Vechten doe je fel. Wonden hechten snel. Littekens vergeten niet. Vergeven doe je in de tijd, dat je gevoel voor vrienden rijpt. "Houden van" is met je ziel en zaligheid. Je compliceert met trots je moeilijke gevoel. Reageert boos op luchtig spel. Vaak begrijpen ze je wel.
De lente is in Veurne de krokussen staan in bloei.
"Een vriend is iemand die je verleden begrijpt, in je toekomst gelooft en je vandaag aanvaardt, gewoon zoals je bent."
Elke tekst die ik schrijf is een stuk levensverhaal.
Een verhaal dat nooit af is.
Je moet de mooiste dingen en het leven willen zien.
Toch heb je van die momenten dat je alleen wilt zijn.
Dat je wilt nadenken ergens stil in de natuur, alleen met het geluid van je stappen
En met het lied van de wind in de bomen.
Maar weet dat er ook vriendschap bestaat.
Vriendschap is een kostbaar iets.
Soms heb je dat je echt bij iemand wilt zijn.
Dat je wil praten.
Soms voel je jou klein, voel je de onmacht.
Maar weet dat er altijd iemand is die om je geeft.
Vriendschap is een wonderlijk woord misschien wel het mooiste op aarde. Vriendschap is een machtig iets een gift van onschatbare waarde!
José
Geluk.
Als zich heel diep in ons iets omkeert op een dag. Wanneer de mensheid ziet wat zij nooit eerder zag. Als afgunst en geweld veranderen in iets moois, dan is vanf diezelfde dag geluk iets heel gewoons.
Zonnestraaltje
Wees een zonnestraaltje
voor elk die je ontmoet
Dan geef je andere vreugde
en heb je het zelf ook goed
Tussen vriendschap en een roosje is een heel groot onderscheid rozen bloeien slechts een poosje maar vriendschap duurt een eeuwigheid.
De mens wordt bepaald door zijn innerlijke waarde al het andere is uiterlijke franje.
Teksten die iets te betekenen hebben van allerlei onderwerpen vb. vriendschap liefde enz. DEZE TEKSTEN ZIJN NIET DOOR MIJ GEMAAKT !!!!
13-09-2007
Gedichtje.
Dit gedicht werd mij doorgezonden per mail.
Gedichtje
Toen de eerste rimpels kwamen was ik in paniek, ik liet mijn face toen liften in een prijzige kliniek. Nou, mijn man vond het fantastisch, mijn gezicht was weer elastisch. Niks geen rimpels, niks geen vouwen, net zo glad als bij ons trouwen. Tot mijn vriend zei "het is misschien gek... maar jouw kop past niet meer bij je nek". Ach, een kleine ingreep, ze trekken dit dus strak en geven hier een sneetje, anders krijg je dáár een zak. Nou mijn man was heel tevreden over wat ze met me deden, De chirurg zat met mijn borsten in z'n maag want nu zaten die volgens hem veel te laag. Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein, maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn. Nou ik zag mijn man ontvlammen, want ik had dus zulke prammen. Toen op een avond na het vrijen, keek hij peinzend naar mijn dijen. En al had ie geen duidelijke kritiek ik ging toch weer terug naar de kliniek. Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg. Om tegelijkertijd mijn billen minstens zóóó'n stuk op te tillen. Ik was op ieder feestje weer in tel maar zat wel héél strak in mijn vel. Mijn man was niet meer zo op zijn gemak, want op straat riepen jongens "ga je lekker ouwe zak". Nou toen kocht ie een toupetje en een veel te strak korsetje. Hij ging wandelen en trimmen en in het fitnesscentrum gymmen. En maandenlang volgde hij een rigoureus dieet, tot hij zonder reden in de sauna overleed! Daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf, maar nu hij erin lag was de aardigheid eraf. Nu laat ik de kwabben zwellen en ik zal u wat vertellen... Dames laat je niet verlakken, laat de boel toch rustig zakken. Met gladgestreken nekken valt het leven niet te rekken! Koester buik en onderkinnen, echte schoonheid zit vanbinnen!
De vriendschap van een hond, is vriendschap voor het leven. Voor een ander niet te zien, hoeveel een hond kan geven. Want ben je eens verdrietig dan kijkt ze je aan, alsof zij zeggen wil ik zal altijd naast je staan. En als je dan weer vrolijk bent, dan slaat ze met haar staart en blaft alsof zij zeggen wil dat hebben we weer geklaard. zo`n vriendschap is een wonder een wonder om te beleven zo`n vriendschap kan geen mens geen mens kan zoiets geven.
