Steak Tartaar

Ik hou niet van de term “Américain” en zeker niet van “Préparé of Martino”, een boeltje dat voor rundvlees moet doorgaan, gekleurd tot en met en dat alles behalve naar vlees smaakt.

Geef mij maar de gehakte biefstuk zoals ik hem zelf maak. Een stuk rundvlees zonder al te veel pezen, maar wel met streepje vet, zelf hakken en er nadien een snuifje tijm (gemalen of fijn gewreven) aan toevoegen, dit kruid voorkomt narigheden nadien in je maag en darmen.

Vervolgens in een diep bord een soort van lichte mayonaise maken met mosterd, olie en een weinig azijn, hierna zouten en flink peperen, eventueel ook een paar druppeltjes van het kleine flesje.

Hierna voeg ik dan fijn versnipperde sjalot, peterselie en augurkjes toe samen met een goede hoeveelheid kappertjes, die de zuurtegraad verhogen, daarom zuinig met de azijn in het begin. Op smaak brengen met Worchestersaus, een pittig vissausje. Eens werd er mij in Oostenrijk een steak tartaar aan tafel bereid, waar men gewoonweg de Worchestersaus had vervangen door fijngehakte ansjovisfilets en eerlijk gezegd, het gaf een bijzonder smaak.

Mijn zoon die wil er altijd een knijpje tomatenketchup bij. Een beetje groene sla en goudgebakken frietjes, wat moet je meer hebben?

Er zijn een aantal restaurants waar ik elke keer als ik er ga eten, steevast een versgemalen Steak Tartaar bereid aan tafel, nooit zal voorbijgaan, zelfs als er andere lekkere zaken op het menu staan. Eerstens in “Chez Vincent” in Brussel en in “La Fermette” in Huldange in het Groothertogdom Luxemburg, net over de grens. Zonder chichi maakt de kelner zijn basissaus met lepel en vork en vermengt daarna al zijn ingrediënten in de strikte volgorde.

Je kan ook op andere plaatsen een “Americain Minute” eten maar soms valt het tegen, het gemalen vlees met een eierdooier op een bord vol sla, ajuintjes kappertjes en dies meer, begin dan maar zelf te proberen alles onder elkaar te mengen op een overvol bord.

Erger, en het is mij al vaker voorgekomen, je bestelt een Américain van de Chef en je krijgt een geelgroen hoopje vlees dat pikant smaakt.

Een toemaatje: soms voeg ik er een scheutje Cognac bij, wat een heerlijk aroma, onbeschrijflijk!

Smakelijk voor de liefhebbers!