Voor jezelf opkomen (assertiviteit)xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Verscheidene hulpverleningen komen in aanraking met mensen die niet of nauwelijks voor hun eigen wensen kunnen (durven) opkomen.

Personen die zwijgen en zich telkens weer neerleggen bij de mening of besluiten van de anderen. Vaak wordt er dan ook misbruik hiervan gemaakt .

Hoe kunnen deze mensen meer weerbaar, assertief woorden?

Allereerst door hen bewust te laten worden van zichzelf en van hun eigen gevoelens en wensen.

Meestal zitten ze echter al jaren in een vast patroon en is er tijd nodig om hun bewust te laten worden van zichzelf en naar zichzelf te leren luisteren.

Hoe kun je nu voor je eigen wensen en behoeften (leren) opkomen?

1.    Je kunt de wereld alleen vanuit je eigen gezichtsveld bekijken
Je bent altijd je eigen middelpunt in de wereld: geografisch, sociaal, cultureel en in alle ervaringen. Je bent wel geboren in een bepaalde socio-culturele context: familie, opvoeding, religieuze overtuiging van je ouders, buurt, enz. welke allemaal bijdragen aan de vorming van je persoon en visie. Wanneer je denkt hieraan te kunnen ontsnappen en hier boven te staan, bedrieg je jezelf en zullen er veel dingen misgaan in je relatie met je omgeving. Je moet leren zien wie je bent en welke factoren een rol spelen in je denken en gedrag.

2.    De mens leert zijn eigen persoonlijkheid kennen en gebruiken over de grenzen die hij om zich heen ervaart.

Deze grenzen zijn de natuurwetten maar ook de medemensen. De natuur daagt de mens uit haar te exploiteren en te beheersen. Maar ze laat ook ervaren wat de grenzen en beperktheden zijn. Zo is het ook met de intermenselijke relaties. De ander ontmoeten is ook tegengas en kritiek krijgen, te horen krijgen wat de ander al wel of niet aangenaam ervaart in ons gedrag. Doordat de ander zo reageert, is er sprake van een echte ontmoeting en leren we waar de genzen van de ander liggen. Dit maakt onze zelfkennis groter en geeft ons informatie hoe we de relatie met de ander dienen aan te gaan.. Als de ander zich niet kenbaar maakt in zijn eigen wensen en verlangen, mar zich willoos ten dienste stelt, kan er geen sprake zijn van een echte ontmoeting; het bezorgt ons verwarring en we blijven zoeken naar de grens (soms door machtsmisbruik) bij de ander.

3.    “Heb je naaste als jezelf”

Het is onze bestemming om te voorzien in de behoeften van de ander. En wel op dezelfde wijze als je zorgt voor de behoeften van jezelf. Je kunt geen oog hebben voor de noden van de ander als je die van jezelf niet kent en niet durft te erkennen. Dus niet of-of, maar eerst het één en dan het ander. Eerst de vervulling van de geestelijke behoeften en daarna pas de andere levensbehoeften. Onze huidige maatschappij faalde hier enigszins in.  We schiepen een verzorgingsstaat,  gelijke kansen voor iedereen en een sociaal zekerheidsstelsel dat alle problemen moest opvangen. Maar werden de mensen gelukkig(er)? Integendeel, er heerst een grote onvrede. Velen zoeken via drugs, kicks, occulte geneesmiddelen, machtswellust, New Age, enz.. naar de zin van het leven en naar geestelijke vervulling.

4.    We mogen ons beschermen tegen het kwade in de ander.

We leven niet in een veilig paradijs. Anderen kunnen ons (al of niet bewust) kwetsen, vernederen of geweld aandoen. Tegen dit kwaad moeten we ons en elkaar beschermen. We moeten niet onnodig lijden gaan zoeken en onze waardigheid vergooien.

We zijn gemaakt om “iemand” te zijn en tot ontplooiing te komen met al onze gaven en mogelijkheden.

In de ontmoeting met de ander (vaak met de nodige conflicten) zien we onszelf, maar ook de ander en ontdekken we hoe we de

onderlinge relaties kunnen hanteren.

5.    Eerbied, zorg, groei, waarheid

Wanneer we duidelijkheid scheppen in onze relaties en eerlijk om gaan met onze behoeften, doen we dat met inachtneming van deze waarden.

Eerbied: als we iemands gedrag als negatief ervaren, mag het niet zo zijn dat deze persoon voor ons in waarde daalt. We moeten, ondanks alles, de goede kanten ook proberen te erkennen en hem het goede blijven toewensen.

Eerbied voor jezelf heb je wanneer je in je werk zoekt naar kansen voor je eigen ontplooiing maar je niet op een zijspoor laat rangeren. Eerbied voor jezelf en de ander voorkomt dat conflicten uit de hand lopen en bitterheid en wrok een kans krijgen.

Zorg: Ik ben verantwoordelijk voor het geluk en welzijn van mijn medemens. Daardoor is de ander, met wie ik moeilijk kan omgaan, tevens voorwerp van mijn zorg. De grenzen die ik aangeef en waarmee ik duidelijkheid geef in onze relatie, mogen er niet toe leiden dat ik de noden va de ander niet meer zie en geen bezorgdheid voor de ander kan hebben;

Groei: wij zijn geen statische wezens die onveranderlijk blijven. De ander verandert en wij veranderen ook. Dat is onze hoop. Ieder mens heeft de hoop “morgen zal het beter zijn” of “eens zal er wel een oplossing komen”. Wij moeten de ander daarom aanspreken op wat hij/zij kan worden en niet op wat hij/zij is. We moeten openstaan voor nieuwe dingen en verrassingen(veranderingen) zowel bij onszelf als bij de ander.

Waarheid: Onze relatie is het best gediend bij eerlijkheid en waarheid. De ander om e tuin leiden of oneerlijke informatie geven, zullen geen betere relaties geven. Waarheid doet soms pijn. Maar ieder heeft er recht op. En allemaal wensen we eerlijk behandeld te worden.

We moeten blijven geloven in een samenleving (een toekomst) waarin belangen niet tegenover elkaar staan maar elkaar insluiten, een dienende en liefdevolle samenleving.

8 tips om voor jezelf op te komen en erkenning af te dwingen maar met de erkenning van de ander in zijn of haar wensen.

- Luister naar je lichaam. Wanneer jij je niet lekker voelt (hoofdpijn), komt dat misschien doordat er iets onprettigs gebeurd is. Durf het bespreekbaar te maken.

- Hou het bij jezelf.  Zeg duidelijk je wens of kritiek in de ik-vorm.

- Herhaal je wensen. Was je boodschap wel duidelijk genoeg?

- Vraag of de ander je gehoord heeft. “wat denk je eigenlijk dat ik nu van je wil?”

-Houd je aan één onderwerp.  Verbindt je wens niet aan allerlei andere wensen of gebeurtenissen, zodat de ander alleen maar verwijten hoort en in de verdediging gaat.

- Erken je eigen aandeel en maak dit bespreekbaar.  Durf eventuele fouten te erkennen en bied je excuses aan.

- Geef de ander de gelegenheid te antwoorden en bevestig hem/haar als hij jou begrepen heeft.

- Laat het doel niet zijn om te winnen maar om erkend en begrepen te worden.  Vb: Ik zie dat je mijn wens niet kunt vervullen, maar toch ben ik blij dat ik het kunnen zeggen heb.

Literatuur:

“De waarde van zelfrespect” Bruce Narramore

“Als ik nee zeg, voel ik mij schuldig” Manuel J. Smith

Toetje

There is one person whom you have no choice but to believe -- 
yourself. Just to make sense of the world, you must believe 
what you say to yourself. To do otherwise would lead to insanity.

The problem is, not everything you tell yourself is in your 
best interest. Have you ever caught yourself saying 
"I'll never get that done" or "I'm just no good at this"? 
Now what is the point of saying something like that to yourself? There is no point! It accomplishes nothing but to convince you of your own weakness.

When you catch yourself doing this, STOP. 
And instead, tell yourself something like 
"I'm making good progress on that" or 
"I'm getting better and better at this.
" Whatever you say to yourself, you'll believe. 
And whatever you believe, you'll be. 
That is the power of positive affirmations. 
They're not just "feel good" escapist rituals -- 
they actually program your mind for success.