Normaal is het toch in het huwelijksleven, men gaat samen met elkaar? Maar hier was het anders toch gegeven, een beetje vreemd een beetje raar. Jan ging 12 stappen vooraan, bleef dan even staan en keek achterom, en zij moest even wat sneller gaan, dan zei hij, waar blijf je en kom. En altijd in hun mooie huwelijksleven, de afstand bleef tussen hem en haar 12 stappen zijn het altijd ook gebleven, voor de rest zaten ze dicht bij elkaar. Op hoge leeftijd is Jan dan overleden, de mensen hadden toen maar een gedachte, nu moet ze alleen door het leven gaan, niemand die 12 stappen op haar wachtte. 12 stappen achter de baar zag men haar gaan, lach en tranen in haar ogen staan, heel zacht hoorde men dag lieve Jan, nog 12 stappen ik kom er aan.
Er was eens een moeder, ... alleen maar de moeder! De vader was haastig vertrokken, ·en nu was alleen "moeder" nog daar!De kinderen gingen hun weg, ·op zoek, de grote wereld in. Maar moeder bleef trouw op post! op ieder moment, in alle omstandigheden was ze daar. De zonen gingen naar hier, de dochters hun weg naar daar! zij vaarden hun eigen koers, ver weg van elkaar Af en toe verdwaalden zij in het labyrint, in het doolhof van het leven. Maar moeder bleef trouw en geduldig haar onovertroffen liefde geven .Buren en familie kwamen meermaals op bezoek. "Kijk eens, naar je dochters en je zonen! Kijk wat er is van gekomen!" Het brak haar hart in twee, het verscheurde haar gemoed! Maar de moeder glimlachte en zei: "mijn kinderen doen het goed".Soms kregen ze het moeilijk, en kwamen ze terug. Eventjes maar, want ... moeder was immers altijd daar! Het leven riep hen weg, elk zijn eigen pad. En als ze het niet meer wisten, dan was moeder altijd nog daar! Toen alles in orde leek te komen en haar opdracht was volbracht, heeft ook zij voor zich, ...een klein moment genomen. Op het toppunt van de "heilige dagen", hoefde ze haar zorgen niet meer te dragen. In vrede kon ze nu gaan, naar de oorsprong van ons bestaan ...
De weg der dualiteit is een manier van kijken een weg der eenzaamheid een verdeling tussen armen en rijken. Zie voor jezelf dit schouwspel aan terwijl je er deel van bent neem eens wat afstand zodat je de weg der tegenstellingen herkent.
Laat jij je meenemen in deze eeuwige stroom het spel der extremiteiten of ontwaak je uit de droom? Beslis voor jezelf of jij je laat meesleuren in waarheden en ideologieën kortom in het grote wereldgebeuren.
Hup, daar ga je weer van boven naar beneden en zo heeft elke zijde er opeens weer twee. Tot je besluit en tot inzicht komt zo gaat het dus niet meer zoek je opnieuw de rust verdwaal je niet elke keer. In het eeuwige gedoe van dan weer hoog en dan weer laag even sterk, dan weer slap supersnel en daarna weer traag.
Er is een weg van het midden een waarvan je zegt ik voel me lekker dat niemand me dat nooit eerder heeft uitgelegd. Open je hart en ontdek je bent van nature goed op dat moment twijfel je niet meer en is er enkel overvloed.
Rest er geen vraag van wie is er nou schuldig ga je voorbij aan vijanddenken en ben je gewoon geduldig Omdat je in verwondering bent onschuldig in het leven in plaats van steeds maar hebben veranderd het in geven.
Want het is geen geheim meer waar de rijkdom te vinden valt waar een mens eerst buiten zichzelf zocht ligt in zijn kern alles uitgestald. Voor wie het wil zien is er van alles veel dan is er plaats voor delen wordt je wereld één geheel.
Een geheel dat is wat je vindt dan straalt het licht door jou en voel je je door alles en iedereen bemind.
Pappa pleeg geen zelfmoord! Het doet veel mensen verdriet. Wat heb je er nu aan?! Pappa doe het niet! Zelfmoord plegen is niet fijn. Het zal een blijvende herinnering zijn. In deze donkere dagen van pijn en verdriet, Wil ik even zeggen: Pappa doe het niet! Ook al heb je geen zin meer. Blijf toch door gaan met je leven. Je zegt dat je geen zin meer hebt. Maar diep van binnen sta je daar erg van te beven. Voor de laatste keer dat ik dit zeg: Pappa doe het niet!!!...
