Leuven is één van de weinige steden in ons land die een plantentuin bezitten. In België is de kruidtuin van Leuven de oudste. Hij dateert van 1738. De eerste wetenschappelijke tuinen waren kruidtuinen, verzamelingen en tegelijk voorraden van geneeskrachtige planten. De kruidtuinen hadden dus een rechtstreeks verband met de geneeskunde. Later werden meer zuiver plantkundige tuinen ingericht met in de collectie planten met sierwaarde, potentieel economische gewassen, merkwaardige planten, planten als studie-objecten. Men verliet het eng begrip 'kruidtuin' en de eerste plantentuinen of botanische tuinen en arboreta zagen het licht. Dit belet niet dat de oude benaming 'kruidtuin' voor bepaalde instellingen is blijven bestaan, zoals in Leuven. Op een oppervlakte van ca. 2,2 ha bevindt zich een uitgebreide verzameling bomen, heesters en struiken. Naast de verzameling kruidachtige planten, kruiden, water- en kuipplanten, stelt het serrecomplex een verscheidenheid van tropische en subtropische soorten tentoon. (450 m²) Bij koninklijk besluit van 06-07-1976 werd de oranjerie als monument en de hele kruidtuin als landschap gerangschikt.
Open: Periode van 1 oktober tot 30 april: van 08.00u tot 17.00u; Periode van 1 mei tot 30 september: van 08.00u tot 20.00u; Op zon- en feestdagen van 09.00u tot het voorziene sluitingsuur; Gesloten op 25 december en 1 januari Serre alleen open op zondag of op afspraak.
... nijlpaarden tot 18 uur per dag in het water doorbrengen. Meestal blijven ze 3 tot 5 minuten onder water, maar indien nodig kan het veel langer. Onder water sluit hij zijn oren en neusgaten af.
De ooievaar of uiver of eiber is een grote, witte vogel met zwarte vleugelranden en rode poten en snavel. Een ooievaar wordt ongeveer 1.30 m groot. De mannelijke ooievaar weegt ongeveer 4,5 kg, een vrouwelijke ooievaar ongeveer 3,5 kg. Een ooievaar wordt gemidddeld 30 jaar oud. Ooievaars eten onder andere kikkers en zijn daarom vaak in de buurt van sloten te zien. Verder eten ooievaars graag muizen, jonge ratten, insecten en allerhande klein gedierte, de overgebleven delen van dit voedsel worden door braakballen weer uitgespuugd. Ooievaars zijn trekvogels die grote afstanden af kunnen leggen. In Zuid-Afrika heeft de soort de neiging plotseling op te duiken in streken waar een insectenplaag optreedt. Ooievaars zijn sociale dieren, maar hebben ook veel tijd voor zichzelf nodig. Als twee ooievaars op hun nest zitten, verklaren ze elkaar hun "liefde" met spectaculair snavelgeklepper. Ooievaars blijven hun hele leven trouw aan hun partner. Een ooievaar is vruchtbaar vanaf het derde levensjaar. De eieren zijn kalkwit of doorzichtig geel, zonder tekening. Ze worden in de loop van broedseizoen bruin gewolkt en hebben een fijne korrelige textuur, meestal niet glanzend, maar worden langzaamaan meer en meer glanzend. Het weegt ongeveer 110 gram. (wikipedia)
... de zeer giftige Kogelvis een delicatesse is in Japan. De klant krijgt net genoeg gif om een tintelend gevoel te krijgen. Toch sterven er elk jaar 50 eters van Kogelvis.
Eerst en vooral komen muggen NIET af op licht maar op lichaamsgeuren. Mensen verspreiden een bepaalde lichaamsgeur. Melkzuur, ammonium, kooldioxide en vetzuur dat zijn stofjes die de mensen met zich mee dragen en dat zijn ook de stofjes waar muggen dol op zijn. Ieder mens draagt dit met zich mee. Ook misschien handig om te weten is dat alleen de vrouwtjes muggen steken. Door te steken zuigt ze haar maag vol met bloed waar ze vervolgens alle eiwitten uithaalt. Hier door kan ze eitjes leggen. Een mug leeft gemiddeld twee tot drie weken dus niet lang. Maar nu het belangrijkste hoe hou je de mug buiten. Citronella is iets waar je mee kan beginnen dan heb je ook nog de muggenstekkers, horren en klamboes. Met citronella en DEET wat in muggenstekkers en autan (muggensticks) zit word de reukorgaan in de war gebracht of zelfs geblokkeerd. En als laatste kan een ventilator ook nog een uitkomst bieden. Muggen kunnen niet tegen de sterke luchtstroom op en waaien dus letterlijk weg.
