we zijn weer midden november en ik dacht niet meer aan de doden en zij die vertrokken zijn. We hebben echter vandaag, praktisch op alle tv zenders, kennis mogen maken met diegenen die in onmogelijke toestanden hun jonge jaren hebben moeten inleveren. Het slachtveld heeft me doen denken aan de jaren van Napoleon. Toen zochten soldaten geen dekking en werden ze als vee afgeslacht. Wie heeft er gezegd dat de geschiedenis zich steeds herhaalt ? De beulen van gisteren zijn de beulen van vandaag en vanuit onze zetel kijken wij toe. We kunnen onze ogen sluiten en dat doen we ook maar we zijn niet blind en niet doof. Met een zucht ga ik alles weer van mij afschuiven en een leuk prentje uitzoeken. Morgen is er weer een dag, weer oorlog en nog meer doden. Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag