... de zeer giftige Kogelvis een delicatesse is in Japan. De klant krijgt net genoeg gif om een tintelend gevoel te krijgen. Toch sterven er elk jaar 50 eters van Kogelvis.
Eerst en vooral komen muggen NIET af op licht maar op lichaamsgeuren. Mensen verspreiden een bepaalde lichaamsgeur. Melkzuur, ammonium, kooldioxide en vetzuur dat zijn stofjes die de mensen met zich mee dragen en dat zijn ook de stofjes waar muggen dol op zijn. Ieder mens draagt dit met zich mee. Ook misschien handig om te weten is dat alleen de vrouwtjes muggen steken. Door te steken zuigt ze haar maag vol met bloed waar ze vervolgens alle eiwitten uithaalt. Hier door kan ze eitjes leggen. Een mug leeft gemiddeld twee tot drie weken dus niet lang. Maar nu het belangrijkste hoe hou je de mug buiten. Citronella is iets waar je mee kan beginnen dan heb je ook nog de muggenstekkers, horren en klamboes. Met citronella en DEET wat in muggenstekkers en autan (muggensticks) zit word de reukorgaan in de war gebracht of zelfs geblokkeerd. En als laatste kan een ventilator ook nog een uitkomst bieden. Muggen kunnen niet tegen de sterke luchtstroom op en waaien dus letterlijk weg.
Een vrouw uit Hongkong heeft een 4,5 meter lange tijgerpython in elkaar getrapt om haar hondje uit de verstikkende greep van de slang te bevrijden. De 41-jarige Catherine Leonard worstelde met de lichte tijgerpython nadat hij haar Poppy had aangevallen tijdens een wandeling in het park. Leonard zei dat ze was gewaarschuwd door het geblaf van haar andere hond. ,,Ik weet niet precies wat ik deed, maar ik schopte de slang en probeerde Poppy te bevrijden.'' De python had zich om haar heen geslingerd. ,,Poppy slaagde er op een of andere manier in zich te bevrijden en de slang gleed weg.'' Het was allemaal voorbij na een minuut, maar de vrouw was naderhand geschokt en bang. Volgens een slangenexpert zou de hond normaal gesproken binnen twee minuten bewusteloos zijn geraakt en dood na vijf minuten. De slangenkenner zei ook dat het erg ongebruikelijk was dat de tijgerpython de hond losliet. Tijgerpythons kunnen tot 8 meter lang worden en wel 180 kilo wegen. Het natuurlijke verspreidingsgebied van het reptiel is Zuid-Azië. (ANP) www.ad.nl
Er zijn minstens tachtig soorten buldogmieren. Gewapend met twee imposante kaken, een pijnlijke steek als van een wesp en een opvliegend karakter is de Australische buldogmier een geduchte tegenstander. Dit geharde insect bespringt zijn onfortuinlijke slachtoffer razendsnel om te bijten met zijn scherpe kaken en brandend gif te injecteren met zijn angel. Ze hebben een zeer krachtig gif. Mensen die allergisch zijn voor dit gif kunnen binnen 15 minuten nadat ze gestoken zijn door de mier overlijden. Buldogmieren zijn groot en goed bewapend. Het zijn de machtigste mieren ter wereld. Vergeleken met andere mieren is de buldogmier een ware reus (lengte tot 36 mm). Buldogmieren lijken op wespen zonder vleugels en ook de leefwijze is ongeveer gelijk. Alle soorten buldogmieren leven in grote kolonies met een koningin aan het hoofd, die moeder is van alle mieren. De kolonie bestaat vooral uit onvruchtbare vrouwtjes, werksters, die voedsel moeten verzamelen, het nest beschermen en de jongen voeden. Meestal bestaat het nest uit een heuvel, op of in de grond, waarbinnen een netwerk van tunnels en gangen ligt. www.worldexplorer.be
