er niet draaien op de kap van de werkende mens!" "Ja, nee... Ik wil niets met zo'n bureau, vroeger bestonden die ook niet en de mensen vonden toch zelf werk, dus zal dat nu ook wel lukken." Een goed gedacht is altijd goud waard, dacht ik en verplaatste mijn blik naar het raam. Het was pijpenstelen beginnen regen en opeens schoot me iets te binnen... "Heb jij het dak van je cabrio..." Verder kwam ik niet, ze keek me aan alsof ze het in Keulen hoorde donderen, greep in haar handtas naar de autosleutels, wrong zich tussen de dicht op elkaar staande tafeltjes door, mompelde nog iets dat op een vloek geleek en verdween. Ik zag haar hollen door de gietende regen, nipte van mijn martini en wachtte geduldig tot ze terug kwam. Er was niet eens veel tijd verstreken, toen ze hijgend en kletsnat weer op de zachte fluwelen bank plaats nam. "Hij was verdomme dicht! Ik zag het al van toen ik op de hoek kwam, verdorie mijn kapsel naar de vaantjes! Ze nam haar zakspiegeltje dat ze altijd bij de hand had, en gleed met alle vingers van haar hand door haar haren! Bestudeerde haar gezicht en vroeg ter bevestiging: "Hoe zie ik er uit?" Als een verzopen kat, wilde ik eigenlijk antwoorden maar haar blik hield me tegen en zei: "Goed alleen wat nat, je make-up is niet uitgelopen maak je geen zorgen." "Klote dag is het! Eerst die baan, nu dit!" " Ach kom er zijn ergere dingen in het leven, morgen kun je er om lachen" probeerde ik te sussen, we kenden elkaar al heel lang en wisten wat we van elkaar konden verwachten. "Vertel nu eens waarom je zo graag een baantje wilt want nu weet ik het nog steeds niet!" "Ok, herinner jij je Gertrude? De zoveelste vrouw van Robert!" voegde ze dat laatste er minachtend aantoe omdat ik een bedenkelijk gezicht trok. "O' die!" Antwoordde ik lachend bij de gedachte aan het 'rare vrouwmens' die ons onlangs was voorgesteld, een zeer zelfverzekerend type en voor de eerste keer in zijn leven had Robert een vrouw gevonden die hem niet wou 'om de centjes' De weinige keren dat ik haar had ontmoet, droeg ze een mannenpak met een nonchalant geknoopte das en steeds had ze een handtas bij zich, waar misschien wel haar hele kleerkast in kon, zo'n echt 'Mary Poppins' geval. Het was me opgevallen dat ze steeds dat 'enorme geval' op de tafel plaatste, net voor haar neus. Misschien was ze wel helemaal niet zo zelfverzekerd als ik dacht... en gebruikte ze die handtas alleen maar om zich achter te verbergen. "Juist, die trut!" haalde de stem van mijn gesprekspartner me uit gedachten, "Wel, die werkt ook en iedereen vindt dat mens de max, zelfs... mijn man!" "Jouw man? Omdat ze werkt? Begrijp ik niet, jouw echtgenoot wou toch geen werkende vrouw omdat het niet bij zijn status van tandarts paste?" "Aha, nu hoor ik het ook eens van een ander! Dat is het nu juist, hij beweert dat het mijn keuze is geweest om niet uit werken te gaan in geval er een hele schare kinderen zouden komen... Trouwens, de tijd van moeder aan de haard is voorbij, nu ben je 'in' als je jezelf als vrouw kan bewijzen in de zakenwereld." Op mijn onderlip bijtend probeerde ik de lachkriebels te onderdrukken, als vrouw 'in' zijn omdat je een plekje veroverd in de zakenwereld? "Weet je, het moet toch fijn zijn als vrouw de baas kunnen spelen over de mannen? Stel je voor meisje... allemaal mannelijke bedienden en een vrouw aan de top!" Ze balde haar vuisten en zei met triomfantelijk blik: "Dat zou mega, mega..." "... Niets zijn voor jou!" maakt ik haar zin af, "Vergeet niet dat je in zulke wereld keihard moet zijn en ervaring moet hebben. Wat ga je op je curriculum vitae zetten? Je studies en daarna in kleine lettertjes.... zoveel jaren huismoeder? Ze zullen je zien komen, onderaan de trap zul je moeten beginnen en bewijzen wat je in je mars hebt." "Als die