Een vrouw uit Hongkong heeft een 4,5 meter lange tijgerpython in elkaar getrapt om haar hondje uit de verstikkende greep van de slang te bevrijden. De 41-jarige Catherine Leonard worstelde met de lichte tijgerpython nadat hij haar Poppy had aangevallen tijdens een wandeling in het park. Leonard zei dat ze was gewaarschuwd door het geblaf van haar andere hond. ,,Ik weet niet precies wat ik deed, maar ik schopte de slang en probeerde Poppy te bevrijden.'' De python had zich om haar heen geslingerd. ,,Poppy slaagde er op een of andere manier in zich te bevrijden en de slang gleed weg.'' Het was allemaal voorbij na een minuut, maar de vrouw was naderhand geschokt en bang. Volgens een slangenexpert zou de hond normaal gesproken binnen twee minuten bewusteloos zijn geraakt en dood na vijf minuten. De slangenkenner zei ook dat het erg ongebruikelijk was dat de tijgerpython de hond losliet. Tijgerpythons kunnen tot 8 meter lang worden en wel 180 kilo wegen. Het natuurlijke verspreidingsgebied van het reptiel is Zuid-Azië. (ANP) www.ad.nl
Er zijn minstens tachtig soorten buldogmieren. Gewapend met twee imposante kaken, een pijnlijke steek als van een wesp en een opvliegend karakter is de Australische buldogmier een geduchte tegenstander. Dit geharde insect bespringt zijn onfortuinlijke slachtoffer razendsnel om te bijten met zijn scherpe kaken en brandend gif te injecteren met zijn angel. Ze hebben een zeer krachtig gif. Mensen die allergisch zijn voor dit gif kunnen binnen 15 minuten nadat ze gestoken zijn door de mier overlijden. Buldogmieren zijn groot en goed bewapend. Het zijn de machtigste mieren ter wereld. Vergeleken met andere mieren is de buldogmier een ware reus (lengte tot 36 mm). Buldogmieren lijken op wespen zonder vleugels en ook de leefwijze is ongeveer gelijk. Alle soorten buldogmieren leven in grote kolonies met een koningin aan het hoofd, die moeder is van alle mieren. De kolonie bestaat vooral uit onvruchtbare vrouwtjes, werksters, die voedsel moeten verzamelen, het nest beschermen en de jongen voeden. Meestal bestaat het nest uit een heuvel, op of in de grond, waarbinnen een netwerk van tunnels en gangen ligt. www.worldexplorer.be
De gele stekelzwam (Hydnum repandum (L.) Fr.) is een paddenstoel die behoort tot de familie Hydnaceae en staat op de Nederlandse Rode lijst van paddenstoelen als bedreigd. De schimmel groeit in loof- en naaldbossen en de paddenstoelen, die vaak bij de steel met elkaar vergroeid zijn, verschijnen van juli tot november De bleekgele, 2 tot 15 cm grote hoed is in het begin sterk gewelfd en wordt later plat met een kuiltje in het midden. Het vlees is vast en bros. Aan de onderkant is de paddenstoel witachtig tot zalmrood. De onderkant is bedekt met 2 tot 6 mm lange, brosse, witte stekels die aan een de stekels van een stekelvarken doen denken. De cilindrische steel is 4 tot 8 cm lang en heeft een helderder kleur dan de hoed. De paddenstoel heeft een lichte, aangename geur en een peperachtige bij ouder worden iets bittere smaak. Bij beschadiging verkleurd de paddenstoel roestgeel. Jonge exemplaren zijn goed eetbaar. Er zijn geen giftige paddenstoelen die op deze paddenstoel lijken. Wel kan hij verward worden met de ook eetbare rossige stekelzwam (Hydnum rufescens). (wikipedia)