De gele stekelzwam (Hydnum repandum (L.) Fr.) is een paddenstoel die behoort tot de familie Hydnaceae en staat op de Nederlandse Rode lijst van paddenstoelen als bedreigd. De schimmel groeit in loof- en naaldbossen en de paddenstoelen, die vaak bij de steel met elkaar vergroeid zijn, verschijnen van juli tot november De bleekgele, 2 tot 15 cm grote hoed is in het begin sterk gewelfd en wordt later plat met een kuiltje in het midden. Het vlees is vast en bros. Aan de onderkant is de paddenstoel witachtig tot zalmrood. De onderkant is bedekt met 2 tot 6 mm lange, brosse, witte stekels die aan een de stekels van een stekelvarken doen denken. De cilindrische steel is 4 tot 8 cm lang en heeft een helderder kleur dan de hoed. De paddenstoel heeft een lichte, aangename geur en een peperachtige bij ouder worden iets bittere smaak. Bij beschadiging verkleurd de paddenstoel roestgeel. Jonge exemplaren zijn goed eetbaar. Er zijn geen giftige paddenstoelen die op deze paddenstoel lijken. Wel kan hij verward worden met de ook eetbare rossige stekelzwam (Hydnum rufescens). (wikipedia)
De mooiste tuin van de stad opent uitzonderlijk haar poorten ook s avonds! Ontdek ZOO Antwerpen en haar feeërieke gebouwen in een sfeervol avondlicht! De avondwandelingen starten tussen 18u30 en 20u30 en duren ongeveer 1,5 uur. U kiest zelf uw startuur en het tempo van uw wandeling. Nadien is er mogelijkheid om bij een natje en een droogje bij te praten. Data: 31/10-04/11/2007. Hou alvast één van deze data vrij! Klik hier voor meer info of telefoneer 070/233.354
Tot 1936 was de Tasmaanse tijger, een gestreepte vleeseter ter grootte van een wolf, het grootste buidelroofdier ter wereld. Omdat de 'tijger' is uitgeroeid, kan de veel kleinere Tasmaanse duivel nu met die eer strijken. Dit vijf tot twaalf kilo zware beest dankt zijn naam aan zijn donkere vacht, zijn bloedstollende gekrijs en zijn agressieve gedrag. De dieren jagen 's nachts op alles waar vlees aanzit en zetten hun tanden ook graag in kadavers. Die kun je op Tasmanië soms al van verre horen liggen, want er komen meerdere duivels op af, die luidruchtig twisten om de buit. Ze staan ook bekend als rovers van lammeren en kippen en om hun onbehouwen gedrag. Dit dier stond model voor het ruige cartoon-figuur Taz (Tazmanian devil). Met zijn bek vol scherpe tanden en schreeuwend gegil, lijkt de Tasmaanse duivel erg gevaarlijk, maar over het algemeen is hij onderdanig, behalve wanneer hij eten moet delen met soortgenoten. De Tasmaanse duivel is al eeuwen uitgestorven in Australië, en velen geloven dat hij werd verdrongen door de dingo, die geïntroduceerd werd door aboriginals.
Heel wat vogelsoorten overwinteren in Afrika en leggen duizenden kilometers af om hun winterverblijfplaatsen te bereiken. Onderweg wachten de vogels allerlei gevaren. Ze kunnen in mist terechtkomen en gedesoriënteerd raken, ze kunnen noodweer treffen boven zee of in de bergen of ze kunnen door stormen uit koers worden geslagen. Misschien vinden ze niet genoeg voedsel, zodat ze onvoldoende vetreserves kunnen aanleggen en niet in één ruk de Middellandse Zee en de Sahara kunnen oversteken. Heel veel vogels vallen ook ten prooi aan roofvogels en andere predators. Al deze verliezen, hoe groot ze dan misschien ook zijn, zijn 'ingecalculeerd'. Er overleven genoeg vogels om de populatie op peil te houden.
Een kwart van alle vogelsoorten in Europa gaat door toedoen van de mens in aantal achteruit en komt ernstig in de problemen. Veel van die soorten zijn trekvogels, waaronder nota bene de soorten met de grootste populariteit bij mensen, zoals Ooievaar, Kraanvogel en Boerenzwaluw. De meest directe menselijke ingreep in het leven van de trekvogels is de jacht. In landen rond de Middellandse Zee is de jacht op trekvogels een massasport. De omvang tart bijna elke verbeelding. In Griekenland en Turkije, op Malta en Cyprus worden elk jaar miljoenen vogels geschoten en gevangen. De inventiviteit die hierbij aan de dag wordt gelegd is grenzeloos. Alleen op Malta worden jaarlijks om en bij 5 miljoen trekvogels gevangen en geschoten. Vogelbescherming Vlaanderen voert haar campagne tegen deze wantoestanden dan ook fel op.