trut dat kan, dan kan ik dat ook!" "Je vergeet één ding... Die Gertrude, is wel manager maar... waar en van wie? Van papa's bedrijf! Logisch toch dat dochterlief dan een hoge functie bekleedt??" Mijn vriendin zuchtte, keek me aan en zei: "Ja, zelfs al ziet ze er niet uit hé? Stel je voor als je voor haar werkt, hoe heet je bazin? TRUT!" Onze blikken kruisten elkaar waarop we beiden in een lach schoten, "Zullen we maar, het heeft opgehouden met regenen." Nog steeds grinnikend liepen we de straat door, straks zou ze Gertrude wel vergeten zijn, dacht ik nog. Aan de hoek van de straat gekomen, kreeg ik opeens een felle duw van haar arm, "Och nee!! Zeg dat het niet waar is!!" Ik keek in de mij aangewezen richting, de plaats waar we voordien de auto hadden achtergelaten! Net voor haar wagen had zich een eveneens donkerkleurige cabrio geplaatst... Weliswaar met gesloten dak! Voorzichtig kwam ik naderbij en zag naast de afgesloten cabrio er eentje staan waarvan de eigenaar straks niet zo heel gelukkig zou zijn. "Wat nu, alles is kleddernat!" riep mijn vriendin met wanhopige stem en haalde een pakje paieren zakdoekjes te voorschijn waarmee ze de zetels probeerde droog te wrijven. Nog voor ik antwoord kon geven, weerklonk een diepe mannenstem. "Dat is nu typisch iets voor vrouwen hé! Die kunnen nooit eens vooruit denken!" Gelijktijdig draaiden we ons om en keken in het ongeschoren gezicht van een jonge man, die grijnzend naar de open wagen wees. Hij liet een bulderende lach volgen op zijn woorden wat mijn vriendin boos maakte: "Zeg eens snotneus, bemoei je met je eigen zaken, wil je!" De jonge man grijnsde breed en antwoordde met een stem vol leedvermaak: "Ja madammeke gij zult met een natte broek thuiskomen straks!" "En jij... Jij zou maar beter maken dat je weg komt of straks zit jij met een volle pamper!" Kaatste mijn vriendin de bal terug, en keek de man strijdlustig aan. "Kom, laten we maar liever gaan" probeerde ik een eind te maken aan de situatie voor deze uit de hand zou lopen. "Die dame heeft gelijk, ge kunt maar beter gaan enne... vergeet uw dak niet..." "Hersenloze kwezel!" "Zijt blij meiske dat hij... haha, hij...krimpvrij is...haha, als ik deze joke straks aan mijn vrienden vertel..." "Had ik wel gedacht! Zo zie je er ook uit... " "Hoe zie ik er dan uit??" Naar haar wagen toelopend, schokschouderde ze: "Als een ezel die nooit een rijbewijs heeft gehaald en daardoor nog steeds met zijn fiets rondtoert!" Waarschijnlijk had hij er opeens genoeg van, kwam een stapje dichterbij en riep venijnig luid: "TRUT! Stomme trut!" Toen hij zich met forse stappen verwijderde zag ik dat hij fietsspelden droeg aan zijn broekspijpen, vandaar... Mijn vriendin die al weer kon lachen vroeg: "Heb je het gehoord wat die zei? TRUT"
Een os woonde naast een stier die maakte met de meisjes veel plezier troosteloos keek de os dan toe als er weer eens een domme koe viel voor de charmes van dat 'play-boydier'
Heb ik 't niet vaak gezegd? je niet dikwijls genoeg uitgelegd! riep mevrouw Van Praemen omdat haar man teveel snoepte van bramen en nu... tegen buikkrampen vecht
De troubadour speelde op z'n luit z'n metgezel blies op de fluit mensen dansten op de tonen in hun beurzen rinkelden de kronen het gezelschap ontving een flinke duit
