ze vertrekken hier al allemaal naar hun werk die ene gaat naar de kerk de anderen gaan gewoon werken ééntje doet iets aan perken ze weten dat ik dat allemaal merk
naar de kapster moet ik vandaag ze is goddank niet te traag deze keer voor een kleuring er mag geen verwarring ontstaan ik kan toch niet iedere week gaan ik moet ma nog iets laten weten want dat ben ik vergeten
de hoofdpijn gaat niet weg ik kom in en donkere laan terecht met spoken en schimmen die me willen beklimmen ik schud ze van me af ik ben bekaf ik ga me op de zetel leggen mijn hoofd hoog op een dik kussen leggen misschien word ik die geesten kwijt ik heb daarvan geen spijt
nu krijg ik opeens vreselijke hoofdpijn het moet toch altijd iets zijn ik zie alles in een wazige mist ik weet niet wat dat nu weer is het doet vreselijk zeer deze keer een dafalgan misschien dan zullen we het vlug zien
Idalie krijgt aan haar knie een kijkoperatie ze gaat er naartoe met een delegatie ze heeft wat schrik net als ik het zal wel meevallen ze is er toch niet op gevallen
Idalie had pijn aan haar knie ze wou nie dat we de dokter belde en zijn diagnose stelde en haar ter hulp snelde nu moet ze pijn lijden en er tegen strijden met panadol dat is geen lol nu moeten we afwachten en trachten de pijn te verlichten door voor haar te dichten
we zijn een wandeling gaan maken de regen hield op met staken weer of geen weer,we gaan er door met de wind van voor als nu de wind eens wou staken dan zou hij veel mensen gelukkig maken we zijn weer aan wat zon toe die worden we nooit moe ze brengt alle zorgen weg en de mensen brengen er weer iets van terecht
