Van morgen keek ik even door het raam en zag dat het weer er goed uitzag.  Op de vensterbank, verscholen tussen mijn cactussen, zit mijn papegaai.  Hij spreekt me nooit tegen maar geeft ook nooit zijn mening, hij zit gewoon te genieten.
Mijn vriend Gilby (mijn hond) is ook een kwispelaar, eigenwijs, koppig maar oh zo lief.
Morgen zouden we eveneens mooi weer hebben, we zien het wel.  Wat ik nu zou wensen is dat er minder over geld en crisis gesproken wordt.  Ik wist niet dat zoveel mensen honderd duizenden euro’s aan spaargeld en beleggingen hebben.  Ik vraag mij af waar dan de arme mensen zijn voor wie we ons in de winter zorgen maken en schamele voedingspakketten inzamelen.
Of zie ik het niet goed.  Ik zal er even over nadenken, en tot morgen dan.

IK WILDE HIER MIJN PAPEGAAI TONEN MAAR DIE ZOU TE GROOT ZIJN dus even wat anders