De Mont-St-Michel is een 80-m hoge steile granietrots in de gelijknamige baai in het Franse departement Manche .De rots is door een 1,5 km.lange dijk met het vasteland verbonden.Het tegen de hellingen gebouwde plaatsje wordt bekroond met een romaanse kerk en gotisch koor,13-eeuwse kloostergang en monnikenverblijven,(13de-16deeeuw)van de vroegere,beroemde benedictijnenabdij.
foto 2 De druk bezochte binnenstraat boven in de rots van deze toeristische plaats is overweldigend en echt verrassend door de aanwezigheid van de vele winkeltjes en restaurantjes,men zou het vooraf niet gedacht hebben
Hoog in deze bergen ,onder de bouwwerken van de pyramiden gebouwd door de Zapoteken zijn diverse graven uit de 15-eeuw gevonden...Dit graf nr.104 is nog maar pas ontdekt in 1932.... Een lijst vermeld de vele gouden ringen-halssnoeren-oorringen en kronen ....
Deze bijzondere eigenaardige plaats in de provincie Denizle -Turkije- bezit een uniek natuurfenomeen... Door een ophoping van kalk door het calciumrijk bronwater ontstonden enorme witte kalkterrassen. Het baden hierin zou goed zijn voor de huid...???
Men kan op vele wateren een gezellige boottocht maken ,maar met een niet al te grote boot op het ongelooflijk kleurrijk meer van "Xochimilco"is toch iets apart... zeker als men er een echt feest van maakt met vooral veeeeel wijn...geen bang hebben als men daarna een beetje "wiegel-waggeld "want dat doet de boot zo-wie-zo.ook.. aha..;aha...
Traditiegetrouw komt een vrouwtje in een klein roeibootje bloemen aanbieden aan de feestvierende tijdens het gezellige "eetmaal" op de boot...Het was echt typerend hoe meer wijn er gedronken werd, hoe meer bloemen het vrouwtje verkocht....en wat wij allen eerlijk vonden... velen gaven bij het verlaten van de boot de bloemen gewoon terug aan het lieve mens...wat kon men er immers nog mee ....een ganse dag mee rondwandelen???neen toch...
Twee dikke vrienden hoog in de bergen overschouwen de gigantische overblijfselen van de Azteken....even uitte ze het verlangen ook in deze tijd geleefd te hebben maar besefte al vlug dat het sjouwen van die enorme rotsblokken om deze tempels te bouwen ,niets voor hen zou geweest zijn...daarom waren ze zo verheugd dat ze alleen als 20-eeuwse toeristen deze plaats konden komen bezoeken,want ze waren nu al moe om zo hoog geklommen te hebben aha..aha...toch indrukwekkend!!!
Diep in het binnenland van Mexico tussen Campeche- Merida-Valladolid leven de afstammelingen van de Maya-indianen nog bijna zoals hun voorouders... huisgezinnen met meestal vele kinderen die de ganse dag buiten hun dag doorbrengen...want school lopen en onderwijs daar is praktisch geen spraken van,het enige wat ze leren is datgene wat hun ouders hen leert om later te overleven en te voorzien in hun behoeften. En toch straalt zo een tevredenheid van hun snoetje bij het kleinste geschenkje dat je hen aanbied...wat een kontrast met onze westerse jeugd -en ook wij zelf-die onze luxe en welstand meestal niet beseffen.
Deze Maya-indianen leven zo beperkt aan comfort dat wij ons dat niet zouden kunnen voorstellen ... hun kleine woonst moet een familie met meerdere kinderen huisvesten ...eten doen ze buiten in de hand, en slapen, ...weet ik veel...maar tevredenheid staat zo op hun lieve snoetjes te lezen...voor het minste dat je hen schenkt zijn ze ongelooflijk dankbaar...wat een kontrast met onze westerse wereld !!!!!!
Aan de buitenrand van deze grote wouden treft men dan al vlug een betere levensstandaard aan,mooiere hutten die geordend naast elkaar gebouwd zijn en meestal omgebouwd tot kleine "winkeltjes...deze Maya-indianen hebben al lang het toeristische "gat in de markt" ontdekt waardoor ze proberen hun diverse "waren" aan de man te brengen..
Grote aanbieding van handgeborduurde tapijten door deze lieftallige vrouwen hoog in de bergen...interesse genoeg maar problemen om ze thuis te krijgen denken velen....
Wie koopt van mij ook een tapijtje...ik zal het inpakken en thuis komen bezorgen....mensen profiteer van deze uitzonderlijke aanbieding!!!!! Deze pittige verkoper was geweldig om zien aha...aha....
Een halte aan deze rots was voor ons een echte verrassing .Toen de gids ons duidelijk maakte dat deze plaats voor hun de belangrijkste rots van hun land was ,waren we allen daar van overtuigd.....zeker toen hij vol eerbied knielde en begon te bidden.....Daar hoog stond dit O.L.V.beeld zo mooi versierd dat het op ieder een grote indruk maakte ....persoonlijk ging bij mij de gedachte....hoe eenzaam s'Nachts ,deze "madonna" -want zo wordt ze hier genoemt -zich moet voelen hoog boven deze Sumidero- canyon...Ik moet bekennen ,nog zeer dikwijls moet ik aan deze plaats met een Goed Gevoel terug denken .De stilte die viel,toen we allen dit beeld zagen na lawaai en pret ,herrinner ik me nog steeds....