Er lopen mensen om je heen, maar niet één ziet je verdriet! Niet één ziet de oorlog tussen liefde en haat, niet één weet wat er in je hoofd omgaat!
Mensen begrijpen geen gevoelens, enkel de woorden; enkel de woorden die vaak verkeerd zijn uitgedrukt! Niemand weet wat een ander voelt, niemand weet wat hij precies bedoelt!
En zet je jouw gevoelens om in woorden, dan zie je ze één voor één vergaan. Want wat ben je met woorden, als mensen je niet verstaan....
Omdat ik mijn ogen nu moet sluiten om je nog te kunnen zien, weet ik dat je weg bent. Ik weet, dat je stem zal vervagen tot alleen nog hoorbaar in mijn hoofd. Ik weet dat gevoel voor humor altijd deel van mij zal zijn, maar de stilte van je grappen zegt mij dat je niet meer bij ons bent. Ik hoop, als ik in de spiegel kijk een glimp op te kunnen vangen van jouw wilskracht, wijsheid en gave om mensen te accepteren zoals ze zijn. En in mijn eigen liefde voor de kleine dingen, voel ik jouw gemis. Ik weet nog die ogen, als de lucht zo blauw. Donderslagen en zonnestralen, zij voorspelden het weer in huis. Omdat ze nu voor altijd gesloten zullen blijven, weet ik dat je bent heengegaan. Ik weet dit alles, maar toch.......
Zeg me wie je ziet... Zeg me wie je ziet Wanneer je naar me kijkt Als je het met vroeger vergelijkt Krijg je dan nog steeds zomaar kippenvel Of tranen van geluk Heb je die nog wel? Vieren we nog feest Of teren we alleen op wat er is geweest? Zeg me wat je voelt De muur waar ik op stuit Ik kom er niet doorheen dus schreeuw het uit Voel jij je alleen Of door mij ontkend? Zeg me alsjeblieft Waarom je hier nog bent Vind je het nog fijn Wanneer je wakker word Om dicht bij mij te zijn? Als je bij me blijft Doe het dan bewust Luister naar je hart Wanneer je mond de mijne kust En als je 't niet meer weet vraag het aan de tijd Vecht je voor geluk Of tegen eenzaamheid. Voel je niet alleen Zie je dan niet door je tranen heen Hoeveel ik van je hou Dat ik naar je verlang? Ik weet niet wat je voelt En dat maakt mij zo bang! Zeg me wie je ziet Wanneer je naar me kijkt Ik heb jouw ogen niet... Zeg me wie je ziet... Marco Borsato
Waar is het kind in ons gebleven, het kind dat zich nog verwonderen kon over kleine dingen, over de eerste warme stralen van de zon?
Waar is het kind in ons gebleven, waar is het naar toe gegaan? Het kind dat vrijuit durfde te lachen, ik vraag je: heeft dat kind ooit wel bestaan?
O zeker wel, vast en zeker, maar we weten het vaak niet meer. Vaak werden we gekwetst, en dat deed zeer.
Maar als het gebeurt, als je de moed hebt om te kijken, te voelen, weer te worden als een kind, weet dan dat je wordt gedragen, op de wolken,door het water, in het ruisen van de wind.
Weet dan dat je wordt gedragen door God. Je bent en blijft altijd Zijn Kind.
Het licht dat jij me hebt laten zien, Is mooier dan het licht van de zon, Is helderder dan het licht van de maan. Het licht dat jij me liet zien, Is het licht van liefde. De zon en maan, Zijn belangrijk voor een mens, Maar zonder liefde kan geen enkel mens bestaan.
Mama je bent mijn steun, mijn rots ik ben gewoon apetrots. je bent iemand om van te houden en aan wie ik mijn vreugde pijn en verdriet kan toe vertrouwen. het idee dat je van me houd is mij meer waard dan bergen goud. je blijft gewoon wie je bent al heb je nog zoveel pijn en verdriet gekend. maar jij laat je niet kennen daarom wil ik jou nu eens verwennen. iemand die al zo veel heeft meegemaakt en toch nog zoveel geduld en liefde kan delen. natuurlijk is er wel eens gemopper maar mama jij blijft mijn topper!
Bidden wij voor moed voor allen die wanhopen. Bidden wij voor sterkte voor allen die hun medemensen,
zelfs hun partner of kinderen niet begrijpen. Bidden wij voor inzicht voor allen die op zoek zijn naar geloof in God. Bidden wij voor allen die zich niet goed thuis voelen in het huis van de Vader, in onze kerken en kapellen Bidden wij voor alle zieken, gehandicapten, voor allen die zorgen hebben. Bidden wij dat de maatschappij de kracht van het geloof zou zien door het voorbeeld van christenen. Bidden wij dat we de eenvoud en zachtmoedigheid van Maria nooit zullen vergeten. Bidden wij voor hen van wie we houden of niet genoeg houden. Bidden wij voor alle zorgen en vragen in ons hart.
De eik is een boom waar je lang naar kunt kijken, hij is vaak zo hoog en zo oud. Hij wordt ook door iedereen bewonderd, vooral om zijn prachtige hout. De bladeren gaan in september verkleuren, maar 's zomers zijn ze mooi groen.
Wil je ook graag zo'n boom in je tuin, dan hoef je maar een ding te doen stop eerst een eikel onder de aarde zo is deze boom ook ontstaan,
en als je dan héél veel later gaat kijken, hang ik er misschien wel aan!
Dit is een rozentuil voor jullie allemaal. Rozen mijn lievelings bloemen
Ik hou van doodgewone dingen
Maar het meest van een lieve lach
Een lach kan een schaduw verdringen
En zorgt dan weer voor een zonnige dag
Ik hou van de mooie gele zon
Hij verwarmt en hij verlicht
Zou willen dat ik zo schijnen kon
Dan scheen ik op ieder droevig gezicht.
Mijn trouwboeket 24/03/2006
Mijn kleinkinderen drie van de vier. Reno, Jana, Quinten
"Vrienden zijn als sterren: je kan ze niet altijd zien, maar je weet dat ze er zijn"
Wie het kleine niet leert, doet het grote verkeerd
Goede vrienden blijven komen.
De Schorpioen
De Schorpioen is een sterk en gecompliceerd persoon, trots en gevoelig. Zijn gevoelens zijn niet makkelijk onder woorden te brengen, laat staan uit te leggen. Als hij van iemand houdt, dan doet hij dat heel intens, met hart en ziel. Het is voor hem erg moeilijk om luchtig met dergelijke gevoelens om te gaan. Doet een ander dat wel, dan kan hij daar eigenlijk geen begrip voor opbrengen.
Zijn gevoelens zijn dan ook vrij snel gekwetst. Ondanks het feit dat hij dan direct in de aanval gaat - het teken Schorpioen is niet voor niets één van de felste strijders van de dierenriem - verliest hij niet snel zijn humeur. Gebeurt dit wel, dan kan degene die zijn boosheid over zich af heeft geroepen beter maken dat hij of zij wegkomt: vergeten en vergeven komt niet in zijn woordenboek voor.
Anderen hebben soms moeite hem te begrijpen en ondanks de aantrekkingskracht worden vriendschappen moeilijk gesloten. Is het eenmaal zover, dan gaan deze vriendschappen heel lang mee.
De ascendant schorpioen.
Degenen met ascendant Schorpioen zijn gevoelige personen. Zij staan open voor de gevoelens van anderen en hebben een meer dan gemiddeld inzicht in mensen. Daarnaast kunnen zij snel beledigd zijn. Hun interesse in anderen gaat verder dan hun gevoelens en hun ideeën: zij willen weten waarom mensen dingen doen zoals ze doen. Hebben zij eenmaal een standpunt ingenomen, dan staan zij hier ook voor.
Zij zullen hun gevoelens niet snel uiten. Hierdoor weten anderen niet altijd wat ze aan ze hebben en kunnen zij enigszins geheimzinnig of zelfs achterbaks overkomen. Hun temperament zit ze hierbij in de weg: Zij kunnen koppig zijn en snel beledigd. Is hun woede eenmaal aangewakkerd dan valt deze niet snel te blussen. Zij kunnen in dergelijke situaties zeer scherp en sarcastisch zijn.
Elke nieuwe ervaring wordt door hen voor meer dan 100 procent beleefd, het woord extreem komt niet in hun woordenboek voor. Zij storten zich echter nooit ergens hals-over-kop in: zij denken van te voren goed na en de risico's die zij nemen zijn eigenlijk altijd goed doordacht.
Soms is het niet erg iets moois te verliezen beter verliezen dan het nooit te hebben gehad.
KNIP EEN DAG UIT GOUDPAPIER MET HELDER BLAUWE RANDEN DAN HEB JE OP EEN REGENDAG ZELF HET GELUK IN HANDEN
Mijn broer Rudy toen 12 jaar nu 48 Mijn zus Martine toen 11 jaar nu 47