Onlangs had ik een gesprek met een hoogbejaarde nonkel. Eenennegentig jaar... maar kwiek als een veertiger, hij zou volgens zijn eigen zeggen nog over mijn hoofd kunnen springen. Hij voelt zich goed in zijn vel, geniet van het leven en rijdt zelfs nog met de auto die hij twee jaar geleden vervangen had door een spiksplinternieuw exemplaar, ondanks dat iedereen hem op andere gedachten probeerde te brengen, moest en zou hij een 'nieuwe voiture ' hebben. Hij reed al zeventig jaar met een auto en dat zonder brokken maken... Dat de 'snotneuzen' uit zijn familie hem dit maar eens nadeden! Die betiteling gold iedereen die hem nonkel noemen moest, dus alle neven en nichten tussen veertig en zeventig jaar oud. Nonkel is niet van de grootste, alhoewel ik hem op oude vergeelde foto's altijd klein van gestalte vond, beweerde hij toch groter te zijn geweest in zijn mooie jonge jaren maar de ouderdom had hem laten krimpen! Zijn trouwfoto was hiervan een mooi bewijs, tante die al heel veel jaren overleden was... stak met hoofd en schouder boven hem uit! Voor zijn leeftijd is hij nog erg bijdehand, wandelt af en toe om de bloedsomloop in zijn benen op peil te houden, drinkt graag een glaasje port en rode wijn bij het eten, maar of dit de remedie is om een gezegende leeftijd te behalen betwijfelt hij. Volgens hem moet je 'bezig' blijven want rust roest! Zo heeft hij zijn wekelijkse kaartnamiddag met enkele vrienden en verder houdt hij zich bezig met allerlei vrijwilligerswerk. Twee tot drie keer per week gaat hij op bezoek in het rusthuis bij 'oude menskes' maar dat sommigen van die oudjes nog een paar jaar jonger zijn dan hijzelf... moet je hem niet zeggen want dan is hij potdoof! Dat laatste is ook iets dat hij graag eens uitbuit wanneer het hem heel goed van pas komt uiteraard. In gedachten is hij soms net een kwajongen, hij kan grappen en grollen als de best, kortom hij geniet gewoon met volle teugen van het leven. Regelmatig komt hij even langs en vertelt dan af en toe eens iets wat hij anderen niet onmiddellijk zou vertellen, zoals nu... Hij had een lief... Ik moest alle moeite van de wereld doen om niet in een lachen uit te barsten bij het zien van zijn gezicht. Hij leek ook niet echt blij, tuurlijk niet! Hij wilde helemaal geen lief maar hij zat er wel mee opgescheept! De vrouw om wie het ging was volgens zijn zeggen, helemaal stapel op hem. Bij wat verder vragen kwam het er uit, het vrouwtje was 88 en was iemand bij wie hij af en toe eens langs ging om een praatje te maken. 'Ach zo erg is dat toch niet? Geniet gewoon van wat God jullie biedt, een mooie vriendschap en... Nonkel boog zich over de tafel heen en zei: 'Gij snapt het niet kind! Zij is verliefd op mij!' 'Ja nonkel en dan? Mag ze dat niet zijn? Wees fier dat is een teken dat je er nog goed uitziet!' 'Fier! Fier! Ge snapt er helemaal niets van!' 'Nee, ik snap het niet dus moet jij het me maar even uitleggen!' Nonkel wreef met vlakke hand over zijn aangezicht en zuchtte: 'Ik ben niet verliefd op haar!' 'Och! Is het dat...' In gedachten verzonken knikte ik nonkel toe, zo te horen had je op een bepaalde leeftijd geen behoefte meer aan verliefdheden... Raar want kon me dit natuurlijk nog niet voorstellen, verliefd zijn is zalig om te beleven, het is een gevoel dat eigenlijk nooit zou mogen verdwijnen... 'Jaaa, dat is het!' onderbrak hij mijn gedachtengang, ' En weet je wat het ergste is? Zij vertelt iedereen dat ik haar... hum... Ge weet wel ben hé!' Nog altijd niet het probleem hiervan inziend, zei ik: 'Luister eens, als jij je goed voelt in haar gezelschap en je kan met haar af en toe een praatje maken, waarom zou je het er dan niet bijnemen dat zij verliefd is op jou?' Even hing er een doodse stilte en toen opeens klonk het: 'Meiske ik ben verliefd op haar vriendin!'
Bezoek ook eens mijn andere sits... U bent van harte welkom!
Dit lichtje laat ik branden voor mijn kinderen en kleinkindje dat ze steeds beschermd mogen zijn! Voor mijn hondjes Kissy en Whisky die nu lieve sterretjes aan de hemel zijn...
In het leven moet je eerst vrede kunnen sluiten met jezelf voor jevrede kunt overbrengen naar anderen toe. Een hart vol wrok en haat kan nooit de vrede voelen die anderen hem willen schenken, waren onze leiders in de maatschappij zich hiervan maar eens bewust.