Hoewel zorro het Spaanse woord voor vos is, is een zorro eigenlijk een "valse vos" en is meer verwant met de hond dan met vossen. Er zijn vele soorten van zorro's. De meest voorkomende soort is de Pseudalopex griseus, de Argentijnse Grijze Vos of Grijze Zorro met grote oren en een roodbruin-omzoomde huid. Je kan ze vinden in Zuid-Amerika, van Colombia tot Noord-Argentinië. De Grijze Zorro komt voor in de vlaktes, de pampas, de woestijnen en de lage bergen van Zuidelijk Zuid-Amerika. Ze verkiezen de rand van het bos, vooral voor de zandige gronden, de struiken en de lage weiden. Hij is het talrijkst in Chili en Argentinië, en een kleiner aantal in Peru. Zijn maaltijd bestaat hoofdzakelijk uit knaagdieren, vogels en konijnen, maar ook zaden, bessen, insecten, schorpioenen, hagedissen, kikkers en vogeleieren. De Zorro is nuttig voor de populatiebeperking van de knaagdierbevolking. Het zijn hoofdzakelijk nachtdieren en leven in verlaten holen onder rotsen of bomen.
Eerst en vooral komen muggen NIET af op licht maar op lichaamsgeuren. Mensen verspreiden een bepaalde lichaamsgeur. Melkzuur, ammonium, kooldioxide en vetzuur dat zijn stofjes die de mensen met zich mee dragen en dat zijn ook de stofjes waar muggen dol op zijn. Ieder mens draagt dit met zich mee. 
Een vrouw uit Hongkong heeft een 4,5 meter lange tijgerpython in elkaar getrapt om haar hondje uit de verstikkende greep van de slang te bevrijden. De 41-jarige Catherine Leonard worstelde met de lichte tijgerpython nadat hij haar Poppy had aangevallen tijdens een wandeling in het park. 
Er zijn minstens tachtig soorten buldogmieren.
De gele stekelzwam (Hydnum repandum (L.) Fr.) is een paddenstoel die behoort tot de familie Hydnaceae en staat op de Nederlandse Rode lijst van paddenstoelen als bedreigd. De schimmel groeit in loof- en naaldbossen en de paddenstoelen, die vaak bij de steel met elkaar vergroeid zijn, verschijnen van juli tot november
Tot 1936 was de Tasmaanse tijger, een gestreepte vleeseter ter grootte van een wolf, het grootste buidelroofdier ter wereld. Omdat de 'tijger' is uitgeroeid, kan de veel kleinere Tasmaanse duivel nu met die eer strijken. Dit vijf tot twaalf kilo zware beest dankt zijn naam aan zijn donkere vacht, zijn bloedstollende gekrijs en zijn agressieve gedrag. De dieren jagen 's nachts op alles waar vlees aanzit en zetten hun tanden ook graag in kadavers. Die kun je op Tasmanië soms al van verre horen liggen, want er komen meerdere duivels op af, die luidruchtig twisten om de buit.
Heel wat vogelsoorten overwinteren in Afrika en leggen duizenden kilometers af om hun winterverblijfplaatsen te bereiken. Onderweg wachten de vogels allerlei gevaren. Ze kunnen in mist terechtkomen en gedesoriënteerd raken, ze kunnen noodweer treffen boven zee of in de bergen of ze kunnen door stormen uit koers worden geslagen. Misschien vinden ze niet genoeg voedsel, zodat ze onvoldoende vetreserves kunnen aanleggen en niet in één ruk de Middellandse Zee en de Sahara kunnen oversteken. Heel veel vogels vallen ook ten prooi aan roofvogels en andere predators. Al deze verliezen, hoe groot ze dan misschien ook zijn, zijn 'ingecalculeerd'. Er overleven genoeg vogels om de populatie op peil te houden.
Hoewel zorro het Spaanse woord voor vos is, is een zorro eigenlijk een "valse vos" en is meer verwant met de hond dan met vossen. Er zijn vele soorten van zorro's. De meest voorkomende soort is de Pseudalopex griseus, de Argentijnse Grijze Vos of Grijze Zorro met grote oren en een roodbruin-omzoomde huid. Je kan ze vinden in Zuid-Amerika, van Colombia tot Noord-Argentinië. De Grijze Zorro komt voor in de vlaktes, de pampas, de woestijnen en de lage bergen van Zuidelijk Zuid-Amerika.
